Έγινε φτηνότερο και είναι δύο φορές καλύτερο από τον αδερφό του
Από τον
Μπάμπη Μέντη
5/8/2019
Έχει περάσει ακριβώς ένας χρόνος από τότε που με το συγκεκριμένο Husqvarna Svartpilen 401 είχαμε ταξιδέψει έως την άκρη της Λακωνίας και το είχαμε φωτογραφίσει στις αλυκές της Πούντας απέναντι από την Ελαφόνησο. Συνολικά μαζί κάναμε 1000 χιλιόμετρα μέσα σε τρεις ημέρες και απολαύσαμε από το πρώτο έως και το τελευταίο μέτρο που κάτσαμε στη σέλα του.
Από τότε, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα έχει κάνει δύο φορές τον γύρο της Ελλάδας, ακολουθώντας το “βαρύ” πρόγραμμα των test ride της αντιπροσωπείας και γράφει καθημερινά χιλιόμετρα ως μέσο μετακίνησης των στελεχών της. Όλο αυτό το μεσοδιάστημα δεν ασχοληθήκαμε ξανά με το συγκεκριμένο μοντέλο και απ’ ότι φάνηκε από τα στοιχεία των ταξινομήσεων, μάλλον δεν ασχολήθηκε και κανένας άλλος, καθώς η τιμή των 6.990€ (7.000€ δηλαδή…) το έκανε 1200 ολόκληρα ευρώ ακριβότερο από το KTM 390 Duke.
Η Husqvarna ανήκει αρκετά χρόνια πλέον στην KTM και το Svartpilen 401 μοιράζεται σχεδόν όλα τα μηχανικά μέρη με το 390 Duke, οπότε για τον περισσότερο κόσμο, αυτά τα 1200€ στην διαφορά τιμής αποτελούσαν… μυστήριο. Μάλιστα το 390 Duke έχει τα νέα hi-tech έγχρωμα TFT όργανα με Bluetooth και τους καινούριους διακόπτες στο τιμόνι, ενώ το Svartpilen έχει μονόχρωμα LCD και τους διακόπτες της προηγούμενης γενιάς των μικρών Duke 125/200/390. Η KTM θέλει να δώσει στη Husqvarna μια πιο premium και “εξειδικευμένη” αύρα, όμως πέρα από την εμφάνιση και την τιμή, το Svartpilen 401 δυσκολευόταν να δείξει στο ευρύ κοινό αυτή τη διαφορά τιμής σε σχέση με το 390 Duke. Όμως τώρα που η τιμή του μειώθηκε στα 6.290€, τα πράγματα αλλάζουν πολύ. Αν το 390 Duke είναι μια άκρως διασκεδαστική μοτοσυκλέτα, τότε το Svartpilen 401 είναι 390 Duke X 2!
Ναι, είναι δύο φορές πιο διασκεδαστικό από το 390 Duke, διότι όχι μόνο κάνει καλύτερες σούζες στην άσφαλτο και στρίβει το ίδιο γρήγορα, αλλά μπορεί να συνεχίσει την διασκέδαση στο χωματόδρομο, κάτι που δεν μπορεί να κάνει ποτέ το 390 Duke!
Χωρίς δεύτερη σκέψη, αξίζει να εκμεταλλευτείς την προσφορά και να δώσεις τα 493€ παραπάνω για το Svartpilen.
Με αφορμή αυτή την τρέχουσα προσφορά που μείωσε την τιμή (αν δεν υπήρχε η προσφορά θα βρίσκαμε κάποια άλλη αφορμή για να το ξαναπάρουμε… γιατί γουστάρουμε τρελά να το οδηγάμε!) και άλλαξε τα εμπορικά δεδομένα για το μικρό Husky, σκεφτήκαμε να ασχοληθούμε με την πρακτική πλευρά. Δηλαδή να ζήσουμε για πολλές μέρες με μια μοτοσυκλέτα που έχει κάνει πάνω από 7.500 σκληρά χιλιόμετρα σαν να ήταν δική μας. Οπότε μείνετε συντονισμένοι στο Motomag, διότι θα ακολουθήσουν κι άλλα άρθρα από την καλοκαιρινή συμβίωσή μας με το Svartpilen, όπου κάποια από αυτά (πρακτικής και μηχανολογικής φύσεως) θα αφορούν και το 390 Duke.
Ήδη μέσα στην εβδομάδα είναι να γίνει το προγραμματισμένο service, οπότε θα έχουμε μια πλήρη ανάλυση για το τι χρειάζεται ένα Svartpilen 401 μετά από ένα χρόνο και 7.500 χιλιόμετρα κακοποίησης σε test ride από άγνωστους και περιστασιακούς αναβάτες.
Οδηγούμε: Yamaha MT-03 2024 - Πιο κοντά στον Ευρωπαίο αναβάτη
Το μικρομεσαίο μοντέλο της Iwata συνεχίζει την πορεία του στην Euro 5+ εποχή, με μικρές αλλαγές
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
19/3/2024
Το MT-03 του 2024 μπαίνει στην Euro 5+ εποχή, διατηρώντας την ίδια σχεδιαστική ταυτότητα που γνωρίσαμε το 2020, έχοντας όμως δεχτεί αλλαγές στο εργονομικό τρίγωνο του αναβάτη που το φέρνουν πιο κοντά στον σωματότυπο των Ευρωπαίων, ενώ η απουσία του κόκκινου αυτοκόλλητου από το ρεζερβουάρ προσδίδει ένα πιο σοβαρό ύφος στον χρωματισμό της δοκιμής μας, Midnight Cyan.
Το MT-03 με τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 321 κυβικών, το γνωρίσαμε το 2016, όταν η Yamaha αποφάσισε να διεκδικήσει κομμάτι της πίτας από την Α2 κατηγορία, η οποία είχε ήδη αρχίσει να δίνει ζωή στις μικρομεσαίες μοτοσυκλέτες. Από τότε ο κινητήρας του ήταν ένα από τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας, καθώς οι περισσότερες προτάσεις της κατηγορίας έχουν μέχρι και σήμερα μονοκύλινδρη διάταξη. Το 2020, η εμφάνισή του άλλαξε δραματικά, υιοθετώντας το επιθετικό στυλ που είχε επιλέξει η Yamaha για όλα τα μοντέλα της οικογένειας MT. Ταυτόχρονα, επωφελήθηκε και από τις αλλαγές που είχαν γίνει από την προηγούμενη χρονιά, στο YZF-R3.
Ερχόμαστε στο σήμερα και στις Euro 5+ προδιαγραφές, όπου σε αντίθεση από το MT-09 που είδαμε να δέχεται μία σημαντική αλλαγή στην εμφάνιση, μαζί με πολλές ακόμα βελτιώσεις, η Yamaha επέλεξε να ακολουθήσει την ίδια σχεδιαστική φιλοσοφία στο ανανεωμένο MT-03, το οποίο καλύπτει τις νέες προδιαγραφές χωρίς επιπτώσεις στην απόδοσή του. Έτσι, έχουμε 42 ονομαστικούς ίππους στις 10.750 στροφές με τη ροπή να αγγίζει τα 3 κιλά στις 9.000 στροφές. Οι τιμές που φτάνουν στον πίσω τροχό δεν έχουν μεγάλη απόσταση από τα νούμερα που ανακοινώνει η Yamaha, ενώ με τη σωστή κλιμάκωση του κιβωτίου έξι σχέσεων, το MT-03 μπορεί να διατηρήσει με άνεση ταχύτητες 140-150 χ.α.ω. Το θέμα είναι αν εσύ αντέχεις, καθώς η έλλειψη οποιουδήποτε είδους προστασίας και η όρθια θέση οδήγησης βάζουν δύσκολα στον αναβάτη στα πολλά. Μάλιστα, για τη νέα χρονιά, ο αναβάτης είναι λίγο πιο όρθιος, με μικρές αλλαγές που έχουν να κάνουν με την εργονομία και θα τις αναλύσουμε εκτενέστερα σε επόμενο τεύχος.
Εκεί θα δούμε και τις αλλαγές που έχουν να κάνουν με τις αναρτήσεις, όπου παραμένει το μη ρυθμιζόμενο ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι και το μονό αμορτισέρ πίσω, το οποίο ρυθμίζεται ως προς την προφόρτιση του ελατηρίου. Οι διαδρομές παραμένουν στα ίδια επίπεδα με πριν, με 130 χιλιοστά μπροστά και 125 πίσω, που συνεπικουρούν στη διατήρηση του ύψους της σέλας στα 780 χιλιοστά από το έδαφος. Πράγμα που σημαίνει ότι το MT-03 καλύπτει μεγάλο εύρος αναβατών, ανεξαρτήτως αναστήματος. Επίσης, το γεγονός ότι οι περισσότεροι αναβάτες μπορούν να πατήσουν όλο το πέλμα και των δύο ποδιών στο έδαφος χαρίζει αυξημένη εμπιστοσύνη, αλλά και ευκολία στην καθημερινή μετακίνηση.
Το πλαίσιο διατηρεί τα γρήγορα γεωμετρικά του χαρακτηριστικά, με τη γωνία κάστερ των 25 μοιρών και το ίχνος των μόλις 95 χιλιοστών να προσδίδουν υψηλά επίπεδα ευελιξίας και σπορ συμπεριφοράς. Σε συνδυασμό με το μαζεμένων διαστάσεων τιμόνι, που έχει σαν αποτέλεσμα το πλάτος να μην ξεπερνάει τα 745 χιλιοστά, οι ελιγμοί ανάμεσα στα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα γίνονται παιχνίδι, ενώ το μόνο που θα θέσει περιορισμούς στην αστική μετακίνηση είναι το μικρό κόψιμο του τιμονιού. Οι ρυθμίσεις στο ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι, όπου τα ελατήρια είναι πιο μαλακά σε σχέση με αυτό που θα βρίσκαμε σε ένα συμβατικό, έχουν όμως πιο σφιχτή προφόρτιση κατά 6 χιλιοστά και πιο ήπια απόσβεση συμπίεσης, συνεισφέρουν στην αμεσότητα των χειρισμών, καθιστώντας το MT-03 μία πολύ ευέλικτη μοτοσυκλέτα στην καθημερινή χρήση εντός αστικού ιστού.
Εκεί που το MT-03 θα ξεδιπλώσει τις αρετές του όμως, είναι οι στενοί επαρχιακοί δρόμοι με διαδοχικές στροφές, όπου τον πρώτο λόγο δεν έχει η ιπποδύναμη, αλλά η ευελιξία που χαρίζουν το χαμηλό βάρος, τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά και η χαμηλή αντίσταση στο γυροσκοπικό φαινόμενο. Σε αντίθεση με τα μεγάλα δικύλινδρα, τα οποία έχουν παντού ροπή, το μικρομεσαίο γυμνό της Yamaha θυμίζει σε τρόπο οδήγησης τα τετρακύλινδρα εξακοσάρια, καθώς όπως σε αυτά, έτσι κι εδώ, η δύναμη βρίσκεται ψηλά. Στην περίπτωση του MT-03 χωρίζεται από δύο σκαλοπάτια. Το πρώτο, και πιο έντονο, έρχεται περίπου στις 7.000 στροφές, ενώ το δεύτερο και πιο ήπιο, λίγο ψηλότερα, κοντά στην περιοχή όπου βγάζει την μέγιστη ισχύ, απαιτώντας να μείνεις εκεί αν θέλεις να πάρεις τα μέγιστα από την απόδοση, όπως θα εξηγήσουμε και στην δοκιμή που θα δημοσιευτεί στο περιοδικό. Το πλαίσιο είναι πιο ενδοτικό από πριν, μία αλλαγή που είδαμε ήδη από τη δεύτερη γενιά του, χωρίς όμως να εμφανίζει τάσεις πλεύσεις. Έτσι, δεν θα αντιδράσει με τον ίδιο απότομο τρόπο περνώντας πάνω από κοφτές ανωμαλίες με ταχύτητα και κλίση, όπως γινόταν στο πρώτης γενιάς MT-03.
Στα όργανα βρίσκουμε μία μονόχρωμη LCD οθόνη, με πλήθος ενδείξεων και καλή αντίθεση που δεν θα σου δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μόνο σημείο που θα δεις αντανακλάσεις είναι όταν ο ήλιος βρίσκεται ακριβώς πάνω από την οθόνη. Το χρώμα της δοκιμής μας, Midnight Cyan, με το γυαλιστερό φινίρισμα προσθέτει πόντους στην ποιοτική εμφάνιση, ενώ για το 2024, τα κόκκινα γραφικά απουσιάζουν όπως προείπαμε, δίνοντας μία πιο σοβαρή αλλά και πιο προσεγμένη αισθητικά αύρα στο MT-03. Η ποιότητα βαφής και συναρμογής των πλαστικών βρίσκονται στον μέσο όρο της κατηγορίας, χωρίς να εμφανίζονται συντονισμοί σε κανένα σημείο του στροφόμετρου. Μόνη παραφωνία η έδραση της οθόνης οργάνων, η οποία δεν τρίζει, ούτε δημιουργεί κάποιο πρόβλημα. Θα μπορούσε όμως να έχει δεχτεί περισσότερη φροντίδα, καθώς όταν ακουμπάς τα χέρια σου στα κουμπιά που βρίσκονται πάνω της για να αλλάξεις τις ενδείξεις, παρατηρείται ένας μικρός τζόγος που υπονομεύει την γενικότερα καλή ποιότητα κατασκευής.
Το MT-03 δεν θα θα σε εντυπωσιάσει για τον πλούσιο εξοπλισμό -που δεν διαθέτει-, αλλά για τη γενικότερη συμπεριφορά του, ως μία καλοζυγισμένη, διασκεδαστική και πολυχρηστική γυμνή μοτοσυκλέτα της Α2 κατηγορίας που μπορεί να σε βγάλει και εκτός των στενών αστικών ορίων χωρίς να νιώθεις ότι τη βασανίζεις. Ταυτόχρονα αποτελεί άριστη εισαγωγή για όσους θέλουν να μάθουν τα μυστικά της γρήγορης οδήγησης, επιτρέποντάς σου να κάνεις και τα πρώτα σου βήματα στα track days. Σαφώς, όπως συμβαίνει με όλες τις μοτοσυκλέτες, έτσι κι εδώ δεν έχουμε μόνο πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα, τα οποία θα τα δούμε στην εκτενή δοκιμή του MT-03 σε έντυπη μορφή.