Πρώτη επίσκεψη των «Λύκων της Νύχτας» στην Ελλάδα, το πρόγραμμα της επίσκεψης και όλο το παρασκήνιο

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/5/2016

Μικρή αντιπροσωπεία της γνωστής ρωσικής λέσχης μοτοσυκλετιστών, που ταυτόχρονα είναι και μία από τις μεγαλύτερες του κόσμου, πραγματοποιεί αυτές τις μέρες οδοιπορικό στην Ελλάδα σε θρησκευτικούς προορισμούς, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στο Άγιο Όρος και τους Ρώσους μοναχούς.

Σε συνέντευξη τύπου που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή, στο Ρωσικό Πολιτιστικό και Επιστημονικό Κέντρο στην Αθήνα, ο εκπρόσωπος της λέσχης εξήγησε τους λόγους πίσω από αυτή την επίσκεψη, δηλώνοντας επίσης πως σκοπός τους είναι να την καθιερώσουν σε ετήσιο θεσμό. Το έναυσμα ήταν η συμπλήρωση φέτος 1.000 χρόνων παρουσίας των Ρώσων μοναχών στο Άγιο Όρος, μία επέτειος που συνολικά γιορτάζεται με μία σειρά από κοινές εκδηλώσεις Ελλάδας και Ρωσίας. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους των «Λύκων της Νύχτας», Βλαντιμίρ Σμιρνόφ και Βαντίμ Στρογκόφ, ο μήνας Μάιος έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Ρωσικό λαό και κατά συνέπεια για την λέσχη, καθώς συγκεντρώνει τις εθνικές επετείους για την νίκη κατά του φασισμού, ενώ ιδιαίτερα φέτος ο Μάιος αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον καθώς συμπληρώνονται 75 χρόνια από τα γεγονότα του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Για όλους αυτούς τους λόγους, η λέσχη θέλησε να πραγματοποιήσει ένα μεγάλο οδοιπορικό με τελικό προορισμό την Ελλάδα, που ωστόσο δεν εξελίχθηκε όπως θα ήθελαν.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της εκδρομής, αρχικά είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον να συμμετάσχουν περίπου 160 άτομα, ωστόσο στα σύνορα με την Πολωνία αντιμετώπισαν αρκετά προβλήματα και τα διαβατήριά τους σφραγίστηκαν, με τις αρχές να τους απαγορεύουν την είσοδο στην χώρα. Μεγαλύτερα προβλήματα είχαν στην Ουκρανία, όπου σύμφωνα με δήλωσή τους έχουν κατά καιρούς δεχτεί και πυρά ενώ σημειώνεται πώς σε αντίστοιχο οδοιπορικό πέρσι, με προορισμό το Βερολίνο, η Γερμανία είχε ανακαλέσει τα δικαιώματα που καθορίζονται από την συνθήκη Σένγκεν για το σύνολο σχεδόν των εκδρομέων, δημιουργώντας μεγάλο πρόβλημα στην διέλευσή τους.

Οι σχέσεις μεταξύ Πολωνίας και Ρωσίας δεν είναι οι καλύτερες των τελευταίων ετών, με ορισμένα ποσοστά πολιτών να φοβούνται πως το παράδειγμα της γειτονικής τους Ουκρανίας, μπορεί να επαναληφθεί και σε δικά τους εδάφη, καθώς συνορεύουν με την Ρωσία μέσω του περίκλειστου και αποσπασμένου έδαφος του Καλίνιγκραντ. Με δήλωσή τους, τόσο ο Βαντίμ Στρογκόφ, όσο και ο Ιερομόναχος Γιούρι που ακολουθεί τους μοτοσυκλετιστές, αναφέρουν ότι οι «Λύκοι της Νύχτας» αλλά και ο Ρωσικός μοναχισμός, αποβλέπουν στην αποχή από την πολιτικές εξελίξεις. Η αλήθεια είναι ωστόσο, ότι πέρα από δηλώσεις η εμπλοκή της λέσχης αυτής στα πολιτικά είναι καθοριστική και χωρίς να αποσιωπάται από τους ίδιους. Σε σύντομη συνομιλία που είχα με τον Βαντίμ Στρογκόφ, με κάλεσε τον Αύγουστο στην Σεβαστούπολη της Κριμαίας για μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έχει πραγματοποιήσει ποτέ η λέσχη. Εκεί άλλωστε πήραν πρόσφατα μία πολύ μεγάλη κρατική επιχορήγηση, για να δημιουργήσουν ένα κέντρο νεότητας, επισφραγίζοντας έτσι την δράση τους στα γεγονότα της Κριμαίας, πέρα από κάθε αμφισβήτηση.

 

Οι ίδιοι πάντως παρουσιάστηκαν απλοί και προσιτοί στην συνέντευξη τύπου και ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι με την Ελλάδα, την υποδοχή του κόσμου και την ελευθερία που βρήκαν εδώ. Στην Ελλάδα είχαν την δυνατότητα να καταθέσουν στεφάνια σε μνημεία πεσόντων –που όπως οι ίδιοι δήλωσαν- σε άλλες χώρες θα έπρεπε να ζητήσουν άδεια. Κάτι που αρχικά δεν διευκρινίστηκε στην συνέντευξη τύπου, ήταν το γεγονός ότι εξαπατήθηκαν από κάποιο ταξιδιωτικό πρακτορείο που τους υποσχέθηκε να τους προμηθεύσει μοτοσυκλέτες, χρεώνοντάς τους χωρίς όμως αντίκρισμα. Μονάχα που το πρακτορείο αυτό ήταν βουλγάρικο καθώς απέτυχαν να βρουν μοτοσυκλέτες στην Ελλάδα, μετά τα γεγονότα στην Πολωνία και τον τρόπο που άλλαξαν τα σχέδιά τους. Φτάνοντας στην Θεσσαλονίκη απευθύνθηκαν ακόμα και σε ιδιώτες για να ενοικιάσουν μοτοσυκλέτες, με βάση μία προσφιλή στις βόρειες χώρες πρακτική, που όμως σε εμάς είναι άγνωστη. Αντιμετωπίστηκαν με καχυποψία λοιπόν, γιατί δεν περίμενε κανείς ότι μία λέσχη σαν τους «Λύκους της Νύχτας» θα έχει ανάγκη από μοτοσυκλέτες. Ούτε όμως και οι ίδιοι φαντάστηκαν ότι θα εμπλακούν σε τόσο μεγάλα προβλήματα στα σύνορα των χωρών, απόρροια και της φήμης που έχουν καλλιεργήσει. Το οδοιπορικό λοιπόν στην Ελλάδα, συνεχίζεται με βάση το πρόγραμμά τους, με νοικιασμένα αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες. Μία ομάδα θα κατευθυνθεί από σήμερα στο Άγιο Όρος και μία άλλη θα επισκεφτεί θρησκευτικούς προορισμούς σε Κόρινθο και Μετέωρα, μεταφέροντας εικόνες και κειμήλια σε κάθε μοναστήρι.

Στην συνέντευξη τύπου παραβρεθήκαν μέλη ελληνικών λεσχών μοτοσυκλέτας, όπως της ΛΕΜΟΤ, ενώ οι εκπρόσωποι των «Λύκων της Νύχτας» συνομίλησαν και με άλλες λέσχες μοτοσυκλέτας, παίρνοντας μάλιστα την υπόσχεση ότι σε περίπτωση που στο μέλλον έχουν τα ίδια προβλήματα, θα τους βοηθήσουν στην αναζήτηση μοτοσυκλετών. Οι «Λύκοι της Νύχτας» εξέφρασαν έπειτα ανοιχτή πρόσκληση, τόσο για την συνέχιση του οδοιπορικού, όσο και σε περίπτωση επανάληψής του στο μέλλον, για κάθε μοτοσυκλετιστή να τους ακολουθήσει, ανεξάρτητα από την μοτοσυκλέτα που οδηγεί ή την λέσχη στην οποία ανήκει.

 

 

Στο τέλος της συνέντευξης επίσης, προσκαλέστηκαν από τον κ. Μαριολόπουλο, να επισκεφτούν το Ελληνικό Μουσείο Μοτοσυκλέτας για μία προσωπική ξενάγηση, κάτι που αποδέχτηκαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό.

 

Παρά τα προβλήματα, που ωστόσο δεν σχετίζονται με τον σκοπό του ταξιδιού τους, οι εκπρόσωποι των «Λύκων της Νύχτας» αξιολογούν ως πετυχημένη την πρώτη τους επίσκεψη και ενθουσιασμένοι από την Ελλάδα. Ερωτώμενοι αν δέχονται κρατική χορηγία, δήλωσαν σαφέστατα ότι για κάθε τους ταξίδι υπάρχουν διαφορετικοί χορηγοί, και συγκεκριμένα για το μοτο-προσκύνημα στην Ελλάδα χορηγήθηκαν από το ρωσικό πατριαρχείο και την ρωσική κυβέρνηση.

Οι «Λύκοι της Νύχτας» αριθμούν αυτή την στιγμή σχεδόν 6.000 μέλη, καθώς και εκατοντάδες ακόμη στην αρχική διαδικασία, πριν δηλαδή την πιστοποίηση ως μέλος της λέσχης. Ερωτώμενοι σχετικά, δεν ξεχωρίζουν τα μέλη μέσα στην Ρωσία με εκείνα σε άλλες χώρες, για να δώσουν ξεχωριστά νούμερα, αναγνωρίζοντας τους πάντες ως ισότιμους. Από παλιότερη συνάντηση του περιοδικού με ομάδες στις γειτονικές χώρες -Βουλγαρία και ΠΓΔΜ- που η λέσχη εκπροσωπείται, τα μέλη εκεί δεν ξεπερνούν συνολικά τα 150-200. Οι «Λύκοι της Νύχτας» οργανώθηκαν επίσημα σε λέσχη το 1989, ωστόσο ο πυρήνας τους έχει διαμορφωθεί μέσα από τις παράνομες τότε, επί εποχής Σοβιετικής Ένωσης, ροκ συναυλίες, στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Κέρδισαν παγκόσμια αναγνωρισιμότητα, μέσα από την αποδοχή του Προέδρου της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν.

Κατά την συνέντευξη τύπου, ο προεδρεύων και εκπρόσωπος της ρωσικής πρεσβείας, Όλεγκ Μπρεντίχιν, επιβεβαίωσε μάλιστα και τις φήμες για επικείμενη επίσκεψη του Πούτιν στην Ελλάδα και το Άγιο Όρος, με αφορμή την σημαντική επέτειο του εορτασμού 1000 ετών παρουσίας του ρωσικού μοναχισμού στο Άγιο Όρος.

Οι «Λύκοι της Νύχτας» θα ολοκληρώσουν το οδοιπορικό τους στις 20 Μαΐου.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maxton Engineering - Απεβίωσε ο ιδρυτής Ron Williams - Ο άγνωστος ρόλος στο HRC και την NR500 με τα οβάλ πιστόνια

Εμβληματικός μηχανικός, με απαράμμιλες γνώσεις, στο όνομα του οποίου οι αγωνιζόμενοι του IOMTT πίνουν νερό
Ron Williams - Maxton Engineering
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

26/11/2024

Ο Ron Williams ήταν ένας πραγματικά ξεχωριστός μηχανικός, με μεγάλη αναγνώριση κυρίως από τους Βρετανούς αγωνιζόμενους που τον προτιμούσαν για τις αναρτήσεις τους, είτε συμμετείχαν στο BSB, είτε σε αγώνες Road-Racing όπως το Isle of Man TT. Όμως παρόλο που ήταν ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, η φήμη του είχε ξεπεράσει τα στενά όρια της χώρας του, με τη Honda να τον προσκαλεί το 1981 στην Ιαπωνία, για να βοηθήσει στην κατασκευή του πλαισίου της πρωτοποριακής NR500 με τα οβάλ πιστόνια. 

Τον Ron τον είχα γνωρίσει τηλεφωνικά, πριν από 30 χρόνια, όταν είχα στην κατοχή μου ένα Suzuki RG 500 Gamma και είχα αγοράσει ανεστραμμένο πιρούνι από GSX-R1100 του 91 για να αντικαταστήσω το συμβατικό πιρουνάκι των 38 mm που φόραγε από το εργοστάσιο. Καθώς σπούδαζα στην Αγγλία, χώρα με πλούσια μηχανολογική παράδοση, οι ερωτήσεις μου για το πού θα μπορούσα να κάνω revalving στο πιρούνι του GSX-R για το βάρος του RG είχαν πάντα την ίδια απάντηση: στη Maxton Engineering.

Πήρα τηλέφωνο την εταιρεία όπου μου απάντησε ο ίδιος ο Ron. Του εξήγησα τι ήθελα να κάνω, και εκείνος μου ζήτησε να του πως το βάρος μου με κράνος και εξοπλισμό μοτοσυκλέτας και να του πω αν θα οδηγούσα στον δρόμο ή σε πίστα. Εκείνος θα αναλάμβανε τα υπόλοιπα -και σε πολύ λογικό αντίτιμο. Του έστειλα μέσω ταχυδρομείου το πιρούνι στο Cheshire, όπου βρίσκεται η εταιρεία, προσεκτικά τυλιγμένο σε διάφορα παλιά ρούχα, με ένα σημείωμα με τις απαντήσεις στα ερωτήματά του.

Λίγες εβδομάδες μετά, είχα στα χέρια μου το πιρούνι και με το πέρας των σπουδών μου, επέστρεψα στην Κρήτη όπου και το τοποθέτησα στο RG, με παράλληλη επέμβαση στο πίσω αμορτισέρ για να ψηλώσει σε σχέση με πριν, και να μη βρίσκουν οι πάνω εξατμίσεις στο φαρδύ ελαστικό που φόραγε η ζάντα του GSX-R1100 που συνόδευε τη μετατροπή. Όμως ενώ είχα ακούσει τα καλύτερα για τον Ron, οι πρώτες βόλτες με το μεταλλαγμένο RG ήταν σκέτη τραγωδία, αφού ακόμα και στις χαμηλές ταχύτητες, τα tank-slapping διαδεχόταν το ένα το άλλο!

RG500 Maxton revalved

Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε… έχανα τον λογαριασμό με το πόσες ταλαντώσεις στα στόπερ του τιμονιού μου επεφύλασσε το κάθε συμβάν. Απελπισμένος τηλεφώνησα εσπευσμένα στη Βρετανία, όπου ο Ron χωρίς να ανεβάσει πίεση μου είπε λακωνικά: “δεν έχω κάνει ποτέ λάθος στις αναρτήσεις μου”. Έτσι έλεγε εκείνος, όμως η κατάσταση συνέχισε να είναι δραματική, κι όποτε έβλεπα σαμάρι ή λακκούβα με έκοβε κρύος ιδρώτας.

Μέχρι εκείνη την επική βόλτα στον ΒΟΑΚ, με μια παρέα εννέα Suzuki, από RGV250, GSX-R750 μέχρι GSX-R1100 με κινητήρα Big Pops Yoshimura... εκεί έδωσα το RG στον μηχανικό μου, ονομαστό κάγκουρα και μηχανικό αγώνων τότε του Σήφη του Σταυρουλάκη που συμμετείχε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας. Εκείνος στο τιμόνι του RG, μαζί με το GSX-R1100 Big Pops εξαφανίστηκαν μπροστά, και τους βρήκαμε μόνο στο τέλος της βόλτας. Την σκηνή δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Το RG και το GSX-R σταματημένα στην άκρη της Εθνικής, και τους δυο αναβάτες να καπνίζουν δίπλα τους. Πιο πολύ όμως κάπνιζαν οι εξατμίσεις του σβηστού RG, που είχαν ανεβάσει θερμοκρασία και έκαιγαν τα υπολείμματα διχρονόλαδου που είχαν μέσα τους!

RG500

“Οι εντυπώσεις σου”… ρώτησα, κι εκείνος με χέρι που έτρεμε ελαφρά μου απάντησε “δεν ξέρεις τι έχεις!” Τι έχανα; Τι δεν καταλάβαινα; “Το πιρούνι δουλεύει εκπληκτικά, αλλά θέλει χιλιόμετρα. Από τα 160 και πάνω δουλεύει όπως κανένα άλλο. Απλώς εμπιστέψου το, ξεπέρασε τα 160 και κράτα το γκάζι ανοιχτό.” Τον εμπιστεύτηκα και ως ανταμοιβή μου, ανακάλυψα κράτημα που δεν μπορούσα ούτε να ονειρευτώ με το προηγούμενο πιρούνι, κράτημα που έφερνε τη μοτοσυκλέτα πολλές δεκαετίες μπροστά, με άμεση σύγκριση με πολύ πιο σύγχρονα σπορ μοντέλα. Σε ευχαριστώ Ron!

Ron Williams

Τα χρόνια πέρασαν, ο Ron μεγάλωσε κι αυτός, και το 2020 υπέστη εγκεφαλικό, με τις επιπτώσεις του οποίου πάλευε τα τελευταία 4 χρόνια. Στις 25/11 μέσω της σελίδας της Maxton Engineering ήρθε η ανακοίνωση της οικογένειάς του που ανέφερε τα εξής: “ Με βαριά καρδιά ανακοινώνουμε τον θάνατο του ιδρυτή και πατέρα της οικογένειας, Ron Williams, ο οποίος πέθανε το βράδυ του Σαββάτου. Ήταν πρωτοπόρος της βιομηχανίας και όλοι μας στη Maxton είμαστε ευγνώμονες που μας έδωσε την ευκαιρία να μάθουμε από εκείνον.”

Ο Ron Williams ίδρυσε τη Maxton το 1971, πουλώντας το αυτοκίνητό του για να χρηματοδοτήσει την επιχείρηση. Το όνομα Maxton ήταν σύνθετη λέξη από το Max (Μέγιστο) και το Ton που στα αγγλικά σημαίνει και τα 100 μίλια την ώρα -160 χλμ/ώρα.

Maxton Engineering

Στην μακρόχρονη καριέρα του, ο Ron Williams ασχολήθηκε πέρα από τις αναρτήσεις για τις οποίες έγινε ιδιαίτερα γνωστός και με τα πλαίσια -δυο τομείς που συνδέονται άρρηκτα, και η βαθιά γνώση του Ron στη γεωμετρία των πλαισίων τον βοηθούσε σε τεράστιο βαθμό στη βελτίωση των εργοστασιακών αναρτήσεων.

Ron Williams

Είχε ξεκινήσει κατασκευάζοντας πλαίσιο για Matchless πριν ασχοληθεί με πλαίσια για τα δίχρονα TZ, και με το τρικύλινδρο  αγωνιστικό Kawasaki KR750 του Mick Grant το οποίο μετασκεύασε βοηθώντας τον Grant να πάρι τον τίτλο στο IOMTT στην κατηγορία Senior το 1975.

Honda NR500

Το 1981, η Honda προσκάλεσε τον Ron στην Ιαπωνία, για να επιθεωρήσει την NR500 με τα οβάλ πιστόνια, και για να βοηθήσει στη δημιουργία ενός πιο συμβατικού πλαισίου, δουλεύοντας μαζί με τους μηχανικούς της ιαπωνικής εταιρείας και με τον Takeo Fukai που αργότερα έγινε ο CEO της Honda.

Παράλληλα, ο Ron κατασκεύαζε τους δικούς του τροχούς μοτοσυλκλετών από μαγνήσιο, ενώ πλέον η Maxton Engineering είναι γνωστή αποκλειστικά για τις κορυφαίες aftermarket αναρτήσεις της, με τον γιο του Ro, Richard, να έχει αναλάβει τα ηνία της επιχείρησης.

Ετικέτες