GPX POPz 125 VIDEO – Δοκιμή του νέου παπιού της ελληνικής αγοράς

Μοντέρνο με κλασσικές γραμμές και έμφαση στην πρακτικότητα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/9/2022

Με έμφαση στην πρακτικότητα και την οικονομία χρήσης, βασικούς λόγους που το παπί έγινε ένα από τα πλέον δημοφιλή είδη δικύκλου στον κόσμο, η GPX μας συστήνει το POPz 125, ένα μοντέρνο παπί που δεν ξεφεύγει από την δοκιμασμένη -και αγαπημένη- παραδοσιακή συνταγή των παπιών.

Στην Ελλάδα έχουμε λατρέψει τα παπιά, πολύ περισσότερο από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης και αυτό δεν έγινε τυχαία. Στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης που βρισκόμαστε έχουμε και άλλα κοινά στοιχεία με τις ασιατικές χώρες όπου το παπί γεννήθηκε και τώρα συνεχίζει να μεσουρανεί με εκατομμύρια πωλήσεις ετησίως, με αγώνες που μετρούν πολυάριθμες συμμετοχές και με μία ποικιλία μοντέλων που δεν έχει υπάρξει αντίστοιχή της στο παρελθόν.

Η Ταϊλάνδη είναι μία από αυτές τις χώρες όπου το παπί κυριολεκτικά εκπροσωπεί την ατομική μετακίνηση ως πραγματικό αγαθό και συχνά είναι το αποκλειστικό μεταφορικό μέσο ολόκληρης της οικογένειας. Τα παπιά είναι συνέχεια στους δρόμους της πολυπληθούς αυτής χώρας όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας, οι μετατροπές τους συχνά ξεφεύγουν από τα σύνορά της και προσελκύουν ακόμη και τους γείτονες, ενώ το θέμα της αξιοπιστίας τους ανάγεται σε καίριο ζήτημα οικογενειακής ευημερίας.

Για εμάς εδώ κάθε τι νέο οφείλει να περάσει και από την δοκιμή του χρόνου, πριν αποκτήσει τον χαρακτηρισμό «αξιόπιστο», δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Είναι όμως θετική πρώτη εισήγηση πως στην Ταϊλάνδη η GPX θεωρείται premium μάρκα εφόσον η αγορά της Ταϊλάνδης είναι εξαιρετικά δύσκολη, για να πετύχεις κάτι τέτοιο. Οι δικυκλιστές έχουν μοτοσυκλετιστική κουλτούρα, χωρίς η πλειοψηφία να καβαλά μεγάλες μοτοσυκλέτες που η βαριά φορολογία τους, τις καθιστά απλησίαστες.

Τα κράνη της SHOEI για παράδειγμα είναι στην Ταϊλάνδη δυσανάλογα ακριβά και κανονικά θα έπρεπε να είναι άγνωστα, όμως κατά την τελευταία μου επίσκεψη στους δρόμους της Bangong, ήταν εντυπωσιακά πολλοί όσοι το αναγνώριζαν και ήθελαν να το δουν από πιο κοντά. Δεν είναι τυχαίο που ορισμένοι από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές έχουν εργοστάσια στην Ταϊλάνδη και μάλιστα είναι αμφίδρομος ο λόγος ανάπτυξης μοτοσυκλετιστικής κουλτούρας με την ύπαρξη βαριάς βιομηχανίας μοτοσυκλέτας. Παιδί όλων αυτών είναι και η GPX που έχει καταφέρει σε αυτό το παραπάνω απαιτητικό πλαίσιο να ξεχωρίσει εμπορικά ενώ πλέον εξάγει και σε άλλες χώρες. Μία από αυτές είναι και η Ιαπωνία, η χώρα δηλαδή που γέννησε το παπί.

Ανάποδο δάνειο για το POPz λοιπόν που στοχεύει στην πρακτικότητα και την ευκολία χρήσης με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν και εκείνα τα παπιά που δημιούργησαν το κλίμα αγάπης, κάποτε στην Ελλάδα.

Το δοκιμάσαμε στο τεύχος #633 του MOTO και νωρίτερα από αυτό το είδατε στο motomag, εδώ, με μία πρώτη γνωριμία.

Πάμε να δούμε τώρα με ένα αναλυτικό VIDEO, την δοκιμή του στους πρώτους Ευρωπαϊκούς δρόμους που κινείται έχοντας περάσει τις Euro5 προδιαγραφές και προσφέροντας εγγύηση τριών χρόνων ή 30.000 χιλιομέτρων για να κερδίσει πιο γρήγορα τον πολυπόθητο χαρακτηρισμό, με τον οποίο έγινε γνωστό και στην χώρα προέλευσής του, την Ταϊλάνδη.

Δείτε το VIDEO:
 

 

Οδηγούμε Royal Enfield HNTR 350: Πρώτη γεύση επί ελληνικού εδάφους

Το νεανικό πρόσωπο της Enfield
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/12/2022

Στις μέρες μας δεν ισχύει πλέον ο γενικός διαχωρισμός μεταξύ “καλών” και “κακών” μοτοσυκλετών. Αυτό που υπάρχει στην πραγματικότητα είναι ο διαχωρισμός μεταξύ των μοτοσυκλετών που κάνουν όσα υπόσχονται και των μοτοσυκλετών που δεν καταφέρνουν να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους.

Με το ολοκαίνουριο HNTR 350 η Enfield υπόσχεται να ικανοποιήσει τις ανάγκες του νεανικού ευρωπαϊκού κοινού, κάτι που μέχρι σήμερα δεν ήταν στις προτεραιότητες των υπόλοιπων μοντέλων της.

Μετά από αυτή την πρώτη σύντομη επαφή που είχαμε με το HNTR 350 στους ελληνικούς δρόμους, μπορούμε να πούμε χωρίς δεύτερη σκέψη πως η νέα μοτοσυκλέτα της Enfield εκπληρώνει με απόλυτη επιτυχία τις υποσχέσεις της.

Το HNTR 350 βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα μηχανικά μέρη του cruiser Meteor 350 και του vintage 350 Classic. Αυτό σημαίνει πως έχει τον νέο και καταπληκτικό σε ποιότητα λειτουργίας αερόψυκτο μονοκύλινδρο των 349 κυβικών, που σε κάνει να απολαμβάνεις κάθε μέτρο της διαδρομής.

Μόνο που σε αυτή την περίπτωση η Enfield δεν πήρε έναν κουβά μαύρη ματ μπογιά και έβαψε τα χρώμια του Classic 350, για να το βαφτίσει μετά “νεανικό” και “μοντέρνο”.

Ο κινητήρας έχει αλλαγές στην διαχείριση της τροφοδοσίας και την εξάτμιση, με στόχο να δώσουν περισσότερη “τσαχπινιά” στην απόκριση του γκαζιού και πιο “παιχνιδιάρικο” ήχο.

Το πλαίσιο έχει πιο γρήγορη γεωμετρία για πιο άμεσες αντιδράσεις στις εντολές του αναβάτη και φυσικά για ευελιξία.

Οι τροχοί είναι ελαφρύτεροι και μικρότεροι σε διάμετρο, διευκολύνοντας ακόμα περισσότερου τους ελιγμούς και την αμεσότητα αντιδράσεων.

Αντίστοιχες αλλαγές υπάρχουν και στην εργονομία τις θέσης οδήγησης, όπως και στις αναρτήσεις, με στόχο φυσικά να τονίζουν ακόμα περισσότερο την πιο παιχνιδιάρικη προσωπικότητα του HNTR 350 σε σχέση με τα υπόλοιπα αδέρφια του.

Βλέπουμε δηλαδή πως η Enfield έχει κάνει σοβαρή δουλειά σε όλα τα σημαντικά μηχανικά μέρη του HNTR 350 και δεν άλλαξε απλώς κραγιόν, όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις.

Πώς μεταφράζονται όλα αυτά στην πράξη; Με λεπτομέρειες θα τα πούμε σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, όταν θα έχουμε ολοκληρώσει την πολυήμερη δοκιμή με πλήρεις μετρήσεις, ενώ στο τρέχον τεύχος θα βρείτε την αναλυτική παρουσίασή του από την διεθνή δημοσιογραφική παρουσίασή του που έγινε στην Ινδία.

Όμως εδώ μπορούμε να πούμε τώρα δυο λόγια για την συνολική αίσθηση αυτής της μοτοσυκλέτας. Το πρώτο και βασικό είναι η ποιότητα λειτουργίας όλων των μηχανικών μερών και η αίσθηση που δίνουν στον αναβάτη πως καβαλάει μια μοτοσυκλέτα πολλαπλάσιας τιμής. Αν έχεις οδηγήσεις τα Meteor 350 και Classic 350 δεν θα εκπλαγείς, όμως αν δεν είχες οδηγήσει αυτή την οικογένεια μοτοσυκλετών έως σήμερα, θα πάθεις πλάκα με τη συνολική αίσθηση ποιότητας σε ό,τι αγγίζεις και ό,τι βλέπεις.

Αν τώρα έχεις οδηγήσει τα Meteor 350 και 350 Classic θα αντιληφθείς αμέσως τις αλλαγές στα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του πλαισίου, των τροχών και τις διαφορετικές ρυθμίσεις των αναρτήσεων, καθώς το HNTR 350 είναι σαφώς πιο ελαφρύ σε αίσθηση –ειδικά στις χαμηλές ταχύτητες, πιο σφιχτό και σπορ στις αποσβέσεις των αναρτήσεων και στις μεταφορές του βάρος στα φρεναρίσματα και φυσικά πιο ζωηρό και άμεσο στις στροφές.

Ο κινητήρας επίσης ακούγεται και είναι πιο πρόθυμος στο άνοιγμα του γκαζιού, αν και οι συνολικές επιδόσεις δεν έχουν κάποια αξιοσημείωτη διαφορά.

Το σίγουρο είναι πως η Enfield, όχι μόνο κατάφερε με απόλυτη επιτυχία να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της για τη δημιουργία μιας “νεανικής” και φτηνότερης μοτοσυκλέτας, αλλά επιπλέον το κατάφερε χωρίς επιπτώσεις στην ποιότητα. Εύγε!