Ρουμανία: Πρόστιμο σε μοτοσυκλέτες για… πυροσβεστήρα

Και για ανακλαστικά τρίγωνα και για κιτ πρώτων βοηθειών!
Από το

motomag

14/6/2022
Στη Ρουμανία είναι υποχρεωτικό από το νόμο να φέρεις πυροσβεστήρα, 2 ανακλαστικά τρίγωνα και κιτ πρώτων βοηθειών, ανεξαρτήτως αν οδηγείς μοτοσυκλέτα ή αυτοκίνητο! Μέχρι πρότινος η αστυνομία έκανε τα στραβά μάτια στα δίκυκλα, όμως η στάση αυτή άλλαξε πρόσφατα, εξοργίζοντας την ρουμάνικη ομοσπονδία μοτοσυκλέτας.
 
Τον τελευταίο καιρό αναβάτες ανέφεραν πως η αστυνομία τους έκοψε κλήση για τα είδη πρώτης ανάγκης που αναφέρουμε στον πρόλογο, με φυσικό επακόλουθο την άμεση αντίδραση της ομοσπονδίας μοτοσικλετιστών της Ρουμανίας MotoADN.
 
Το πρόβλημα με τον συγκεκριμένο νόμο βρίσκεται φυσικά στο ότι η μοτοσυκλέτα είναι ένα όχημα που δεν έχει την δυνατότητα αποθήκευσης ογκωδών αντικειμένων -εκτός αν μιλάμε για GT Scooter. Έτσι, οι μόνοι που μπορούν να μεταφέρουν πυροσβεστήρα, τρίγωνα και κιτ πρώτων βοηθειών  είναι όσοι έχουν πλαϊνούς σάκους, βαλίτσες ή μπαγκαζιέρα. 
 
Η MotoADN αποφάσισε να δημιουργήσει λίστα υπογραφών για την εξαίρεση των μοτοσυκλετών από το Άρθρο 8 του ρουμανικού Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Κι ενώ είχαν βάλει στόχο τις 5.000 υπογραφές, μέσα σε 7 ημέρες εκείνες ξεπέρασαν τις 8.000, με το 97% να υποστηρίζει την κατάργηση της υποχρέωσης για πυροσβεστήρα και ανακλαστικό τρίγωνο. 
 
Ακόμα, ένα 88% υποστηρίζει την κατάργηση και του κιτ πρώτων βοηθειών – το οποίο είναι και το πιο σύνηθες να έχει ένας αναβάτης μοτοσυκλέτας μαζί του σε σχέση με τα άλλα δύο.
 
Η FEMA έχει ήδη επιχειρηματολογήσει εναντίον αυτού του μέτρου και έχει δηλώσει την υποστήριξή της στη MotoADN. Για τους πυροσβεστήρες αντιτάσσει ότι οι μοτοσυκλέτες έχουν kill switch -σε αντίθεση με τα αυτοκίνητα-  και ότι μία συσκευή με πεπιεσμένο αέριο όπως είναι ο πυροσβεστήρας καθίσταται επικίνδυνος για τον αναβάτη σε κάποιο ατύχημα. 
 
Ακόμη, τα ανακλαστικά τρίγωνα δεν χρειάζονται σε μοτοσυκλέτες, καθώς εκείνες λόγω μικρού μεγέθους μπορούν να βγουν από το δρόμο πολύ πιο εύκολα από ένα αυτοκίνητο. Αν το ατύχημα είναι σοβαρό, ή όταν απαγορεύεται να μετακινηθεί η μοτοσυκλέτα, είναι δουλειά της αστυνομίας να επέμβει και να ασφαλίσει τον χώρο.
 
Τέλος, σε περίπτωση ατυχήματος ο προστατευτικός εξοπλισμός του αναβάτη συνήθως επαρκεί για προστασία από εκδορές ή κοψίματα. Αν ο τραυματισμός είναι σοβαρότερος, το κιτ είναι άχρηστο έως και επικίνδυνο αν χρησιμοποιηθεί από μη ειδικευμένο προσωπικό.
 
Ο πρόεδρος της MotoADN Răzvan Pavel αναφέρει: « Πιστεύουμε ότι αυτή η διάταξη αφορά ένα νομοθετικό κενό που πρέπει να διορθωθεί. Μέσω αυτής της αναφοράς θέλουμε να ακουστεί η φωνή της ρουμανικής μοτοσυκλετιστικής κοινότητας, επειδή το μήνυμα πρέπει να μεταφερθεί στα κατάλληλα άτομα. Ζητάμε λοιπόν, από το Ρουμανικό Κοινοβούλιο, το Υπουργείο Μεταφορών και το Υπουργείο Εσωτερικών να εξαιρέσει τις μοτοσυκλέτες και τα μοτοποδήλατα από την εφαρμογή των διατάξεων του Άρθρου 8 του Έκτακτου Διατάγματος με αριθμό 195/2002 για την κίνηση στους δημόσιους δρόμους»
 
Μένει να δούμε αν τελικά η MotoADN σε συνεργασία με τη FEMA θα καταφέρει να επιλύσει αυτό το ζήτημα. Το μόνο σίγουρο είναι πως το τοπίο πρέπει να ξεκαθαρίσει γιατί προς το παρόν η κάθε κλήση υπόκειται στην διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε αστυνομικού. 

500.000€ πληρώνουν οι μισοί οδηγοί για να είναι στην Moto2 αντί να πληρώνονται

Αναλόγως ομάδας μπορεί να πέσει στις 400.000 την σεζόν
500.000€ πληρώνουν οι μισοί οδηγοί για να είναι στην Moto2 αντί να πληρώνονται
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

31/12/2024

Σε συνέντευξή του πριν λίγες ο Martin αποκάλυψε πως το 60% των αναβατών στην Moto3 πληρώνει για να βρίσκεται εκεί με την ευχή να καταφέρει να ξεχωρίσει, να αποκτήσει χορηγούς και αργότερα να μπορέσει να κλείσει συμβόλαιο με μία μεγάλη ομάδα κερδίζοντας πλέον αντί να πληρώνει. Από το 40% που απομένει οι περισσότεροι απλώς βγάζουν τα έξοδά τους χωρίς να αμείβονται και ένα μικρό ποσοστό κερδίζει κιόλας.

Αυτή είναι πιο πρόσφατη καταγραφή εξόδων που υπάρχει, καθώς σε διάφορες εποχές των MotoGP έχουμε αναφερθεί στα έξοδα που χρειάζεται για να συμμετάσχει κανείς.

Ο Martin είπε πως όσο ήταν στην Moto3 και στην Aspar κέρδιζε 30-40.000€ και όταν έγινε 17 ετών κατάφερε να φτάσει τις 70.000€ μαζί με ορισμένους χορηγούς. Μιλάμε όμως για την Aspar και την κορυφή όπου οι αμοιβές του πρώτου μπορεί να φτάσουν ακόμη και τις 150.000€, την ίδια στιγμή που λίγες θέσεις πιο κάτω πληρώνουν οι αναβάτες για να μπορέσουν να είναι εκεί.

Στην Moto2 τα ποσοστά αντιστρέφονται, το 60% αμείβεται ως ένα βαθμό κερδίζοντας, στην κορυφή έως και 300.000€, όμως το υπόλοιπο μεγάλο ποσοστό πληρώνει για να είναι εκεί.

Το κόστος κυμαίνεται από 400.000 έως 500.000€ και μάλιστα πρέπει να παλέψεις για να βρεις θέση. Ένας από τους αναβάτες που πληρώνουν για την θέση τους στην Moto2 και έχει μιλήσει ανοικτά για το κόστος συμμετοχής είναι ο Andrea Migno που σε παλαιότερη συνέντευξή του δήλωσε πως απαιτούνται 400.000€ για την Moto2, 200.000€ για το εθνικό πρωτάθλημα της Ιταλίας και λίγο πιο κάτω για την κατηγορία Supersport.

Στα MotoGP τα νούμερα αυτά διπλασιάζονται, ωστόσο δεν υπάρχουν πλέον θέσεις που θα μπορούσε κανείς να καταλάβει τόσο εύκολα, αν δηλαδή θεωρείται εύκολο να δαπανά ένα εκατομμύριο ευρώ μόνο για την συμμετοχή του. Τελευταίος που καταλάμβανε μία θέση καλύπτοντας τα έξοδά του ήταν ο Τσέχος Karel Abraham, ο πατέρας του οποίου έχει την πίστα του Brno. Η αποχώρησή του είχε γίνει μάλιστα με επεισοδιακό τρόπο καθώς ο ίδιος ήθελε να συνεχίσει να συμμετάσχει αλλά η Dorna χρειαζόταν την θέση.

Σπάνια αρκεί μόνο το ταλέντο για να ξεχωρίσει κανείς σε ένα τέτοιο άθλημα που απαιτεί τεράστια ποσά, μόνο για να προπονηθεί ο νέος αθλητής. Σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο που επίσης τραβά τα βλέμματα με τις υψηλές αμοιβές του, τα αθλήματα με μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα απαιτούν έναν πολύ ακριβό εξοπλισμό και έναν επίσης πολύ ακριβό χώρο για να ξεκινήσει κανείς να εξασκείται, ανεβάζοντας κατακόρυφα τον πήχη των θυσιών που επιβάλλονται να γίνουν. Ένα από τα πλέον γνωστά παραδείγματα είναι ο Stoner που έχει πολλές φορές διηγηθεί τις θυσίες που έκανε η οικογένειά του με την ευχή να τα καταφέρει, την ίδια στιγμή που υπάρχουν περιουσίες που χάθηκαν σε αναβάτες που δεν κατάφεραν να φτάσουν στο κορυφαίο επίπεδο. Για τους περισσότερους άλλωστε το να αγωνίζεσαι γνωρίζοντας τις θυσίες που κάνει η οικογένειά σου είναι μία θηλιά που ορισμένες ημέρες την αισθάνεσαι πιο σφιχτά. Όπως άλλωστε είχε πει και ο Migno «υπήρξαν στιγμές που έχασα την αγάπη μου για το άθλημα». Τώρα εργάζεται στην VR46 ως βοηθός προπονητή και αναλυτής video.