Οδηγούμε Triumph Tiger Sport 660 2022 – Αποστολή στην Πορτογαλία

Αληθινά sport - Αναβαθμίζει την κατηγορία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/12/2021

Περιμέναμε να το οδηγήσουμε από την ώρα που βγήκε το Trident και αρχίσαμε να ανυπομονούμε για αυτό μετά τα πρώτα χιλιόμετρα με το Trident και την πρώτη εμπειρία με αυτόν κινητήρα. Οι αναγνώστες του ΜΟΤΟ ξέρετε άλλωστε πως πρόκειται για τριλογία, ακόμη μία μοτοσυκλέτα ετοιμάζεται με τον ίδιο κινητήρα και κοιτάτε προς on-off μεριά για να ξέρετε τι να περιμένετε ή απλά δείτε τις επιλογές στην γκάμα της Yamaha που η Triumph απόλυτα στοχεύει να παρουσιάσει αντίστοιχες προτάσεις.

To Trident μπήκε απέναντι από το MT-07 και τώρα το Tiger 660 απέναντι από το Tracer 700 όπως ξεκάθαρα και επανειλημμένως τοποθετήθηκαν στην παρουσίασή τους οι Άγγλοι, αναφέροντας και την Yamaha και τα μοντέλα της, όταν μίλησαν για ανταγωνισμό.

Παρέα με τους Άγγλους και Αμερικανούς συναδέλφους και λοιπούς καλεσμένους, βγήκα αμέσως μετά σε γνώριμους δρόμους της νότιας Πορτογαλίας για να πάρουμε μία πρώτη γεύση από τον τρόπο που επέλεξε η Triumph να τοποθετηθεί απέναντι στον ανταγωνισμό, κι ευτυχώς δεν διάλεξε την αντιγραφή, ούτε έβαλε πρωταρχικό στόχο την τιμή πώλησης.

Αυτό φαινόταν ήδη από τα τεχνικά χαρακτηριστικά με επώνυμες αναρτήσεις, διαφορετικές επιλέξιμες χαρτογραφήσεις και ένα βασικό αλλά πλήρες πακέτο ηλεκτρονικών που έκαναν την διαφορά στο χαρτί. Η εφαρμογή απέχει πολύ από την θεωρία βέβαια και στα πρώτα χιλιόμετρα τα πράγματα δεν είχαν ξεκαθαρίσει ως προς πια κατεύθυνση πήρε τελικά η Triumph, καθώς κινούμασταν μέσα σε πολυσύχναστους συνδετικούς δρόμους. Κατευθυνόμαστε βόρεια, αφήνοντας την τουριστική παραλία μέχρι να φτάσουμε στο κέντρο μίας περιοχής με έντονο ανάγλυφο που αποτελεί τον τοπικό παράδεισο των μοτοσυκλετιστών. Πολλές παρουσιάσεις έχουν γίνει στο ίδιο σημείο, η Triumph παρουσίασε στους ίδιους δρόμους το Scrambler 1200 λιώνοντας σχεδόν όλα τα μαρσπιέ στην επαφή τους με την άσφαλτο και την Κυριακή που οδηγούμε εμείς, υπάρχουν πολλές ομάδες που έχουν βγει να κάνουν το ίδιο. Μαζί με την νότια Σαρδηνία οι διαδρομές αυτές είναι από τις πιο γεμάτες σε στροφές που υπάρχουν στην Μεσόγειο και δεν είναι τυχαίο που η Triumph επέλεξε αυτό ακριβώς το κομμάτι για το 660, το Sport των Tiger. Έχει κάνει αρκετή δουλειά για να το εξοπλίσει κατάλληλα, έχει βάλει ένα πιρούνι που αξίζει τα λεφτά του, ένα ψαλίδι που όχι και τόσο αλλά κάνει ωστόσο την δουλειά του και έφτιαξε μία μοτοσυκλέτα που μπορεί να οδηγηθεί πάρα πολύ γρήγορα, χωρίς σοβαρές παραχωρήσεις και πολλές προϋποθέσεις. Ξέρετε πόσες τέτοιες υπάρχουν στην ευρύτερη κατηγορία, τσεκάροντας ακριβώς αυτά τα κουτάκια; Ελάχιστες κι αυτό αν ανοίξεις την ψαλίδα και αρχίσεις να περιλαμβάνεις κι άλλα μοντέλα που ξεφεύγουν σε κυβισμό.

Βέβαια ακόμη εκείνη την στιγμή ζούσαμε με τις υποσχέσεις, δεν είχαμε δει κάτι στην πράξη για αυτό και στην πρώτη στάση έγιναν οι απαραίτητες διατυπώσεις. Ο πλοηγός είναι ένας τύπος που τα τελευταία είκοσι χρόνια εργάζεται σε μία εταιρεία που ελέγχει 6 πίστες στην Αγγλία, ανάμεσά τους το Cadwell Park και η δουλειά του είναι να προετοιμάζει αναβάτες για τους αγώνες, του BSB συμπεριλαμβανομένου. Την προηγούμενη εικοσαετία έτρεχε και ο ίδιος και είναι ένας τοπικός θρύλος εκεί πάνω, μετρώντας κάτι παραπάνω από 40 χρόνια μέσα στις πίστες. Πήρε πολύ πατριωτικά λοιπόν το «πάμε πολύ χαλαρά» και το «πιο σιγά πηγαίνω με Versys 300» και έσπασε αμέσως το ήδη μικρό μας γκρουπ στην μέση. Είχε έρθει η ώρα να διαπιστώσουμε πόσο καλά είχε προετοιμάσει η Triumph το μικρός της Tiger, πριν του πετάξει επάνω τα αυτοκόλλητα γράμματα “Sport”, και μάλιστα σε έντονο κόκκινο χρώμα να τα τονίσει κιόλας.

Θα σας πάω αμέσως στο τέλος για ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα και επιστρέφουμε για να δούμε την λογική πορεία της διεξαγωγής του, όπως και των υπολοίπων. Ξοδεύεις 17 λίτρα βενζίνης πηγαίνοντας μόνο σε στροφές, αν θυμάστε από το Trident ο κινητήρας είναι ιδιαίτερα οικονομικός, γράφεις εκατοντάδες χιλιομέτρων με αμέτρητες αλλαγές κατεύθυνσης πηγαίνοντας συνεχώς δεξιά κι αριστερά και βουτώντας από το ένα μαρσπιέ στο άλλο, κατεβαίνεις να γεμίσεις και δεν υπάρχει ούτε ένας μυς που να έχει πιαστεί, δεν αισθάνεσαι κούραση, δεν έχεις ταλαιπωρηθεί έχεις απλά διασκεδάσει. Αυτό είναι κάτι πολύτιμο. Είναι πραγματικό αγαθό και ήταν ακριβώς εκείνο που συζητούσαμε στο τέλος της ημέρας.

Πάμε στην αρχή λοιπόν, όπου ο γρηγορότερος εξηντάρης αποφασίζει να δείξει πώς οδηγούνται τα supersport 600άρια στον απίστευτο Cadwell Park κρατώντας την τρίτη σχέση στο κιβώτιο και κάνοντας αφρενάριστες εισόδους με τριψήφιο αριθμό χιλιομέτρων σε στροφές με κλειστές καμπές. Ανάμεσα στους πολλούς Πορτογάλους μοτοσυκλετιστές που κάνουν την βόλτα τους, είναι και καινούρια streetfighter, όπως 1290 Super Duke R, Yamaha MT10 κτλ, και σχολιάζουμε πως το Tiger 660 μέσα στον δρόμο που έχει κουλουριαστεί σαν το φίδι μετά από ένα καλό γεύμα πηγαίνει το ίδιο γρήγορα, έως και καλύτερα και σίγουρα πιο ξεκούραστα. Το πιρούνι τα δουλεύει τα χρήματά του, δεν παίζει παιχνίδια και μπορείς να το εμπιστευτείς ακόμη και όταν χρησιμοποιείς τα φρένα μέσα στην στροφή. Βέβαια για να μπεις με μία σχέση επάνω κουβαλώντας μπόλικη ταχύτητα στην είσοδο απαιτεί ένα βαθμό εξοικείωσης και εμπειρίας σε πίστα που απόλυτα ξεφεύγει από τον μέσο αναβάτη που στοχεύει το Tiger. Εκείνο το ξέσπασμα στις χαμηλές στροφές που έχει ένας δικύλινδρος είναι ένα ωραίο βοήθημα σε σφιχτό στροφιλίκι ώστε να κερδίσεις έδαφος στην έξοδο της στροφής, όταν οδηγείς γρήγορα σε άδειο, κλειστό δρόμο. Ο τρικύλινδρος της Triumph το αντισταθμίζει αυτό με την χαρακτηριστική του ευστροφία κι ένα γρανάζωμα που κάνει τις δύο πρώτες σχέσεις να θέλουν γρήγορα να δώσουν την θέση τους στην τρίτη, αντίστοιχα βέβαια επηρεάζει και τις σούζες για όποιον ενδιαφέρεται, καθώς το Tiger 660 θα σηκωθεί σε πολύ συγκεκριμένο φάσμα στροφών και ταχύτητας.

Το ζήτημα της sport οδήγησης δεν είναι πρωταρχικής σημασίας για μία μοτοσυκλέτα που προορίζεται για καθημερινή χρήση και για ταξίδια. Ωστόσο εκτός από την ίδια την Triumph που στην διάρκεια της παρουσίασης το έφερε στο προσκήνιο, το γεγονός πως φρόντισε με τον εξοπλισμό να τονίσει τα sport χαρακτηριστικά και δεν περιορίστηκε σε ένα αυτοκόλλητο απλά, μας δίνει και στοιχεία για τα πραγματικά όρια της μοτοσυκλέτας και τις αντιδράσεις της σε ακραίες καταστάσεις, όπως το φρενάρισμα πανικού. Υπάρχουν λοιπόν ορισμένα γκρίζα σημεία που θα αναφερθούν στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, σημειώνοντας πάντα πως στις παρουσιάσεις το βασικό είναι να έχουμε μία πρώτη γεύση της μοτοσυκλέτας και κυρίως να δούμε την φιλοσοφία της εταιρείας πίσω από την δημιουργία της, ώστε να ξέρουμε και αν έχει πετύχει εκείνο που ήθελε. Η δοκιμή στην Ελλάδα θα δώσει την πλήρη εικόνα, ιδιαίτερα στον τομέα των αναρτήσεων και είτε θα βάψει διαφορετικά είτε θα γκριζάρει περισσότερο κάποια μελανά σημεία με πρώτο παράδειγμα τα φρένα. Στο επόμενο τεύχος θα έχουμε εκείνα που χρειάζονται περισσότερη διερεύνηση.

Σε κάθε περίπτωση όμως, το 660 βάζει σοβαρή υποψηφιότητα αυτή την στιγμή να είναι η ταχύτερη μοτοσυκλέτα αυτής της κατηγορίας και μάλιστα με διαφορά, χωρίς ακόμη να φτάσουμε να μιλάμε για ιπποδυνάμεις ή να μετράμε επιδόσεις και επιταχύνσεις, αλλά μένοντας στον τρόπο που συμπεριφέρεται όταν ανέβει ο ρυθμός. Ο εμπρός τροχός βιδώνει κάτω και μπορείς να αγνοήσεις την αναπόφευκτη αποσταθεροποίηση του πίσω τροχού από την αλλαγή της γεωμετρίας όταν συμπιέζεις την ανάρτηση στο δυνατό φρενάρισμα. Τον διατάζεις μέσα από τα φαρδύ τιμόνι με τον άψογο μοχλό και με τα χέρια σου τοποθετημένα σε σωστή γωνία να αλλάξει κατεύθυνση, ξανά και ξανά σε διαδοχικές στροφές χωρίς ενδιάμεσες ευθείες και εκείνος εκτελεί με σαφήνεια. Το πλαίσιο από εκεί και πέρα φροντίζει να σβήσει τα υπόλοιπα και να ακολουθήσει και η υπόλοιπη μοτοσυκλέτα ως ένα σύνολο που τα πάντα συνεργάζονται εξαιρετικά. Είπαμε, τα όποια μελανά σημεία κατά την συγκεκριμένη συμπεριφορά του αναβάτη θα τα δούμε στο επόμενο τεύχος, δεν είναι όλα ρόδινα. Οι αναρτήσεις ανήκουν στην Showa, μπροστά και πίσω με 150mm διαδρομής και οι δύο και το πιρούνι είναι SFF, έχει τις ρυθμίσεις ξεχωριστά στα καλάμια. Το αμορτισέρ διαθέτει και τηλεπροφόρτιση που είναι έξυπνα καλυμμένη από την βάση των πίσω αριστερά μαρσπιέ.

Σταθερότητα υπάρχει και στα πολλά χιλιόμετρα, σε σημείο να γίνεται αξιοζήλευτη και από μεγαλύτερες μάλιστα μοτοσυκλέτες την ίδια στιγμή που η προστασία από τον αέρα είναι σε καλά επίπεδα πριν ακόμη σηκώσεις την ζελατίνα που ρυθμίζεται σε πέντε θέσεις. Χωρίς να έχεις όγκο μπροστά σου, χωρίς να χάνεις σημεία του δρόμου που κρύβονται από την μοτοσυκλέτα, απολαμβάνεις την σωστή ανακατεύθυνση του αέρα που με την σειρά της συνηγορεί σε αυτό που λέγαμε αρκετά πιο πάνω, να αδειάσεις το ρεζερβουάρ οδηγώντας και να το γεμίσεις ξανά και ξανά χωρίς να χρειάζονται μεγάλες στάσεις. Εξαρχής η Triumph είχε βάλει στόχο να έχει αυξημένες ταξιδιωτικές ικανότητες το 660, από την πρώτη στιγμή που σχεδίαζε το Trident δηλαδή, έχοντας προνοήσει ώστε να υπάρχουν όλες οι βάσεις και απρόσκοπτη αλλαγή του υποπλαισίου. Στην εξελικτική αυτή διαδρομή αυτή φρόντισε να το προετοιμάσει και με έτοιμες βάσεις για τις βαλίτσες, ώστε να μην προεξέχει τίποτα όταν τις βγάζεις και η τοποθέτησή τους να γίνειται πανεύκολα. Διαθέτουν πλαϊνές βαλίτσες 57 λίτρων συνολικά που μπορούν να έχουν το χρώμα της μοτοσυκλέτας και κεντρική βαλίτσα 47 λίτρων που χωρά δύο full face κράνη. Ας σημειώσουμε πως η μοτοσυκλέτα έρχεται με Michelin Road 5 ως πρώτη τοποθέτηση, ένα καλό ελαστικό που ανεβάζει την αρχική τιμή πώλησης, αλλά είναι και απαραίτητο ταυτόχρονα.

Κραδασμοί δεν υπάρχουν, σε οποιοδήποτε φάσμα στροφών οδηγείς απαλλαγμένος από την επιρροή τους και η σέλα εκτός από το σωστό αφρώδες υλικό για να είναι άνετη, έχει και την απόσταση από το έδαφος που χρειάζεται για να μην βρίσκουν κάτω εύκολα τα μαρσπιέ, δίχως να λυγίζουν ταυτόχρονα υπερβολικά τα γόνατα. Μικρές λεπτομέρειες που κάνουν όμως τεράστια διαφορά αν δεν τις πετύχουν και στο 660 έχουν εργαστεί λες και ράβουν κουστούμι. Θα ήθελα τα μαρσπιέ λίγο πιο φαρδιά γιατί μία Νο 45 μπότα μετά βίας χωράει και όταν αρχίσεις να τα ξύνεις στην άσφαλτο, ξύνεις μαζί και την μπότα ή ακόμη χειρότερα αν διπλώσουν, γιατί δεν έχουν και κανένα μεγάλο αποστάτη, τρως κλωτσιά από τον δρόμο στο κουντεπιέ. Μεγαλύτερα νούμερα θα έχουν και μεγαλύτερο πρόβλημα.

Για να περιοριστεί το κόστος τα όργανα είναι ίδια με του Trident απλά έχουν αλλάξει το πλαίσιο και έχουν κάνει μικρές αλλαγές προσαρμόζοντας τα στα δεδομένα του 660. Προέρχονται από Ασιάτη κατασκευαστή, σε αντίθεση με του Tiger 900 που φτιάχνονται στην Ευρώπη, αλλά έχουν την ίδια υψηλή τεχνική κατασκευής, που σημαίνει πως η οθόνη είναι ένα σώμα με το gorilla glass και έτσι δεν δημιουργούνται αντανακλάσεις στον ήλιο. Και είχαμε τελείως καλοκαιρινές συνθήκες στην δοκιμή για να το δούμε αυτό, μπαινοβγαίνοντας μάλιστα κάτω από το παχύ φύλλωμα των δέντρων, αλλάζοντας συνεχώς συνθήκες φωτισμού.

Οι σχέσεις στο κιβώτιο κουμπώνουν με σαφήνεια και απουσιάζει το δυνατό «κλανκ» στην πρώτη, ένα από τα παλιά χαρακτηριστικά των Triumph που τείνουν να το αποβάλλουν τελείως. Ο συμπλέκτης είναι μονόδρομος και υποβοηθούμενος και μπορεί εύκολα να διαχειριστεί όλη την ροπή και την δύναμη του κινητήρα, που σημαίνει πως δεν θα ξεκολλήσεις τον πίσω τροχό κατεβάζοντας, ακόμη κι αν θέλεις να το κάνεις εσκεμμένα πριν από κάποια είσοδο σε στροφή. Στον πρόσθετο εξοπλισμό υπάρχει quickshifter που πολύ θα ήθελα να δω αν αξίζει τα λεφτά που το χρεώνουν, αλλά κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό γιατί καμία από τις μοτοσυκλέτες της παρουσίασης δεν το διέθετε εκείνη την στιγμή. Η Triumph έχει ετοιμάσει έναν κατάλογο από 40 αξεσουάρ στον πρόσθετο εξοπλισμό τα οποία εξελίσσονται παράλληλα με την μοτοσυκλέτα και εσωτερικά από την ίδια την Triumph, αυτό σημαίνει πως καλύπτονται και από την ίδια, διετή εγγύηση. Η Triumph έχει αναπτύξει ξεχωριστή ομάδα για αυτό τον σκοπό, καθώς ήταν και η πρώτη από τους μεγάλους κατασκευαστές που όταν η μόδα του customizing μεσουρανούσε ανέπτυξε γκάμα με πάνω από 150 αξεσουάρ για αντίστοιχα μοντέλα της, στοχεύοντας στην επένδυση της εξατομίκευσης που επιζητούσαν οι αγοραστές.

Το Tiger έχει δύο χάρτες, που πλήρως επεξηγούν τον εαυτό τους, Road και Rain. Άλλη μία προσθήκη απέναντι στον ανταγωνισμό αν και στην πράξη είναι κάτι που ελάχιστα θα χρειαστείς. Η λειτουργία του ηλεκτρονικού γκαζιού είναι εξαιρετική, όσο γκάζι ζητήσεις, τόσο ακριβώς παίρνεις, μία τεχνολογία που οι κατασκευαστές χρειάστηκαν αρκετό καιρό να την καταφέρουν να δουλεύει απροβλημάτιστα και που πλέον ο ένας μετά τον άλλο έρχονται στο ίδιο σημείο. Το traction control δουλεύει πάρα πολύ καλά στην γρήγορη οδήγηση ώστε να ανοίξεις το γκάζι άφοβα σε μέγιστη κλίση για να πάρεις την περισσότερη δύναμη που μπορείς κατά την επιτάχυνση, με την επέμβασή του να είναι ομαλή χωρίς να γονατίζει την μοτοσυκλέτα σαν καμήλα σε άρνηση να αφήσει την όαση. Πόσα έτη φωτός μπροστά από την πρώτη γενιά του μεγάλου Tiger είναι όλα αυτά; Βέβαια για να το απενεργοποιήσεις χρειάζεται να μπεις στο κεντρικό menu και να κάνεις μία σειρά από κινήσεις εκεί μέσα, πράγμα όχι δύσκολο αλλά σίγουρα όχι άμεσο.

Απεναντίας τα φλας απενεργοποιούνται μόνα τους, ενώ ο εξοπλισμός περιλαμβάνει και immobiliser καθώς και προετοιμασία για σύνδεση των οργάνων με το κινητό του αναβάτη μέσα από το ανανεωμένο Triumph Connectivity. Στο μέλλον θα γίνουν διαθέσιμα κι αρκετά από αυτά που διαθέτει ήδη η Triumph στις μεγαλύτερου κυβισμού μοτοσυκλέτες, όπως η σύνδεση και η λειτουργία της GoPro από τα όργανα.

Η Triumph αφουγκράστηκε το κοινό της και για την σχεδίαση της μοτοσυκλέτας, ακολουθώντας τις κατευθυντήριες γραμμές που πήρε από το ερωτηματολόγιο και έκαναν λόγο για μοτοσυκλέτα που πρέπει να είναι μοντέρνα, επιθετική και να ξεχωρίζει, αλλά όχι έντονα.

Με το νέο Tiger 660 η μεσαία κατηγορία αποκτά τον πρώτο τρικύλινδρο εκπρόσωπό της και ο ανταγωνισμός αναβαθμίζεται και μπαίνει στο κόκκινο από την στιγμή που το Tiger αποδίδει 81 ίππους στις 10.250 στροφές και 6,6kg.m ροπής στις 6.250 στροφές, ενώ είναι -φυσικά- Euro5. Μαζεύοντας τιμές ανταλλακτικών και εργασίας στην Αγγλία, η Triumph διατείνεται πως έχοντας μειώσει τις εργατοώρες σε μόλις 8 για τα πρώτα τρία χρόνια υπολογίζοντας πως είναι 30% φθηνότερη από τον ανταγωνισμό, ενώ για αναλώσιμα και ανταλλακτικά για την ίδια περίοδο είναι 17% φθηνότερη, πράμα που χρειάζεται την δική μας επαλήθευση όπως καταλαβαίνετε.

Εξαιρετικά ισορροπημένη μοτοσυκλέτα, ειλικρινής σε όσα λέει πως προσφέρει καθώς το κάνει και με το παραπάνω και με πλούσιο εξοπλισμό. Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις του 2022, έρχεται σε απόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, ακόμη πιο αναλυτικά!

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ              

Αντιπρόσωπος:

ΗΛΙΟΦΙΛ Α.Ε.

Τιμή:

9.290

 

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μήκος (mm):

2.071

Ύψος (mm):

1.315-1.398

Μεταξόνιο (mm):

1.418

Ύψος σέλας (mm):

835

Ίχνος (mm):

97,1

Γωνία κάστερ (˚):

23,1

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος:

Ατσάλινο, περιμετρικό, σωληνωτό

Πλάτος (mm):

834

Βάρος κατασκευαστή, γεμάτη (kg):

206

Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):

17,2 / -

 

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος:

Τετράχρονος, υγρόψυκτος, τρικύλινδρος εν σειρά, με 2ΕΕΚ και 4Β/Κ

Διάμετρος επί διαδρομή (mm):

74,04 x 51,1

Χωρητικότητα (cc):

660

Σχέση συμπίεσης:

11,95:1

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

80 / 10.250

Ροπή (kg.m/rpm):

6,5 / 6.250

Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):

121,2

Τροφοδοσία:

Ψεκασμός

Σύστημα εξαγωγής:

3 σε 1

Σύστημα λίπανσης:

Υγρό κάρτερ

Σύστημα εκκίνησης:

Μίζα

 

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Συμπλέκτης:

Υγρός πολύδισκος

Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:

Με γρανάζια / -

Τελική μετάδοση / σχέση:

Με αλυσίδα / -

 

ΚΙΛΑ ΑΝΑ ΙΠΠΟ

 

Κενή

Γεμάτη

Θεωρητικά

-

2,5

 

ΠΙΣΩ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Ένα αμορτισέρ Showa

Διαδρομή (mm):

150

Ρυθμίσεις:

Προφόρτιση ελατηρίου

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

5,5 x 17

Ελαστικό:

180/55 ZR 17

ΦΡΕΝΟ

Δίσκος 255mm με δαγκάνα ενός εμβόλου και ABS

 

ΕΜΠΡΟΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι της Showa

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

150 / 41

Ρυθμίσεις:

-

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

3,5 x 17

Ελαστικό:

120/70 ZR 17

ΦΡΕΝΟ

Δύο δίσκοι 310mm με δαγκάνες δύο εμβόλων και  ABS

 

 

 

 

 

 

Ετικέτες

Οδηγούμε: Ducati Hypermotard 698 Mono - Πρώτες εντυπώσεις

Εξωτική τεχνολογία σε έναν κύλινδρο
Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/2/2024

Πριν τρεις μέρες οδηγήσαμε στη Βαλένθια της Ισπανίας το ολοκαίνουριο μονοκύλινδρο Hypermotard 698 Mono της Ducati, ενώ την ίδια στιγμή οι πρώτες μοτοσυκλέτες έχουν ήδη φτάσει στα καταστήματα και αρχίζουν να παραδίδονται στους πελάτες.

Όχι, δεν ξεχάσαμε να δημοσιεύσουμε τις πρώτες -έστω- εντυπώσεις μας. Η ιταλική εταιρεία έβαλε εμπάργκο σε όλους τους δημοσιογράφους που την οδήγησαν μέχρι σήμερα 12 Φεβρουαρίου. Ο βασικός λόγος ήταν για να αποφύγουν έναν “πόλεμο πρωτιάς” με τα πρώτα γκρουπ των δημοσιογράφων να βιάζονται να δημοσιοποιήσουν εντυπώσεις πριν οι υπόλοιποι καβαλήσουν τη μοτοσυκλέτα. Αυτό μπορεί να ακούγεται ως ένας απλός επαγγελματικός ανταγωνισμός μεταξύ δημοσιογράφων, όμως έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα από αυτή την απλοϊκή εξήγηση. Διότι όλα όσα έχουν γραφτεί και ακουστεί για το Hypermotard 698 Mono έως σήμερα απέχουν πάρα πολύ από την πραγματικότητα!

Όποιος βιάστηκε να κρίνει πριν μάθει λεπτομέρειες εις βάθος για το πως σχεδιάστηκε και κατασκευάζεται, έχει χάσει από την αρχή τη επαφή με τον βασικό στόχο της δημιουργίας της. Η πραγματικότητα σε αυτή την περίπτωση είναι πως σε αυτές εδώ τις φωτογραφίες βλέπετε το πιο προηγμένο τεχνολογικά μονοκύλινδρο παραγωγής του κόσμου και όχι απλώς το ισχυρότερο μονοκύλινδρο παραγωγής του κόσμου.

Η διαφορά ανάμεσα στα δύο είναι τεράστια και φυσικά δύσκολο να κατανοηθεί από το ευρύ κοινό. Σίγουρα φταίει σε μεγάλο βαθμό η εξωτερική εμφάνιση που ακολουθεί την αισθητική των V2 Hypermotard της Ducati και γενικά δεν ξεφεύγει πολύ αισθητικά από όσα έχουμε δει έως σήμερα σε αυτή την κατηγορία.

Μόνο που το Hypermotard 698 Mono δεν είναι ένα Hypermotard 950 που του αφαίρεσαν τον ένα κύλινδρο για να φτιάξουν μια μικρότερη και φτηνότερη supermoto. Ακριβώς το αντίθετο έκαναν!

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες στον κόσμο της βιομηχανίας μοτοσυκλετών, η εντολή στους σχεδιαστές ήταν: “Φτιάξτε το καλύτερο μονοκύλινδρο του κόσμου και ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ με το τελικό κόστος παραγωγής”.

Σε μια εποχή που όλοι οι κατασκευαστές έχουν κάνει συνεργασίες με εταιρείες της Ασίας ή έχουν φτιάξει οι ίδιοι δικά τους εργοστάσια στην Ασία για να κατασκευάζουν με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος παραγωγής όλες τις μοτοσυκλέτες με κυβισμό κάτω από 750-1000cc, η Ducati κάνει την πιο “παράλογη” επιχειρηματική επιλογή και αποφάσισε να κατασκευάσει στο εργοστάσιο της Ιταλίας μια εξωτικής τεχνολογίας μονοκύλινδρη μοτοσυκλέτα μεσαίου κυβισμού!

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Αντί να πάρουν τον V4 του Multistrada χωρίς το Desmo, να τον κόψουν στη μέση και να φτιάξουν κι αυτοί έναν λογικού κόστους δικύλινδρο εν σειρά με 600-700 κυβικά και 80-100 ίππους, ακολουθώντας το άκρως επιτυχημένο παράδειγμα της Aprilia, στην Μπολόνια αποφάσισαν να πάρουν τον πανάκριβο κινητήρα της 1299 Panigale Superleggera των 100.000€, να κρατήσουν τον έναν κύλινδρο και την κεφαλή και να φτιάξουν από την αρχή νέα κάρτερ που θα αποτελούν ενεργό τμήμα του πλαισίου!

Όχι δεν έχει την κεφαλή του “φτηνού” 1299 Panigale/S των 25.000€… Εκείνο έχει σιδερένιο χιτώνιο. Το Hypermotard 698 Mono έχει χιτώνιο από ειδικό κράμα αλουμινίου με επίστρωση σκλήρυνσης Nikasil , για ταχύτερη απαγωγή της θερμότητας και μικρότερο βάρος.

Τα κάρτερ είναι κατασκευασμένα από χυτοπρεσαριστό κράμα αλουμινίου για μείωση του βάρους και αύξηση της αντοχής και σχεδιάστηκαν ταυτόχρονα με το πλαίσιο, καθώς το ψαλίδι δένει απευθείας πάνω τους (pivot-less) με το χρωμομολυβδενιούχο πλαίσιο χωροδικτύωμα, που έχει σφυρήλατες βάσεις στήριξης για τον κινητήρα, να δένει στα κάρτερ. Καμία άλλη μονοκύλινδρη μοτοσυκλέτα σήμερα δεν έχει αυτή την αρχιτεκτονική πλαισίου/κινητήρα.

Με λίγα λόγια αυτός ο κινητήρας σχεδιάστηκε για αυτή τη μοτοσυκλέτα συγκεκριμένα και όχι για να μπει σε καμιά δεκαριά άλλα μοντέλα διαφορετικής χρήσης. Κρατήστε το αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού σας, διότι έχει τη σημασία του.

Στην κεφαλή τα πράγματα είναι εξίσου “παράλογα” ακριβά για μονοκύλινδρο κινητήρα. Βαλβίδες εισαγωγής τιτανίου και ατσάλινες εξαγωγής (λόγω θερμοκρασιών οι βαλβίδες εξαγωγής δεν μπορούν να είναι από τιτάνιο γιατί μειώνεται δραματικά η αξιοπιστία τους) και φυσικά υπάρχει ο περίπλοκος δεσμοδρομικός μηχανισμός κίνησης των βαλβίδων με όλα τα εξαρτήματά του να έχει επίστρωση DLC και διαστήματα ρύθμισης βαλβίδων κάθε 30.000 χιλιόμετρα.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Για τα φρένα η Ducati ζήτησε από την Brembo να της φτιάξει έναν νέο δίσκο 330mm, ο οποίος έχει αλουμινένιο κέντρο από τους δίσκους των 320mm με στόχο την μείωση του βάρους και την αύξηση της επιφάνειας τριβής.

Η επιλογή αυτή ήταν ακριβότερη από την χρήση δύο δίσκων, όμως η Ducati αδιαφόρησε εντελώς για την εικόνα και το κόστος, επιλέγοντας την λύση που θα είχε το μικρότερο δυνατό μη-αναρτώμενο βάρος και την μικρότερη επίπτωση στο γυροσκοπικό φαινόμενο.

Το πιρούνι της Marzocchi είναι 100% αλουμινένιο, με επίστρωση DLC και είναι το ελαφρύτερο upside-down πιρούνι παραγωγής στον κόσμο με αυτή τη διαδρομή! (215mm)

Το πίσω αμορτισέρ είναι της Sachs, επίσης ειδικά σχεδιασμένο για αυτή τη μοτοσυκλέτα και μόνο.

Ρε βάλτε του ένα κινέζικο KYB με 40 ρυθμίσεις που δεν κάνουν τίποτα να γουστάρει ο κοσμάκης ή έστω ένα από τα πιο φτηνά Ohlins να τα μοστράρουμε στην καφετέρια που κάθεστε και παιδεύεστε…

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέροντα με τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του πλαισίου.

Συνήθως τα αγωνιστικά supermoto έχουν μεγάλα μεταξόνια και μακριά ψαλίδια για να μην κάνουν εύκολα σούζες, αλλά και πολύ κλειστή γωνία κάστερ, ώστε να είναι ευέλικτα στις αργές στροφές.

πλαίσιο

Εδώ η Ducati αλλάζει την κλασική συνταγή επιλέγοντας ένα κοντό σχετικά μεταξόνιο (1.443mm) και μια ανοιχτή γωνία κάστερ (26,1°) μια επιλογή που προήλθε μετά από τρία χρόνια δοκιμών σε πίστες και στους δρόμους.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Το Hypermotad 698 Mono έχει και άλλη μια παγκόσμια πρωτιά για την κατηγορία των μονοκύλινδρων. Μιλάμε φυσικά για τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, όπου όλο το Hardware έρχεται απευθείας από τις καινούριες Panigale!

Αυτό σημαίνει πως η ταχύτητα επεξεργασίας δεδομένων και οι αισθητήρες είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να έχει κάποιος σε μοτοσυκλέτα παραγωγής αυτή τη στιγμή.

Αντίστοιχου επιπέδου είναι και το λογισμικό του πλήρους ρυθμιζόμενου Τraction Control, του ρυθμιζόμενου Wheelie Control και του μοναδικού στο είδος του Cornering ABS που έχει δυνατότητα ρύθμισης του Slide Control σε δύο θέσεις.

Πρόκειται για μια εντελώς νέα δυνατότητα της μονάδας του Cornering ABS, όπου όταν πατάς δυνατά το εμπρός φρένο, ρυθμίζει ΑΥΤΟΜΑΤΑ την πίεση στο πίσω φρένο ΑΝΕΞΑΣΤΗΤΑ από το πόσο πατάς το πεντάλ του πίσω φρένου, ώστε να ντριφτάρει ο πίσω τροχός σε συγκεκριμένη γωνία!

Ο καιρός την ημέρα που οδηγήσαμε εμείς ήθελε να μας κάνει καψόνι, ξεκινώντας με ένα δυνατό μπουρίνι τα χαράματα, βρέχοντας την πίστα καρτ της Βαλένθια.

Όσοι ξέρουν από πίστες καρτ, τα καρτάκια αφήνουν πολύ γόμα πάνω στην άσφαλτο η οποία προσφέρει φοβερό κράτημα όταν κάνει ζέστη και η πίστα είναι στεγνή, αλλά γλιστράει σαν να την έχεις ψεκάσει με πετρέλαιο όταν είναι βρεγμένη.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Εκ του αποτελέσματος και αφού είχαμε την τύχη να οδηγήσουμε στα δυο από τα έξι συνολικά σκέλη με εντελώς στεγνή την πίστα, μπορούμε να πούμε πως ήμασταν το πιο τυχερό γκρουπ απ’ όλους, διότι με βρεγμένη την πίστα είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε σε πραγματικές συνθήκες τα απίστευτα ηλεκτρονικά που έχει το Hypermotard 698 Mono.

Ειδικά όταν η πίστα άρχισε να στεγνώνει σε κάποια σημεία και να μένει βρεγμένη σε κάποια άλλα, φάνηκε ακόμα περισσότερο η τεχνολογία και η δουλεία που έχουν κάνει οι μηχανικοί μαζί με τους δοκιμαστές σε αυτή τη μοτοσυκλέτα.

Ο Ride by Wire ψεκασμός είναι άψογα ρυθμισμένος στο πρόγραμμα Road για οδήγηση σε βρεγμένο (υπάρχει και Rain) και το Traction Control επεμβαίνει ακριβώς όπως θέλεις από την θέση 1 έως την 4. Ούτε πνίγει τον κινητήρα, ούτε όμως αφήνει να γλιστρήσει ο πίσω τροχός πέρα από ένα εκατοστό.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Με στεγνή άσφαλτο, ελαστικά slick και το Sport Mode, το Hypermotard 698 Mono γίνεται σοβαρό όπλο μέσα στην πίστα, αρχίζοντας να δείχνει τα δόντια του σε “καθαρόαιμες” Supermoto, κάτι που δεν μπορεί ούτε καν να ονειρευτεί ένα δικύλινδρο Hypermotard 950 και τα αντίστοιχα δικύλινδρα supermoto.

Οδηγήσαμε τη “βασική” έκδοση περισσότερο με βρεγμένη πίστα με ελαστικά δρόμου, ενώ την έκδοση RVE που είχε πιο ψηλή σέλα και το Racing Kit (εξατμίσεις Termignoni, φίλτρο και πρόγραμμα) την οδηγήσαμε με σχεδόν στεγνή την πίστα και ελαστικά slick. Θα περίμενε κανείς πως η “βασική” έκδοση με τα ελαστικά δρόμου θα είχε πιο βαριά και “μουδιασμένη” αίσθηση σε σχέση με την RVE, όμως φάνηκε στην πράξη πως η Ducati δεν έφτιαξε δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες. Τόσο η βασική έκδοση, όσο και η RVE νοιώθουν σαν στο σπίτι τους μέσα στην πίστα και η μόνη διαφορά ήταν στο κράτημα από τα ελαστικά και στην απόκριση του γκαζιού στις μεσαίες στροφές υπέρ της RVE, λόγω ελεύθερης εξάτμισης, φίλτρου και προγραμματισμού. Όλα αυτά, με κάθε λεπτομέρεια θα τα αναλύσουμε στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Τί είναι λοιπόν το νέο Hypermotard 698 Mono; Πιο εύκολα λες τί δεν είναι παρά τί ακριβώς είναι, διότι δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σήμερα στην παραγωγή για να το συγκρίνεις.

Κάποτε υπήρχε! Το έλεγαν KTM Duke 620 First Edition, είχε carbon κουστούμι, πανάκριβο αγωνιστικό κινητήρα υψηλής απόδοσης, τα καλύτερα φρένα, τις καλύτερες αναρτήσεις και κόστιζε όσο ένα ιαπωνικό superbike 1000! Μάλιστα και η Husqvarna επί εποχής Castiglioni (MV Agusta Group) είχε βγάλει μια αντίστοιχα εξωτική Supermoto με το όνομα NOX

Δεν είχαν φτιαχτεί για να κερδίζουν παγκόσμια πρωταθλήματα supermoto, όμως πρόσφεραν την ίδια οδηγηκή απόλαυση στους ιδιοκτήτες τους μέσα και έξω από τις πίστες.

Ίδιας φιλοσοφίας μοτοσυκλέτα είναι και το Hypermotard 698 Mono, με τεχνολογία κινητήρα και ηλεκτρονικών από τον κόσμο των εξωτικών ιταλικών superbike και αναμενόμενα αντίστοιχου επιπέδου τιμή.

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

Αυτή τη στιγμή η Ducati δεν έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την ετήσια παραγωγή της και να φτιάξει στο εργοστάσιο της Ιταλίας μεγάλους αριθμούς φτηνών μοτοσυκλετών. Στο μέλλον ίσως πάει κι αυτή προς Ασία μεριά…

Αποφάσισε λοιπόν να φτιάχνει τις πιο προηγμένες τεχνολογικά μοτοσυκλέτες που μπορεί, αδιαφορώντας για το κατασκευαστικό κόστος και στοχεύοντας αποκλειστικά στο κοινό που θέλει όλες μαζί οι βαλβίδες στον κινητήρα της μοτοσυκλέτας του να είναι ελαφρύτερες από την μία βαλβίδα των υπόλοιπων μοτοσυκλετών κι ας κοστίζει εκείνος όσο ένα ολόκληρο scooter.

Υπάρχει τέτοιο κοινό για να στηρίξει οικονομικά μια τέτοια φιλοσοφία; Οι πρώτες παραγγελίες για το Hypermotard 698 Mono δείχνουν πως η απόφαση των Ιταλών ήταν σωστή!

Ducati Hypermotard Mono - Αποστολή ΜΟΤΟ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Hypermotard 698 Mono

Αντιπρόσωπος:

KOSMOCAR Α.Ε.

Τιμή:

Από 14.600€

 

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μήκος (mm):

-

Ύψος (mm):

-

Μεταξόνιο (mm):

1.443

Απόσταση από το έδαφος (mm):

-

Ύψος σέλας (mm):

904

Ίχνος (mm):

108

Γωνία κάστερ (˚):

26,1

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος:

Ατσάλινο σωληνωτό χωροδικτύωμα

Πλάτος (mm):

-

Βάρος κατασκευαστή, κενή / γεμάτη (kg):

- / 151

 

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος:

Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος desmo με 2ΕΕΚ και 4 β/κ

Διάμετρος επί διαδρομή (mm):

116 x 62,4

Χωρητικότητα (cc):

659

Σχέση συμπίεσης:

13,1:1

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

77,5/9.750

Ροπή (kg.m/rpm):

6,42/8.000

Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):

118,89

Τροφοδοσία:

RBW ψεκασμός με σώματα 62mm

Σύστημα εξαγωγής:

1 σε 2

Σύστημα λίπανσης:

Υγρό κάρτερ

Σύστημα εκκίνησης:

Μίζα

 

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Συμπλέκτης:

Υγρός, πολύδισκος, μονόδρομος με υδραυλική λειτουργία

Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:

Γρανάζια / 1,968

Τελική μετάδοση / σχέση:

Αλυσίδα / (15/42)

 

ΕΜΠΡΟΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

215/45

Ρυθμίσεις:

Πλήρεις

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

3,5 x 17

Ελαστικό:

120/70 ZR17 Pirelli Diablo Rosso IV

ΦΡΕΝΟ

Ένας δίσκος 330mm με ακτινικά τοποθετημένη δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων Brembo M4.32 και cornering ABS της Bosch

ΠΙΣΩ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Μονό αμορτισέρ Sachs με μοχλικό

Διαδρομή (mm):

240

Ρυθμίσεις:

Πλήρεις

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

5,0 x 17 MT

Ελαστικό:

160/60 ZR17 Pirelli Diablo Rosso IV

ΦΡΕΝΟ

Δίσκος 245mm και cornering ABS της Bosch

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Έγχρωμη LCD οθόνη 3,8 ιντσών με ενδείξεις για ταχύτητα, στροφές, επιλεγμένη σχέση, ολικό χιλιομετρητή, ρυθμιζόμενο Traction Control και Cornering ABS με δυνατότητα ρύθμισης του Slide Control σε 2 θέσεις, 4 Riding Modes (Sport, Road, Urban, Wet) και 3 διαφορετικές απόκρισεις κινητήρα (High, Medium, Low), Launch Control, Wheelie Control & Assist λυχνίες για φλας, φώτα πορείας και μεγάλης σκάλας, λειτουργίας κινητήρα και ABS, πίεσης λαδιού,

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):

12/-