Τα νέα έρχονται από τις ΗΠΑ και παρά το γεγονός ότι η ιστορία έχει ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν, τώρα φαίνεται ότι βρίσκεται σε μία κρίσιμη στιγμή που μπορεί να αλλάξει εντελώς πολλά πράγματα, τόσο στον τομέα τις συντήρησης και του service των μοτοσυκλετών, αλλά κυρίως τον κόσμο του customizing.
Μιλάμε φυσικά για το ανελέητο κυνήγι που έχουν ξεκινήσει οι κατασκευαστές (αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών και γενικών οχημάτων) εναντίων των ανεξάρτητων συνεργείων. Τα χρήματα που κυκλοφορούν στον τομέα του service-ανταλλακτικών των οχημάτων είναι δισεκατομμύρια κάθε χρόνο. Οι κατασκευαστές θέλουν φυσικά να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μερίδιο από αυτά τα χρήματα που κυκλοφορούν, καθώς πιστεύουν ότι τα οχήματα που κατασκευάζουν θα πρέπει να συντηρούνται από το δικό τους δίκτυο συνεργατών και με δικής τους κατασκευής ανταλλακτικά.
Μέχρι εδώ έχουν ένα δίκιο και το βασικό τους επιχείρημα που κανείς δεν μπορεί να αντικρούσει είναι το θέμα της ασφάλειας των οχημάτων και της τήρησης των προδιαγραφών ρύπων και ηχορύπανσης. Από την άλλη μεριά, η αποκλειστική και δια νόμου (εδώ ξεκινούν τα προβλήματα… ) υποχρέωση των ιδιοκτητών να συντηρούν τα οχήματά τους μόνο στο επίσημο δίκτυο των εργοστασίων, δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα ανταγωνισμού, δηλαδή προκαλεί μονοπωλιακές συνθήκες στην αγορά και τα εργοστάσια θα μπορούν χωρίς κανέναν έλεγχο να καθορίζουν τις τιμές όπως γουστάρουν. Επίσης, σε μεγαλύτερη κλίμακα, η απαγόρευση συντήρησης και επισκευής των οχημάτων από ανεξάρτητα συνεργία, θα προκαλέσει συσσώρευση πλούτου προς τους μεγάλους βιομήχανους και θα κλείσει τις ατομικές και οικογενειακές επιχειρήσεις. Αυτό είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα για την οικονομία κάθε χώρας, καθώς η μεσαία τάξη είναι αυτή που δημιουργεί πλούτο, ανάπτυξη, κυκλοφορεί το χρήμα και αυξάνει την κατανάλωση (πόσα ψυγεία και κουζίνες να αγοράσει ένας δισεκατομμυριούχος;).
Η Ε.Ε. προσπάθησε να ικανοποιήσει και τις δύο πλευρές, λέγοντας ότι αν ένα ανεξάρτητο συνεργείο καλύπτει τις προδιαγραφές του εργοστασίου, τότε δικαιούται να κάνει service σε οχήματα της συγκεκριμένης εταιρείας και μάλιστα το εργοστάσιο είναι υποχρεωμένο να τα καλύπτει με εγγύηση. Φυσικά η αντίδραση των εργοστασίων ήταν να φτιάξουν περίπλοκες διαδικασίες και ειδικά εργαλεία, με αποτέλεσμα ένα ανεξάρτητο συνεργείο να πρέπει να επενδύσει υπερβολικά χρήματα σε εξοπλισμό για να ικανοποιήσει τις προδιαγραφές των εργοστασίων. Όμως αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ το θέμα έχει ξεφύγει έξω από το απλό service και το θέμα της κάλυψης με εγγύησης. Τα εργοστάσια στην προσπάθειά τους να βρουν άλλο τρόπο περιορισμού των δραστηριοτήτων των ανεξάρτητων συνεργείων και κατασκευαστών ανταλλακτικών, λένε τώρα ότι πρέπει να απαγορευτεί οποιαδήποτε διαφοροποίηση των οχημάτων τους από τις αρχικές προδιαγραφές τους. Φυσικά για λόγους ασφάλειάς… Δηλαδή λένε ότι θα πρέπει να απαγορευτεί ακόμα και ο επαναπρογραμματισμός τις ECU!
Αν καταφέρουν να περάσουν τέτοιου είδους νομοθεσία, τότε θα απαγορεύεται να βάλεις στη μοτοσυκλέτα σου οποιοδήποτε αξεσουάρ, που δεν έχει την έγκριση του εργοστασίου κατασκευής της μοτοσυκλέτας. Μέχρι τώρα ο νόμος επέτρεπε να βάλεις (ας πούμε μια εξάτμιση) που είναι εντός προδιαγραφών για χρήση στο δρόμο, κάθε χώρας. Τα εργοστάσια όμως ζητούν να καταργηθεί αυτό και να επιτρέπεται μόνο η χρήση δικών τους εξαρτημάτων! Όπως καταλαβαίνετε, αν τα καταφέρουν θα πρέπει να ξεχάσετε οποιαδήποτε είδους μετατροπή στα οχήματα και εκατομμύρια μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα εξαφανιστούν. Οι τοπικές κοινωνίες προς το παρόν προβάλουν σθεναρή αντίσταση στις ΗΠΑ, αφού γνωρίζουν ότι η εφαρμογή ενός τέτοιου νόμου θα μετατρέψει όλες τις μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις του κλάδου σε υπαλλήλους των μεγάλων εργοστασίων και ότι τα χρήματα από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα θα καταλήγουν κάπου στα νησιά Κέιμαν αντί να κυκλοφορούν στην τοπική αγορά. Έτσι, από τη μια μεριά έχουμε την κεντρική εξουσία που συνομιλεί με τους βιομήχανους και την πολιτειακή εξουσία που συνομιλεί με τους μικρο-μεσαίους επιχειρηματίες. Ακόμα δεν είναι σαφές ποιος θα κερδίσει, καθώς αυτός ο πόλεμος δεν είναι μόνο μεταξύ βιομηχάνων και μικρο-βιοτεχνών αλλά έχει και εθνικές διαστάσεις. Στις ΗΠΑ το customizing οχημάτων είναι μια τεράστια βιομηχανία (πωλούνται πάνω από 100.000 custom πλαίσια για μοτοσυκλέτες) και αν περάσει ο νόμος θα εξαφανιστούν μέσα σε μια μέρα εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Όμως και οι εργοστασιάρχες έχουν ένα δίκιο, καθώς οι κεντρικές κυβερνήσεις τους έχουν ταράξει στα πρόστιμα δισεκατομμυρίων και τους ζητάνε να κάνουν ανακλήσεις σε οχήματα ηλικίας 10 και 20 ετών, χωρίς οι ίδιοι να ξέρουν αν όντως αυτά τα οχήματα έχουν συντηρηθεί σωστά.
Προς το παρόν, όλη η ιστορία εξελίσσεται στις ΗΠΑ κι απ' ό,τι φαίνεται η Ευρώπη δεν συμμετέχει, όμως με την άνοδο του εθνικισμού και την συνολική αμφισβήτηση του θεσμού της Ε.Ε. δεν θα μας προκαλέσει έκπληξη αν ξεσπάσει και εδώ πόλεμος μικροσυμφερόντων, με αφορμή τις οικονομικές δραστηριότητες των χωρών-μελών. Ήδη αυτή την στιγμή, υπάρχει πόλεμος μεταξύ της γερμανικής VW και της ιταλικής Fiat με αφορμή το "dieselgate" το οποίο πλέον συζητιέται σε επίπεδο υπουργών βιομηχανίας των δύο χωρών σε… όχι και τόσο καλό κλίμα!