Το δύσκολο παρόν της Kawasaki στην Ελλάδα και το γεμάτο επιλογές μέλλον

Τα πολυετή σενάρια πώλησης της TEOMOTO
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

8/10/2021

Η Kawasaki Heavy Industries στην αρχή του τρέχοντος οικονομικού έτους, δηλαδή την 1η Οκτωβρίου 2021, προχώρησε στην ανεξαρτητοποίηση του τμήματος που ασχολείται με τα καταναλωτικά προϊόντα της εταιρείας, δηλαδή το μικρότερο αλλά και πιο γνωστό κομμάτι του τεράστιου κύκλου εργασιών έχουν οι εκατό και πλέον εταιρείες που αποτελούν την KHI. Η κίνηση αυτή είχε ανακοινωθεί εδώ και ένα χρόνο και εξηγούμε το σκεπτικό σε αυτό εδώ το άρθρο με την ανακοίνωση της οργανωτικής αλλαγής.

Πρακτικά πλέον η Kawasaki Motors ltd στα προϊόντα που έρχονται σε επαφή με το ευρύ κοινό δηλαδή, μοτοσυκλέτες, Jetski ATV και Side by Side. Κατασκευάζοντας πυραύλους, δορυφόρους, πλοία, τρένα και ένα σωρό άλλα τεραστίων διαστάσεων και αξίας μηχανολογικά προϊόντα, μπορείς να μεγαλουργείς, χωρίς όμως να βρίσκεσαι και στην συνείδηση του κόσμου. Το μήνυμα του Προέδρου της KHI, κ. Yasuhiko Hashimoto είναι πως η μητρική εταιρεία θα εστιάσει στην βαριά βιομηχανία, την ενέργεια και την εξέλιξη της τεχνολογίας με έμφαση στην χρήση υδρογόνου, που το ΜΟΤΟ είχε τονίσει πρώτη φορά το 2008(!) πως είναι ο μόνος τρόπος στο μακρινό από τώρα μέλλον, να έχουμε μοτοσυκλέτες όπως τις μάθαμε και πραγματικά χαμηλούς ρύπους. Με λίγα λόγια η KHI προχωρά σε μία τυπική αλλά ουσιαστική οργανωτική αλλαγή, διατηρώντας φυσικά, τον έλεγχο της Kawasaki Motors, δίνοντας όμως το περιθώριο αυτονομίας που όσοι γνωρίζουν την ιστορία της Kawasaki αλλά και όλων των Ιαπωνικών εταιρειών είναι κάτι που χρειαζόταν εδώ και δεκαετίας να γίνει!

Η νέα Kawasaki Motors θα έχει έτσι την ευελιξία που χρειάζεται για να προχωρήσει σε ένα εξαιρετικά φιλόδοξο πλάνο επενδύσεων που μόνο στην Αμερικάνικη ήπειρο εκτιμάται πως θα αγγίξει τα 270 εκατομμύρια δολάρια, με επέκταση και δημιουργία νέων εργοστασίων, και κυρίως την απαραίτητη ευελιξία για διαρθρωτικές αλλαγές ανά χώρα και γεωγραφική περιοχή. Το πρώτο μήνυμα είναι άμεσο, σε μία από τις μεγαλύτερες αγορές του κόσμου με επίσης δυνατή βιομηχανία, την Μαλαισία. Η μέχρι τώρα διάθεση από την Kawasaki Motors Malaysia (KMM) παύει άμεσα και ξεκινά μία εξάμηνη περίοδο αναπροσαρμογής στο τέλος της οποίας την διάθεση των μοτοσυκλετών στην λιανική, αναλαμβάνει μία νέα εταιρεία, θυγατρική της MODENAS - όπου ως γνωστό η KHI κατέχει ένα μεγάλο ποσοστό συμμετοχής. Λαμβάνοντας υπόψη τέτοιες αλλαγές σε μεγάλες ασιατικές αγορές όπως η Μαλαισία, όπου τερματίζονται πολυετείς σχέσεις που κράτησαν 33 χρόνια, αντιλαμβανόμαστε πως η δημιουργία της Kawasaki Motors θα σηματοδοτήσει και άλλες αλλαγές σε προβληματικές για την ίδια αγορές, σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Με δεδομένο την συνεχώς πτωτική πορεία των πωλήσεων και των μεριδίων αγοράς της Kawasaki και στην χώρα μας, πιθανολογούμε πως ένας από τους επόμενους σταθμούς σε αυτό το οργανωτικό κύμα αλλαγών, ενδέχεται να είναι και η Ελλάδα. Όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν, πριν λίγα χρόνια ο όμιλος που ανήκει η ελληνική αντιπροσωπεία είχε μπει σε διαδικασία αναδιάρθρωσης για να καλύψει τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, με την Core Capital Partners να έχει αναλάβει την εντολή διαπραγμάτευσης με τα πιστωτικά ιδρύματα που πίεζαν και για την πώληση της ΤΕΟΜΟΤΟ μεταξύ άλλων. Εμείς έχουμε γίνει αποδέκτες τέτοιων συζητήσεων οι οποίες όμως δεν προχώρησαν παρακάτω καθώς υπήρχαν οικονομικά στοιχεία μη βιώσιμα που προέρχονταν από βάρη δανεισμού που είχε μεταφέρει ο όμιλος. Τουλάχιστον έτσι ξεκίνησαν αρχικά οι διερευνητικές επαφές, τόσο με παράγοντες της ελληνικής αγοράς μοτοσυκλέτας, όσο και με εύρωστους οικονομικά επιχειρηματίες από τον ευρύτερο κλάδο της αυτοκίνησης και των λιπαντικών που θα ήθελαν να εμπλακούν και στον χώρο της μοτοσυκλέτας.

Υπάρχει πολύ αναλυτικό άρθρο του MOTO, τον Μάρτιο του 2019, με τίτλο:

Kawasaki Ελλάδα: Πολύφερνος νύφη με πλήθος μνηστήρων - Οδεύει προς πώληση η αντιπροσωπεία στην Ελλάδα.

Κι εκεί αναλύεται όλο το πρώτο στάδιο επαφών που ήρθε στην επιφάνεια όταν η Sixt άλλαξε χέρια πηγαίνοντας στην ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ, που μεταξύ άλλων αντιπροσωπεύει και τις μοτοσυκλέτες Yamaha στην Ελλάδα, ταυτόχρονα με την ηχηρή αποχώρηση ιδρυτικού στελέχους και επί δεκαετιών επίκεφαλης της ΤΕΟΜΟΤΟ, κατόπιν διαφωνίας με τους μετόχους για την μετέπειτα πορεία. Η πώληση της Sixt ήταν μέρος της συμφωνίας με τις τράπεζες, που πέτυχε η Core Capital Partners για λογαριασμό του ομίλου, χωρίς όμως τότε να συμφωνήσουν για το μέλλον της ΤΕΟΜΟΤΟ που οι τράπεζες ήθελαν άμεσα να περάσει σε νέα χέρια. Πολλά έχουν αλλάξει από τον Μάρτιο του 2019 με πρώτο και καλύτερο τις συνθήκες, ίσως και την διάθεση του ομίλου Θεοχαράκη να διατηρήσει την ΤΕΟΜΟΤΟ. Ας μην ξεχνάμε πως ο όμιλος έχει ταυτίσει το όνομά του με την NISSAN και μέσα από ανεξάρτητες εταιρείες με μειοψηφική συμμετοχή συνεχίζει να διατηρεί ποσοστό, παράλληλα με την δραστηριότητα σε Renault και Dacia, στον ενεργειακό τομέα αλλά και στην ναυτιλία.

Απευθυνθήκαμε στην ΤΕΟΜΟΤΟ για τα παραπάνω δίνοντας περιθώριο 15 ημερών για κάποια δική τους απάντηση, χωρίς στο πέρας αυτού του διαστήματος να έχει καταστεί εφικτό να έχουμε δική τους τοποθέτηση. Το τελευταίο άλλωστε διάστημα αποχώρησαν από την ΤΕΟΜΟΤΟ και άλλα στελέχη που τους είχε ανατεθεί η διαχείριση συμπεριλαμβανομένου και του υπεύθυνου επικοινωνίας και κατά τις πληροφορίες μας η εταιρεία λειτουργεί με μειωμένο αριθμό στελεχών. Διακόπηκε επίσης κάθε προβολή των μοντέλων της εταιρείας, φτάνοντας σε εμάς μαρτυρία με την φράση «δεν θα στρώνουμε εμείς το έδαφος για τον επόμενο», πράγμα που δείχνει πως μάλλον είμαστε πολύ πιο κοντά σε μία τέτοια αλλαγή από αυτό που είμασταν τον Μάρτιο του 2019.

Αποτελεί γενικό -και μόνο- κανόνα πως οι Ιαπωνικές μητρικές εταιρείες σέβονται ιδιαίτερα τους αντιπροσώπους με τις προσωπικές σχέσεις να είναι ισχυρότερες και από συμβόλαιο, ενώ δεν παύουν να κοιτούν το ίδιο προσεκτικά κάθε αγορά, ανεξάρτητα από το πόσο μικρή κι αν είναι. Η Ελλάδα, πριν την οικονομική κρίση, ήταν μία από τις καλύτερες αγορές στην Ευρωζώνη, όχι μόνο για την Kawasaki αλλά και για το σύνολο σχεδόν των εταιρειών μοτοσυκλετών με πολύ υψηλά νούμερα πωλήσεων σε νέες, μεγάλες μοτοσυκλέτες.

Την παρούσα περίοδο δεν χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση όταν λέμε πως τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα για όλους, πόσο μάλιστα για μία premium εταιρεία με υψηλών προδιαγραφών γκάμα όπως η Kawasaki που δεν έχει υψηλή στόχευση σε μικρές μοτοσυκλέτες, παπιά και σκούτερ.

Η χώρα μας είναι και η μόνη χώρα στην Ευρώπη που ζητά μοτοσυκλέτες μικρότερες από 500 κυβικά και μεγαλύτερες από 125, όταν η τάση είναι αντίστροφη σε όλες τις υπόλοιπες χώρες όπου η ισοδυναμία των διπλωμάτων δεν έχει καταπολεμηθεί από εγχώριους παράγοντες και τα βήματα ενός νέου μοτοσυκλετιστή είναι πιθανότερο να τον οδηγήσουν πρώτα σε μοτοσυκλέτες 125 κυβικών και αμέσως μετά στα 500 κι άνω κυβικά. Είναι μόλις ένα από τα πράγματα, που την παρούσα στιγμή καθιστούν δύσκολη την υψηλή διείσδυση σε επίπεδο πωλήσεων της Kawasaki στην ελληνική αγορά, όταν στις υπόλοιπες χώρες μοντέλα όπως το Z900, την τοποθετούν ιδιαίτερα ψηλά στον πίνακα πωλήσεων (best seller κατηγορίας σε Γαλλία και Γερμανία!) ενώ επίσης έχουν πολύ ικανοποιητικά νούμερα πωλήσεων για όλη την σειρά των ακριβών Η2 μοτοσυκλετών.

Τα παραπάνω σκιαγραφούν κάπως, πως εδώ στην Ελλάδα απαιτούνται σκληρά μαθηματικά και έντονος συναισθηματισμός για να αναλάβει κάποιος αυτό το δύσκολο έργο, δύο στοιχεία που είναι και τα πρώτα που έχει μάθει να αποφεύγει κανείς στο δρόμο μιας υψηλής επένδυσης. Με την Kawasaki Motors να έχει πλέον μεγαλύτερο βαθμό ευελιξίας από πριν καθώς και φιλόδοξο πλάνο αναδιοργάνωσης, πρέπει να θεωρείται πιθανό πως κοιτούν ήδη και την εκπροσώπησή τους στην ελληνική αγορά. Το μόνο σίγουρο είναι πως η περίοδος των ζυμώσεων που ξεκίνησε πριν από καιρό, φαίνεται πώς μπαίνει σε τελικό στάδιο που θα έχει σαν αποτέλεσμα είτε την αναδιάρθρωση της υπάρχουσας κατάστασης, είτε θα οδηγήσει σε αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Εμείς από την πλευρά μας ευχόμαστε το καλύτερο δυνατό για μία τόσο σημαντική, κι αγαπημένη μάρκα, στην ελληνική αγορά!

Παρκάρουν άναρχα οι μοτοσυκλέτες στο αεροδρόμιο

Βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/9/2019

Έχουμε ως Έλληνες μία κακιά συνήθεια που αντανακλάται ιδιαίτερα έντονα και στην καθημερινή ζωή με την μοτοσυκλέτα, δεν μας καίγεται καρφί για τον διπλανό μας. Μην μπερδευτούμε με το φιλότιμο γιατί είναι άλλη ιστορία. Το φιλότιμο έρχεται στην επιφάνεια με την πρώτη φυσική αλληλεπίδραση, και αυτή η αντίθεση είναι επίσης μέρος του παράδοξου που κουβαλάμε ως λαός. Διότι για τον συνάνθρωπο που δεν ξέρουμε, που δεν έχουμε δει, δεν μας καίγεται καρφί. Θα ζήσει, θα πεθάνει, θα πρέπει να αιωρηθεί και να πετάξει πάνω από την μοτοσυκλέτα μας για να περάσει από εκεί που θα έπρεπε να περνά ανενόχλητος… δεν μας νοιάζει καθόλου.

Ζητάμε λοιπόν να υπάρχουν πάρκινγκ μοτοσυκλετών, βάζουμε ένα σωρό επιχειρήματα για να αιτιολογήσουμε την αναγκαιότητα της ύπαρξής τους, κάνουμε λόγο για την κοινωνική μας ευαισθησία, που κυκλοφορούμε με δύο τροχούς αντί για τέσσερις, κι αμέσως μετά οι μισοί από εμάς θα αμαυρώσουν την συνολική μας εικόνα.

Είμαστε απαράδεκτοι, ας το δεχτούμε μπας και γίνει το πρώτο βήμα για να πάμε παρακάτω. Παρκάροντας όπου βρεις για να μην περπατήσεις ακριβώς δύο μέτρα παραπάνω, δεν κερδίζεις τίποτα περισσότερο από τον χαρακτηρισμό «Γαϊδούρι». Κάτω από το σπίτι, μπροστά από το μαγαζί, ακόμη κι έξω από την καφετέρια, μπορεί κανείς να το καταλάβει για λόγους ασφαλείας. Να μην θέλεις να φύγει ποτέ η μοτοσυκλέτα σου από το οπτικό σου πεδίο. Ακόμη κι έτσι βέβαια δεν δικαιολογούνται πολλά από αυτά που κάνουμε και βλέπουμε καθημερινά στις ελληνικές πόλεις.

Αντίθετα όμως, στο πάρκινγκ ενός αεροδρόμιου ενώ λείπεις σε άλλη χώρα, ποιος ο λόγος να την παρατήσεις ακριβώς στην διέλευση των πεζών; Ακριβώς από εκεί που θα περάσουν οι υπόλοιποι, όταν μερικά βήματα παραπάνω, κυριολεκτικά μερικά βήματα, έχει άπλετο χώρο; Το αστείο της υπόθεσης είναι, πως βάση στατιστικών για τον προορισμό των περισσότερων Ελλήνων, αναχωρώντας από το Ελ.Βενιζέλος το πιθανότερο είναι πως εκεί που έχεις προσγειωθεί θα είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός στο παρκάρισμα με οτιδήποτε κι αν νοικιάσεις. Γιατί ξέρεις πως δεν θα μείνεις ατιμώρητος - ό,τι πιο αποτελεσματικό με εμάς τους Έλληνες.

Το πάρκινγκ των μοτοσυκλετών στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας, παρουσιάζει αρκετά προβλήματα από μόνο του. Ξεκίνησε ως ένας χώρος για προσωρινή στάθμευση που ήταν όμως καλυμμένος από την βροχή και έφτασε να είναι πρόβλημα διπλοπαρκαρισμένων και εύκολη λεία για τους κλέφτες, την μεγάλη μάστιγα με την οποία κανείς δεν ασχολείται σοβαρά. Ως μία λύση, το αεροδρόμιο μετέφερε την στάθμευση μοτοσυκλετών. Χώρισε την τελευταία γωνία ενός από τα πάρκινγκ μικρής διάρκειας, κι έβαλε τις μοτοσυκλέτες να ανεβαίνουν από την ράμπα των πεζών, πάνω σε μία κλειστή στροφή… Αντί να μας φτιάξει έναν χώρο μπροστά, όπως συμβαίνει σε άλλα αεροδρόμια της Μεσογείου, επέλεξε την τελευταία γωνία.

Για όσους παρκάρουν τις μοτοσυκλέτες τους και φεύγουν με τα πόδια, είχαν αφήσει μία δίοδο στα προσωρινά τοποθετημένα κάγκελα. Η κοινή λογική έλεγε πως κανείς δεν θα παρκάριζε ακριβώς μπροστά στην διέλευση. Κι όμως ακριβώς εκείνη ήταν που έκλειναν πρώτη. Λες και το έκαναν επίτηδες, μόλις έβλεπαν το άνοιγμα στα κάγκελα ελεύθερο, κάποιος έτρεχε να το πιάσει και να το κλείσει. Λες και υπάρχει κάποιου είδους συνεννόησης να εμποδίζεις πάντα τους υπόλοιπους. Έχουμε δει να δοκιμάζουν διάφορα για να μην παρκάρει κάποιος εκεί, να αφήνουν από χαρτιά μέχρι πλαστικοποιημένες ανακοινώσεις, να αλλάζουν κατεύθυνση τα κάγκελα, να βάζουν κορδέλες ή σχοινιά. Δεν δούλεψε τίποτα. Κάποιοι ταξιδιώτες το πήραν πάνω τους, αφήνουν "post-it" βρίζοντας στις μοτοσυκλέτες, έχουμε πετύχει και κάποιον που προσπαθούσε να ξεβιδώσει μανέτες και ήθελε να μας πείσει να μην καλέσουμε την αστυνομία, πως δεν πήγαινε να κλέψει, δεν ταιριάζουν οι μανέτες στην μοτοσυκλέτα του, αλλά δεν αντέχει άλλο να του μπαίνουν στα πλευρά προσπαθώντας να περάσει ανάμεσα από τιμόνια.

Τελευταία δεν υπάρχει καμία έξοδος για τους αναβάτες αφότου παρκάρουν, έχουν τοποθετηθεί κάγκελα ολούθε και ας κάνουν τον γύρο. Μόλις κάποιος μετακίνησε δύο από αυτά τα κάγκελα για να περάσει -ως πεζός πλέον- το αμέσως επόμενο λεπτό εμφανίστηκε και κάποιος άλλος για να παρκάρει ακριβώς εκεί. Μην τυχόν και μείνει καμιά πύλη ανοικτή και φύγουν τα πρόβατα από το μαντρί. Οι απαντήσεις είναι αφοπλιστικές, κυμαίνονται από «που να το βάλω» με φόντο ένα κενό 5 μέτρων, εώς «λίγο θα κάνω» ενώ έχει εισιτήριο για πτήση. Πρόκειται απλά για αδιαφορία. Θέλουμε να έχουμε ξεχωριστό δικό μας χώρο, να μην παρκάρουν τα αυτοκίνητα ή να μην τον κλείνουν, όμως την ίδια στιγμή δεν θέλουμε και να τηρήσουμε τους βασικούς κανόνες για την ίδια την στάθμευση μοτοσυκλετών. Κι αυτό που είναι πιο ενοχλητικό, είναι πως χάνεις το δίκιο σου από την εικόνα που δίνει η μειοψηφία… Πριν προσπαθήσουμε λοιπόν να λύσουμε όλα τα προβλήματα με την στάθμευση των μοτοσυκλετών είναι αναγκαίο να απωλέσουμε πρώτα τέτοιες συμπεριφορές.

Ετικέτες