Triumph Scrambler 1200XC/XE: Οδηγούμε στην Πορτογαλία-Πρώτες εντυπώσεις [video]

Μία κλασσική που ξεπερνά την κατηγορία της
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/12/2018

Το ζητούσατε με κάθε ευκαιρία, μία μερίδα αναγνωστών δεν σταματούσε να επαναλαμβάνει συνεχώς το ίδιο μετά από κάθε ανακοίνωση μίας νέας Adventure, μίας μεγάλης παντός δρόμου μοτοσυκλέτας με ακόμα περισσότερα κυβικά, ακόμα περισσότερα άλογα. Ήθελαν κάτι πάνω από χίλια κυβικά, αλλά μικρό σε όγκο, με πιο κλασσική εμφάνιση, λιγότερο φανταχτερό και σύνθετο σε όψη. Ορίστε λοιπόν, η Triumph έφερε την απάντηση φτιάχνοντας μία κλασσική μοτοσυκλέτα με εκτός δρόμου δυνατότητες, για να εμπλουτίσει την ήδη πλούσια γκάμα των Scrambler που χρόνια τώρα έχει αναπτύξει. Δεν ήταν αυτοσκοπός να μπει απέναντι στις παντός δρόμου, αλλά κάπου στον δρόμο της εξέλιξης του 1200, άρχισε να προκύπτει αυτή η δυνατότητα… Διότι αν αλλάξεις την νοοτροπία που βλέπεις τα ταξίδια και την περιπέτεια, τότε δεν υπάρχει τίποτα που το νέο Scrambler δεν μπορεί να προσφέρει απέναντι σε μοτοσυκλέτες όπως το GS της BMW, για το οποίο άλλωστε η Triumph έχει φυσικά την απευθείας απάντηση, φτιαγμένη ακριβώς απέναντί του, το μοναδικό τρικύλινδρο της κατηγορίας, το Tiger 1200.

Για όλους εκείνους όμως που η νοοτροπία των ταξιδιών και τις περιπέτειας δεν άλλαξε με την εξέλιξη των Adventure ή που πάντα τους προκαλούσε ο όγκος τους για να μπλέξουν μαζί τους στους χωματόδρομους, μία τέτοια μοτοσυκλέτα όπως το Scrambler είναι μία πρόταση που έως τώρα δεν είχαν. Οι μεγάλες παντός δρόμου φαντάζουν υπερβολικές σε όγκο και όψη σε πολλούς αναβάτες που θα ήθελαν τον πλούσιο εξοπλισμό και τις δυνατότητες της σημερινής κατηγορίας, κάτι ισάξιο τους και ταυτόχρονα πιστό στις απαρχές αυτής της κατηγορίας κι έτσι το Scrambler είναι ξαφνικά η ωραιότερη λύση! Δεν φτιάχτηκε για να κυνηγήσει αυτό το κοινό βέβαια αλλά για την κλασσική κατηγορία που η Triumph έχει χτίσει παράδοση πλέον, οδηγώντας το όμως ανακαλύπτεις πως ανταποκρίνεται πλήρως στην πρόκληση των μεγάλων ταξιδιών με μπόλικο χώμα και περιπέτεια!

Δείτε ένα teaser video από την πρώτη ημέρα της δοκιμής μας

Στην Πορτογαλία που αυτές τις ημέρες το οδηγούμε αποκλειστικά, η Triumph επαναλαμβάνει αυτό ακριβώς, πως με βάση τα λεγόμενα των πελατών της, που πάνω στην γνώμη τους σχεδίασε το νέο Scrambler, και με την ανταπόκριση που πήρε από τους δημοσιογράφους, θα ήθελε πολύ να εξερευνήσει αυτή ακριβώς την πλευρά της προσωπικότητας του νέου τους μοντέλου. Είμαστε ακόμη στην πρώτη ημέρα μίας πολυήμερης δοκιμής καθώς οι Άγγλοι θέλουν η πρώτη επαφή μαζί της να πλαισιωθεί από μπόλικη οδήγηση, όμως μπλέκοντας σε μπόλικη λάσπη και μετά από 12 ώρες οι πρώτες εντυπώσεις έχουν ήδη σκιαγραφήσει την άποψη. Εκτός δρόμου και ιδιαίτερα στην έκδοση XE, το Scrambler 1200 κάνει θαύματα!

Εξαιρετικές, πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις με ένα πιρούνι της Showa που απορροφά τα πάντα χωρίς να αφήνει το τιμόνι να κλωτσήσει τα χέρια στου, ακόμη κι όταν πέφτεις με δύναμη σε νεροφαγώματα ή περνάς πάνω από κοτρώνες που είδες την τελευταία στιγμή έχοντας φορτώσει χιλιόμετρα στους χωματόδρομους γεμίζοντας την τρίτη και αλλάζοντας σε τετάρτη! Πίσω τα δύο αμορτισέρ της Ohlins έχουν πολύ σωστό βύθισμα και σκληραίνουν την απόσβεση αρκετά ψηλά ενώ η επαναφορά είναι ακριβώς εκεί που πρέπει. Ούτε γρήγορη κάνοντας τον πίσω τροχό να αναπηδήσει στα σαμαράκια, ούτε αργή για να σε αναγκάζει να κόψεις ταχύτητα μετά από άλματα, λακκούβες και οτιδήποτε το ταΐσεις! Με το Scrambler αρχίζεις να οδηγείς γρήγορα στο χώμα αμέσως μόλις το καβαλήσεις, η απλότητα που σου προσφέρει την στιγμή που έχει όλη την σύγχρονη τεχνολογία, είναι κάτι εντελώς καινούριο τόσο για τις κλασσικές μοτοσυκλέτες, όσο και για εκείνο το κομμάτι των παντός δρόμου, που μπορεί πλέον να καλύψει.

Με τον κινητήρα του Thruxton και καίριες αλλαγές που θα αναλύσουμε στο τεύχος αφού ολοκληρωθεί η δοκιμή, πλαίσιο που σχεδιάστηκε για να βοηθήσει τον όγκο να μικρύνει και λαιμούς εξατμίσεων που τους αγκαλιάζεις με το γόνατο χωρίς εκείνο να καίγεται, το μινιμαλιστικό σε εμφάνιση Scrambler μένει πιστό στην παράδοση και τις κλασσικές γραμμές. Είναι όμως η πρώτη μοτοσυκλέτα που έχει την άμεση υποστήριξη της Google για την ενσωματωμένη πλοήγηση, και επίσης η πρώτη στον κόσμο που μπορεί να συνεργαστεί απευθείας με την GoPro ελέγχοντας την λειτουργία της κάμερας από τα χειριστήρια! Πρόκειται για ένα από τα πολλά παραδείγματα που η Scrambler 1200 έχει να δείξει στον δρόμο της μέσα από την γειτονιά των Adventure…. Προς το παρόν τα αξεσουάρ αυτά που ανήκουν στον πρόσθετο εξοπλισμό θα καθυστερήσουν για λίγο, διότι κάθε ασύρματη επικοινωνία πρέπει να περάσει από μία διαδικασία αδειοδότησης που πολλές φορές είναι διαμετρικά αντίθετη με τους χρόνους που απαιτεί ένας κινητήρας, για παράδειγμα. Έτσι κι αλλιώς όμως είναι αξεσουάρ που τοποθετεί ο αντιπρόσωπος, οπότε κάθε νέος ιδιοκτήτης των Scrambler που - θα είναι σχεδόν άμεσα διαθέσιμα στις εκθέσεις των καταστημάτων θα μπορεί από την Άνοιξη του 2019 να το προσθέσει στην μοτοσυκλέτα του, κάνοντας και την απαραίτητη αναβάθμιση στο λογισμικό.

Με έξι καταστάσεις λειτουργίας στην έκδοση XE που έχει και αναρτήσεις με μεγαλύτερη διαδρομή, ένα εξαιρετικό cornering ABS, μονάδα IMU που γνωρίζει την κλίση της μοτοσυκλέτας, ώστε να πληροφορεί αναλόγως το ABS και το traction control, το Scrambler ενσωματώνει την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Αν δεν θέλεις κάτι τέτοιο, τα πάντα απενεργοποιούνται πλήρως, μαζί και το ABS, όμως εδώ που είμαστε (μετά το 2015 δηλαδή) η τεχνολογία είναι πάντα καλύτερη από τον άνθρωπο και η Triumph έχει βαδίσει σε δοκιμασμένα μονοπάτια που τα προσάρμοσε στον χαρακτήρα του Scrambler. Οπότε η συνεργασία με τον αναβάτη είναι σε πολύ καλό επίπεδο.

Κάτω από την σέλα ένα ειδικό ντουλαπάκι με προστατευτικό εσωτερικό και σύνδεση usb μπορεί να φιλοξενήσει ένα έξυπνο κινητό τηλέφωνο, άλλο ένα κρυμμένο σημείο της σύνδεσης του κλασσικού Scrambler με το σήμερα, ενώ παράλληλα και το ίδιο το τηλέφωνο επικοινωνεί ασύρματα με τα νέα όργανα μεταφέροντας μηνύματα και πληροφορίες μέσα από μία εξειδικευμένη, δωρεάν, εφαρμογή. Φτάνει φυσικά, να προμηθευτεί κανείς το Bluetooth αξεσουάρ που θα γίνει διαθέσιμο την άνοιξη, όπως λέμε παραπάνω.

Η δοκιμή εδώ στην Πορτογαλία είναι ακόμη σε εξέλιξη και μας περιμένουν πολλά ακόμη χιλιόμετρα με μπόλικη άσφαλτο αλλά και μία χωμάτινη ακόμη έκπληξη. Υπάρχουν πολλά λοιπόν να δούμε τώρα που το Scrambler ανέβασε τον πήχη ψηλά, όντας η πρώτη κλασσική που μπαίνει στην γειτονιά των σύγχρονων adventure μοτοσυκλετών!

Ετικέτες

Οδηγούμε Yamaha Tenere 700 – Πρώτες εντυπώσεις! [VIDEO]

«Υπόσχεση που τηρήθηκε»
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/5/2019

Ζωντανά από την Ισπανία παρακολουθείτε την εξέλιξη της παρουσίασης του Yamaha Tenere 700, που τόσο πολύ περιμένατε να δείτε, κρίνοντας από τα μηνύματα που έχουμε πάρει αυτές τις ημέρες, τα οποία μάλιστα ξεκίνησαν πριν την αποστολή εκδηλώνοντας ανυπομονησία, κάτι που είχαμε καιρό να δούμε για νέο μοντέλο! Λίγο το όνομα, λίγο η ταυτότητα χρήσης που ταιριάζει απόλυτα στο δικά μας δεδομένα, λίγο και η υπόσχεση της Yamaha πως θα φτιάξει εκείνο που θέλει ο κόσμος, και όχι αυτό που αρχικά είχε βάλει στόχο, και το ενδιαφέρον για το Tenere 700 έχει αρχίσει να κυμαίνεται στα επίπεδα του πρώτου Tracer… Το πρόβλημα για μια μερίδα Ελλήνων είναι πως δεν έρχεται σε τιμή που να θυμίζει MT-07. Τους έξω από εδώ δεν τους απασχολούν τέτοια θέματα. Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, και μιλήσαμε με πολλούς, το βρίσκει εξαιρετικά φθηνό. Για το ποιος έχει δίκιο και άδικο, ο κόσμος έχει απαντήσει ήδη μόνος του. Η πλειοψηφία χρόνια τώρα έχει αποφανθεί. Διότι να θυμηθούμε πως έτσι ξεκίνησε το Tenere, ως μία πολύ φθηνή λύση για την δημιουργία ενός Adventure μοντέλου βασισμένο σε μία γυμνή μοτοσυκλέτα. Μόλις βγήκε στον δρόμο για δοκιμές και αποθανατίστηκε σε κατασκοπευτικές φωτογραφίες, ο κόσμος αντέδρασε. Συλλογικά τελείως, από εκείνες τις φορές που το κοινό έχει ταυτόχρονα την ίδια ιδέα, όπως το σμήνος πουλιών που αλλάζει ταυτόχρονα κατεύθυνση δίχως κανείς να δώσει το πρόσταγμα, ζήτησαν από την Yamaha να το πάρει πίσω και να τους δώσει ένα καινούριο. Ένα που δεν θα έχει μόνο το όνομα, ένα Tenere που να είναι όσο φθηνό γίνεται χωρίς όμως να προσφέρει κάτι λιγότερο από αυτό που υπόσχεται το όνομά του. Κι ας μην κάνει όσο ένα MT-07. Ο κόσμος λοιπόν μίλησε, η πλειοψηφία είχε μία συγκεκριμένη στάση και η Yamaha αποφάσισε να ακούσει την πλειοψηφία. Το πήρε πίσω και ξεκίνησε την ανάπτυξη ενός νέου μοντέλο. Κάπου στην πορεία, κι αρκετά νωρίς είναι η αλήθεια, επέλεξαν να ολοκληρώσουν πρώτα την εξέλιξη ενός πρωτότυπου το οποίο θα ξέφευγε από την πεπατημένη οδό και θα ήταν ένα λειτουργικό concept που θα σήκωνε ολόκληρο το βάρος της εξέλιξης για την μοτοσυκλέτα παραγωγής. Έτσι γεννήθηκε το Τ7.

Η Yamaha είναι πολύ μπλε και καθόλου πορτοκαλί, κι αυτό σημαίνει πολύ απλά πως δεν ασχολούνται όλοι με το Enduro, τα Rally και γενικότερα το χώμα… Έχει μία μικρή και πολύ δεμένη ομάδα που μάλιστα έχει βάλει στόχο να σπάσει το σερί της KTM στο Dakar, αλλά μέχρι εκεί. Αυτό σημαίνει πως υπήρχε μία μικρή έλλειψη προσωπικού που θα ήταν ικανό να φέρει εις πέρας την δημιουργία ενός τόσο σοβαρού εμπορικά μοντέλου. Για αυτό και επιστρατεύτηκε ο Project Leader των WR / YZ να αναλάβει την εξέλιξη του Tenere από την αρχή και δοκιμαστές – αναβάτες έγιναν η αφρόκρεμα των Rally!

Yamaha T7: Το έκαναν βίδες! Και μας πείραξε προσωπικά…

Σβήνοντας όσα είχαν κάνει, έστω κι αυτά τα λίγα, και ξεκινώντας την διαδικασία της εξέλιξης από την αρχή, έδιναν μία υπόσχεση στον κόσμο: «Σας ακούσαμε, θα φτιάξουμε αυτό που θέλετε». Δεν είναι εύκολο να υποστηρίξεις κάτι τέτοιο, πρώτα γιατί ο κόσμος τα θέλει όλα και μάλιστα και πολύ φθηνά και πολύ γρήγορα και δεύτερον γιατί η κατηγορία αυτή που καλείται «να κάνει τα πάντα» πρέπει να συνδυάσει άψογη συμπεριφορά στην άσφαλτο και εξίσου καλή στο χώμα. Με παρονομαστή σε όλα τα παραπάνω την πολύ καλή τιμή. Παλιότερα αυτός ο συνδυασμός δεν μπορούσε να γίνει σε μοτοσυκλέτες μαζικής παραγωγής, πρακτικά τουλάχιστον δεν μπορούσε να γίνει. Σήμερα όμως τα ασυμβίβαστα μπορούν να πραγματοποιηθούν καθώς η τεχνολογία και η εμπειρία έχουν κάνει άλματα. Η διαδικασία που ακολουθήσε η Yamaha στο Tenere ήταν να πραγματοποιεί συνεχώς ολοένα και περισσότερες δοκιμές απορρίπτοντας συνέχεια ό,τι δεν άρεσε, ή δεν δούλευε μέχρι να φτάσουν τον υψηλά τοποθετημένο στόχο που ο κόσμος και όχι οι ίδιοι, είχε θέσει ξεκάθαρα κι απόλυτα.

Τα κατάφεραν και μάλιστα τόσο καλά, που θα πρέπει να αποτελούν πλέον παράδειγμα και για άλλους κατασκευαστές που θα κληθούν κι εκείνοι στο μέλλον να ακούσουν το δικό τους κοινό! Περισσότερα από 250 χιλιόμετρα σε χώμα και σχεδόν πεντακόσια στο σύνολο έχει το πρόγραμμα της παρουσίασης, που πρέπει να θεωρείται από το πιο σφιχτά σε χρόνους, καθώς η φωτογράφιση περίπου 40 διαφορετικών αναβατών είναι εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία. Από τα πρώτα χιλιόμετρα αφήσαμε πίσω άσφαλτο και μπήκαμε σε χώμα τριμμένο στο επίπεδο της άμμου, πασπαλισμένο με χαλίκι που έδωσε για λίγο την θέση του σε κοτρώνες πριν συνεχίσει με αμμοπαγίδες. Για τα Pirelli Scorpion που φορούν τα Tenere η πρόκληση ήταν μεγάλη, ιδίως για το μπροστινό που πάσχιζε να προσφέρει πρόσφυση και δεν τα κατάφερνε συχνά. Οδηγώντας σε ένα ικανοποιητικό ρυθμό το Tenere πολύ γρήγορα αποκαλύπτει τις καταβολές του, την αιτία που η εξέλιξή του κράτησε τόσο καιρό και που σίγουρα δεν πήγε χαμένη. Τόσους γύρους ανά την υφήλιο πήγε το Τ7, τόσοι αγωνιζόμενοι πήραν μέρος στην εξέλιξή του και υπάρχει τώρα ένα αποτέλεσμα που η Yamaha είχε πολύ καιρό να μας δώσει σε Adventure μοτοσυκλέτα!

Με δεδομένο πως όλοι όσοι ενεπλάκησαν, σχημάτισαν μία ομάδα που δεν δούλευε πάντα μαζί, πως άρπαξαν κόσμο κυριολεκτικά από διάφορα τμήματα του ομίλου, το αποτέλεσμα τους δικαιώνει. Πρόκειται για μία μοτοσυκλέτα που στο επίπεδό της τιμής της προσφέρει μία συμπεριφορά που ανταποκρίνεται σε πολύ ακριβότερες μοτοσυκλέτες. Οι ικανότητές της στο χώμα ξεπερνούν κατά πολύ τις ανάγκες του μέσου αναβάτη, ενώ με καίριες επεμβάσεις τα πράγματα μπορούν να φτάσουν σε επίπεδο Rally, τόσο απλά. Καλεσμένος βρίσκεται εδώ και ο Franco Caimi, ο αναβάτης των Rally και πρωταθλητής Enduro, που επίσης έχει εντυπωσιαστεί από το Tenere και μου έλεγε πόσα πολλά πράγματα της αγωνιστικής του μοτοσυκλέτας θα μπορούσαν να μπουν αυτούσια. Του φαίνεται εξαιρετικά κοντινή στην αγωνιστική. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι “Ready to Race”, δεν ήταν κι αυτός ο στόχος της Yamaha άλλωστε. Το κοινό του Tenere είναι πολύ πιο μεγάλο, πολύ πιο γενικό, για να μπει σε μία και μόνο ταμπέλα. Το γεγονός πως υπερπληρώνει τις ανάγκες του μέσου αναβάτη, έχει να κάνει και με το γεγονός πως οι ανάγκες αυτές δεν είναι ιδιαίτερα υψηλές σε ότι αφορά το χώμα. Την πρώτη ημέρα της οδήγησης περάσαμε από πολλές φλαταδούρες με χαλίκι, από εκείνες που περνάς καθιστός στην σέλα, όμως υπήρχαν γερές δόσεις απαιτητικής οδήγησης στο χώμα, με ανηφόρες, κατηφόρες, άλματα, γκρεμούς και κοτρώνες. Αυτό έφτιαξε ένα σκηνικό που θυμίζει παλιές εποχές παρουσιάσεων, τότε που δεν χρειαζόσουν δέκα στάσεις για να αλλάξεις κάμερες και να αποθανατίσεις την στιγμή στα social media. Τότε που οι παρουσιάσεις είχαν πραγματική περιπέτεια. Η Yamaha έφτιαξε μία τέτοια για το Tenere κι ακόμη ζούμε την εξέλιξή της. Την τελευταία δεκαετία πάντως, κανείς δεν έχει σχεδιάσει μία πρώτη επαφή μοτοσυκλέτας με δημοσιογράφους που να έχει τόσο χώμα και απαιτητικά κομμάτια.

Οι αναρτήσεις της Kayaba κάνουν την δουλειά που πρέπει, με γραμμικότητα στην λειτουργία τους και διαβάζοντας σωστά τα εμπόδια. Πίσω δεν χοροπηδά σαν κατσίκι και μπροστά πρέπει να χτυπήσεις πέτρες με μεγάλη ταχύτητα για να διώξει το τιμόνι. Οι ρυθμίσεις που είναι κοινές και για τα δύο καλάμια, έχουν σχετικά καλό βήμα όπου με τρία κλικ έχεις τελείως διαφορετική συμπεριφορά. Αυτή είναι ανάλυση για την επιστροφή και το τεύχος βέβαια. Ο κινητήρας είναι ο γνωστός μας με τον crossplane στρόφαλο δίχως καμία αλλαγή πέραν της τροφοδοσίας και της αναπνοής του. Η ECU που αναλαμβάνει την διαχείριση έρχεται από την ανατολή και είναι από το πάνω ράφι, η καλύτερη μονάδα που μπορεί κανείς να προμηθευτεί εκτός Ευρώπης. Οι διαφορές στην απόκριση είναι εμφανείς και χρειάζεται κι εδώ αρκετή ανάλυση για την πλήρη παρουσίαση στην επιστροφή.

Από πλευράς ποιότητας το Tenere είναι πολύ πιο πάνω από το αρχικό επίπεδο των MT-07 με πρώτο και καλύτερο το γεγονός πως δεν χρειάζεται να αλλάξεις αναρτήσεις. Υπάρχουν παρατηρήσεις, όπως το άβαφο πλαστικό κάτω από την σέλα που θέλει κιόλας αλλαγή μετά από τέσσερις ημέρες χώμα, όμως αυτό είναι κάτι που κι εύκολα αλλάζει και κόστος δεν έχει. Η βαφή θα μπορούσε να είναι καλύτερη, όμως δεν σου δίνει την εντύπωση πως σε λίγο καιρό το Tenere θα είναι αγνώριστο. Περισσότερο αυτές οι παρατηρήσεις έχουν να δείξουν σε εσάς πως εμείς ψάξαμε την μοτοσυκλέτα που καβαλήσαμε και λιγότερο εκβιάζουν κάποιο αρχικό συμπέρασμα. Από την πλειοψηφία όσων είμαστε εδώ και μαζί με εμένα, το Tenere θα μπορούσε να γίνει η επόμενη προσωπική μας μοτοσυκλέτα. Κι όταν το λες αυτό για ένα «βασικό» μοντέλο, κι όχι για κάποια ακριβή και υπερ-εξοπλισμένη Adventure η βαρύτητα είναι πολλαπλάσια.

Στην άσφαλτο έχει μία σταθερότητα που φτάνει μέχρι και τα 190 χιλιόμετρα με την τελική στο κοντέρ να φτάνει το υψηλότερο νούμερό της λίγο πιο πάνω, στα 202-203, σε μία ημέρα μάλιστα με έντονο αέρα. Δεν θα έπρεπε να πάει και παραπάνω με δεδομένο πως φορά σαμπρέλες. Προς το παρόν δεν υπάρχει και κάποια πιθανότητα για να το παραγγείλει κανείς με διαφορετικές ζάντες, από τον εξαιρετικά πλούσιο κατάλογο με αξεσουάρ που έχει η Yamaha, ωστόσο για το χώμα οι σαμπρέλα είναι πάντοτε μία πρόσθετη ασφάλεια. Στον κατάλογο θα βρει κανείς και ψηλότερη και χαμηλότερη σέλα. Και είναι αυτή μία από τις πιο κοινές ερωτήσεις γιατί κοιτώντας το στις φωτογραφίες παίρνεις την εντύπωση πως το ρεζερβουάρ είναι πολύ ψηλά, πως η σέλα είναι πολύ χαμηλά συγκριτικά με αυτό και πως η θέση οδήγησης θα είναι μία τυπική «γιαπωνέζικη» και συνεπώς ακατάλληλη τόσο για γρήγορη οδήγηση στο χώμα, όσο και για μεγάλες αποστάσεις.

Καταρχήν το Tenere είναι πλήρως ευρωπαϊκή μοτοσυκλέτα, και θα το αναλύσουμε κι αυτό στο τεύχος. Από εκεί και πέρα η εικόνα αυτή που σχηματίζεις δεν αλλάζει ούτε όταν το βλέπεις από κοντά και συγκεκριμένα από το πλάι και χαμηλά. Η πραγματικότητα διαφέρει πλήρως! Στα 1.83 που είμαι εγώ τα γόνατα είναι σε άνετη θέση και κάθεσαι πάνω και όχι μέσα στην μοτοσυκλέτα, η πραγματικότητα είναι διαφορετική από την εικόνα. Στο πρώτο ταξίδι όταν έρθει Ελλάδα θα το δούμε καλύτερα, αν και μην περιμένετε να αλλάξει η άποψη. Ήδη συμπληρώσαμε 350 χιλιόμετρα και πάμε για τα 500, που σημαίνει πως η αρχική εικόνα μάλλον θα παραμείνει.

Η Yamaha είχε πολλά χρόνια να μας δώσει μία πραγματική Adventure μοτοσυκλέτα, μία μοτοσυκλέτα που να πηγαίνει γρήγορα στην άσφαλτο και εξαιρετικά στο χώμα και να μην κοστίζει μία περιουσία. Το επίπεδο του Tenere είναι πραγματική έκπληξη, είναι πολύ πάνω από αυτό που περιμέναμε, τα όριά του είναι πολύ πιο πάνω από τις δυνατότητες του μέσου αναβάτη, και δεν ζητά τίποτα από τον αναβάτη του, μονάχα να το καβαλήσει και να φύγει.

Έχουμε λοιπόν να πούμε πολλά, για την κατασκευή, την απόδοση σε στροφιλίκι, σε κοτρώνες, πέτρες, αυτοκινητόδρομους και επαρχιακούς. Για τα φρένα που θέλουν επίσης ανάλυση, για την μετάδοση και τον κινητήρα. Ο ενθουσιασμός είναι αντιστρόφως ανάλογος για ένα βασικό μοντέλο, με την διαφορά πως αυτό δεν είναι πλέον ένα βασικό μοντέλο. Είναι ο άξιος συνεχιστής του ονόματος, είναι το Tenere που υποσχέθηκε η Yamaha. Και την υπόσχεσή της, την κράτησε με το παραπάνω!

Ετικέτες