Μια πρωτοποριακή γαλλική εταιρεία έχει αποδείξει με την επιτυχία της πόσο σημαντική ήταν η ανάμειξη της υψηλής τεχνολογίας ινών που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία για τις διαστημικές αποστολές με το παλιομοδίτικο παντελόνι τζιν/denim από βαμβάκι και να δημιουργήσει ένα νέο άνετο και κομψό ρούχο για την προστατευτική ένδυση των μοτοσυκλετιστών.
Όπως συνηθίζει το 75% των αναβατών στην Ευρώπη, ο Pierre-Henry Servajean φορούσε ένα συνηθισμένο τζιν από βαμβάκι όταν είχε μια πτώση με τη μοτοσυκλέτα του το 1995. “Μετά από αυτό συνειδητοποίησα ότι όλα όσα φόραγα, όπως κράνος, γάντια, μπουφάν ήταν αποτελεσματικά, εκτός από τo τζιν παντελόνι”, δήλωσε. "Είχα προστατευτικό εξοπλισμό για κάθε μέρος του σώματός μου, εκτός από τα πόδια μου." Η συνειδητοποίηση αυτή τον οδήγησε τελικά να ιδρύσει την ESquad, μια φίρμα στην μοντέρνα ένδυση, αφιερωμένη στην έρευνα και την κατασκευή πολύ ανθεκτικών τζιν για μοτοσυκλετιστές, αναζητώντας για περισσότερο από μια δεκαετία το κατάλληλο ύφασμα. Ένα ύφασμα που θα συνδύαζε την άνεση και τη διαπνοή του κλασικού denim μαζί με την αντοχή στην τριβή των δερμάτινων. Ο Servajean ήδη γνώριζε διάφορες ίνες από άλλα υλικά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, όπως το Kevlar, το οποίο είναι διάσημο για την σκληρότητά του και χρησιμοποιείται στην κατασκευή κρανών. Έχει όμως αδυναμίες όσον αφορά στη χρήση του σε ρούχα, αφού δεν επιτρέπει τη διαπνοή κάνοντας το σώμα να ιδρώνει, είναι πολύ σκληρό για να φοριέται με άνεση, ενώ επηρεάζεται από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες του ήλιου.
Για να βρει μια πιο κατάλληλη ίνα από το Kevlar, ο Servajean έψαξε περισσότερο και μετά από την εκτεταμένη έρευνα ανακάλυψε την UHMWPE, μια ίνα από πολυαιθυλένιο εξαιρετικά μεγάλου μοριακού βάρους. Το πολυαιθυλένιο είναι από τα πιο συνηθισμένα πλαστικά του κόσμου, αλλά η ίνα αυτή με τη συγκεκριμένη μορφή του πολυαιθυλενίου είναι δυο φορές ισχυρότερη από του Kevlar και εκατό φορές ισχυρότερη από μια ατσάλινη. Η UHMWPE είναι τόσο ισχυρή και συγχρόνως πολύ ελαφριά και χρησιμοποιήθηκε στην διαστημική αποστολή Foton-M3 το 2007, όπου ένα “σχοινί” από τέτοια ίνα μήκους τριάντα χιλιομέτρων και πάχους μισού χιλιοστού, επανέφερε σε δορυφόρο μια ερευνητική κάψουλα. Με αυτές τις ίνες τυλιγμένες με βαμβάκι ο Pierre-Henry Servajean κατάφερε να δημιουργήσει ένα ύφασμα που ονόμασε Armalith, που έμοιαζε στην όψη με το τζιν, έχοντας τις ιδιότητές του συνδυασμένες με την υψηλή αντοχή της UHMWPE. Το ύφασμα αυτό προσφέρει έναν ιδανικό συνδυασμό αντοχής στην τριβή και άνεση, ενώ δοκιμαζόμενο με ευρωπαϊκά πρότυπα, έχει δείξει καλύτερα αποτελέσματα από τα δερμάτινα ρούχα, στην προστασία από πτώση. Για να επιδείξει την ισχύ του υφάσματος Armalith, ο Pierre-Henry Servajean χρησιμοποίησε ένα τζιν ESquad και από αυτό κρεμάστηκε ένα Hummer που ζυγίζει 2.700 κιλά. Τα ESquad τζιν πωλούνται σε όλη την Ευρώπη, και έχουν κερδίσει θετικές κριτικές από περιοδικά μοτοσυκλέτας στη Γαλλία και στη Γερμανία, ενώ κάποιοι έχουν μάθει με επώδυνο τρόπο ότι τα ρούχα με διαστημική τεχνολογία προστατεύουν καλύτερα από ότι τα τζιν από επώνυμες φίρμες.
Royal Enfield Scram 440 - Υπερκυβισμένος κινητήρας, αρκετές ακόμα αλλαγές
Εξωτερικά το Scram 440 δείχνει ολόιδιο με το 410, με τις εξωτερικές αλλαγές να εντοπίζονται κυρίως στον αριθμό που αναγράφεται στο ρεζερβουάρ και αναφέρεται στον κυβισμό του κινητήρα, και στο διαφορετικό όργανο, καθώς το νέο 440 διαθέτει μόνο την κεντρική οθόνη οργάνων από το παλαιότερο, χωρίς τη δεύτερη του tripper, ενώ ΔΕΝ είναι η πλήρως ψηφιακή στρογγυλή οθόνη που είδαμε πρώτα στο Himalayan 450.
Ελαφρώς μπερδεμένη κρίνεται η επιλογή να μη χρησιμοποιηθεί ο υγρόψυκτος Sherpa του Himalayan 450 με τους 40 hp στο νέο SCRAM 440, αλλά μια νέα υπερκυβισμένη έκδοση του 411, με ελάχιστα βελτιωμένη απόδοση σε ελαφρώς χαμηλότερες στροφές. Συγκεκριμένα από τους 23,9 hp / 6.500 rpm και τα 3,26 kgm / 4.250 rpm του Scram 411, ανεβαίνουμε στους 25,4 hp / 6.250 rpm και στα 3,46 kgm / 4.000 rpm στο Scram 450. Νέο είναι το κιβώτιο που από πέντε σχέσεις προηγουμένως, έχει πλέον έξι.
Η δεύτερη αλλαγή αφορά στα όργανα, όπου το παλαιότερο δίδυμο των στρογγυλών οργάνων δίνει τη θέση του σε ένα στρογγυλό όργανο χωρίς το δεύτερο μικρότερο του tripper, ενώ και εδώ περιέργως -για να μείνει χαμηλά η τιμή μάλλον- η Enfield ΔΕΝ χρησιμοποιεί το πλήρως ψηφιακό όργανο του Himalayan 450 με τη συνδεσιμότητα που περιλαμβάνει και πλοήγηση με χάρτες.
Σημειώστε πως όλες οι πληροφορίες μας αυτή τη στιγμή προέρχονται από τον ινδικό τύπο, καθώς η Royal Enfield δεν έχει κάνει αναλυτική παρουσίαση του μοντέλου.
Το πλαίσιο βασίζεται στου Scram 411, είναι όμως ενισχυμένο για μεγαλύτερη αντοχή και αξιοπιστία -και για να μπορείτε να το φορτώσετε άφοβα με top-box-, ενώ οι Ινδοί δημοσιογράφοι αναφέρονται σε ελαφρώς μεγαλύτερα έμβολα στη δαγκάνα της Bybre μπροστά, ενώ το ABS μπορεί και να απενεργοποιηθεί.
Στην ακριβότερη έκδοση νέοι είναι οι τροχοί των 19 και 17 ιντσών με μπράτσα, που πλέον είναι αλουμινένοι και φέρουν tubeless ελαστικά, ενώ οι αγοραστές των εκδόσεων με τις ακτίνες μπορούν αν θέλουν να βάλουν τους χυτούς με τα μπράτσα ως aftermarket αξεσουάρ.
Νέος, και LED είναι ο στρογγυλός προβολέας, με δυνατότερης έντασης λαμπτήρες, ενώ ίδιο παραμένει το ρεζερβουάρ.
Αλλαγές δεν έχουμε ούτε στις αναρτήσεις, με το συμβατικό πιρούνι των 41 mm να παραμένει, όπως παραμένει και μονό αμορτισέρ πίσω.
Η αναλυτική παρουσίαση της μοτοσυκλέτας θα γίνει τον Ιανουάριο του 2025.