Συνεχίζουν τα διδακτικά video από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, που όμως γίνονται γνωστά για λόγους λίγο πιο διαφορετικούς από εκείνους που θα έπρεπε. Σε αγώνα για το τοπικό πρωτάθλημα ASRA Superstock αναβάτης πέφτει πάνω σε προπορευόμενη μοτοσυκλέτα, που έχει όμως κάμερα και καταγράφει το περιστατικό. Το κράνος φεύγει από το κεφάλι του και το video γίνεται viral όταν το διαδίδει η εταιρία διαχείρισης της πίστας, μέσα από την σελίδα της στο Facebook. Ο Luiz Franchi όπως είναι το όνομα του αναβάτη που έπεσε στο έδαφος, στάθηκε εξαιρετικά τυχερός - και ικανός ταυτόχρονα – προστατεύοντας το κεφάλι του κι αποφεύγοντας την επαφή με την άσφαλτο όταν το κράνος του έφυγε στην πρόσκρουση.
Εδώ ξεκινά μία μικρή παρέκκλιση, από αυτό που πραγματικά μπορεί να διδάξει το video. Η πλειοψηφία του κόσμου κοινοποιεί την ανάρτηση της σελίδας κάνοντας λόγο για το λάθος του Franchi να μην δέσει το κράνος του, κι όταν εκείνος απαντά πως ήταν δεμένο τον κατηγορούν για το… μικρό του πηγούνι! Ίσως με την λογική πως αν ήταν ένας από τους… Ντάλτον, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Προσθέτουμε στην εξίσωση πως το κράνος είναι μάρκας AGV και αμέσως αρχίζουν οι παραλληλισμοί με τον άτυχο Simoncelli, ξεχνώντας βέβαια πως ο Franchi είναι το θύμα στην προκειμένη περίπτωση.
Του έφυγε το κράνος, παρόλο που ήταν δεμένο και το βασικό λάθος του ήταν πως το είχε πάρει μεγαλύτερο από αυτό που θα έπρεπε. Όπως και το προηγούμενο που είχε, όπως κάθε ένα που έχει αγοράσει στο παρελθόν, αν και τώρα το μάθημά του το έχει πάρει. Από εκεί και πέρα υπάρχει ένα μεγάλο λάθος, πολύ σημαντικό και πρέπει να αποτελεί το πρώτο μάθημα για όποιον μπαίνει σε οποιαδήποτε πίστα, από track day και αγώνα ταχύτητας, μέχρι Motocross!
Δεν σταματάμε ποτέ και για κανένα λόγο μέσα στην πίστα, δεν φρενάρουμε απότομα χωρίς λόγο. Κι αυτό ήταν το λάθος του Jeremy Whitehurst, της πρώτης μοτοσυκλέτας που έχει την κάμερα. Ευτυχώς είναι κάτι που παραδέχεται και ο ίδιος στην ίδια την περιγραφή του video… Ο Luiz δεν θα μάθαινε με τόσο άσχημο τρόπο, να αγοράζει ένα μέγεθος μικρότερο κράνος, αν ο Jeremy δεν αποφάσιζε να πανηγυρίσει την δεύτερη θέση στον αγώνα, αμέσως μετά την γραμμή τερματισμού! Βασικό μάθημα που δεν πρέπει να περνά έτσι κι εξίσου σημαντικό με τον τρόπο που διαλέγουμε το σωστό μέγεθος του κράνους: Στην πίστα δεν ισχύει ο ΚΟΚ, δεν βάζεις φλας και σταματάς στην άκρη, ιδιαίτερα μετά την γραμμή τερματισμού…
Yamaha R1 RACE και R1 GYTR 2025 - Αναβάθμιση με μισή καρδιά... [VIDEO]
Φρένα, αναρτήσεις και αεροδυναμικά βοηθήματα, αλλά με καθυστέρηση απέναντι στον ανταγωνισμό
Από τον
Κώστα Γκαζή
19/9/2024
Για το 2025 η Yamaha αναβαθμίζει συντηρητικά τις δυο εκδόσεις R1 της, με το βασικό μοντέλο να μετονομάζεται σε R1 RACE (και αυτό αποκλειστικά για χρήση πίστας πλέον στην Ευρώπη, καθώς δεν θα πληροί τις Euro 5+ προδιαγραφές) και να δέχεται νέες αναρτήσεις, Brembo φρένα και αεροδυναμικά φτεράκια. Αντίστοιχα κι η κορυφαία έκδοση RY GYTR που φέρει κορυφαία εξαρτήματα της Yamaha για αγωνιστική χρήση λαμβάνει τις βελτιώσεις της R1 RACE, στην οποία βασίζεται. Σημειώστε πως στις Η.Π.Α. για το 2025 τα R1 & R1M θα κυκλοφορήσουν κανονικά με δυνατότητα έκδοσης αριθμού κυκλοφορίας, ελλείψει προδιαγραφών ρύπων και θορύβου που κάνουν δυνατή ακόμα και την κυκλοφορία μοτοσυκλετών του παρελθόντος με καρμπιρατέρ κ.α.
Το γεγονός πως η Yamaha στο δελτίο τύπου της ξεκινά με τα αεροδυναμικά βοηθήματα, μπορεί να υποδηλώνει και την αγωνία της να δείξει πως πήρε το μάθημά της μαζί με τη Honda από το MotoGP, εκεί που αμφότερα τα ιαπωνικά εργοστάσια παλεύουν να φτάσουν ξανά το επίπεδο των Ευρωπαίων που έχουν ξεφύγει, και είναι πρωτοπώροι σε “φτερά”, “φτυάρια”, και λοιπούς νεωτερισμούς στην αεροδυναμική.
Εμείς όμως θα ξεκινήσουμε από τα φρένα, τον τομέα που το R1 έπασχε περισσότερο σε σχέση με τον ανταγωνισμό, όπου τα παράπονα είχαν να κάνουν τόσο με τη δύναμή τους όσο κυρίως με το fade σε σκληρή χρήση.
Το ολοκαίνουργιο πακέτο φρένων του R1 RACEείναι της ιταλικής Brembo (αντί Ιάπωνα προμηθευτή) και αποτελείται από ακτινική τρόμπα και Stylemamonobloc δαγκάνες. Εξαιρετική επιλογή αν και θα μπορούσαμε να πούμε πως στην επιλογή αυτή της Yamahaταιριάζει γάντι η φράση “toolittle, toolate”, καθώς οι Stylemaείναι μεν εξαιρετικές δαγκάνες, έκαναν όμως το ντεμπούτο τους το μακρινό… 2017 (στο DucatiPanigaleV4), ενώ φέτος η Bremboέχει παρουσιάσει τον αντικαταστάτη τους, τις Hypure, τις οποίες φέρει -φυσικά- το νέο Panigale!
Περνάμε στο πλήρως ρυθμιζόμενο ανεστραμμένο πιρούνι νέας γενιάς 43 mmτης KYB, το οποίο έχει ανασχεδιαστεί και φέρει ανεξάρτητους ρυθμιστές για συμπίεση επαναφοράς και συμπίεσης σε αριστερό και δεξί καλάμι, με ρύθμιση για διαφορετική συμπεριφορά σε χαμηλές και ψηλές ταχύτητες. Κάθε καλάμι πλέον διαθέτει μια βαλβίδα στη βάση του, σχεδιασμένη να βελτιστοποιεί την πίεση στον κύλινδρο, μειώνοντας ή αποτρέποντας εντελώς τη ροή του λαδιού στο κάτω μέρος του πιρουνιού. Η Yamaha αναφέρει πως με το νέο πιρούνι, η απόσβεση γίνεται καλύτερη, ο τροχός κρατά καλύτερα την επαφή του με την άσφαλτο, και έχουμε βελτίωση και γενικότερα στη σταθερότητα. Νέα τέλη είναι η επίστρωση Kashima που δίνει ένα σκούρο χρυσό χρώμα στο πάνω μέρος του πιρουνιού.
Περιέργως, η Yamaha δεν αλλάζει και το πίσω αμορτισέρ, κάτι που τονίζει λίγο ακόμα τον συντηρητικό χαρακτήρα της αναβάθμισης του 2025.
Φτάνουμε στα carbonαεροδυναμικά φτεράκια, τα οποία διαθέτει το R1 RACE στο πάνω μέρος του φαίρινγκ μπροστά, με τα συγκεκριμένα βοηθήματα να βελτιώνουν την αποτροπή της σούζας στα πολλά, και την αίσθηση στο μπροστινό σε φρένα και στροφές. Αν τώρα άλλοι κατασκευαστές γράφουν αναλυτικά για τα οφέλη των συγκεκριμένων βοηθημάτων, με στοιχεία όπως τον αριθμό των κιλών που προσθέτουν με το downforce σε συγκεκριμένο αριθμό χιλιομέτρων, η Yamaha δυστυχώς δεν κάνει τέτοια παράθεση στοιχείων, αφαιρώντας λίγο από το κύρος που προσθέτουν τα παραπάνω στοιχεία, τα οποία υπάρχουν για να αποδεικνύουν τη λειτουργικότητα των βοηθημάτων, πέρα από την “MotoGP” εμφάνισή τους. Να σημειώσουμε τέλος, πως πρώτο Superbike παραγωγής με "φτεράκια" ήταν το Aprilia RSV4 RF LE του 2018, με το Ducati Panigale V4 να εξοπλίζεται με αυτά από το 2019...
Αναβαθμισμένη είναι η σέλα του R1 RACE, με νέο υλικό για καλύτερη πρόσφυση, ώστε να παραμένει στη θέση του ο αναβάτης και να μη γλιστρά πάνω της σε αλλαγές κατεύθυνσης.
Κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος των αναβαθμίσεων, που δυστυχώς δεν άγγιξαν βαθιά το R1, μην έχοντας τη δύναμη να το φέρουν κοντά στον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό που έχει ξεφύγει τόσο στους αγώνες (MotoGP & WorldSBK) όσο και στα SBK μοντέλα παραγωγής.
Αλλαγές δεν έχουμε στο αλουμινένιο πλαίσιο dealtabox, ούτε και στο ψαλίδι, ούτε όμως και στον τετρακύλινδρο κινητήρα CP4, με επίσημη απόδοση μόλις 197,26 hp, όταν το ApriliaRSV4 Factory 1100 αποδίδει 217 hp, το BMWM 1000 RR 209 hp, το DucatiPanigaleV4 του 25 216 hpκαι το HondaCBR1000RRR214,5 hp.
Ίδια έμεινε και η σουίτα ηλεκτρονικών βοηθημάτων, με IMU 6 αξόνων και συστήματα TractionControl, SlideControl, BrakeControl, LiftControl, LaunchControl, και EngineBrakeControl. Η μοτοσυκλέτα συνεχίζει να διαθέτει quickshifter και φυσικά RidingModes που η Yamaha ονομάζει Powerselectionmodes.
Αλλαγή δεν είχαμε ούτε στα όργανα, με την TFT οθόνη να παραμένει ιδιαίτερα μικρή και δυσδιάκριτη, στις 4,2 ίντσες.
Όσον αφορά στην έκδοση R1 GYTR, αυτή διαθέτει όλες τις αναβαθμίσεις του R1 RACE -πλην των φρένων-, ενώ παράλληλα φέρει και μια σειρά κορυφαίων εξαρτημάτων GYTR με στόχο την αγωνιστική χρήση, τις βελτιωμένες επιδόσεις και το μικρότερο βάρος.
Στα επιπλέον εξαρτήματα GYTR που φέρει η κορυφαία έκδοση R1 περιλαμβάνονται μαύρο φαίρινγκ από fiberglass(θα έπρεπε να ήταν carbon), ρυθμιζόμενα μαρσπιέ, κλιπ-ον, RacingECU (SSTSpec), αγωνιστική καλωδίωση, Akrapovic τελικό εξάτμισης (και όχι ολόσωμη εξάτμιση), μπουζί, αλυσίδα, ABSemulator, σωληνάκια φρένων, τάπα ρεζερβουάρ μισής στροφής, μανέτες, καλύμματα κινητήρα, ζελατίνα, τακάκια BremboZ04, αγωνιστικό σταντ, κ.α.
Τα νέα R1 αναμένεται να γίνουν διαθέσιμα από τον Νοέμβριο του 2024, το μεν R1 RACE από το δίκτυο dealerτης Yamahaκαι το δε R1 GYTRαπό τα GYTRPROSHOPS.
Αν θέλουμε να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα από την παραπάνω αναβάθμιση, είναι πως η Yamahaδεν έχει ακόμα εμπεδώσει τα μαθήματα από τα Πρωταθλήματα MotoGP & WorldSBK, και συνεχίζει και στα μοντέλα παραγωγής μια αργή εξέλιξη που συνεχίζει να τη φέρνει σε δυσμενή θέση απέναντι στον ανταγωνισμό.