Κλάπηκε Ducati Multistrada Enduro από την MCN

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/10/2016

Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες… Τους συμπονούμε! Ήταν αρχές του ‘15 όταν στην μακρόχρονη ιστορία του MOTO συνέβη η πρώτη κλοπή μοτοσυκλέτας. Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε πέσει αρκετές φορές με μοτοσυκλέτες δοκιμών, είναι φυσιολογικό άλλωστε όταν ψάχνεις τα όρια και υπολογίσεις τα χιλιάδες χιλιόμετρα που γράφουμε στο περιοδικό. Ωστόσο ποτέ άλλοτε δεν είχαμε έρθει αντιμέτωποι με την ψυχρή συνειδητοποίηση, ότι μία μοτοσυκλέτα που δεν είναι δική μας, έχει κλαπεί ενώ ήταν στην ευθύνη μας.

Ακούσαμε πολλά λόγια συμπαράστασης τότε, μπλέξαμε με το χάος που λέγεται Ελληνική Αστυνομία και σιγά – σιγά πήραμε την απόφαση να δεχτούμε την μεγάλη απώλεια… Από την μεγάλη δημοσιότητα που δώσαμε στο θέμα, πρώτα για να αυξήσουμε τις πιθανότητες να ξανά δούμε την MV Agusta και έπειτα για να αναδείξουμε το τεράστιο πρόβλημα αστυνόμευσης που υπάρχει στην Ελλάδα, δεχτήκαμε και μερικά σχόλια που έκριναν την επαγγελματική μας επάρκεια, με μόνη βάση ότι «επιτρέψαμε να γίνει η κλοπή». Κανείς δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο και με την δράση των διαφόρων ομάδων να έχει αυξηθεί, ήταν θέμα πιθανοτήτων να συμβεί και σε εμάς. Με τόσες ακριβές, φθηνές, σπάνιες ή «καθημερινές» μοτοσυκλέτες που περνούν από τα χέρια μας, βρέθηκε μέσα σε 30 ολόκληρα χρόνια, εκείνο το παράθυρο των είκοσι λεπτών, που έκανε ένα MV Agusta να μας στοιχειώσει για πάντα…

Η δουλειά μας είναι να οδηγούμε τις μοτοσυκλέτες σε όλες τις συνθήκες, αυτό σημαίνει και καθημερινή μετακίνηση, ανάμεσα σε βόλτες, πίστες ή χωμάτινες διαδρομές. Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει ούτε ένα λεπτό στο οποίο απλά οδηγείς για την απόλαυση, και όλα καταλήγουν σε σημειώσεις και πάντα με το βάρος της ευθύνης ότι έχεις κάτι που δεν είναι δικό σου. Ακόμα και ο ανεφοδιασμός είναι ένας μικρός μπελάς, αφού γίνεται σε συγκεκριμένα πρατήρια, όπου μετράς κατανάλωση, κρατάς σημειώσεις κτλ.. Όλα τα παραπάνω γίνονται κάθε μέρα με το ίδιο τεράστιο βάρος της ευθύνης που σηκώνεις ως υπεύθυνος για κάτι που δεν σου ανήκει, με την απειλή της κλοπής, να μεταφράζεται σε διπλάσια απώλεια. Το μόνο καλό στην περίπτωση της MCN, είναι ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες είναι πάντα παρούσες στην Αγγλία, αν και εξαιρετικά κοστοβόρες, την στιγμή που στην Ελλάδα τα πάντα θυσιάζονται από τις εταιρίες στο βωμό του κόστους… Παρόλο αυτά, αντιλαμβανόμαστε απόλυτα το βάρος της ευθύνης που αισθάνονται και τους συμπονούμε. Αγγλία και Ελλάδα είναι χώρες οι οποίες μαστίζονται από την άνοδο των κλοπών μοτοσυκλετών, την στιγμή που στην δική μας περίπτωση η πολιτεία δείχνει ότι έχει ιδιαίτερη δυσκολία να περιορίσει τα ποσοστά που συνεχώς αυξάνονται… Ευχόμαστε στο μέλλον να βλέπουμε ολοένα και λιγότερες κοινοποιήσεις κλοπών και λέμε να δώσουμε ένα ραντεβού με την MCN στην Ιταλία, όπου πιθανότατα έχουν καταλήξει οι μοτοσυκλέτες μας…

Axel Pons - Από αναβάτης Moto2 προσκυνητής-περιπατητής σε αναζήτηση του Θεού [VIDEO]

Περπατώντας ξυπόλητος από την Ισπανία στο Πακιστάν χωρίς παπούτσια, με όλο του το βιος στην πλάτη του
Axel Pons
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

27/11/2024

Ο Axel Pons Ramon, γεννηθείς το 1991, είναι γιος του δυο φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή 250, Sito Pons, και έγινε γνωστός ως αγωνιζόμενος μοτοσυκλέτας στα 125, τα 250 και στη Moto2 μεταξύ 2008-2017, αλλά και με την ενασχόλησή του με τον μοντελισμό. Τώρα, σε πρόσφατα βίντεο τον βλέπουμε να έχει κάνει στροφή 180 μοιρών στη ζωή του, αποκηρύσσοντας την ταχύτητα και τον δυτικό τρόπο ζωής, και αναζητώντας τον Θεό, περπατώντας ξυπόλητος από την Ισπανία στο Πακιστάν.

Ο Axel, σε συνέντευξή του στην El Pais το 2019, είχε δηλώσει πως αλλάζει ζωή, αφήνοντας πίσω του όλα όσα τον είχαν κάνει γνωστό στους φαν των αγώνων μοτοσυκλέτας.

Κατόπιν χάθηκε από το ραντάρ, για να επανεμφανιστεί και πάλι φέτος, σε διάφορα βίντεο, αγνώριστος, με ράστα, ξυπόλητος, με κομποσκοίνι στο χέρι και φορτωμένος το βιος του, εξιστορώντας μας πώς περπάτησε από την Ισπανία στο Πακιστάν αναζητώντας τον Αλλάχ / Θεό.

Όταν τον ρωτούν από που έρχεται, εκείνος απαντά "από παντού", ενώ όταν του ζητούν να τους πει το όνομά του, εκείνος λέει "παλιά με είχαν ονομάσει Axel, αλλά τώρα έχω αλλάξει όνομα".

Όπως λέει ο ίδιος στο βίντεο, του πήρε 15 μήνες να περπατήσει από την Ισπανία στο Πακιστάν, διασχίζοντας 10 χώρες ξυπόλητος μέχρι να τα καταφέρει.

Στο βίντεο μας λέει πως ήθελε να περάσει στην Ινδία, όμως δεν του έδωσαν βίζα από το Πακιστάν, και επόμενος στόχος του είναι να μπει στην Ινδία μέσω Κίνας -πάντα περπατώντας.

Σε ένα δεύτερο βίντεο, όπου του παίρνει συνέντευξη ένα... παιδί, ο 33χρονος Ισπανός αναφέρει πως αφού έζησε την ταχύτητα τόσο καιρό θέλησε να αλλάξει πορεία, και απολαμβάνοντας τη ζωή με πιο αργό ρυθμό, αναζητώντας τον Θεό περπατώντας, παρομοιάζοντας το περπάτημα με προσευχή.

Είναι διασκεδαστικό που κάποιος ρωτάει στα σχόλια του βίντεο αν ο Pons έχει δικό του κανάλι στο Youtube που να ανεβάζει βίντεο από τα ταξίδια του, με την απάντηση να έρχεται πληρωμένη: "εδώ δεν έχει παπούτσια (σσ. έχει ένα ζεύγος Crocs μόνο για κακοτράχαλα μονοπάτια) θα έχει κανάλι Youtubue;"

Ευχές στον Axel να βρει αυτό που ψάχνει στη νέα του ζωή.

Ετικέτες