Τρίτη φορά στην Ασία σε σύντομο χρονικό διάστημα και ένα από τα συμπεράσματα εκτός του πώς συμπεριφέρονται οι μοτοσυκλέτες και πώς κατασκευάζονται που αναλύονται στα αντίστοιχα άρθρα, είναι η επιβεβαίωση πως οι Κινέζοι θα μάθουν πολύ πιο γρήγορα να φτιάχνουν μοτοσυκλέτες για το Ευρωπαϊκό κοινό, από ότι θα χρειαστούν για να μάθουν τι πρέπει να κάνουν για να τις πουλήσουν εδώ και να τις προωθήσουν.
Μετά την παρουσίαση του CFMOTO SR450 στην πίστα της Κωνσταντινούπολης πέρσι παρέα με το CL700X, που είχε σοβαρές παραλείψεις και λάθη ως προς την οργάνωσή της, πήραμε την πρωτοβουλία και τους φτιάξαμε μία έκθεση κανονική, ένα manual για το πώς πρέπει να διοργανώνονται οι δημοσιογραφικές αποστολές, ποιες είναι οι απαιτήσεις ενός επαγγελματία που πηγαίνει εκεί και κυρίως πώς και με ποιο τρόπο γίνεται η φωτογράφηση και η βιντεοσκόπηση που έχει τεράστιες απαιτήσεις. Το εκτίμησαν ιδιαίτερα, μάλιστα είπαν πως κάτι τέτοιο θα έπρεπε να χρεώνεται ως συμβουλευτική υπηρεσία. Βελτιωθείτε εσείς να μην κινδυνεύουμε εμείς και είναι κέρδος, ήταν η απάντηση του ΜΟΤΟ και το γεγονός πως συμφωνήσαμε φάνηκε στην παρουσίαση του 800NK μερικούς μήνες αργότερα που ήταν πολλές φορές ανώτερη και σχεδόν στο επίπεδο των Ιαπώνων και των Ευρωπαίων. Δύο παρουσιάσεις σχεδόν ταυτόχρονα, μία της Voge και μία της CFMOTO που υποτίθεται πως πλέον έμαθαν και από τα λάθη τους, αλλά οι ελλείψεις και στις δύο ήταν τεράστιες.
Στην Κίνα δεν γίνεται να οδηγήσεις αν δεν έχεις κινέζικο δίπλωμα, δεν προσγειώνεσαι και νοικιάζεις αυτοκίνητο να φύγεις από το αεροδρόμιο οπότε το καλάθι ήταν έτσι κι αλλιώς πολύ μικρό όταν μας είπαν πως μετά την επίσκεψη στο εργοστάσιο της Loncin, θα οδηγούσαμε το νέο Adventure της Voge. Θα έπρεπε να είναι σε κάποιο κλειστό χώρο που σίγουρα θα ήταν μικρός και δεν θα εξυπηρετούσε κάτι περισσότερο από σκούτερ. “Prooving Ground” της Goodyear-Dunlop, της Bosch, της Continental δεν υπήρχε περίπτωση να είναι για να ονομάσω δυο-τρεις χώρους που θα μπορούσες να δοκιμάσεις όλες τις μοτοσυκλέτες του κόσμου χωρίς να πατήσεις σε δημόσιο δρόμο και μάλιστα καλύτερα από πλευράς εύρους συνθηκών, τόσο καλά που είναι εξοπλισμένοι σαν χώροι δοκιμών. Ακόμη και στο μικρότερο καλάθι όμως, δεν χωρούσε το γεγονός πως θα βλέπαμε μία μοτοσυκλέτα προ-παραγωγής που θα είχε θέματα συναρμογής. Μία μόνο, είναι κυριολεκτικό αυτό, δημιουργώντας το πρόβλημα να προλάβουν όλοι να την οδηγήσουν ο ένας μετά τον άλλο. Κι όταν τους έθεσα το ζήτημα των περισσότερων μοτοσυκλετών είπαν πως θα μπορούσαν να βγάλουν κι άλλες, αν τις αφαιρούσαν από την παραγγελία της ελληνικής αντιπροσωπείας καθυστερώντας εκείνους που τις είχαν παραγγείλει. Προφανώς αστειευόμενοι ή και όχι, καθώς έχω αντιληφθεί πλέον πως το χιούμορ στην Κίνα είναι πολλές φορές η πραγματικότητα με χαμόγελο. Μόλις τρεις ημέρες αργότερα και στην παρουσίαση της CFMOTO για το 450ΜΤ ψάχναμε τρόπο να εξηγήσουμε σε φωτογράφο γάμων και εκδηλώσεων τι πρέπει να κάνει με εμάς, έχοντας και στην CFMOTO -παρότι πιο έμπειροι- κάνει ένα βήμα πίσω πριν ακόμη περάσει χρόνος.
Κάπως ενθαρρυντικό για τους Κινέζους το γεγονός πως η BMW έκανε αχταρμά την παρουσίαση του R1300GS όπου ζήτησε μάλιστα από τις θυγατρικές της να στείλει παραδοσιακά μέσα που έχουν όμως και παραγωγή video χωρίς να έχει camera-man. «Βάλτε πλάνα δικά μας», μας είπαν, «όπως κάνουν στο αυτοκίνητο» εκεί όπου ελάχιστοι καλεσμένοι στις παρουσιάσεις μοντέλων οδηγούν πραγματικά! Μόνο που αυτό -ευτυχώς και μάλλον για λίγο ακόμη έτσι όπως πάμε- δεν συμβαίνει στη μοτοσυκλέτα. Αν δεν οδηγήσουμε δεν θα μιλήσουμε, χάρισμά σας εκείνοι που κάνουν κάτι τέτοιο, έχουν άλλωστε και το αντίστοιχο κοινό. Κι ενώ οι υποδείξεις ήταν έντονες και στην BMW Motorrad, αναγνωρίζοντας πως έχουμε δίκιο κρατώντας μάλιστα σημειώσεις για το μέλλον, λίγα πράγματα άλλαξαν λίγους μήνες μετά στο F900GS και M1000XR όπου είχαμε τεράστιες ελλείψεις. Ευτυχώς λιγότερες. Ακόμη χειρότερα τα πράγματα στην παρουσίαση της Michelin σε μία πίστα όπως η Jerez. Στο μεταξύ παλαιότερα η BMW και η Michelin έχουν φέρει εις πέρας ορισμένες από τις πιο απαιτητικές διοργανώσεις. Κάποτε η Michelin είχε καταφέρει να διοργανώσει κινητή παρουσίαση με σκυταλοδρομία όπου κάθε τρίτη ημέρα συγκέντρωνε 40 άτομα από διαφορετικές χώρες σε ένα αεροδρόμιο, καβαλούσαμε και συνεχίζαμε την πορεία στις καλύτερες ορεινές διαδρομές των Άλπεων όπου μετά από μέρες στις σέλες παραδίδαμε στους υπόλοιπους, μιλάμε για άθλο αλλά και για μία πλήρη εικόνα για το νέο τότε ελαστικό.
Τι κοινό έχουν λοιπόν εταιρείες που είναι χρόνια στην πιάτσα με εταιρείες που τώρα εισέρχονται σε αυτή; Πώς γίνονται τα ίδια λάθη και από τους δύο; Νέοι άνθρωποι σε θέσεις που απαιτούν μακρόχρονη εμπειρία. Υπό αυτή την συνθήκη οι Κινέζοι είναι περισσότερο δικαιολογημένοι ως προς τις παραλείψεις! Απέχουν πολύ από το να χτίσουν ικανά τμήματα marketing που αφορούν και τον τελικό πελάτη γιατί μέσα από αυτά περνά και η εταιρική επικοινωνία, όχι μόνο η διαφήμιση. Σε ενδιαφέρει δηλαδή η εταιρεία από την οποία αγοράζεις να έχει σωστή οργάνωση και σε αυτό τον τομέα. Μακράν η χειρότερη εταιρεία από την Ιαπωνία -για να μην αφήσω απέξω και αυτούς τους Ασιάτες- είναι η Suzuki, βρίσκεται σχεδόν στο μηδέν σε αυτό τον τομέα, μαζί με την Voge, με την διαφορά πως οι δεύτεροι μόλις πριν από λίγα χρόνια πάτησαν Ευρώπη, περίπου όταν και η Suzuki μας έβαλε σε δεύτερη μοίρα. Διότι στην Κίνα είναι πρώτη δύναμη – κομμάτι αυτό μιας άλλης συζήτησης στο μέλλον για τις προτεραιότητές τους. Η Kove είναι ένα άλλο παράδειγμα όπου σε γενικό επίπεδο έχει καταφέρει να προκαλέσει αρχικά με την δημοσιοποίηση των τεχνικών χαρακτηριστικών και την εμπλοκή της στο Dakar αλλά μέχρι εκεί, αδυνατώντας να δώσει συνέχεια και να κεφαλαιοποίηση τον ντόρο αυτό καθώς ακόμη περιμένουμε να καβαλήσουμε τις μοτοσυκλέτες τους για να δούμε αν ισχύουν οι ισχυρισμοί τους. Αφήνω για το τέλος το γεγονός πως είναι άλλο πράγμα το σε προσκαλώ στην παρουσίαση νέου μοντέλου με το τι τελικά γράφεις για το νέο μοντέλο και το αν προσπαθούν να επιβάλλουν ένα βαθμό λογοκρισίας. Το αφήνω γιατί εκτός από πρόσφατο σχετικό editorial δεν γίνεται να είναι κανείς αναγνώστης του εντύπου και να μην βλέπει την διαφορά με το τι υπάρχει εκεί έξω. Ευτυχώς, ανάμεσα σε αυτούς τους νέους χωρίς εμπειρίας, υπάρχουν ορισμένοι που μπορούν να ξεχωρίσουν το ένα από το άλλο, δυστυχώς δεν είναι όλοι.