Editorial 596 - Μετεξέλιξη

Από το

motomag

1/7/2019

Βρισκόμαστε προ των πυλών των διακοπών –ίσως για μερικούς να έχουν ξεκινήσει ήδη- αλλά εδώ στο ΜΟΤΟ οι ρυθμοί δεν χαλαρώνουν. Αντιθέτως, αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο προκειμένου να είμαστε συνεπείς απέναντι στους αναγνώστες, σε ό,τι αφορά την διαρκή μας δέσμευσή απέναντί σας: Εμείς θα κάνουμε τα πράγματα να συμβαίνουν κι εσείς θα απολαμβάνετε το μέγιστο των δυνατοτήτων και του αποτελέσματος της δουλειάς μας.

Άλλωστε, το τελευταίο διάστημα γινόμαστε διαρκώς αποδέκτες σχολίων από εσάς, στα οποία τονίζετε ότι μέσα από την ύλη του περιοδικού είναι πλήρως αντιληπτός ένας αέρας αλλαγής, που ευτυχώς για εμάς, είναι πάντα προς το καλύτερο. Η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο δεν είναι απλά μια αίσθηση, αλλά η πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια το ΜΟΤΟ έχει αλλάξει, ή για να το θέσουμε καλύτερα, το περιοδικό έχει εξελιχθεί. Βασισμένοι πάνω στους πυλώνες που εδώ και 34 χρόνια αποτελούν τις αξίες του ΜΟΤΟ, συνεχίζουμε να χτίζουμε πάνω σ' αυτό το οικοδόμημα. Και αυτό –να είστε σίγουροι- θα συνεχίσουμε να κάνουμε διαρκώς. Πρώτα απ' όλα για εμάς τους ίδιους, διότι η δουλειά μας απαιτεί δέσμευση και πάθος. Γουστάρουμε αυτό που κάνουμε και γι' αυτό προσπαθούμε να το κάνουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Το αποτέλεσμα και η αίσθηση ότι δημιουργούμε ένα τέτοιο πνευματικό προϊόν είναι μοναδικά και μ' αυτόν τον τρόπο συντηρούμε την σπίθα που δίνει την ανάφλεξη για να καίει μόνιμα η φλόγα της δημιουργίας. Το βασικό μας καύσιμο όμως, εκείνο που μας τροφοδοτεί και δίνει νόημα ώστε να μην βαρεθούμε ποτέ να γράφουμε, είστε εσείς. Ο κόσμος που πιάνει στα χέρια του αυτές τις σελίδες και μας επιτρέπει να γίνουμε τα μάτια του, τ' αυτιά του και οι αισθήσεις του, κάθε φορά που ανεβαίνουμε στη σέλα μιας μοτοσυκλέτας για δοκιμή. Γιατί ποτέ σε αυτή την διαδικασία δεν είμαστε μόνοι μας. Πάντοτε έχουμε συνεπιβάτες όλους εσάς και κάθε πληροφορία που καταγράφει ο εγκέφαλός μας, την επεξεργάζεται την ίδια στιγμή προκειμένου να μεταφερθεί μέσα από το κάθε άρθρο όσο πιο παραστατικά γίνεται. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά πιστέψτε μας, είναι απόλυτα αληθινό.

Γι' αυτό για εμάς η εξέλιξη και η πρόοδος είναι μονόδρομος. Δεν γίνεται αλλιώς. Πάντα θα ψάχνουμε –και θα καταφέρνουμε, να είστε σίγουροι- να βρίσκουμε το διαφορετικό και το κάτι παραπάνω. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που το ΜΟΤΟ είναι το μοναδικό περιοδικό στο χώρο που διοικείται από την συντακτική του ομάδα αμιγώς! Δεν υπάρχει κάποιο απρόσωπο διευθυντικό σχήμα που παίρνει αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς. Δεν δίνουμε λογαριασμό σε κανέναν εκτός από τους αναγνώστες μας! Εμείς οι ίδιοι είμαστε που χαράζουμε τη ρότα του ΜΟΤΟ, οι άνθρωποι που συναντάτε και μιλάτε στις Εκθέσεις, στα Test Ride Events, σε κάποιο βουνό ή σε κάποιο στροφιλίκι φωτογραφίζοντας μια μοτοσυκλέτα δοκιμής. Όταν μας λέτε: «μπράβο, συνεχίστε, κ.α.» το εισπράττουμε σε όλο το μέγεθός του, όπως αντίστοιχα και το οποιοδήποτε παράπονο, που δεν έχουμε κάπου να το μεταφέρουμε, αλλά μας βαραίνει απευθείας!

Όπως καταλαβαίνετε, είμαστε ένας ζωντανός οργανισμός και ως τέτοιος είμαστε εκτεθειμένοι σε όλους εκείνους τους παράγοντες που επηρεάζουν τις πορείες των ανθρώπων, με αποτέλεσμα να συμβαίνουν μεταλλάξεις και αλλαγές που μας αναγκάζουν να αλλάζουμε κι εμείς τα δεδομένα. Μία από αυτές -όπως θα έχετε παρατηρήσει…- είναι και αυτή η στήλη, το Editorial. Μία στήλη που μέχρι πρότινος έφερε την υπογραφή του Βασίλη Καραχάλιου, ο οποίος όμως για προσωπικούς λόγους θα λείψει από την ομάδα για κάποιο διάστημα που ελπίζουμε να είναι σύντομο. Για εσάς, τους αναγνώστες μας, αυτό που θα μπορούσε να αλλάξει έχει ήδη συμβεί εδώ και πολύ καιρό, είναι αυτός ο αέρας της ανανέωσης που λέγαμε στην αρχή, όπως ακριβώς οι ίδιοι μας το έχετε σχολιάσει. Μην περιμένετε λοιπόν περισσότερες διαφορές: Πλέον το Editorial θα αποτελεί το βήμα ολόκληρης της συντακτικής ομάδας. Μέσα από εδώ θα περνάμε κάθε μήνα το δικό μας μήνυμα, τις δικές μας ανησυχίες και προβληματισμούς, μέσα από μια συλλογική διαδικασία ανεξάρτητα από την υπογραφή του κειμένου. Και όπως κάθε φορά, σας θέλουμε συνοδοιπόρους και –προπαντός- φίλους, έτσι όπως πραγματικά σας αισθανόμαστε, για να μοιραστούμε κάθε πορεία του ταξιδιού μας μαζί σας.

Και μία τελευταία αλλαγή. Φέτος το MEGA TEST έχει μετακινηθεί κατά ένα μήνα. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στα σχεδόν 25 χρόνια του MEGA TEST, απλά την τελευταία χρονική περίοδο είχαμε καθιερώσει να βρίσκεται το συγκριτικό των μοτοσυκλετών στο τεύχος Ιουλίου και η ιστορία του, τον Αύγουστο, ξέροντας πως θέλετε και τα δύο στην πλήρη τους έκταση. Φέτος η ιστορία του MEGA TEST θα παραμείνει παραδοσιακά στο τεύχος Αυγούστου, καθώς αποτελεί πάντοτε την καλύτερη συντροφιά για την παραλία και το συγκριτικό θα έρθει αμέσως μετά, στο τεύχος Σεπτεμβρίου, κι αυτό γιατί ετοιμάζουμε κάτι που απαιτεί την αλλαγή στην ημερομηνία! Κι όπως κάθε τεύχος εδώ και πολύ καιρό, φροντίσαμε να το γεμίσουμε με ύλη και αποκλειστικότητες, γιατί και ο Ιούλιος είναι καυτός και απαιτεί έντονη δράση και περιπέτεια για να ισορροπήσει!

 

 

editorial 520 - χωματερές ψυχές

Από το

Μαύρο Σκύλο

28/2/2013

Η είδηση έσκασε σαν βόμβα: Η ΚΤΜ αγόρασε την Husqvarna από την ΒΜW. Αλλά ήταν λάθος. Το σωστό είναι πως ο Stefan Pierer, CEO της ΚΤΜ, αγόρασε την Husqvarna μέσω μιας δικής του εταιρίας, της Pierer Industrie AG. H αγορά μένει να επικυρωθεί από την Αυστριακή Επιτροπή Ανταγωνισμού, αν και δεν βλέπω να υπάρξει κάποιο πρόβλημα από κει. Τα προηγούμενα χρόνια, στόχος του Pierer και της ΚΤΜ ήταν σαφώς η BMW, και το πέτυχε: Το 2012 οι πωλήσεις της ΚΤΜ ήταν μεγαλύτερες από της ΒΜW. Οι Γερμανοί είχαν αγοράσει την Husqvarna για να χτυπήσουν την ΚΤΜ και με τα ίδια της τα όπλα, τις χωματερές μοτοσυκλέτες. Ξόδεψαν πολλά χρήματα και τεχνογνωσία, εξελίσσοντας μοτοσυκλέτες enduro, δρόμου και on-off με κινητήρες που ήδη είχαν, βελτιώνοντας την σειρά ΜΧ & enduro X-Lite και εκσυγχρονίζοντας το εργοστάσιο της Husqvarna στο Varese. Αυτό που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν αρχικά, είναι πως το κοινό της Husqvarna είναι εντελώς διαφορετικό από της BMW, και πως δεν θα ήταν αρκετό να τα βάλουν δίπλα-δίπλα στις εκθέσεις. Κάπως έτσι, η BMW έδωσε προτεραιότητα σε Husqvarna δρόμου, αντί να ολοκληρώσει την χωματερή γκάμα της Husqvarna με τα ψεκαστά δίχρονα που ήδη ήταν σε εξέλιξη, κι έτσι έφτιαξε μια εταιρία που εν μέρει την ανταγωνιζόταν μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Μπέρδεμα, μέχρι που ο Αυστριακός εχθρός αγόρασε τον αντίπαλο.

Η πρώτη σκέψη ενός ρομαντικού σαν κι εμένα, μόλις έμαθα πως την αγόρασε με την προσωπική του εταιρία, ήταν πως να, θα πουλήσει στην Ινδική Bajaj το πάνω από 50% της ΚΤΜ που έχει, και θα κάνει την Husqvarna άξιο αντίπαλο της ΚΤΜ! Την δουλειά την ξέρει, και οι Ινδοί έχουν ήδη το 47,5% της ΚΤΜ. Ο Pierer όμως μπορεί να αγαπάει τις μοτοσυκλέτες, αλλά δεν είναι ρομαντικός, είναι businessman. Mέχρι τώρα έχει δώσει δύο συνεντεύξεις, τη μία σε Ολλανδικό site και την άλλη σε Ινδικό τηλεοπτικό κανάλι. Οι δηλώσεις του έχουν ενδιαφέρον: "Με την ΚΤΜ να είναι ήδη παγκόσμιος ηγέτης στο enduro και το ΜΧ, η περαιτέρω ανάπτυξη είναι δύσκολη. Γι' αυτό, όπως ήδη έχουν κάνει πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες, χρειαζόμαστε περισσότερες μάρκες κάτω από την ίδια στέγη, που θα συνεργάζονται στην εξέλιξη, στις αγορές εξαρτημάτων, σε κοινούς κινητήρες και πλαίσια. Η Husqvarna πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες της, είχε ξεφύγει πολύ. Έχουμε και την Husaberg, αλλά πιστεύω πως η Husqvarna έχει την δική της θέση στο χώρο, και με αυτή θέλουμε να ανταγωνιστούμε την Yamaha, την Suzuki και την Kawasaki. Έχει μια υπέροχη ιστορία, αλλά εντελώς λάθος γκάμα μοντέλων και πορεία. Θα επιστρέψει σύντομα εκεί που κυριαρχούσε, στο motocross και το supermoto, ενώ μέσα στη χρονιά θα φτιάξουμε την κατάλληλη μοτοσυκλέτα, με τις προδιαγραφές και τον χαρακτήρα που της ταιριάζει. ΚΤΜ και Husqvarna θα έχουν ξεχωριστή εικόνα, μοντέλα και δίκτυα πωλήσεων. Δεν ξέρω ακόμα αν η παραγωγή θα μείνει στο Varese ή θα μεταφερθεί στο Mattighofen. Aγόρασα την Husqvarna με την προσωπική μου εταιρία, αλλά αυτό στο μέλλον μπορεί να αλλάξει, και να συμπεριλάβει την Bajaj. Η τιμή ήταν λογική και για μένα και για την BMW, κι ήταν αυτονόητο να απευθυνθούν σε μας, από την στιγμή που ήθελαν να αφήσουν τον τομέα του off-road."

Τις αμέσως επόμενες μέρες, ο Pierer ανακοίνωσε σε Ινδικό κανάλι τα σχέδιά του για την Husqvarna, σε σχέση με την Bajaj: "Σε δύο χρόνια τα πρώτα Husqvarna θα βγουν από τις γραμμές παραγωγής της Bajaj στο Chakan, αρχικά με βάση την κοινή πλατφόρμα κινητήρων-πλαισίων στα 125 και 200 κυβικά, για την Ινδική αγορά και τις αναπτυσσόμενες χώρες." Προφανώς αυτό αφορά κλώνους των Duke 125 και 200, πιθανώς αργότερα και του Duke 390 που θα αρχίσει σύντομα να πωλείται. Όταν όμως τα πρώτα σχέδια που ανακοινώνεις αφορούν μοτοσυκλέτες δρόμου, πως λες "επιστροφή στις ρίζες" και "λάθος γκάμα"; Ίσως η επιστροφή να είναι σε μακρινές ρίζες, αφού οι μοτοσυκλέτες Husqvarna ξεκίνησαν να παράγονται το 1903, από μια εταιρία που υπήρχε με το ίδιο όνομα από τον 18ο αιώνα, και φέτος γιορτάζουν τα 110 τους χρόνια. Στην πορεία της είχε και δικύλινδρες αγωνιστικές μοτοσυκλέτες δρόμου, αλλά εμείς έχουμε περισσότερο στο μυαλό μας την ιστορική χωματερή της εποχή που ξεκίνησε την δεκαετία του '60. Και γιατί "ΜΧ και supermoto", τη στιγμή που η Husqvarna έχει περισσότερους παγκόσμιους τίτλους enduro παρά ΜΧ; Ίσως γιατί η Husaberg, επίσης πρώην Σουηδική και ιδιοκτησίας ΚΤΜ, έχει μόνο γκάμα enduro. Το παράδειγμα της Husaberg ίσως είναι ενδεικτικό: Αγοράστηκε από την ΚΤΜ, αλλά σύντομα μεταφέρθηκε στην Αυστρία και ξεκίνησε ένα δικό της project με τον αντεστραμμένο κινητήρα των 70 μοιρών και πολλά κοινά εξαρτήματα με τα KTM. Είχε όμως την δική της άποψη και ξεχωριστή ταυτότητα, δικό της κινητήρα, δικό της πλαίσιο. Η διαφορετικότητα αυτή εγκαταλείφθηκε όμως εντελώς στα μοντέλα του 2013, που όπως έγινε και με την προσθήκη των δίχρονων της γκάμας τους, είναι τόσο διαφορετικά από τα ΚΤΜ όσο τους επιτρέπουν τα δικά τους πλαστικά και χρώματα, μαζί με κάποια στοιχεία εξοπλισμού και ρυθμίσεις στις αναρτήσεις.

Κάπου εκεί, άρχισε να προβάλλει το worst case scenario: Θες μια χωματερή μοτοσυκλέτα. Πηγαίνεις στον έμπορο, και βλέπεις στο μαγαζί μοτοσυκλέτες γυμνές, χωρίς πλαστικά και ρεζερβουάρ. Έρχεται ο πωλητής : "Πως θα επιθυμούσε την μοτοσυκλέτα του ο κύριος; Σε πορτοκαλί, μπλε-κίτρινο, ή άσπρο-κόκκινο; Να δούμε και την λίστα του εξοπλισμού;". Το φανταστικό χειρότερο σενάριο δεν απέχει πολύ από αυτό που γίνεται ήδη σε κάποιες από τις μάρκες του VW Group, εταιρίας που ο Pierer έχει δηλώσει πως θαυμάζει πολύ. Audi, Volkswagen και Seat χρησιμοποιούν κοινά πλαίσια, κινητήρες και εξαρτήματα, σε τέτοιο βαθμό που και όσοι τα δοκιμάζουν απορούν με την διαφοροποίηση της τιμής τους. Παρακολούθησα πρόσφατα μια εκπομπή της Deutsche Welle, όπου ο δοκιμαστής ενός νέου Skoda Octavia προσπαθούσε να καταλάβει γιατί είναι 1.300 ευρώ φθηνότερο (στην Γερμανία) από ένα Golf με ίδιο κινητήρα και εξοπλισμό. Έψαξε τα πάντα, από τα διάκενα του αμαξώματος μέχρι τα υλικά του εσωτερικού, τον κινητήρα, τις επιδόσεις, τα πάντα, και η μόνη διαφορά που βρήκε ήταν λιγότερη ηχομόνωση, που δεν δικαιολογούσε την διαφορά τιμής. Φτάνουμε έτσι στο περίφημο "positioning" της κάθε μάρκας, την προσλαμβάνουσα εικόνα της στην αγορά, που μαζί με το όνομα και τα λογότυπα "διαφοροποιεί" τις επιμέρους μάρκες. Ο Pierer δεν έχει κάνει σαφές ποια θα είναι η Audi, ποια η VW και ποια η Skoda της ΚΤΜ.

Η αποτυχία της συνεργασίας Suzuki – Kawasaki, που ήθελαν να πουλάνε τις ίδιες μοτοσυκλέτες με άλλα χρώματα και λογότυπα, είναι ένα κακό προηγούμενο, που δείχνει όμως πως οι μοτοσυκλετιστές δεν είναι αδαείς, και που απέδειξε πως το να έχουν οι έμποροι "περισσότερα μοντέλα να πουλάνε" δεν εγγυάται καμία επιτυχία. Είχαμε ακούσει βέβαια τότε έναν κάτοχο Kawasaki KLV 1000 να επιμένει πως το μηχανάκι του είναι πιο γρήγορο από V-Strom 1000. Ίσως ήταν το πορτοκαλί του χρώμα που του έδινε παραπάνω χιλιόμετρα. Στην Ιταλία η πρακτική "αλλαγής αυτοκόλλητων" είχε εφαρμοστεί παλιότερα και μεταξύ Moto Guzzi και Benelli, αλλά και στην ίδια την Husqvarna όταν την είχαν αποκτήσει οι Castiglioni και την μετέφεραν στην Ιταλία, όταν βάφτισαν Husqvarna τα δίχρονα Cagiva, εγκαταλείποντας τους κινητήρες και τα πλαίσια των Σουηδών. Επί της ουσίας όμως μια χαρά μοτοσυκλέτες ήταν, και είναι ακόμα μαζί μας ως WR250/300, με φανατικούς οπαδούς. Πωλούνταν και παράλληλα για ένα διάστημα, ως Husqvarna τα enduro και ως Cagiva τα ΜΧ. Άλλο παράδειγμα εταιριών που να μοιράζονταν κινητήρες και πλαίσια δεν έχουμε, αν δεν θέλουμε να πάμε πίσω στην υπό κατάρρευση Βρετανική βιομηχανία μοτοσυκλετών, και να θυμηθούμε πανομοιότυπα Triumph – ΒSA και AJS – Matchless.

To πώς θα διαχειριστεί ο Pierer το νέο του απόκτημα μένει να αποδειχθεί. Και σίγουρα, όπως και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως η Husqvarna είναι Σουηδική ενώ αυτό έχει αλλάξει από το 1987, έτσι και σε είκοσι χρόνια οι σημερινοί πιτσιρικάδες θα νομίζουν πως ήταν πάντα Αυστριακή. Η χώρα προέλευσης είχε μεγάλη σημασία, γιατί ήταν αυτονόητο πως μεταφερόταν στις μοτοσυκλέτες που κατασκευάζονταν εκεί η νοοτροπία, οι ιδιοσυγκρασίες, η ψυχοσύνθεση και η τεχνολογικές δεξιότητες των ανθρώπων που τις εξέλισσαν και τις κατασκεύαζαν. Έτσι τις φαντάζονταν, έτσι τις ήθελαν, έτσι τις έφτιαχναν. Άλλο οι Ισπανοί, άλλο οι Άγγλοι, άλλο οι Γάλλοι, άλλο οι Ιταλοί, άλλο οι Γερμανοί, άλλο οι Αμερικάνοι κι άλλο οι Ιάπωνες. Ξεχώριζαν η μια από την άλλη με την πρώτη ματιά, με την πρώτη βόλτα. Τώρα όλα αυτά έχουν θολώσει, και γυρισμός δεν υπάρχει. Οι δε εταιρίες, πηγαίνουν την παραγωγή τους εκεί που περιμένουν να πουλήσουν, κι εκεί που θα φτιάξουν τις μοτοσυκλέτες τους φθηνότερα. Αυτές τις κινήσεις τις καθορίζει προς το παρόν η νοτιοανατολική Ασία. Ήδη οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές αυτοκινήτων έχουν εργοστάσια εκεί, ήδη οι μεγαλύτεροι ευρωπαίοι κατασκευαστές μοτοσυκλετών έχουν ή θα αποκτήσουν. Κι εντάξει, ας πούμε πως δεν μας απασχολεί το πού φτιάχνονται, αφού αν είναι σωστά φτιαγμένα και ταυτόχρονα φθηνότερα, μας συμφέρει.

Η ΚΤΜ, που έχει φτιάξει καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη εταιρία το συνδυασμό μοτοσυκλέτα - αξεσουάρ - αγώνες - πάντα κοντά στον αναβάτη, έχοντας καταλάβει πως το after sales είναι ό,τι πιο σημαντικό, φιλοδοξεί να κυριαρχήσει παγκόσμια στο χωματερό χώρο, και θεωρώντας πως έχει αφήσει πίσω της τους Ευρωπαίους, να ξεπεράσει και τους τρεις Ιάπωνες μαζί (αίνιγμα των δηλώσεων του Pierer η απουσία αναφοράς στην Honda). Ο κίνδυνος, για όσους υποστηρίζουν την... βιοποικιλότητα στην μοτοσυκλέτα, είναι να ασχολείται μία ομάδα εξέλιξης και με τις τρεις εταιρίες, κάνοντας και τα Husqvarna τόσο όμοια με τα ΚΤΜ και Husaberg όσο είναι κι αυτά μεταξύ τους. Κι εδώ οικονομία κλίμακας, με το μεγάλο μέρος του R&D της ΚΤΜ ελεύθερο να ασχολείται με μοτοσυκλέτες για τις "αναπτυσσόμενες χώρες", για εκεί δηλαδή που είναι και το ζουμί, αν μιλάμε για business κι όχι για ρομαντικές ιδέες. Μόνο στην Ινδία, μόνο τον Ιανουάριο του 2013, πουλήθηκαν πάνω από ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες μοτοσυκλέτες.

Εν τω μεταξύ, οι αθεράπευτα ρομαντικοί ας αναλογιστούν πως η Σουηδική ψυχή της Husqvarna χάθηκε το 1987, με τα τελευταία ίχνη Σουηδικού DNA να ανιχνεύονται στα 630, χωρίς αυτό να επηρεάσει αρνητικά τα σημερινά της μηχανάκια, που παραμένουν και ακλόνητα και πολεμικά και ευέλικτα. Μένει να δούμε τι ψυχή θα τους εμφυσήσουν οι Aυστριακοί, κι αν θα συνεχίσουν την παράδοση του Σουηδικού ατσαλιού, όπως άξια έκαναν οι Ιταλοί και συνέχισαν οι Γερμανοί. Γιατί δεν είναι πια θέμα εθνικότητας, αλλά άποψης για τις μοτοσυκλέτες, και η ΚΤΜ έχει τώρα την ευκαιρία να ενισχυθεί, αν κάτσει να κατανοήσει γιατί τα Husqvarna είναι Husqvarna.