Το δύσκολο παρόν της Kawasaki στην Ελλάδα και το γεμάτο επιλογές μέλλον

Τα πολυετή σενάρια πώλησης της TEOMOTO
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

8/10/2021

Η Kawasaki Heavy Industries στην αρχή του τρέχοντος οικονομικού έτους, δηλαδή την 1η Οκτωβρίου 2021, προχώρησε στην ανεξαρτητοποίηση του τμήματος που ασχολείται με τα καταναλωτικά προϊόντα της εταιρείας, δηλαδή το μικρότερο αλλά και πιο γνωστό κομμάτι του τεράστιου κύκλου εργασιών έχουν οι εκατό και πλέον εταιρείες που αποτελούν την KHI. Η κίνηση αυτή είχε ανακοινωθεί εδώ και ένα χρόνο και εξηγούμε το σκεπτικό σε αυτό εδώ το άρθρο με την ανακοίνωση της οργανωτικής αλλαγής.

Πρακτικά πλέον η Kawasaki Motors ltd στα προϊόντα που έρχονται σε επαφή με το ευρύ κοινό δηλαδή, μοτοσυκλέτες, Jetski ATV και Side by Side. Κατασκευάζοντας πυραύλους, δορυφόρους, πλοία, τρένα και ένα σωρό άλλα τεραστίων διαστάσεων και αξίας μηχανολογικά προϊόντα, μπορείς να μεγαλουργείς, χωρίς όμως να βρίσκεσαι και στην συνείδηση του κόσμου. Το μήνυμα του Προέδρου της KHI, κ. Yasuhiko Hashimoto είναι πως η μητρική εταιρεία θα εστιάσει στην βαριά βιομηχανία, την ενέργεια και την εξέλιξη της τεχνολογίας με έμφαση στην χρήση υδρογόνου, που το ΜΟΤΟ είχε τονίσει πρώτη φορά το 2008(!) πως είναι ο μόνος τρόπος στο μακρινό από τώρα μέλλον, να έχουμε μοτοσυκλέτες όπως τις μάθαμε και πραγματικά χαμηλούς ρύπους. Με λίγα λόγια η KHI προχωρά σε μία τυπική αλλά ουσιαστική οργανωτική αλλαγή, διατηρώντας φυσικά, τον έλεγχο της Kawasaki Motors, δίνοντας όμως το περιθώριο αυτονομίας που όσοι γνωρίζουν την ιστορία της Kawasaki αλλά και όλων των Ιαπωνικών εταιρειών είναι κάτι που χρειαζόταν εδώ και δεκαετίας να γίνει!

Η νέα Kawasaki Motors θα έχει έτσι την ευελιξία που χρειάζεται για να προχωρήσει σε ένα εξαιρετικά φιλόδοξο πλάνο επενδύσεων που μόνο στην Αμερικάνικη ήπειρο εκτιμάται πως θα αγγίξει τα 270 εκατομμύρια δολάρια, με επέκταση και δημιουργία νέων εργοστασίων, και κυρίως την απαραίτητη ευελιξία για διαρθρωτικές αλλαγές ανά χώρα και γεωγραφική περιοχή. Το πρώτο μήνυμα είναι άμεσο, σε μία από τις μεγαλύτερες αγορές του κόσμου με επίσης δυνατή βιομηχανία, την Μαλαισία. Η μέχρι τώρα διάθεση από την Kawasaki Motors Malaysia (KMM) παύει άμεσα και ξεκινά μία εξάμηνη περίοδο αναπροσαρμογής στο τέλος της οποίας την διάθεση των μοτοσυκλετών στην λιανική, αναλαμβάνει μία νέα εταιρεία, θυγατρική της MODENAS - όπου ως γνωστό η KHI κατέχει ένα μεγάλο ποσοστό συμμετοχής. Λαμβάνοντας υπόψη τέτοιες αλλαγές σε μεγάλες ασιατικές αγορές όπως η Μαλαισία, όπου τερματίζονται πολυετείς σχέσεις που κράτησαν 33 χρόνια, αντιλαμβανόμαστε πως η δημιουργία της Kawasaki Motors θα σηματοδοτήσει και άλλες αλλαγές σε προβληματικές για την ίδια αγορές, σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Με δεδομένο την συνεχώς πτωτική πορεία των πωλήσεων και των μεριδίων αγοράς της Kawasaki και στην χώρα μας, πιθανολογούμε πως ένας από τους επόμενους σταθμούς σε αυτό το οργανωτικό κύμα αλλαγών, ενδέχεται να είναι και η Ελλάδα. Όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν, πριν λίγα χρόνια ο όμιλος που ανήκει η ελληνική αντιπροσωπεία είχε μπει σε διαδικασία αναδιάρθρωσης για να καλύψει τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, με την Core Capital Partners να έχει αναλάβει την εντολή διαπραγμάτευσης με τα πιστωτικά ιδρύματα που πίεζαν και για την πώληση της ΤΕΟΜΟΤΟ μεταξύ άλλων. Εμείς έχουμε γίνει αποδέκτες τέτοιων συζητήσεων οι οποίες όμως δεν προχώρησαν παρακάτω καθώς υπήρχαν οικονομικά στοιχεία μη βιώσιμα που προέρχονταν από βάρη δανεισμού που είχε μεταφέρει ο όμιλος. Τουλάχιστον έτσι ξεκίνησαν αρχικά οι διερευνητικές επαφές, τόσο με παράγοντες της ελληνικής αγοράς μοτοσυκλέτας, όσο και με εύρωστους οικονομικά επιχειρηματίες από τον ευρύτερο κλάδο της αυτοκίνησης και των λιπαντικών που θα ήθελαν να εμπλακούν και στον χώρο της μοτοσυκλέτας.

Υπάρχει πολύ αναλυτικό άρθρο του MOTO, τον Μάρτιο του 2019, με τίτλο:

Kawasaki Ελλάδα: Πολύφερνος νύφη με πλήθος μνηστήρων - Οδεύει προς πώληση η αντιπροσωπεία στην Ελλάδα.

Κι εκεί αναλύεται όλο το πρώτο στάδιο επαφών που ήρθε στην επιφάνεια όταν η Sixt άλλαξε χέρια πηγαίνοντας στην ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ, που μεταξύ άλλων αντιπροσωπεύει και τις μοτοσυκλέτες Yamaha στην Ελλάδα, ταυτόχρονα με την ηχηρή αποχώρηση ιδρυτικού στελέχους και επί δεκαετιών επίκεφαλης της ΤΕΟΜΟΤΟ, κατόπιν διαφωνίας με τους μετόχους για την μετέπειτα πορεία. Η πώληση της Sixt ήταν μέρος της συμφωνίας με τις τράπεζες, που πέτυχε η Core Capital Partners για λογαριασμό του ομίλου, χωρίς όμως τότε να συμφωνήσουν για το μέλλον της ΤΕΟΜΟΤΟ που οι τράπεζες ήθελαν άμεσα να περάσει σε νέα χέρια. Πολλά έχουν αλλάξει από τον Μάρτιο του 2019 με πρώτο και καλύτερο τις συνθήκες, ίσως και την διάθεση του ομίλου Θεοχαράκη να διατηρήσει την ΤΕΟΜΟΤΟ. Ας μην ξεχνάμε πως ο όμιλος έχει ταυτίσει το όνομά του με την NISSAN και μέσα από ανεξάρτητες εταιρείες με μειοψηφική συμμετοχή συνεχίζει να διατηρεί ποσοστό, παράλληλα με την δραστηριότητα σε Renault και Dacia, στον ενεργειακό τομέα αλλά και στην ναυτιλία.

Απευθυνθήκαμε στην ΤΕΟΜΟΤΟ για τα παραπάνω δίνοντας περιθώριο 15 ημερών για κάποια δική τους απάντηση, χωρίς στο πέρας αυτού του διαστήματος να έχει καταστεί εφικτό να έχουμε δική τους τοποθέτηση. Το τελευταίο άλλωστε διάστημα αποχώρησαν από την ΤΕΟΜΟΤΟ και άλλα στελέχη που τους είχε ανατεθεί η διαχείριση συμπεριλαμβανομένου και του υπεύθυνου επικοινωνίας και κατά τις πληροφορίες μας η εταιρεία λειτουργεί με μειωμένο αριθμό στελεχών. Διακόπηκε επίσης κάθε προβολή των μοντέλων της εταιρείας, φτάνοντας σε εμάς μαρτυρία με την φράση «δεν θα στρώνουμε εμείς το έδαφος για τον επόμενο», πράγμα που δείχνει πως μάλλον είμαστε πολύ πιο κοντά σε μία τέτοια αλλαγή από αυτό που είμασταν τον Μάρτιο του 2019.

Αποτελεί γενικό -και μόνο- κανόνα πως οι Ιαπωνικές μητρικές εταιρείες σέβονται ιδιαίτερα τους αντιπροσώπους με τις προσωπικές σχέσεις να είναι ισχυρότερες και από συμβόλαιο, ενώ δεν παύουν να κοιτούν το ίδιο προσεκτικά κάθε αγορά, ανεξάρτητα από το πόσο μικρή κι αν είναι. Η Ελλάδα, πριν την οικονομική κρίση, ήταν μία από τις καλύτερες αγορές στην Ευρωζώνη, όχι μόνο για την Kawasaki αλλά και για το σύνολο σχεδόν των εταιρειών μοτοσυκλετών με πολύ υψηλά νούμερα πωλήσεων σε νέες, μεγάλες μοτοσυκλέτες.

Την παρούσα περίοδο δεν χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση όταν λέμε πως τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα για όλους, πόσο μάλιστα για μία premium εταιρεία με υψηλών προδιαγραφών γκάμα όπως η Kawasaki που δεν έχει υψηλή στόχευση σε μικρές μοτοσυκλέτες, παπιά και σκούτερ.

Η χώρα μας είναι και η μόνη χώρα στην Ευρώπη που ζητά μοτοσυκλέτες μικρότερες από 500 κυβικά και μεγαλύτερες από 125, όταν η τάση είναι αντίστροφη σε όλες τις υπόλοιπες χώρες όπου η ισοδυναμία των διπλωμάτων δεν έχει καταπολεμηθεί από εγχώριους παράγοντες και τα βήματα ενός νέου μοτοσυκλετιστή είναι πιθανότερο να τον οδηγήσουν πρώτα σε μοτοσυκλέτες 125 κυβικών και αμέσως μετά στα 500 κι άνω κυβικά. Είναι μόλις ένα από τα πράγματα, που την παρούσα στιγμή καθιστούν δύσκολη την υψηλή διείσδυση σε επίπεδο πωλήσεων της Kawasaki στην ελληνική αγορά, όταν στις υπόλοιπες χώρες μοντέλα όπως το Z900, την τοποθετούν ιδιαίτερα ψηλά στον πίνακα πωλήσεων (best seller κατηγορίας σε Γαλλία και Γερμανία!) ενώ επίσης έχουν πολύ ικανοποιητικά νούμερα πωλήσεων για όλη την σειρά των ακριβών Η2 μοτοσυκλετών.

Τα παραπάνω σκιαγραφούν κάπως, πως εδώ στην Ελλάδα απαιτούνται σκληρά μαθηματικά και έντονος συναισθηματισμός για να αναλάβει κάποιος αυτό το δύσκολο έργο, δύο στοιχεία που είναι και τα πρώτα που έχει μάθει να αποφεύγει κανείς στο δρόμο μιας υψηλής επένδυσης. Με την Kawasaki Motors να έχει πλέον μεγαλύτερο βαθμό ευελιξίας από πριν καθώς και φιλόδοξο πλάνο αναδιοργάνωσης, πρέπει να θεωρείται πιθανό πως κοιτούν ήδη και την εκπροσώπησή τους στην ελληνική αγορά. Το μόνο σίγουρο είναι πως η περίοδος των ζυμώσεων που ξεκίνησε πριν από καιρό, φαίνεται πώς μπαίνει σε τελικό στάδιο που θα έχει σαν αποτέλεσμα είτε την αναδιάρθρωση της υπάρχουσας κατάστασης, είτε θα οδηγήσει σε αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Εμείς από την πλευρά μας ευχόμαστε το καλύτερο δυνατό για μία τόσο σημαντική, κι αγαπημένη μάρκα, στην ελληνική αγορά!

Ο Erik Buell και το σύνδρομο καταδίωξης

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/8/2014

Μερικές φορές οι μεγαλύτεροι εχθροί για την εξέλιξή μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι. Μια πρόσφατη ιστορία αποδεικνύει πως και για τον ονειροπόλο Buell, ο εαυτός του και μόνο είναι ένα μεγάλο βάρος δεμένο στα πόδια, που τον εμποδίζει στα μεγάλα βήματα.

Πρωταγωνιστής σε αυτή την ιστορία είναι δημοσιογράφος του Cycle World, ο κ.Buell και τρίτος εξωτερικός μάρτυρας που επιβεβαιώνει τα παρακάτω, αμερικανός ντίλερ ελαστικών. Πριν από λίγους μήνες το αμερικάνικο περιοδικό ζήτησε για δοκιμή την EBR 1190RX και η απάντηση που πήραν τους ξάφνιασε πάρα πολύ. «Θα σας δώσω τη μοτοσυκλέτα, αν μου αποδείξετε ότι η ιπποδύναμη που ανακοινώνετε για τη δυναμομέτρηση της Panigale είναι πραγματική».

Παρένθεση εδώ, καθώς σε αυτό το σημείο ξαφνιάστηκα κι εγώ με τη σειρά μου τόσο, που άρχισα να στριφογυρίζω στην καρέκλα, κάνοντας ερωτήσεις απλά και μόνο για να σταματήσει η αφήγηση ώστε να μπορέσω να χωνέψω αυτό που άκουγα. Γιατί προσωπικά πίστευα ότι αυτά τα πράγματα μπορούν να ακουστούν μονάχα σε ελληνική συζήτηση κάπου στο internet, σε καφετέριες κ.ο.κ.. Δεν περιμένεις να τα ακούσεις από κάποιον σοβαρό άνθρωπο, πόσο μάλλον όλα τα υπόλοιπα που ακολούθησαν.

Μετά από ένα σωρό εξηγήσεις για το πώς γίνεται η δουλειά του ειδικού τύπου και για το απλό γεγονός ότι δεν έχουν καμία σκοπιμότητα να ευνοήσουν ή να αδικήσουν τον οποιονδήποτε, χώρια που ακόμα κι αν το έκαναν δεν θα αργούσε καθόλου να γυρίσει μπούμερανκ, ο Erik κατέληξε ότι δεν είναι το περιοδικό που δεν εμπιστεύεται αλλά την ίδια την Ducati, ολοκληρώνοντας απότομα την κουβέντα με το εξής:

«Αν μου αποδείξετε ότι η Panigale που δίνει η αντιπροσωπία στους δημοσιογράφους, έχει την ίδια ιπποδύναμη με αυτές που πουλά στους πελάτες, τότε θα σας δώσω τη μοτοσυκλέτα μου για δοκιμή».

Ξεκινά λοιπόν ένας μαραθώνιος του περιοδικού, να βρουν μια Panigale έξω από τα τυπικά κανάλια επικοινωνίας που έχουν, για να είναι σίγουρος ο Erik ότι δεν την πείραξαν. Πράγμα καθόλου απλό καθώς πρέπει να πείσουν τον ιδιοκτήτη της να την φέρει στο ίδιο δυναμόμετρο για να συγκρίνουν τις αποδόσεις. Και εκεί οι αποστάσεις δεν είναι αμελητέες. Η μέτρηση της ιπποδύναμης είναι ένα λεπτομερές θέμα. Η ίδια μοτοσυκλέτα μπορεί να έχει μικρή διαφορά από δυναμόμετρο σε δυναμόμετρο, ενώ το ίδιο το δυναμόμετρο αν το μεταφέρεις σε διαφορετικό υψόμετρο θα σου δείξει άλλα νούμερα. Ο καιρός επίσης επηρεάζει την μέτρηση. Η ίδια μοτοσυκλέτα, στο ίδιο δυναμόμετρο, θα δείξει άλλα νούμερα με βροχερό καιρό, κι άλλα με ηλιόλουστη και ξερή ατμόσφαιρα. Δεν θα είναι η μέρα με τη νύχτα, αλλά θα υπάρχει μια μικρή διαφορά. Αυτά όμως τα ξέρει ακόμα και ο Erik, οπότε όταν τελικά βρήκαν μια καινούρια Panigale που απέδωσε σχεδόν δύο ίππους λιγότερους, πείσθηκε ότι η Ducati δεν μαγειρεύει τα νούμερα και τους έδωσε την EBR 1190RX για δοκιμή. Από έναν έως τέσσερις ίππους, είναι μια φυσιολογική απόκλιση από μοτοσυκλέτα σε μοτοσυκλέτα, ακόμα και ανάμεσα σε αυτές που βγαίνουν διαδοχικά από τη γραμμή παραγωγής!

Λάδι στη φωτιά όμως, με τον τρόπο της, έριξε και η αντιπροσωπία της Ducati, όταν πληροφορήθηκε το λόγο που κάποιος έψαχνε σε όλη την Αμερική μια Panigale για δοκιμή, αλλά όχι από τα μοντέλα test-ride που στέλνει στους ντίλερ η ίδια . «Εμείς είμαστε ένα πολύ μικρό εργοστάσιο, και να θέλαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο, δεν έχουμε τους πόρους!», ήταν η δήλωσή τους.

Πράγμα που ως δήλωση, είναι εξίσου ανόητη με την ίδια την απαίτηση του Erik Buell. Δεν χρειάζεσαι "πόρους" για να πειράξεις μια χαρτογράφηση. Απλά θέλεις λίγο χρόνο! Στο τέλος θα έχεις βέβαια χαλάσει την απόδοση στις χαμηλές στροφές και θα έχεις αλλοιώσει προς το χειρότερο την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Όμως θα έχεις ένα μεγαλύτερο απόλυτο νούμερο ιπποδύναμης, αφού αυτό ήταν το μόνο που πραγματικά θέλεις σε αυτή την περίπτωση. Επίσης από την απάντηση της εκεί αντιπροσωπίας της Ducati, είναι σαν να υπονοείται πως αν είχαν μεγαλύτερο κύκλο εργασιών, τότε αυτή θα ήταν μια πρακτική που θα ακολουθούσαν. Όλα αυτά σε κάνουν καταρχήν να αναρωτιέσαι σε ποια χρονολογία ζεις. Γιατί παλιότερα ίσως πράγματι οι εταιρίες να έκαναν τόσα κι άλλα τόσα, όμως ο κόσμος της μοτοσυκλέτας έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια. Άλλαξε τόσο που έγινε αγνώριστος.

Ο Erik Buell λοιπόν δήλωσε εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι κανένας δεν "κλέβει" και παραδέχτηκε ότι ο δικύλινδρος της Ducati είναι πιο αποδοτικός από αυτό που πίστευε. Το θέμα μας όμως είναι ότι αυτή η συμπεριφορά δεν οδηγεί πουθενά. Κλέβει ενέργεια και χρόνο, όταν σε αυτό το επίπεδο επιχειρηματικότητας, που τα πάντα περνούν από το χέρι ενός ανθρώπου, αυτά τα δύο είναι ότι πιο σημαντικό έχει. Ο Erik Buell είναι απίστευτα αισιόδοξος, και όταν δεν του βγαίνουν τα σχέδια (συχνό φαινόμενο στους υπεραισιόδοξους) ρίχνει το φταίξιμο αλλού, αντί να οπισθοχωρήσει λίγα βήματα, αναλύοντας τα λάθη του για να συνεχίσει εκ νέου. Αυτό μας διδάσκει η πιο πάνω ιστορία, και γενικότερα η δημιουργία και το τέλος της Buell.

Όταν έκανε τα πρώτα του βήματα στην κατασκευή μοτοσυκλετών, εμπιστεύτηκε έναν εκπληκτικό στη μηχανολογία Άγγλο, αλλά τρομερά τσαπατσούλη που αποδεδειγμένα δεν κατασκεύαζε αξιόπιστους κινητήρες. Ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τον Erik να αγοράσει όλο το στοκ, καθώς και τα δικαιώματα παραγωγής, όταν η Αγγλική αυτή εταιρία αναγκάστηκε να κλείσει. Ήταν αισιόδοξος ότι θα καταφέρει να φτιάξει σωστά όλους τους στοκ κινητήρες, και μετά να βγάλει στην παραγωγή την επόμενη γενιά αυτού του δίχρονου, χωρίς να παρουσιάζει τα ίδια προβλήματα. Δεν τα κατάφερε ποτέ. Στο τέλος επέστρεψε στην H-D που ανέλαβε να γίνει μέτοχος στην Buell και μετά από μια σειρά "αναποδιών" του Erik, να την εξαγοράσει πλήρως το 2003. Το 2009, ένα χρόνο μετά από την οικονομική κρίση που χτύπησε την Αμερική, η H-D έκλεισε την Buell ρευστοποιώντας το στοκ. Ο Erik πήρε 13 υπαλλήλους και ξεκίνησε την κατασκευή μιας αγωνιστικής μοτοσυκλέτας βγάζοντας αρχικά εκατό κομμάτια στην παραγωγή, για να μπορεί να αγωνιστεί με αυτή, και τώρα προχωρά στο επόμενο βήμα. Κάνει ουσιαστικά τον τρίτο, ολόιδιο, ομόκεντρο κύκλο, σε ότι αφορά το δικό του κομμάτι στην ιστορία της μοτοσυκλέτας. Ακολουθεί τα ίδια πάντα βήματα με το πείσμα του Wile E.Coyote που κυνηγά τον Road Runner, αλλά ο μόνος τρόπος να επιτύχει, είναι να σταματήσει να πιστεύει ότι όλοι τον υπονομεύουν και να επικεντρωθεί σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, ειδικά τώρα που ετοιμάζεται για νέο ξεκίνημα στο WSBK!

Η παραπάνω ιστορία έχει ωστόσο τεράστια βαρύτητα για εμάς εδώ στην Ελλάδα. Γιατί απλούστατα δεν διαφέρει από τον κυρίαρχο τρόπος σκέψης των εγχώριων επιχειρηματιών! Μακάρι να αποτελέσει παράδειγμα αποφυγής. Γιατί κι εδώ, με την πρώτη αναποδιά εκτοξεύει κανείς κάθε είδους δικαιολογίες, απειλές και κατηγορίες προς κάθε κατεύθυνση. Σπάνια ακούς: "έκανα εκείνο και εκείνο το λάθος". Απεναντίας ακούς: "Αν δεν ήταν αυτός έτσι, αν ο άλλος δεν με τάιζε γιουβέτσι, και αν ο καιρός δεν είχε βρέξει, θα ήμουν τώρα πλούσιος". Με την ίδια επίσης ευκολία ακούμε κατά καιρούς να εκτοξεύονται κατηγορίες και σε πρόσωπα μεμονωμένα: "Διάβασα μια πρόταση από μία δήλωση του τάδε, και κατάλαβα από εκεί ότι υποστηρίζει τον δείνα!" Ας μην γινόμαστε Erik Buell, και μέγιστοι αναλυτές των πάντων, ας παραδεχτούμε ότι δεν μπορούμε να τα ξέρουμε όλα, και ας επικεντρωθούμε σε αυτό που κάνει ο καθένας μας καλύτερα. Θα εξελιχθούμε πολύ πιο γρήγορα…

Ετικέτες