Το ημερολόγιο μιας "πριγκίπισσας" με ένα KTM 250 Duke

Η "άλλη άποψη" για τον βενιαμίν των Duke
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/3/2021

To KTM 250 Duke είναι μια μοτοσυκλέτα που απευθύνεται σε όσους δεν ακολουθούν τα trend και τις μόδες, αλλά ψάχνουν μια απολαυστική, σύγχρονη, και –κυρίως- προσιτή οικονομικά μοτοσυκλέτα, που θα μπορούν να την οδηγούν καθημερινά και παντού, με οικονομικό πλαφόν λίγο πάνω από τις 4.000 ευρώ. Είναι ένα naked που απευθύνεται σε νέους (αλλά και σε αυτούς που αισθάνονται νέοι) αναβάτες. Και μέσα σε αυτό το ευρύ φάσμα υποψήφιων ιδιοκτητών του 250 Duke, όχι απλώς συμπεριλαμβάνεται και το γυναικείο κοινό, αλλά καταλαμβάνει κι ένα σημαντικό δυναμικό ποσοστό. Ας μην ξεχνάμε πως οι γυναίκες που οδηγούν μοτοσυκλέτες, είναι από τις πιο ταχεία αυξανόμενες ομάδες αναβατών, αλλά και μία λύση στο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το κοινό της μοτοσυκλέτας, το οποίο γερνάει και αναζητά την "εισροή" νέου αίματος. Όπως άλλωστε έχουμε γράψει και στο παρελθόν, οι γυναίκες αναβάτριες αντιμετωπίζουν πολύ πιο σοβαρά το ρόλο τους πάνω στην μοτοσυκλέτα απ' ό,τι οι άντρες, ενώ καταρρίπτουν επιδεικτικά το στερεότυπο που τις ήθελε να προτιμούν τα σκούτερ και την ευκολία της αυτόματης μετάδοσης.

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο –και επειδή, δυστυχώς, δεν έχουμε εμπλουτίσει ακόμη την Συντακτική μας Ομάδα με μια γυναίκα συνάδελφο- θελήσαμε να έχουμε την "άλλη άποψη" για το 250 Duke από μια αυθεντική, σκληροπυρηνική (με την καλή έννοια του όρου) αναβάτρια. Η Αδαμαντία είναι κάτοχος ενός Royal Enfield Continental GT 650 και δεινή χιλιομετροφάγος παντός καιρού (όπως θα διαβάσετε παρακάτω, ήρθε να παραλάβει την μοτοσυκλέτα από το ΜΟΤΟ εν αναμονή της χιονοθύελλας)! Χρησιμοποιεί αποκλειστικά την μοτοσυκλέτα, τόσο για τις καθημερινές της μετακινήσεις όσο και για τις βόλτες και τα ταξίδια που κάνει σε τακτική βάση, και αποτελεί ίσως το τυπικό δείγμα σωματότυπου και εμπειρίας μια αναβάτριας, για να διαπιστώσουμε το αντίκτυπο του βενιαμίν (στην ελληνική αγορά) των naked της ΚΤΜ, στο γυναικείο κοινό. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που θέλουμε να δώσουμε μια διαφορετική προσέγγιση στο αναγνωστικό μας κοινό, όπως είχαμε κάνει με το Honda CRF250L, και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε σε κάθε ευκαιρία!

 

Mία… διαφορετική αυτοβιογραφία

Το περιοδικό ΜΟΤΟ μου έδωσε την ευκαιρία να οδηγήσω το νέο KTM 250 Duke για τρείς ημέρες. Ενώ αρχικά όλοι θεωρήσαμε πως θα είναι μια πολύ εύκολη και ευχάριστη εμπειρία, οι τρείς πιο κρύες μέρες του φετινού χειμώνα που ακολούθησαν την Μήδεια μετέτρεψαν την δοκιμή σε πρόκληση. Δεν μπορώ να αρνηθώ πως μου άρεσε. Challenge accepted λοιπόν.

Γενικά μου αρέσει να χαρακτηρίζω τον εαυτό μου ως μέσο αναβάτη, παρόλο που πολλοί επιμένουν να χρησιμοποιούν λέξεις όπως μικροκαμωμένη, γεγονός που μπορεί να δώσει -λανθασμένα- την εντύπωση πως κάποιες μοτοσυκλέτες με δυσκολεύουν στην οδήγηση. Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα όμως δεν χρειάστηκε ούτε κόπο ούτε τρόπο, καθώς από την πρώτη κιόλας στιγμή μου έδωσε την αίσθηση ότι την οδηγούσα καιρό. Η θέση οδήγησης είναι όρθια και άνετη, η θέση των μαρσπιέ είναι σε τέτοιο σημείο ώστε να τα γόνατα να σχηματίζουν σχεδόν ορθή γωνία και να μην επιβαρύνεται η άρθρωση. Σε αυτό βοηθάει και το τιμόνι που έρχεται πολύ εύκολα στα μέτρα σου, χαλαρώνοντας απλά δύο βίδες άλεν.

Εξωτερικά μοιάζει πολύ με το KTM Super Duke της προηγούμενης γενιάς, σε μια μικρότερη και πιο ευκίνητη έκδοση και η παρουσία του στο δρόμο δεν περνάει απαρατήρητη. Όλες του οι λάμπες είναι LED, πράγμα που σημαίνει δυνατό φως, ανθεκτικό στο χρόνο, τους κραδασμούς και την υγρασία, καθώς και μικρή κατανάλωση μπαταρίας. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε η οθόνη του. Έχει πάρα πολλές ενδείξεις και πληροφορίες σχετικά με τη μοτοσυκλέτα και τη λειτουργία της, που κατά την άποψη μου, την κάνει πολύ φιλική σε αναβάτες με ελάχιστη ή καθόλου εμπειρία. Είναι δε ένα χαρακτηριστικό που δεν συναντάς ακόμα και σε μεγαλύτερες και ακριβότερες μοτοσυκλέτες. Μια λεπτομέρεια που μου δημιούργησε ανασφάλεια είναι η μικρή κλίση του πλαϊνού σταντ. Αισθάνθηκα πως σε άνισο έδαφος ή σε δυνατό αέρα, λόγω και του χαμηλού βάρους του, υπάρχει κίνδυνος πτώσης.

Οδηγικά είχα μια πολύ ευχάριστη εμπειρία. Παρόλο που ανήκει στην κατηγορία των γυμνών ο σχεδιασμός που έχει ακολουθήσει ο κατασκευαστής ελαχιστοποιεί τα προβλήματα που συνήθως δημιουργούνται σε τέτοιες μοτοσυκλέτες από δυνατούς ανέμους. Το ηλεκτρονικό γκάζι σου δίνει πολύ καλή αίσθηση απόκρισης και κάνει διασκεδαστική την οδήγηση ακόμα και μέσα στην κίνηση της Αθήνας σε ώρες αιχμής. Ο κινητήρας ανταποκρίνεται άμεσα σε κάθε άνοιγμα του και δίνει πολύ ωραία ροπή ακόμα και σε χαμηλές στροφές. Ο μονόδρομος συμπλέκτης του προσφέρει ομαλό κατέβασμα ταχύτητας χωρίς να χάνεις την αίσθηση του πίσω τροχού. Έχει σύστημα φρεναρίσματος ABS και στους δυο τροχούς το οποίο δοκίμασα στις ακραίες καιρικές συνθήκες των ημερών και μου έδωσε πολύ μεγάλη αίσθηση ασφάλειας. Η μπροστινή ανάρτηση μου μετέφερε εξαιρετική πληροφόρηση στην είσοδο και κατά τη διάρκεια της στροφής, έτσι ώστε να έχω την απαραίτητη αυτοπεποίθηση να πλαγιάσω χωρίς φόβο.

Αντικειμενικά, είναι μια μοτοσυκλέτα η οποία αποτελεί καταπληκτική επιλογή για τις ανάγκες της πόλης ενώ παράλληλα είναι διασκεδαστική και ευχάριστη. Προσφέρει ασφάλεια και άνεση στον αναβάτη και είναι κατάλληλη για νέους οδηγούς. Θα τη χαρακτήριζα μοτοσυκλέτα με επιβλητικό σχεδιασμό και μια πινελιά ατελείωτης χάρης. Προσωπικά με έκανε να αμφισβητώ προηγούμενες επιλογές μου…

Αρθρογράφος φαινόμενο,

Αλεξάκη Αδαμαντία

 

BMW - Τέλος στα "τσιγκελωτά μουστάκια" θέλουν να βάλουν οι Βαυαροί

Νέες πατέντες δείχνουν φαίρινγκ για superbike χωρίς αεροτομές
BMW Motorrad πατέντα αεροδυναμική αεροτομές 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

3/1/2025

Οι ολοένα και μεγαλύτερες αεροτομές στα superbike μπορεί να έχουν σημαντικά οφέλη στη συμπεριφορά τους όμως λειτουργούν αντιστρόφως ανάλογα στον τομέα της αισθητικής και η BMW προσπαθεί να βρει λύση και σε αυτόν τον τομέα.  

Τα αεροδυναμικά βοηθήματα έχουν μπει για τα καλά στην κορυφαία κατηγορία των superbikes και από τους αγώνες μεταφέρονται και στις μοτοσυκλέτες παραγωγής, οι οποίες έχουν αρχίσει να μοιάζουν όλο και περισσότερο με... διπλάνα του 1ου ΠΠ. 

Με λίγα λόγια η αισθητική έχει αρχίσει να πηγαίνει περίπατο σε μία κατηγορία μοτοσυκλέτας που επηρεάζεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη από τις εξελίξεις που οδηγούν σε αυξημένη συνολική απόδοση -αφού ο στόχος είναι η νίκη στους αγώνες. Ωστόσο αυτή η κατηγορία τα προηγούμενα χρόνια έχει καταφέρει να μας δώσει μερικές από τις ομορφότερες μοτοσυκλέτες όλων των εποχών και αυτό φαίνεται πως επιδιώκει να (ξάνα)κάνει η BMW παρά την έλευση των αεροδυναμικών βοηθημάτων που είναι από τα μεγαλύτερα στα δικά της superbikes.

BMW Motorrad πατέντα αεροδυναμική αεροτομές 2025
Οι αεραγωγοί στο κάτω μέρος της καρίνας στην πατέντα της BMW

Σύμφωνα και με τις πατέντες που έχουν δει τα φώτα της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό, οι Βαυαροί το ψάχνουν γενικότερα με την αεροδυναμική απόδοση των μοτοσυκλετών τους προσπαθώντας να αυξήσουν την κάθετη δύναμη που ασκείται στα ελαστικά και να μειώσουν παράλληλα την αεροδυναμική αντίσταση (drag) περιορίζοντας τα εμφανή αεροδυναμικά βοηθήματα ή τουλάχιστον το μέγεθός τους.

Στην αρχή της χρονιάς που μας πέρασε οι Βαυαροί κατέθεσαν προς κατοχύρωση πατέντες για ένα "κρυφό" σύστημα αεραγωγών που βρίσκεται κάτω από το εμπρός μέρος της καρίνας. Το σύστημα λειτουργεί μέσω της διαφοράς πίεσης που δημιουργείται στις δύο πλευρές της μοτοσυκλέτας όταν αυτή βρίσκεται υπό κλίση και επί της ουσίας "ρουφά" τη μοτοσυκλέτα προς το έδαφος αυξάνοντας έτσι την πρόσφυση των ελαστικών. 

Κάτι παρόμοιο δηλαδή με αυτό που κάνει ήδη η Aprilia με την εξωτική RSV4 X ex3ma των 230 ίππων, η οποία χρησιμοποιεί τη σχεδίαση των πλαϊνών τμημάτων του φαίρινγκ για να το πετύχει, αξιοποιώντας τα "μαθήματα" που έχει πάρει στο MotoGP.

Τώρα νέες πατέντες των Βαυαρών δείχνουν την προσπάθεια που κάνουν για να μειώσουν την αεροδυναμική αντίσταση μιας μοτοσυκλέτας εκμεταλλευόμενοι καλύτερα τη ροή του αέρα γύρω από το σώμα της.

Στις νέες πατέντες η BMW παρουσιάζει "οπές" στο φαίρινγκ εκατέρωθεν της ζελατίνας, λίγο πιο μπροστά από τα χέρια του αναβάτη όταν αυτά κρατούν τα κλιπόν. Στόχος αυτών των οπών είναι να κατευθύνουν πιο ομαλά τον αέρα γύρω από τον αναβάτη μειώνοντας έτσι την αεροδυναμική αντίσταση χωρίς τη χρήση μικρών σπόιλερ στην άκρη του φέρινγκ, τα οποία θα μεγάλωναν παράλληλα και τη μετωπική επιφάνεια της μοτοσυκλέτας. 

Κυρίαρχο ρόλο στην αξιοποίηση των οπών παίζει ο μεγάλος κεντρικά τοποθετημένος αεραγωγός στο φαίρινγκ, εκεί όπου συνήθως βρίσκεται το ram air. Ο αέρας που περνά από εκεί με μεγάλη ταχύτητα ανακατευθύνεται προς τα χέρια του αναβάτη και βγαίνει από τις μικρές οπές του φαίρινγκ προς τα πάνω σε γωνία 90 μοιρών. Έτσι μπορεί να μειωθεί η αεροδυναμική αντίσταση ή να αυξηθεί σημαντικά η κάθετη δύναμη που ασκείται με μικρό αναλογικά κόστος σε αεροδυναμική αντίσταση.

Η εκμετάλλευση της ροής του αέρα από την BMW με αυτόν τον τρόπο εξομοιώνει επί της ουσίας τη λειτουργία της πτέρυγας Gurney, που πήρε το όνομά της από τον εφευρέτη της Dan Gurney. Ως αγωνιζόμενος, μηχανικός αλλά και ιδιοκτήτης ομάδας, ο Αμερικανός που απεβίωσε το 2018 σε ηλικία 86 ετών, είναι σε γενικές γραμμές άγνωστος στο κόσμο των δύο τροχών. Όχι όμως και στα αυτοκίνητα που θεωρείται μεγάλη μορφή παγκοσμίως -πέρασε και από τη Formula 1, κέρδισε και το Le Mans. Εκτός από την πτέρυγα Gurney "ευθύνεται" και για μια αγωνιστική παράδοση που ξεκίνησε ο ίδιος και είναι το κούνημα της σαμπάνιας και τοπ σπρέι που ακολουθεί από τους αγωνιζόμενους πάνω στο βάθρο!

Αρκετά όμως με τον Gurney, ας γυρίσουμε στην πτέρυγά του, η οποία εξακολουθεί να δίνει το "παρών" στους αγώνες -και στη Formula 1- παρόλο που είναι σχεδόν "αόρατη". Επί της ουσίας πρόκειται για ένα μικρό χείλος που τοποθετείται στο πίσω μέρος μιας αεροτομής και την τρέχει από τη μία άκρη μέχρι την άλλη σε γωνία 90 μοιρών προσφέροντας τα οφέλη για τα οποία μιλήσαμε νωρίτερα. 

Η BMW μάλιστα αναφέρει στις σχετικές πατέντες ότι το σύστημα αεραγωγών και οπών θα μπορούσε να τοποθετηθεί και σε άλλα σημεία του φαίρινγκ (π.χ. στα πλαϊνά) και να αξιοποιηθεί για την αύξηση της πρόσφυσης, με τα ανοίγματα των αεραγωγών να ελέγχονται ηλεκτρονικά και ανάλογα με το ζητούμενο, ως ένα ενεργό σύστημα αεροδυναμικής βελτίωσης. Το φαίρινγκ θα μπορούσε παράλληλα να είναι πιο στενό μειώνοντας την μετωπική επιφάνεια.

Για να δούμε τι από όλα αυτά θα μπορούσε να φτάσει στις μοτοσυκλέτες παραγωγής της BMW και να βάλει τέλος στα "μουστάκια" τους που γίνονται όλο και μεγαλύτερα.