Οδηγούμε το SYM VF125

Ο Βενιαμίν των VF
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

7/10/2019

Το 2019 ξεκίνησε αρκετά δύσκολα για τις πωλήσεις των παπιών, γεγονός που οφείλονταν στις προδιαγραφές Euro4, καθώς πολλά από αυτά δεν τις πληρούσαν, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί η ποικιλία τους στην αγορά και να ακολουθήσει η πτωτική τους πορεία. Ωστόσο, με την εισαγωγή των νέων μοντέλων Euro4, η κατηγορία όχι μόνο ανέκαμψε, αλλά όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ πρώτοι μήνες του 2019, σημείωσε άνοδο της τάξεως του 50,1% συγκριτικά με την ίδια περίοδο πέρσι. Μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας να τα συγκέντρωσαν τα GRT 150 Honda και VF185 SYM, αποτελώντας κορυφαίες επιλογές από πλευράς επιδόσεων, ωστόσο υπάρχουν παπιά στην κατηγορία των 125 που είναι "αφανείς" ήρωες.

Το νεοεισερχόμενο SYM VF125 είναι ένα από αυτά και δανείζεται σχεδιαστικά στοιχεία απ’ τον μεγαλύτερο αδερφό του, έχοντας έτσι μια σπορ όψη, με το διακοσμητικό κατακόκκινο χωροδικτύωμα να αποτελεί ξεχωριστό στοιχείο της εμφάνισής του, όμως στην πράξη έχει τελείως διαφορετικό χαρακτήρα. Δεν είναι ένα παπί σχεδιασμένο για να τρέχει σε ενιαία πρωταθλήματα στις ασιατικές χώρες, παρότι διαθέτει αναδιπλούμενα μαρσπιέ αναβάτη και φαρδιά λάστιχα. Είναι ένα παπί για κάθε μέρα. Ο κινητήρας του είναι αερόψυκτος με 1ΕΕΚ και δύο βαλβίδες, που σημαίνει ότι η δύναμή του βρίσκεται στις χαμηλομεσαίες στροφές και όχι ψηλά. Επίσης, διαθέτει κιβώτιο τεσσάρων σχέσεων με πολύ καλή κλιμάκωση και ημι-αυτόματο συμπλέκτη με μύλο κάτι που το κάνει πραγματικά απολαυστικό μέσα στην πόλη χωρίς να κουράζει. Σταματάς με τετάρτη στο φανάρι και μπορείς να βάλεις απευθείας νεκρά, χωρίς να χάνεις χρόνο κάνοντας τέσσερα κατεβάσματα.

Το VF125 με τη σπορ σχεδίαση έχει να εκτελέσει μια ιδιαίτερα δύσκολη πρόκληση: να προσελκύσει αναβάτες της νέας γενιάς, οι οποίοι είναι ήδη απομακρυσμένοι από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας, καθώς οι περισσότεροι 18χρονοι αναζητούν την ανεξαρτητοποίησή τους μέσα απ’ τα social media και όχι μέσα από ένα δίκυκλο. Ωστόσο, η ανάγκη της γρήγορης και οικονομικής αστικής μετακίνησης είναι κάτι που δεν πρόκειται να εκλείψει στη χώρα μας – τουλάχιστον όχι στο κοντινό μέλλον. Γι' αυτό το VF125 απευθύνεται σε ένα μεγάλο φάσμα υποψήφιων ιδιοκτητών, από έμπειρους αναβάτες που ψάχνουν μια εύκολη επιλογή για διαδρομές εντός των τειχών, αλλά και νέους που θέλουν ένα παπί με σπορ εμφάνιση και χαμηλό κόστος συντήρησης, που θα τους δίνει τη δυνατότητα να κινούνται καθημερινά με στιλ.

Η αναλυτική δοκιμή του νέου παπιού της SYM, θα δημοσιευθεί στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ που θα κυκοφορήσει την 1η Νοεμβρίου.

Οδηγούμε Royal Enfield HNTR 350: Πρώτη γεύση επί ελληνικού εδάφους

Το νεανικό πρόσωπο της Enfield
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/12/2022

Στις μέρες μας δεν ισχύει πλέον ο γενικός διαχωρισμός μεταξύ “καλών” και “κακών” μοτοσυκλετών. Αυτό που υπάρχει στην πραγματικότητα είναι ο διαχωρισμός μεταξύ των μοτοσυκλετών που κάνουν όσα υπόσχονται και των μοτοσυκλετών που δεν καταφέρνουν να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους.

Με το ολοκαίνουριο HNTR 350 η Enfield υπόσχεται να ικανοποιήσει τις ανάγκες του νεανικού ευρωπαϊκού κοινού, κάτι που μέχρι σήμερα δεν ήταν στις προτεραιότητες των υπόλοιπων μοντέλων της.

Μετά από αυτή την πρώτη σύντομη επαφή που είχαμε με το HNTR 350 στους ελληνικούς δρόμους, μπορούμε να πούμε χωρίς δεύτερη σκέψη πως η νέα μοτοσυκλέτα της Enfield εκπληρώνει με απόλυτη επιτυχία τις υποσχέσεις της.

Το HNTR 350 βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα μηχανικά μέρη του cruiser Meteor 350 και του vintage 350 Classic. Αυτό σημαίνει πως έχει τον νέο και καταπληκτικό σε ποιότητα λειτουργίας αερόψυκτο μονοκύλινδρο των 349 κυβικών, που σε κάνει να απολαμβάνεις κάθε μέτρο της διαδρομής.

Μόνο που σε αυτή την περίπτωση η Enfield δεν πήρε έναν κουβά μαύρη ματ μπογιά και έβαψε τα χρώμια του Classic 350, για να το βαφτίσει μετά “νεανικό” και “μοντέρνο”.

Ο κινητήρας έχει αλλαγές στην διαχείριση της τροφοδοσίας και την εξάτμιση, με στόχο να δώσουν περισσότερη “τσαχπινιά” στην απόκριση του γκαζιού και πιο “παιχνιδιάρικο” ήχο.

Το πλαίσιο έχει πιο γρήγορη γεωμετρία για πιο άμεσες αντιδράσεις στις εντολές του αναβάτη και φυσικά για ευελιξία.

Οι τροχοί είναι ελαφρύτεροι και μικρότεροι σε διάμετρο, διευκολύνοντας ακόμα περισσότερου τους ελιγμούς και την αμεσότητα αντιδράσεων.

Αντίστοιχες αλλαγές υπάρχουν και στην εργονομία τις θέσης οδήγησης, όπως και στις αναρτήσεις, με στόχο φυσικά να τονίζουν ακόμα περισσότερο την πιο παιχνιδιάρικη προσωπικότητα του HNTR 350 σε σχέση με τα υπόλοιπα αδέρφια του.

Βλέπουμε δηλαδή πως η Enfield έχει κάνει σοβαρή δουλειά σε όλα τα σημαντικά μηχανικά μέρη του HNTR 350 και δεν άλλαξε απλώς κραγιόν, όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις.

Πώς μεταφράζονται όλα αυτά στην πράξη; Με λεπτομέρειες θα τα πούμε σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, όταν θα έχουμε ολοκληρώσει την πολυήμερη δοκιμή με πλήρεις μετρήσεις, ενώ στο τρέχον τεύχος θα βρείτε την αναλυτική παρουσίασή του από την διεθνή δημοσιογραφική παρουσίασή του που έγινε στην Ινδία.

Όμως εδώ μπορούμε να πούμε τώρα δυο λόγια για την συνολική αίσθηση αυτής της μοτοσυκλέτας. Το πρώτο και βασικό είναι η ποιότητα λειτουργίας όλων των μηχανικών μερών και η αίσθηση που δίνουν στον αναβάτη πως καβαλάει μια μοτοσυκλέτα πολλαπλάσιας τιμής. Αν έχεις οδηγήσεις τα Meteor 350 και Classic 350 δεν θα εκπλαγείς, όμως αν δεν είχες οδηγήσει αυτή την οικογένεια μοτοσυκλετών έως σήμερα, θα πάθεις πλάκα με τη συνολική αίσθηση ποιότητας σε ό,τι αγγίζεις και ό,τι βλέπεις.

Αν τώρα έχεις οδηγήσει τα Meteor 350 και 350 Classic θα αντιληφθείς αμέσως τις αλλαγές στα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του πλαισίου, των τροχών και τις διαφορετικές ρυθμίσεις των αναρτήσεων, καθώς το HNTR 350 είναι σαφώς πιο ελαφρύ σε αίσθηση –ειδικά στις χαμηλές ταχύτητες, πιο σφιχτό και σπορ στις αποσβέσεις των αναρτήσεων και στις μεταφορές του βάρος στα φρεναρίσματα και φυσικά πιο ζωηρό και άμεσο στις στροφές.

Ο κινητήρας επίσης ακούγεται και είναι πιο πρόθυμος στο άνοιγμα του γκαζιού, αν και οι συνολικές επιδόσεις δεν έχουν κάποια αξιοσημείωτη διαφορά.

Το σίγουρο είναι πως η Enfield, όχι μόνο κατάφερε με απόλυτη επιτυχία να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της για τη δημιουργία μιας “νεανικής” και φτηνότερης μοτοσυκλέτας, αλλά επιπλέον το κατάφερε χωρίς επιπτώσεις στην ποιότητα. Εύγε!