Αποκλειστικό: BMW F850GS & F750GS - Τα οδηγήσαμε στην Ισπανία! [video]

Επιτέλους ανανέωση για την σειρά F!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/3/2018

Μόλις οδηγήσαμε στην Ισπανία τα νέα F850GS και F750GS σε δρόμο και χώμα, και μεταφέρουμε απευθείας τις πρώτες εντυπώσεις μας, καθώς κι ένα "teaser" video με την πλήρη παρουσίασή τους να ακολουθεί στο επόμενο τεύχος του MOTO. Τα δύο νέα GS δεν έχουν πλέον καμία σχέση με τον προκάτοχό τους, μία από τις μοτοσυκλέτες με την μεγαλύτερη διάρκεια στην παραγωγή, που η ανανέωσή της ήταν πλέον επιβεβλημένη. 

Ή μάλλον, ακόμα καλύτερα, έχουν περάσει πάνω από δύο χρόνια που η ανανέωση των μεσαίων GS ήταν επιτακτική, με τον ανταγωνισμό να έχει πλέον διάφορες νέες προτάσεις να προσφέρει, κάνοντας τον Rotax κινητήρα και το χαρακτηριστικά στενό πλαίσιο εμπρός, να δείχνουν τα χρόνια τους. Η σειρά F είχε λοιπόν περάσει το στάδιο του σωστού “timing” για την αλλαγή της και συνέχιζε με επέκταση χρονοδιαγράμματος.

Ωστόσο είναι πλέον εδώ, πλήρως ανανεωμένη και πλούσια εξοπλισμένη, προσφέροντας λύσεις εξοπλισμού που πρώτη φορά υπάρχουν σε αυτή την κατηγορία – και ναι, ακόμα και μέσα στην οικονομική κρίση, ο πλούσιος εξοπλισμός αποτελεί σοβαρό πλεονέκτημα για την BMW, ιδιαίτερα από την στιγμή που έχει επενδύσει σε ανταγωνιστικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα.

δείτε άμεσα το teaser video, εν αναμονή της πλήρης παρουσίασής του με την επιστροφή μας:

Η πρώτη διαφορά που προσέχει κανείς, είναι φυσικά η εμφάνιση που παραπέμπει και στο γεγονός πως ο κινητήρας δεν έχει καμία σχέση με τον προηγούμενο, από την στιγμή που η τελική μετάδοση και η εξάτμιση είναι από τις πλευρές που τις περιμένει κανείς, κι όχι τελείως ανάποδα, ένα χαρακτηριστικό του προηγούμενου μοντέλου. Το ίδιο και το ρεζερβουάρ, πάνω από τον κινητήρα, μπροστά σου, αντί για κάτω από την σέλα. Οι συγκρίσεις είναι ατελείωτες και μονάχα στην φιλοσοφία ταιριάζουν τα νέα μεσαία GS με τους προκατόχους. Ο κινητήρας για παράδειγμα έχει τώρα δύο αντικραδασμικούς άξονες, από εκεί που δεν είχε κανένα. Στο προηγούμενο μοντέλο μία «ψευδομπιέλα» αναλάμβανε να εξαφανίσει τους χαμηλούς και μεσαίους κραδασμούς, εκείνους δηλαδή που μπορεί να γίνουν ενοχλητικοί στην καθημερινή οδήγηση. Ο νέος κινητήρας είναι στο άλλο άκρο, καθώς με τα διαστήματα ανάφλεξης που του έδωσαν χρησιμοποιώντας στρόφαλο 270 μοιρών, χρειαζόταν μία λύση που θα εξισορροπούσε τους κραδασμούς από την ψευδαίσθηση ενός V κινητήρα.

Επιστρέφοντας στην εμφάνιση, δεν γίνεται να μην προσέξεις τα όργανα. Εκεί βρίσκεται η οθόνη των 6.5 ιντσών που είδαμε στο MOTO, στην δοκιμή του νέου R1200 GS Adventure, πανομοιότυπη δηλαδή με το μεγάλο GS, όπως φυσικά και με το νέο σκούτερ που θα βγει σε λίγους μήνες, το C400X. Όταν λέμε πανομοιότυπη το εννοούμε κυριολεκτικά, παρόλο που υπάρχει διαφορετικό part-number, γιατί αφού κατασκευαστεί και περαστεί το λογισμικό, λίγο πριν συσκευαστεί για να μεταφερθεί στην γραμμή παραγωγής, από την άλλη άκρη της Ευρώπης, επιδέχεται έναν κωδικό που την διαφοροποιεί ανάλογα με το μοντέλο. Μπαίνουμε τώρα σε λεπτομέρειες που κανονικά ανήκουν στην έντυπη έκδοση, καθώς η online ανάγνωση απαιτεί λιγότερο βάθος και επιγραμματικές αναφορές, αλλά ας μείνουμε λίγο ακόμη σε πληροφορίες που δεν θα τις βρείτε πουθενά αλλού: Η νέα οθόνη των οργάνων κατασκευάζεται από την Bosch, σε ένα ολοκαίνουριο εργοστάσιο στην Πορτογαλία, και η εξέλιξή της έχει γίνει στις εγκαταστάσεις της Γερμανίας, όπου κλήθηκαν οι άνθρωποι της BMW για να καταλήξουν στο μενού και στον τρόπο διαχείρισης.

Η BMW έχει μεγάλη εμπειρία στον τομέα αυτό που έρχεται από τα αυτοκίνητα, κι έτσι κατασκευάζει μενού που είναι απόλυτα εύχρηστα και γρήγορα στην πλοήγησή τους, κάτι που λείπει από τους υπόλοιπους κατασκευαστές. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο ζήτημα που μπαίνει στην ζωή μας ως μοτοσυκλετιστές, τώρα που οι έγχρωμες ψηφιακές οθόνες και η συνδεσιμότητα με τις κινητές μας συσκευές γίνεται κομμάτι της ζωής μας. Εκτός από μόδα είναι πλέον και απαραίτητο, με όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα που σου δίνεται η δυνατότητα να ρυθμίσεις και δεν υπάρχει άλλος τρόπος πέρα από μία οθόνη, ή μερικούς χιλιάδες διακόπτες στο τιμόνι, σαν να καβαλούσες αεροπλάνο... Τα νέα μοντέλα της σειράς F, είναι μάλιστα περισσότερο εξοπλισμένα από κάθε άλλη φορά, κι αυτό σημαίνει κι άλλες διαθέσιμες ρυθμίσεις. Ευτυχώς αυτό γίνεται μέσα από το πιο εύχρηστο μενού που υπάρχει, και με το μοναδικό, πατενταρισμένο χειριστήριο που έχει η BMW και στο μεγάλο GS και σε όλες τις τουριστικές της μοτοσυκλέτες. Καθιστώντας έτσι κάθε ρύθμιση ταχύτατη, χωρίς να παίρνεις τα χέρια σου ποτέ από το τιμόνι. Η μεγάλη λοιπόν οθόνη των 6,5 ιντσών έχει σχεδιαστεί για χρήση σε όλες τις συνθήκες κι αυξημένη αντοχή στην σκόνη. Καλύπτεται από γυαλί που η ανθεκτικότητά του και η αντιχαρακτική του αντοχή είναι αντίστοιχων προδιαγραφών με το “gorilla screen” των κινητών τηλεφώνων και προσφέρει σύνδεση μέσω Bluetooth για διαχείριση κλήσεων, μουσικής και πλοήγησης, όπως φαίνεται και στο “teaser” video που έχουμε ανεβάσει.

Η οθόνη είναι το μικρότερο που καταφθάνει στο Βερολίνο όπου συναρμολογούνται τα νέα GS, το μεγαλύτερο είναι ο κινητήρας που κατασκευάζεται κι αυτός στο εξωτερικό, σε έναν μακροχρόνιο συνεργάτη της BMW, στην Κινέζικη Loncin που εδρεύει στον πυρήνα των μοτοσυκλετών της Κίνας, στο Chongqing. Ένας από τους βασικούς λόγους για την καθυστέρηση της ανανέωσης των νέων F, ήταν πως η BMW αναζητούσε την καλύτερη δυνατή λύση για την παραγωγή, μέσα από μία σειρά διαφορετικών επιλογών. Οι γραμμές παραγωγής στην Γερμανία λειτουργούν εδώ και χρόνια με αυτό που αποκαλούν «βιώσιμο μέγιστο», ένα όριο μαθηματικά επιλεγμένο για την καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στην ποιότητα και στην ποσότητα και πάντα με την έννοια ότι τα πλάνα μίας τέτοιας εταιρίας κοιτούν μπροστά σε επίπεδο δεκαετίας. Η σειρά F δεν ήταν ποτέ μέσα σε αυτά τα πλάνα, καθώς τους κινητήρες αναλάμβανε η Αυστριακή Rotax.

Πώς λοιπόν θα έβγαινε στην παραγωγή το νέο GS; Θα έφτιαχνε επέκταση εργοστασίου στο Βερολίνο; Θα έφτιαχνε νέο εργοστάσιο στην Γερμανία ή κάπου αλλού, ή θα αναζητούσε έναν νέο στρατηγικό επενδυτή που θα αναλάμβανε την κατασκευή; Τέτοιες αποφάσεις λαμβάνονται έπειτα από μία τεράστια διαδικασία αξιολογήσεων, συγκέντρωσης στοιχείων για τους υποψήφιους, μελέτες αγορών και προβλέψεων πολιτικών εξελίξεων.. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνει όλος αυτός ο κύκλος, για να επιλεγεί ξανά από την αρχή η Loncin ως στρατηγικός συνεργάτης που θα αναλάμβανε την κατασκευή του κινητήρα.

Η Κινέζικη εταιρία, δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεται με την BMW, καθώς έχει προηγηθεί το G650, η μοτοσυκλέτα που είχε μπερδέψει τον κόσμο καθώς για περίπου 8 χρόνια βρισκόταν στην παραγωγή ως F650, αλλά η BMW έπρεπε με κάποιο τρόπο να ξεχωρίσει πως πλέον τα μοντέλα “F” είναι δικύλινδρα κι όχι μονοκύλινδρα. Τα σχέδια της Αυστριακής ROTAX μεταφέρθηκαν τότε στην Loncin που έφτιαξε μία γραμμή παραγωγής ασφαλισμένη και σε απόλυτη αρμονία με τα δεδομένα της BMW. Η ίδια αυτή γραμμή παραγωγής, έχει τώρα επεκταθεί κι ενισχυθεί, αναλαμβάνοντας τους νέου δικύλινδρους. Οι πρώτες ύλες του κινητήρα είναι σε μεγάλο βαθμό εισαγόμενες και μάλιστα από την Ευρώπη, σε μία διαδικασία πολύπλοκων μεταφορών. Η πρώτη πάντως εντύπωση, μέχρι να έρθει η ώρα να μιλήσουμε αναλυτικότερα στο περιοδικό, είναι άκρως θετική για τον νέο κινητήρα, που έχει αποκτήσει ροπή και νεύρο στις χαμηλές στροφές, εκεί ακριβώς που έπασχε το προηγούμενο μοντέλο.

Με σειρά ανάφλεξης τις 270/450 μοίρες και χαρτογραφήσεις που διαφοροποιούν την απόκριση του ηλεκτρονικά διαχειρίσιμου γκαζιού, τα νέα F850 και F750 προσφέρουν ισορροπία στην καθημερινή ευκολία και στο παιχνίδι σε επαρχιακούς, γεμάτους στροφές δρόμους. Όπως ακριβώς και στους προκατόχους, ο κινητήρας είναι ολότελα ίδιος ανάμεσα στα δύο μοντέλα, με την διαφορά στο όνομα να δίνεται χαριστικά, για να τονίσει τον πιο ήπιο και street χαρακτήρα που έχει το F750. Η BMW έχει πάρει μία σειρά από δικλείδες ασφαλείας για να παραμείνει σε θεωρητικό και μόνο επίπεδο η δυνατότητα μετατροπής ενός F750 σε F850 και πρέπει να τους πιστέψουμε σε αυτό, καθώς τα ηλεκτρονικά της σειράς F, είναι πιο σύγχρονα από ποτέ, κάνοντας χρήση του CANbus.

ξύνεις μαρσπιέ με απολύτη ασφάλεια στο νέο F750GS...

Καινοτομία υπάρχει και στο ABS, γιατί δεν είναι της Continental, όπως συμβαίνει στο S1000XR για παράδειγμα, αλλά της Bosch κι αυτό σημαίνει ένα πράγμα, πως είναι πολύ δύσκολο να μην δουλεύει σωστά. Πράγματι η BMW έχει κάνει κάτι μαγευτικό στο ABS, που μας κάλεσε να το δοκιμάσουμε στο Enduro Park, απενεργοποιώντας την λειτουργία του στον πίσω τροχό και καλώντας μας να πραγματοποιήσουμε φρενάρισμα πανικού στο χώμα. Εκεί το ABS στην λειτουργία Enduro Pro που ξεκλειδώνει με πρόσθετο εξοπλισμό, ήταν μία κανονική αποκάλυψη, κάτι ολότελα νέο στην μοτοσυκλέτα αυτή την στιγμή…

Οι νέες F έχουν και Dynamic ESA στην πίσω ανάρτηση, και μάλιστα είναι η τελευταία γενιά της, πράγμα που σημαίνει πως συνεργάζεται πλήρως στην άσφαλτο με τα συνδυασμένο φρένα και σου επιτρέπει να φρενάρεις μέσα στην στροφή με την μοτοσυκλέτα να σηκώνεται (εξαιτίας του φρεναρίσματος) πιο αργά από αυτό που θα περίμενες. Μπροστά επιλέχθηκε μία πιο συμβατική λύση, τόσο για θέμα κόστους, όσο και με βάση την χρήση των μοντέλων.

Πάντως, στην γρήγορη οδήγηση η σωστή κατανομή βάρους και η υψηλή σταθερότητα, δεν δημιουργούν δεύτερες σκέψεις και δεν χρειάζεται να ψάχνεις περισσότερα. Ορισμένα, μικρά, παράπονα υπήρχαν από την λειτουργία του ride by wire και του quick shifter που θα αναλύσουμε και στο τεύχος, όμως τα νέα μεσαία GS, είναι συνολικά δύο εξαιρετικές μοτοσυκλέτες, ευπροσάρμοστες σε μία σειρά από διαφορετικές μορφές χρήσης και ιδιαίτερα ευέλικτες.

Σύντομα έρχεται αναλυτικότερο video από την αποκλειστική οδήγησή τους στην Ισπανία, και φυσικά η πλήρης παρουσίασή τους, στο επόμενο τεύχος του MOTO! Το τεύχος Απριλίου θα κυκλοφορήσει μία μέρα νωρίτερα, την Παρασκευή 30 Μαρτίου

Δείτε πλήρες φωτογραφικό υλικό από την παρουσίαση των νέων F850GS & F750GS:

 

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες:

 

Οδηγήσαμε Yamaha XSR XTribute 2019 – Πρώτες εντυπώσεις του αντι-scrambler από την Ισπανία

Η Yamaha μπαίνει στα Scrambler από το πλάι
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/5/2019

Απέναντι στην μόδα που γεννήθηκε τα τελευταία χρόνια από το customizing και έφερε τα Scrambler στο προσκήνιο μαζί με μερικές ξεχωριστές υπο-κατηγορίες μοτοσυκλετών, κάθε κατασκευαστής απάντησε με τον δικό του τρόπο. Η Ducati με την ξεχωριστή οντότητα των Scrambler, καθώς τα προωθεί ως ξεχωριστή οικογένεια δίπλα της, η Triumph επίσης με τα δικά της Scrambler και μία πλούσια σειρά αξεσουάρ, η BMW, η Kawasaki, ακόμη και η KTM, δια μέσου του βοηθού για έκτατες τέτοιες καταστάσεις, της Husqvarna… Η Yamaha ξεκίνησε πιο νωρίς την δική της απάντηση, απλά ήταν σε διαφορετικό πλαίσιο, καθώς προχώρησε με την ιδέα του «YardBuilt». Έφταιξε νέα μοντέλα, την σειρά XSR που πάτησε πάνω στα MT και μαζί τους επένδυσε σε «customάδες» παγκοσμίου φήμης για να φτιάξουν τις δικές τους μοτοσυκλέτες ώστε τα XSR να γίνουν βάση του customizing. Ανάμεσά τους και ένας Έλληνας που με την συνδρομή του MOTO, πήρε δύο συνεχόμενους τίτλους! Η Yamaha τα είχε καταφέρει, η σειρά XSR είχε εδραιωθεί και τώρα ήταν η ώρα να εισπράξει πίσω όλο αυτό που έδωσε. Για αυτό και ήρθε το XTribute μία έκδοση που ευελπιστεί να γίνει διαφορετικό μοντέλο και που μπορεί να βοηθά την Yamaha να εισπράξει τους καρπούς των προσπαθειών της, αλλά ταυτόχρονα συμφέρει και τον τελικό ιδιοκτήτη, καθώς όλα όσα φορά το XSR θα είχαν πολλαπλάσιο κόστος αν έπρεπε κανείς να τα αγοράσει…

Στο μεταξύ, πιο ήταν διαχρονικά το γνωστότερο Scrambler; Πριν όλα αυτά αρχίσουν να πεθαίνουν ως κατηγορία ολόκληρη, γιατί φύγαμε από τα δύο αμορτισέρ πίσω και αρχίσαμε να πηγαίνουμε στο ένα αμορτιστέρ και στα Motocross, υπήρχε ένα Scrambler που είχε γίνει απόλυτη καθημερινή μοτοσυκλέτα. Το XT500 με ιστορία από το 1976 και ορόσημο για την εποχή που μιλάμε το 1981. Από τα DT στα XT, η Yamaha επένδυε στο χώμα ολοένα και περισσότερο και φυσικά σταθερά, και όχι κατά κύματα. Αν λοιπόν αναρωτηθεί κανείς ποια είναι η άτιμη η σύνδεση ενός XSR με το XT500 είναι αυτή ακριβώς. Το σύγχρονο γυμνό που γίνεται Scrambler, και βάφεται στα χρώματα ενός άξιου εκφραστή της εποχής εκείνης. Την έννοια «γίνεται Scrambler» ο κάθε κατασκευαστής την εκφράζει όπως θέλει, κι αυτό είναι καλό για να υπάρχει ανταγωνισμός. Η Yamaha το κάνει με αυτό το XSR, και για να δούμε τι ακριβώς πέτυχε, μας επιφύλαξε μία πλούσια σε οδήγηση ημέρα, ακριβώς μετά την πρώτη μας γνωριμία με το Tenere 700!

Στις εκβολές του Έβρου, του μεγαλύτερου ποταμού της Ιβηρικής χερσονήσου, και όχι το δικό μας φυσικό σύνορο με την Τουρκία, και στην πλατιά λωρίδα, σκληρής άμμου που θυμίζει Αμερική, εκεί ξεκινήσαμε να δοκιμάζουμε το νέο XSR XTribune, το XSR που τιμά το XT! Είναι όλα μπερδεμένα τώρα, από την τοποθεσία μέχρι και την ίδια την μοτοσυκλέτα. Καταρχήν μπορεί να μην ξέρετε πως «Έβρο» έχουν και οι Καταλανοί, που η πλειοψηφία τους δεν θέλει να τους μπερδεύουν με τους Ισπανούς, παρόλο που η Καταλονία είναι (ακόμη;) κομμάτι της Ισπανίας. Σε αυτό το μπερδεμένο κομμάτι υπάρχει ένας μεγάλος ποταμός με πλούσια ροή και ένα τεράστιο Δέλτα. Λέγεται Έβρος και δεν είναι απλή συνωνυμία. Ο ποταμός αυτός έχει ονομαστεί από Έλληνες αποίκους, χιλιάδες χρόνια πριν, που του έδωσαν το όνομα  Έβρος, ή «Εβρε» στα Καταλανικά. Το όνομα το οφείλει σε αντίστροφο δανεισμό των Ελλήνων αποίκων από τα αρχαία χρόνια, αποδίδοντας την τεράστια λωρίδα γης που οριοθετεί το Δέλτα του ποταμού. Εκεί ακριβώς οδηγήσαμε το νέο XSR, σημειολογικά τελείως μπορεί να πει κανείς, μιας κι αυτό σε δανεισμό οφείλει την ύπαρξή του.

Το XSR είναι γνώριμη μοτοσυκλέτα, με πλούσια ροπή χαμηλά, όρθια θέση οδήγησης και καλή κατανομή βάρους που του προσδίδει ευελιξία. Το XTribute όμως με μερικές καίριες αλλαγές υπερτονίζει κάποια από τα παραπάνω. Ξεκινάμε από το τιμόνι που είναι 40mm πιο φαρδύ και είναι σαν να κρατάς ένα BMW ενώ κάθεσαι σε Γιαπωνέζικο. Συνήθως με τις Γιαπωνέζικες μοτοσυκλέτες οι αγκώνες σου πασχίζουν να μην έρθουν κοντά στο σώμα, τώρα απλά πιάνεις το ταύρο από τα κέρατα και παίρνουν αέρα οι μασχάλες σου… Είναι και λεπτό το τιμόνι, είναι και τα όργανα χαμηλά και στρογγυλά και ναι, αρχίζεις να βλέπεις ομοιότητες με το XT, την ίδια ώρα που ρίχνεις νοητές σφαλιάρες στον εαυτό σου για να μην λες τέτοιες υπερβολές και να μην θεωρείς πως ένα XSR μπορεί να έρθει κοντά στα XT! Αλλά δεν γίνεται, όρθια τελείως θέση οδήγησης και 30mm ψηλότερα τοποθετημένη η σέλα και αμέσως αυτός ο συνειρμός επανέρχεται πιο δυνατός. Το πλέον δυνατό στην υπόθεσή μας είναι η Akrapovic που προς τιμήν τους, την έφτιαξαν σε μαύρο και να βγαίνει ψηλά, επίσης θυμίζοντας με ακρίβεια τα XT ενώ σου στέλνει ένα δυνατό «μπράου-μπράου» πρώτα στα αυτιά και μετά στο ίδιο σου το δέρμα με δονήσεις, πορώνοντάς σε περισσότερο. Μία υπενθύμιση στους απανταχού υποστηρικτές της ηλεκτροκίνησης, πως δεν θα υπάρχει απλή μετάβαση αλλά κανονικός πόλεμος, όταν έρθει εκείνη η ώρα…

Στην πατημένη σαν χώμα άμμο στην γραμμή που οριοθετεί το μεγάλο ΔΕΛΤΑ, το XSR σπινάρει με τον πίσω τροχό και ψαρεύει με τον εμπρός, όταν ξεφύγει λίγο από τα αυλάκια που έχουν χαράξει τα αυτοκίνητα και πατήσει την ενδιάμεση παχύτερη άμμο. Εκεί είναι που θέλεις το φαρδύ τιμόνι και την αμεσότητα στο γκάζι για να ελαφρύνεις τον τροχό και να διατάξεις το τιμόνι πίσω στην σειρά του. Ακούραστα όλα και αβίαστα, παρόλο που τα Pirelli MT60RS δεν βοηθούν ιδιαίτερα την κατάσταση. Τα ψαρώνια, οι ερωδιοί και τα υπόλοιπα θαλασσοπούλια έχουν συνηθίσει μικρές υπόκωφες εκρήξεις από τα λατομεία αλατιού, διαφορετικά δεν θα άντεχαν τόσες Akrapovic μαζεμένες. Είμαστε και τυχεροί που δεν φυσάει και δεν είναι γεμάτο το μέρος με σέρφερ, και παίζουμε στις ευθείες, προσέχοντας να μην πατήσουμε την νοητή γραμμή της πατημένης άμμου, με την κανονική. Αυτό είναι και το σύνορο της άδειας που έχει πάρει η Yamaha στην συγκεκριμένη προστατευόμενη περιοχή, και στην πρώτη παρατυπία καραδοκούν μία σειρά από δημόσιες υπηρεσίες να μας την ακυρώσουν. Έτσι είναι όταν το δημόσιο δουλεύει κανονικά εκτός γραφείου και όχι πίσω από επιτηδευμένα κλειστές πόρτες…

Το παιχνίδι που κάνουμε είναι ακίνδυνο αν ξέρεις να προφυλάσσεις τον εαυτό σου γιατί το ABS δεν θέλει να ξέρει που βρίσκεσαι, ούτε να ακούσει πως δεν πατά σε δρόμο δηλαδή και προτιμά να μην το χρειαστείς, ενώ το κλείσιμο του γκαζιού είναι χειρότερο από το να το κρατάς ανοικτό. Τα βασικά δηλαδή, αυτά που ισχύουν πάντα. Το θέμα είναι πως αυτό το παιχνίδι εξελίσσεται πολύ διασκεδαστικά και είναι εθιστικό. Εμάς μας περιμένει όμως μία λίγο πιο πράσινη, λίγο πιο ήπια εκδοχή του Stelvio Pass μία μεθυστική ανάβαση που τα μαρσπιέ ξύνουν με ευκολία την εξαιρετική άσφαλτο. Η φαρδύτερη βάση του σταντ που η Yamaha είχε τοποθετήσει ώστε να μπορούμε να παρκάρουμε στην άμμο, είναι τώρα ένα πρόσθετο υλικό για να ξύσεις στην άσφαλτο κι αν το παρακάνεις μπορεί να γίνει και μοχλός για να σου ανοίξει την γραμμή.

Εύκολη, πολύ εύκολη μοτοσυκλέτα, ακριβώς όπως ήταν πάντα το XSR δηλαδή με το πρόσθετο εδώ της πιο άνετης θέσης οδήγησης και του εξαιρετικού μοχλού. Οι σούζες είναι φυσική συνέχεια του ανοίγματος του γκαζιού, ο ήχος είναι μεθυστικός κι αν υπάρχει κάτι αρνητικό, αυτό είναι ακριβώς ότι υπήρχε και στο XSR η Yamaha δεν πρόσθεσε, μην ανησυχείτε, απλά τόνισε ορισμένα καλά του σημεία προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αν σου αρέσουν τα Scrambler θα λατρέψεις το συγκεκριμένο XSR στην περίπτωση που πριν ήσουν «έτσι κι έτσι», απέναντί του. Η κατηγορία αυτή έχει δεχτεί πολλές εισαγωγές το τελευταίο διάστημα και το XTribute έχει μία από τις καλύτερες σε σχέση τιμής και απόδοσης. Στο επόμενο τεύχος, θα δούμε πως η νέα κατανομή βάρους επηρεάζει και τα φρένα αλλά και την γρήγορη οδήγηση…

Ετικέτες