Ο Ewan McGregor για Harley-Davidson LiveWire: Ψάχναμε συνέχεια ρεύμα για το Long Way Up

Καθόλου ειδυλλιακά τα γυρίσματα του 3ου ντοκυμαντέρ

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/2/2020

Στα τέλη του 2019 ο Ewan McGregor και ο «κατά λάθος πρεσβευτής της μοτοσυκλέτας», ο Charlie Boorman ολοκλήρωσαν το Long Way Up, ένα ντοκιμαντέρ που ταξίδεψαν από την Γη του Πυρός μέχρι το Los Angeles. Έχουν προηγηθεί τα Long Way Round που από το Λονδίνο πήγαν στην Νέα Υόρκη αλλά ταξιδεύοντας ανατολικά και το Long Way Down που κατέβηκαν στην άκρη της Αφρικής. Αυτή τη φορά όμως πραγματοποίησαν το ταξίδι με την νέα ηλεκτρική μοτοσυκλέτα που στο ΜΟΤΟ δοκιμάσαμε κι εμείς στην Αμερική εδώ και αρκετούς μήνες, στο τεύχος Αυγούστου 2019, πριν ακόμη ξεκινήσουν για το ταξίδι. Χρειάστηκε να κάνουν πολλές μετατροπές στην LiveWire για να κουβαλήσουν τον εξοπλισμό τους και να σχεδιάσουν ένα προσεκτικό πρόγραμμα με βάση την πρακτική και όχι την θεωρητική αυτονομία που σκαρφαλώνει στα 225 χιλιόμετρα. Στα χαρτιά παντά.

Και τώρα ο McGregor κατά την διάρκεια συνέντευξής του, αποκαλύπτει τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν ψάχνοντας να φορτίσουν τις μοτοσυκλέτες.

Παραδέχτηκε πως ξέμεινε πολλές φορές από μπαταρία και πως αναγκαζόταν να ζητιανεύει για ρεύμα. «Κατασκηνώνανε στις αυλές των σπιτιών και βάζαμε τις μοτοσυκλέτες στις μπρίζες τους. Μερικές φορές όταν φόρτιζαν και οι δύο μοτοσυκλέτες, καιγόντουσαν οι ηλεκτρικές ασφάλειες στα σπίτια και μας έπιανε η ντροπή…»

Χαρακτήρισε το ταξίδι αυτό εκπληκτικό και ταυτόχρονα δύσκολο, και είπε πως χρειάστηκε να τον ρυμουλκήσουν πολλές φορές μέχρι να βρει κάποιο σπίτι με πρίζα. Ο Boorman από την άλλη τα κατάφερε καλύτερα στον τομέα της αυτονομίας ρίχνοντας το φταίξιμο στο χέρι του McGregor, και το γεγονός πως δεν οδηγεί με ροή.

Όσο για το σχόλιο «κατά λάθος πρεσβευτής της μοτοσυκλέτας» για τον Boorman, αυτό προέρχεται από προσωπική συζήτηση μαζί του, αρκετά χρόνια πριν στην διάρκεια των BMW Motorrad Days, όπου χαρακτήρισε όλο αυτό που συμβαίνει με τα ταξίδια μοτοσυκλέτας στην ζωή του αρκετά τυχαίο και βασισμένο σε μία τρέλα της στιγμής. Όταν με τον παιδικό του φίλο αποφάσιζαν να ξεκινήσουν ένα ταξίδι με μοτοσυκλέτες. Ήταν μία εποχή που τα ντοκυμαντέρ με μοτοσυκλέτες ήταν ελάχιστα και η επιτυχία τους εξασφαλισμένη, ιδιαίτερα αν ένας από τους δύο ήταν χουλιγοντιανός αστέρας. Ο Boorman από την άλλη νόμιζε πως απλά θα πήγανε σε μία περιπέτεια με αρχή και τέλος…

Το συγκεκριμένο ταξίδι πάντως κράτησε πολλούς μήνες, μιας κι έπρεπε να κάνουν μετά βίας 150 χιλιόμετρα την ημέρα πριν σταματήσουν για ολόκληρο την υπόλοιπη ημέρα και το βράδυ, περιμένοντας να φορτίσουν οι μοτοσυκλέτες τους…

https://bit.ly/badilikia25

Επικαιρότητα

Κάγκελα τιτανίου για BMW R1300GS για να λυπάσαι 2 Akrapovic στην πτώση

Η Akrapovic κουρμπάρει τιτάνιο και για κάγκελα στο νέο GS

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

26/11/2024

Η Akrapovic ακούει το ζήτημα για τα κιλά των μεγάλων Adventure μοτοσυκλετών και πως για την προστασία τους πρέπει να προσθέσεις ακόμη περισσότερο βάρος και μεγαλουργεί: Φτιάχνει κάγκελα από τιτάνιο όπως μόνο αυτή μπορεί και στην επόμενη πτώση σκέφτεσαι σε τι κατάσταση θα είναι το έξτρα κόσμημα προσπαθώντας να σηκώσεις την μοτοσυκλέτα από κάτω!

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Akrapovic κατασκευάζει προστατευτικά κάγκελα, η αρχή έγινε με το R1250GS το 2022 σε μία από τις ακριβότερες προσθήκες προστασίας που υπήρχαν για αυτή την μοτοσυκλέτα και την κατηγορία, στις €2.500!

Τώρα όμως που τα κάγκελα στο R1300GS προστατεύουν μόνο το μπλοκ του κινητήρα και δεν επεκτείνονται πιο πάνω, το κόστος απόκτησης μειώνεται στα €1.740, στην Ελλάδα με ΦΠΑ, τελική τιμή.

https://www.tecnomoto.gr/el/kato-mpares-prostasias-akrapovic-bmw-r-1300-gs-2024.html

Το υλικό και έπειτα ο τρόπος υλοποίησης ανεβάζουν το κόστος, όπως φυσικά και το αυτοκόλλητο της Akrapovic που μαρτυρά ότι έχει γίνει μπόλικη δουλειά. Ένα από τα πράγματα που κάνουν την Akrapovic να ξεχωρίζει, είναι πως φτιάχνει τους δικούς της σωλήνες από τιτάνιο με τρόπο που έχουμε δείξει στο περιοδικό πριν χρόνια και είναι δική της πατέντα και έπειτα πως τους κουρμπάρει επίσης με τρόπο που δεν μπορεί να κάνεις άλλος. Συνήθως κόβουν φάλτσα και ράβουν όσοι φτιάχνουν τις δικές τους κατασκευές τιτανίου για να μπορέσουν να δώσουν καμπυλότητα και ορισμένοι το κάνουν τόσο καλά που το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα είναι κυριολεκτικά ένα κόσμημα.

Εδώ τα πράγματα είναι ακόμη πιο σύνθετα από την στιγμή που μιλάμε για κάτι τόσο εξιδεικευμένο και λεπτεπίλεπτο από σωλήνες τιτανίου 25mm που λίγοι μπορούν να επεξεργαστούν! Μικρός όγκος, μικρό βάρος με μεγάλη όμως αντοχή σε μία προσεγμένη σχεδίαση που στόχο έχει να εξαφανίζεται οπτικά και να γίνεται κομμάτι του κινητήρα. Τα κάγκελα είναι 40% ελαφρύτερα από αντίστοιχες ατσάλινες λύσεις και ζυγίζουν μόλις 3.02 κιλά.

Έχουν πολλά ενιαία κομμάτια και λίγες κολλήσεις που έχουν γίνει με ρομποτικές TIG και φλάτζες 10mm προσεκτικά κομμένες με το σύνολο να πιάνει σε στρατηγικά σημεία ώστε να μην καταλήγει το κάγκελο στην πτώση να προξενεί το ίδιο, ζημιά στο μπλοκ του κινητήρα, όπως είχαμε αναδείξει παλαιότερα στο περιοδικό σε άλλες φθηνότερες λύσεις.

Τα προστατευτικά που γεφυρώνουν το τιτάνιο και καλύπτουν το καπάκι του κινητήρα είναι από κάρμπον σε πάχος 2.5χιλ και έτσι τα κάγκελα προστασίας στο τέλος δεν επηρεάζουν ούτε στο ελάχιστο την υψηλή γωνία κλίσης που το R1300GS έχει ενώ υπάρχει μέριμνα για την τοποθέτηση μικρών βαλιτσών και προβολέων ομίχλης, απαραίτητο συστατικό για κάθε GS που στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως μπορεί να κρύψει το αυτοκόλλητο “Titanium” που είναι ακριβώς αυτό που πληρώνει κανείς.

Σε περίπτωση που υπάρχει ενδιαφέρον, έρχονται στην ελληνική αγορά από την επίσημη αντιπροσωπεία: