10 urban legends για την μοτοσυκλέτα

οι μύθοι που αναπαράγονται
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

15/11/2016

Σίγουρα όλο μας έχουμε βρεθεί σε πηγαδάκια και συζητήσεις σχετικά με το πώς μπορεί κανείς να κάνει την μοτοσυκλέτα του καλύτερη και γρηγορότερη, για το τι μπορεί να αντιμετωπίσει οδηγώντας μοτοσυκλέτα, ή για οδηγικά tips που νικούν ακόμη και τους νόμους της φυσικής! Είναι οι συζητήσεις που ανακυκλώνουν τους περίφημους Αστικούς Μύθους οι οποίοι –στην συντριπτική τους πλειοψηφία- είναι από τερατολογίες μέχρι… ανοησίες, που πολλές φορές μπορεί να αποδειχθούν και επικίνδυνες.
Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά και σε μια σωστή βάση, σας παραθέτουμε τους 10 δημοφιλέστερους απ' αυτούς τους μύθους και τους λόγους για τους οποίους παραμένουν απλώς και μόνο μύθοι…

 

"Όταν βλέπεις το τρακάρισμα να έρχεται, ρίξε την μοτοσυκλέτα μόνος σου"

Εντάξει… είναι ίσως το πιο τραγικό απ' όλα και κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί ΠΟΤΕ! Κατ' αρχήν η ταχύτητα με την οποία συμβαίνουν τα περισσότερα ατυχήματα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για να επεξεργαστεί ο εγκέφαλος του αναβάτη κάτι τέτοιο ώστε να σκεφτεί να κάνει μια τέτοια κίνηση. Είναι επίσης αδιανόητο καθώς το ένστικτο της επιβίωσης δεν θα σε αφήσει να πέσεις μόνος σου πριν από μια σύγκρουση, ανεξάρτητα από το ρίσκο που κρύβει ένα τέτοιο συμβάν. Αντιθέτως, ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για να μειωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι πιθανότητες ενός σοβαρού τραυματισμού, είναι να προσπαθήσετε να μειώσετε όσο περισσότερο μπορείτε την ταχύτητα της μοτοσυκλέτας σας και με τα δύο φρένα, κρατώντας την παράλληλα όρθια. Έστω κι αν σ' αυτό το ελάχιστο διάστημα καταφέρετε να μειώσετε την ταχύτητα 10km/h μπορεί αυτή η επιβράδυνση να κάνει την διαφορά για το αν θα επιστέψετε σπίτι σας με μώλωπες και γρατζουνιές, ή αν δεν θα επιστέψετε καθόλου. Αφήστε λοιπόν τα ακροβατικά για τους stuntmen του Χόλυγουντ και τις ταινίες του James Bond. Εξάλλου στον κινηματογράφο είναι απαραίτητο το στοιχείο της υπερβολής και του αδύνατου. Διαφορετικά θα πηδούσαμε με ένα BMW cruiser από ταράτσα σε ταράτσα για πλάκα…

 

"Μην σκέφτεσαι ποτέ ότι μπορεί να πέσεις, γιατί τότε θα συμβεί"

Εδώ έχουμε ίσως τον νικητή για το Όσκαρ της μπούρδας. Με μια δόση μεταφυσικού και δήθεν γνώση της αυθυποβολής, οι τάχα έμπειροι μπορούν να τρομοκρατήσουν τους πιο αρχάριους αναβάτες. Κάθε φορά που ανεβαίνετε πάνω στην μοτοσυκλέτα σας, πρέπει να γνωρίζετε του κινδύνους και τις πιθανότητες κάποιου ατυχήματος, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι θα επικεντρώνετε την προσοχή σας μόνο σ' αυτό κάθε φορά που θα οδηγείτε. Έχοντας όμως αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού σας, κρατάτε τον εγκέφαλο σε ετοιμότητα ώστε να αντιδράσει ανάλογα σε μια –ο μη γένοιτο – τέτοια περίπτωση.

 

"Καλύτερα να ξεκινήσει κάποιος από scooter πριν οδηγήσει μοτοσυκλέτα"

Ο ορισμός της άγνοιας! Αν θέλεις να μάθεις να οδηγείς μοτοσυκλέτα θα πρέπει να ξεκινήσεις με μοτοσυκλέτα, κατά προτίμηση κάτι που θα σε κάνει να νιώθεις άνετα και ασφαλής, με λιγότερα ίσως κυβικά ως πρώτη εμπειρία και στην πορεία μπορείτε να ανεβαίνετε κατηγορίες. Ο μόνος λόγος για να ξεκινήσεις να οδηγείς scooter, είναι πολύ απλά για να μάθεις να οδηγείς scooter. Μια μοτοσυκλέτα έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά και γι' αυτό το λόγο η τεχνική που απαιτείται για να την οδηγήσεις διαφέρει σημαντικά από τα scooter. Για παράδειγμα, τα scooter στην πλειοψηφία τους έχουν μεγαλύτερη κατανομή βάρους προς τα πίσω, γεγονός που κάνει πιο επιτακτική την χρήση του πίσω φρένου στην επιβράδυνση, σε αντίθεση με τις μοτοσυκλέτες όπου το μπροστινό φρένο έχει πολύ μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στο φρενάρισμα. Κλείστε λοιπόν τ' αφτιά σας στους επαΐοντες και ξεκινήστε να μαθαίνετε με αυτό που σκοπεύετε να οδηγήσετε όταν θα είστε κάτοχος διπλώματος.

 

"Με αγωνιστικά ελαστικά θα πάω γρηγορότερα στο δρόμο"

Σε καμία περίπτωση! Τα αγωνιστικά ελαστικά έχουν εντελώς διαφορετική σύσταση και σχεδίαση και προορίζονται για αγώνες. Γι' αυτό άλλωστε λέγονται… αγωνιστικά ελαστικά. Έχουν εντελώς διαφορετική περιεκτικότητα σε πυρίτιο και γι' αυτό το λόγο έχουν διαφορετική θερμοκρασία λειτουργίας την οποία για να φτάσουν χρειάζονται τις ειδικές συνθήκες οδήγησης μέσα σε μια πίστα. Στον δρόμο δεν πρόκειται ποτέ να φτάσουν αυτές τις θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα να μην δουλέψουν σωστά και να είναι ως και επικίνδυνο να κυκλοφορήσετε μ' αυτά. Επίσης, η πιο τριγωνική κορώνα τα κάνει ιδιαίτερα νευρικά στις ευθείες, τόσο που πολλές φορές αρχίζουν να δουλεύουν τα σταμπιλιζατέρ! Μπορεί να δείχνουν cool κι εντυπωσιακά πάνω στη μοτοσυκλέτα σας, αλλά από τη στιγμή που θα αρχίσετε να κινείστε θα χαθεί κάθε μαγεία του image και του prestige, όταν όλοι θα αναρωτιούνται γιατί καταβάλετε τόσο αγωνιώδεις προσπάθειες να ισορροπήσετε στην πρώτη στροφή που θα συναντήσετε…

 

"Δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ σε μένα"

Η μεγαλύτερη πλάνη όλων και από τις πλέον επικίνδυνες, καθώς αν εφησυχαστείτε πνευματικά και σωματικά με την πεποίθηση ότι είστε… άτρωτοι, τότε είναι που κινδυνεύετε πραγματικά. Αν δεν έχετε εμπλακεί σε κάποιο συμβάν ή δεν είχατε κάποια πτώση τα τελευταία χρόνια που οδηγείτε, αυτό δεν σημαίνει ότι έχετε υπογράψει κάποιο συμβόλαιο που σας απαλλάσσει από μια τέτοια πιθανότητα. Πάντα όταν οδηγούμε μοτοσυκλέτα είμαστε προετοιμασμένοι για το απροσδόκητο και η σωστή νοοτροπία είναι να σκεφτόμαστε πώς θα αντιδράσουμε όταν συμβεί και όχι αν συμβεί κάτι. Για να αντιληφθείτε τη σημασία της σωστής νοοτροπίας και της ετοιμότητας, λάβετε υπ' όψιν σας ότι πρόσφατες μελέτες και έρευνες απέδειξαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ατυχημάτων συμβαίνουν σε μια ακτίνα μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από τη βάση μας, στο περιβάλλον δηλαδή που γνωρίζουμε καλά και νιώθουμε απόλυτα εξοικειωμένοι με τις συνθήκες και κατ' επέκταση, υποσυνείδητα, μιας διακατέχει η μεγαλύτερη χαλάρωση.

 


"Καλό είναι οδηγείτε τα καινούργια ελαστικά με χαμηλή πίεση για μερικά χιλιόμετρα, για να στρώσουν και να φύγει η γυαλιστερή επικάλυψη απ' όλο το πέλμα"


Αυτός είναι ο εγγυημένος τρόπος για να πέσετε ή να χαλάσετε τα ελαστικά σας. Τα ελαστικά έχουν αυτή την επικάλυψη γιατί έτσι βγαίνουν από την γραμμή παραγωγής των εργοστασίων η οποία φεύγει πολύ εύκολα με την χρήση. Τα ελαστικά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ΠΑΝΤΑ με την πίεση που προτείνει ο κατασκευαστής ανάλογα με τις συνθήκες και να γίνεται προοδευτικά το πάτημα του πέλματος και αφού έχει πρώτα ζεσταθεί το λάστιχο. Οδηγώντας τα με χαμηλότερες πιέσεις το μόνο που θα καταφέρετε είναι να μην συμπεριφέρονται σωστά τα ελαστικά σας, ενώ έτσι θα κάνετε ζημιά στον σκελετό και το προφίλ τους, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να παραδώσουν πνεύμα…

 

"Αν πηγαίνεις πολύ γρήγορα, δεν θα σε πιάσουν τα ραντάρ και οι κάμερες"

Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα "φίδια" που κυκλοφορούν ανάμεσα στο μοτοσυκλετιστικό κοινό, με αποτέλεσμα πολλοί να το πιστεύουν και να καταθέτουν μετά από λίγο καιρό το δίπλωμά τους στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς τους… Η τεχνολογία των σύγχρονων καμερών και των ραντάρ τους επιτρέπει μια χαρά να πιάνουν και τις πολύ υψηλές ταχύτητες, ακόμη κι αν φοράτε κόκκινο σώβρακο πάνω από το παντελόνι μαζί με κόκκινη μπέρτα. Αυτό συνδυάζεται και με τον αστικό μύθο ότι οι μοτοσυκλέτες έχουν μικρότερο όγκο από τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά, οπότε είναι δύσκολο για τα ραντάρ να "κλειδώσουν" πάνω της. Έτσι για να ξέρουμε τι λέμε, καλό είναι να ξέρετε ότι τα λέιζερ που χρησιμοποιεί η τροχαία είναι υψηλής τεχνολογίας και πολύ καλύτερα από το παρελθόν, καθώς είναι σε θέση να εντοπίσουν ακόμη και ένα μεγάλου μεγέθους ιπτάμενο ζωύφιο.

 

"Ένας έμπειρος αναβάτης μπορεί να φρενάρει καλύτερα με συμβατικά φρένα στο δρόμο, απ' ό,τι ένα σύστημα ABS"

Όποιος ξεστομίσει τέτοια ανοησία, απλά δεν έχει οδηγήσει ποτέ του μοτοσυκλέτα με ABS. Εκτεταμένες δοκιμές –σε αρκετές από αυτές έχουμε πάρει μέρος και οι ίδιοι- έχουν αποδείξει ότι ακόμη και σε στεγνή και καλή άσφαλτο, ακόμη και μετά από αμέτρητες προσπάθειες με μοτοσυκλέτες εφοδιασμένες με υψηλής ποιότητας φρένα, κανένας αναβάτης δεν φρέναρε σε μικρότερη απόσταση από μια μοτοσυκλέτα που διέθετε ABS. Αν οι δοκιμές μάλιστα πραγματοποιηθούν σε λείο, βρεγμένο ή βρώμικο οδόστρωμα, τότε οι διαφορές γίνονται χαοτικές. Ειδικά με τα σύγχρονα και εξελιγμένα συστήματα, οι πιθανότητες να φρενάρεις καλύτερα με συμβατικά φρένα εξανεμίζονται εντελώς. Είναι αδύνατον οι ανθρώπινες αντιδράσεις να ξεπεράσουν τις σύγχρονες μονάδες που επεξεργάζονται χιλιάδες δεδομένα από τους αισθητήρες σε κλάσματα του δευτερολέπτου, ρυθμίζοντας με ακρίβεια τη λειτουργία των υδραυλικών κυκλωμάτων. Προσοχή όμως, γιατί μιλάμε για συνθήκες δρόμων κι όχι για το περιβάλλον μιας πίστας με σλικ ή αγωνιστικά ελαστικά όπου το ζητούμενο είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από φρενάρισμα πανικού…

 

"Οι εξατμίσεις που κάνουν φασαρία, σώζουν ζωές"

Αυτός είναι ένας από τους κλασικούς αστικούς μύθους για την μοτοσυκλέτα που διαιωνίζεται διαρκώς, αλλά δυστυχώς οι νόμοι της φυσικής δεν μπορούν να τον υποστηρίξουν. Ο ήχος που απελευθερώνει η εξάτμιση είναι με κατεύθυνση προς τα πίσω, οπότε είναι πολύ δύσκολο τα προπορευόμενα αυτοκίνητα να σας ακούσουν, ειδικά αν έχουν κλειστά παράθυρα και το κλαρίνα να "βαράνε" στο τέρμα. Ισχύει όταν είστε ακριβώς δίπλα από ένα αυτοκίνητο με ανοιχτό παράθυρο που ετοιμάζεται να αλλάξει λωρίδα, αλλά δεν πρόκειται να κάνει καμία διαφορά σε ένα αυτοκίνητο που πρόκειται να βγει κάθετα στην πορεία σας σε μία διασταύρωση. Είναι πολύ πιο ουσιαστικό τα χρήματα που θα δώσετε σε μια εξάτμιση που θα κάνει τους συναγερμούς να βαράνε στο πέρασμά σας, να τα επενδύσετε σε κράνος και μπουφάν με έντονα και φωσφορίζοντα χρώματα, γιατί μην ξεχνάτε πως όταν οδηγείτε μοτοσυκλέτα το σημαντικό είναι να είστε ορατοί κι όχι να σας ακούσουν.

 

"Το να είσαι ντυμένος από την κορφή ως τα νύχια με μοτοσυκλετιστικά ρούχα, ανεβάζεις το ποσοστό επιτυχίας στις γυναίκες"

Ναι, ισχύει κάτι τέτοιο αν το έτερον ήμισυ θέλει να περνάτε ρομαντικές βραδιές συζητώντας ποιο είναι το ιδανικό γρανάζωμα για την πίστα των Σερρών και ποιο το σωστό σετάρισμα των αναρτήσεων του Hayabusa για τα λιμανάκια, ή όταν σας λέει "μίλα μου βρώμικα" περιμένει ν' ακούσει για καμένα λάδια, υπερχειλίσεις του ρεζερβουάρ και λάδωμα της αλυσίδας, ενώ θα "ανάβει" βλέποντας την μαύρη μούργα κάτω από τα νύχια σας μετά από τις αλλαγές των τακακίων. Προφανώς, αν της αρέσουν όλα τα παραπάνω, είναι πολύ πιθανό ότι θα οδηγεί κι αυτή οπότε την έχετε "κάνει λαχείο". Κάτι τέτοιο βέβαια δεν ισχύει στην περίπτωση που σας "ρίχνει" στο δρόμο…

Ήρθε η ώρα να έρθουν πίσω τα δίχρονα supersport

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

11/11/2015

Οι δίχρονες μοτοσυκλέτες δρόμου πέθαναν για διάφορους λόγους. Η κάπνα από την εξάτμιση και η μυρωδιά του καμένου λαδιού ήταν σίγουρα μια άσχημη εικόνα για την σύγχρονη εποχή της οικολογικής συνείδησης, που πολλές φορές φτάνει στα όρια της υστερίας. Όμως και τα ίδια τα εργοστάσια δεν έκαναν κάτι για να υπερασπιστούν τους δίχρονους κινητήρες. Η τεχνολογία τους έμεινε στάσιμη για πολλά χρόνια και ποτέ δεν μπήκε στην εποχή των ψεκασμών, μένοντας στην αναχρονιστική τεχνολογία των καρμπιρατέρ. Ακόμα και η Yamaha που έκτισε το όνομά της με τους δίχρονους κινητήρες της, η τελευταία της προσπάθεια ήταν ο V2 του TZR 250 R του 1994. Όσο κι αν ακουστεί περίεργο, ο πιο εξελιγμένος τεχνολογικά δίχρονος κινητήρας σε μοτοσυκλέτα δρόμου σχεδιάστηκε από την BIMOTA. Φυσικά δεν δούλεψε ποτέ σωστά, αφού η BIMOTA είναι μια εταιρεία που ΠΟΤΕ δεν είχε σχεδιάσει δικούς της κινητήρες και απλώς έφτιανε πλαίσια χρησιμοποιώντας κινητήρες της Yamaha, Ducati και πιο σπάνια της Honda και Suzuki. Το αποτέλεσμα ήταν η δίχρονη V2 500 της BIMOTA με τον ψεκασμό, να μην μπορεί να κρατήσει ούτε ρελαντί και οι πλούσιοι ιδιοκτήτες της να την στέλνουν πίσω στην ιταλική βιοτεχνία για να της βάλουν δύο παλιομοδίτικα καρμπιρατέρ.

Κάπου στις αρχές τις δεκαετίας του 2000, μια μικρή start-up εταιρεία στην Αυστραλία με το όνομα Orbital, κατέθεσε μια πατέντα για έναν δίχρονο κινητήρα άμεσου ψεκασμού. Εκείνη την εποχή, μόλις είχε αρχίσει να καθιερώνονται οι έμμεσοι ψεκασμοί (μπεκ στους αυλούς εισαγωγής) στις μοτοσυκλέτες και τα πρώτα αυτοκίνητα παραγωγής με άμεσο ψεκασμό (μπεκ μέσα στο θάλαμο καύσης) εμφανίστηκαν τρία χρόνια αργότερα.

Ενδιαφέρον για τον δίχρονο, άμεσου ψεκασμού κινητήρα της Orbital έδειξε η Aprilia, που έφτιαξε ένα scooter 50 κυβικών και όλοι πιστέψαμε ότι σύντομα θα έδειχνε ένα RS 250 με αυτή την τεχνολογία και έκανε τα όνειρά μας πιο υγρά.

Στην πραγματικότητα όμως, η Aprilia δεν είχε αγοράσει τίποτα από την Orbital. Η αυστριακή Rotax ήταν εκείνη που είχε πρόσβαση στην τεχνολογία άμεσου ψεκασμού για δίχρονους κινητήρες και ήταν ο προμηθευτής της Aprilia μέχρι την ημέρα που το Piaggio Group την εξαγόρασε και σταμάτησε η συνεργασία με τους Αυστριακούς. Κάπου εδώ αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον η ιστορία από τεχνολογικής άποψης, αλλά ίσως και μοτοσικλετιστηκής. Η Rotax είναι κατασκευαστής δίχρονων και τετράχρονων κινητήρων πάσης φύσεως. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της και την φήμη της, την απέκτησε από τους αερόψυκτους boxer για μικρά ελικοφόρα αεροπλάνα και τους μονοκύλινδρους δίχρονους για αγωνιστικά καρτ.

Οι αεροπορικοί κινητήρες ήταν η κύρια αιτία που την εξαγόρασε η Καναδική εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών Bombardier (BRP), όμως εξαγοράζοντας την Can-Am και δημιουργώντας την Polaris, μπήκε δυναμικά στα οχήματα ελευθέρου χρόνου και τις μοτοσυκλέτες Cruiser. Όμως ο όμιλος BRP δεν μας ενδιαφέρει για τις μοτοσυκλέτες ή τα ATV που κατασκευάζει, αλλά για τους εξωλέμβιους κινητήρες θαλάσσης της Evinrude! Είναι η μοναδική εταιρεία στο είδος της που κατασκευάζει μεγάλους δίχρονους κινητήρες, οι οποίοι είναι οικονομικότεροι σε κατανάλωση, με λιγότερες εκπομπές ρύπων και φυσικά πολύ ελαφρύτερος από τους αντίστοιχους τετράχρονους των Mercury, Yamaha, Honda και Suzuki, ενώ θέλει service κάθε πέντε χρόνια.

Μιλάμε για ένα V6 δίχρονο κινητήρα 3500 κυβικών, ο οποίος έχει κόφτη στις 7000 στροφές, αποδίδει από 200 έως 300 ίππους (στην αγωνιστική του έκδοση φτάνει τους 385), είναι εντελώς άκαπνος και οι εκπομπές CO είναι τόσο χαμηλές που έχει την άδεια να χρησιμοποιείται σε όλες τις λίμνες και τα ποτάμια με τους αυστηρότερους οικολογικούς περιορισμούς. Το μυστικό του είναι φυσικά η τεχνολογία άμεσου ψεκασμού και η εξέλιξή του από το πρωτότυπο της Orbital. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που ένας δίχρονος κινητήρας καταφέρνει να καίει λιγότερη βενζίνη και να βγάζει λιγότερα επιβλαβή καυσαέρια από την εξάτμισή του. Όχι μόνο αυτό, αλλά οι συγκεκριμένοι εξωλέμβιοι προσφέρουν καλύτερες επιδόσεις από τον τετράχρονο V8 της Yamaha με τους 350 ίππους και τον υπερτροφοδοτούμενο in-line 6 των 350 ίππων της Mercury. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι λόγο χωροταξικών προβλημάτων, οι δίχρονοι εξωλέμβιοι κινητήρες δεν μπορούν να έχουν εξατμίσεις με ογκώδη θαλάμους διαστολής (που είναι κρίσιμο στοιχείου για τους δίχρονους κινητήρες), τότε καταλαβαίνουμε ότι η απόδοση των E-Tec Gen II κινητήρων της Evinrude θα μπορούσε να ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Άρα η εφαρμογή της συγκεκριμένης τεχνολογίας σε έναν κινητήρα μοτοσυκλέτας, όχι μόνο δεν είναι οπισθοδρόμηση ή απλώς επιθυμία μερικών ξεμωραμένων που αναπολούν το παρελθόν, αλλά ένα βήμα εμπρός. Μην ξεχνάτε ότι τα λιγότερα μηχανικά μέρη που απαρτίζουν ένα δίχρονο κινητήρα, σημαίνει απλούστερη κατασκευή, δηλαδή λιγότερες εκπομπές CO στο στάδιο παραγωγής. Όσο προσευχόμαστε η BRP να δώσει εντολή στην Rotax να φτιάξει δίχρονους κινητήρες άμεσου ψεκασμού για μοτοσυκλέτας δρόμου, ας θυμηθούμε τις πιο εντυπωσιακές του παρελθόντος.  

Yamaha TZR 250 R

 

SUZUKI RGV 250 Γ

Honda NSR 250 R

Kawasaki H1

SUZUKI RG 500

 

Yamaha RD 500