MotoGP: … από εκεί που σταμάτησαν πέρσι

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/2/2016

Το τέλος της τρίτης μέρας των πρώτων επίσημων δοκιμαστικών στην Sepang μοιάζει σαν να είναι απλώς μια συνέχεια της περσινής χρονιάς. Ούτε τα νέα ελαστικά της Michelin, ούτε τα νέα ηλεκτρονικά φαίνεται να ήταν ικανά για να ανακατέψουν την τράπουλα. Μάλιστα στην περίπτωση του Jorge Lorenzo φαίνεται ότι τα πράγματα έγιναν πολύ καλύτερα. Με εξαίρεση την δεύτερη μέρα των δοκιμαστικών, όπου δεν πρόλαβε να δοκιμάσει το μαλακό πίσω ελαστικό, ήταν πάντα και με μεγάλη διαφορά ο ταχύτερος όλου του τριημέρου. Ο χρόνος που πέτυχε της τρίτη μέρα τον δοκιμαστικών με τα σκληρά ελαστικά της Michelin ήταν καλύτερος από το επίσημο ρεκόρ της πίστας της Μαλαισίας που είχε επιτευχθεί με τα μαλακά ελαστικά της Bridgestone. Στις δηλώσεις που έκανε μετά το τέλος της τρίτης μέρας, όπου ουσιαστικά η δραστηριότητα στην πίστα τελείωσε στις 02:00 το μεσημέρι λόγω βροχής, ήταν τουλάχιστον ενθουσιασμένος με την μοτοσυκλέτα και τα ελαστικά. Η Michelin είχε φέρει μια αναβαθμισμένη έκδοση για τα εμπρός ελαστικά της και ο Lorenzo είπε ότι η διαφορά είναι τεράστια και η αίσθηση βελτιώθηκε εντυπωσιακά, αν και όλοι συμφωνούν ότι ακόμα δεν είναι τόσο σταθερά όσο εκείνα της Bridgestone. Ήταν φανερό ότι τα Yamaha έχουν προσαρμοστεί μέχρι στιγμής καλύτερα απ΄όλους στα νέα δεδομένα. Ο Rossi, αν και σχεδόν ένα δευτερόλεπτο πίσω από τον Lorenzo, ήταν ο δεύτερος ταχύτερος του τριήμερου και είπε ότι ήταν πολύ ευχαριστημένος από την δουλειά που έγινε και βλέπει τη χρονιά με αισιοδοξία. Δεν απέφυγε να σχολιάσει εμμέσως την απόδοση του Lorenzo, λέγοντας ότι αυτός επικεντρώθηκε στην βρώμικη δουλειά και όχι στην επίτευξη ταχύτερου γύρου. Μάλιστα δοκίμασε και τα φτερά σταθεροποίησης, όμοια μα αυτά των Ducati, όμως δεν αισθάνθηκε κάποια διαφορά και τα έβγαλε. Αντίθετα, από το στρατόπεδο της Honda δεν υπήρχαν χαμόγελα αν και ο Marquez ήταν ο τρίτος ταχύτερος και πολύ κοντά στον Rossi. Προφανώς για το HRC η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι ο μόνος στόχος για την επόμενη χρονιά και το γεγονός ότι η διαφορά του πρώτου δικού της αναβάτη από τον πρώτο της Yamaha είναι πάνω από ένα δευτερόλεπτο δεν τους ικανοποιεί. "Είμαστε πολύ μακριά από εκεί που θέλουμε να βρεθούμε" ήταν η δήλωση του Nakamoto που συμπυκνώνει την γενική εικόνα των Honda. Ο Marquez αναφέρθηκε σε προβλήματα πρόσφυσης του πίσω τροχού, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις προηγούμενες δηλώσεις των υπόλοιπων αναβατών που μίλαγαν για υπερβολικό κράτημα του πίσω ελαστικού της Michelin, σε σημείο τέτοιο που να μην ταιριάζει η συμπεριφορά του με το εμπρός. Προφανώς στην περίπτωση των Honda έχουμε να κάνουμε με προβλήματα στησίματος του πλαισίου, αλλά και τρόπου απόδοσης του κινητήρα, αφού είναι από πέρσι γνωστό το πρόβλημα με τον άγριο τρόπο που βγάζει την δύναμή του ο V4 του HRC. Πέρσι, με την βοήθεια των περίπλοκων ηλεκτρονικών είχαν καταφέρει να τον δαμάσουν από την μέση της χρονιάς, όμως φέτος με τα σαφώς πιο "πρωτόγονα" ενιαία ηλεκτρονικά, τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα. Οι φήμες θέλουν τη Honda να βρίσκεται σε ένα αγώνα δρόμου για να ετοιμάσει μια γενιά νέων κινητήρων πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Γεγονός είναι ότι η ατμόσφαιρα στο HRC ήταν γεμάτη προβληματισμό και ανησυχία, κάτι που φρόντισε να τονίσει σε δηλώσεις του ο Casey Stoner, λέγοντας ότι: They are not in a comfort zone. Ο Αυστραλός, ως πρώην δοκιμαστής του HRC και τώρα δοκιμαστής της Ducati, είχε κάθε λόγο για να γελάνε και τα μουστάκια του όλο το τριήμερο. Όχι μόνο γιατί πέτυχε τον πέμπτο καλύτερο χρόνο και ήταν γρηγορότερος από τους εργοστασιακούς αναβάτες της Ducati, αλλά γιατί με αυτή την εμφατική παρουσία του αισθάνεται ότι βούλωσε πολλά στόματα. Γενικά ο Stoner είναι πολύ συμπαθής στην κλειστή οικογένεια της αγωνιστικής ομάδας της Ducati, όμως έξω από αυτή δεν έχει καρδιακούς φίλους. Η συμπεριφορά του στα πιτς ήταν πάντα ψυχρή, σε σημείο τέτοιο που να δίνει την εικόνα ότι είναι μπλαζέ. Στην πραγματικότητα είναι απλώς ξενέρωτος ως χαρακτήρας αλλά αυτό αρκεί για να προκαλέσει σχόλια εναντίον του. Ο Rossi τον υποτιμούσε όσο τον είχε αντίπαλο και ο Marquez είχε πει στην Honda ότι ο Αυστραλός είναι πολύ αργός για να μπορεί να εξελίσσει την RCV. Επίσης το διαζύγιό του με το HRC πέρσι ήταν αρκετά επεισοδιακό, με την κόντρα να ξεκινά από την άρνηση του Nakamoto να αντικαταστήσει τον τραυματία Pedrosa και να καταλήγει με μήνυμα στο Twitter του Stoner από το νοσοκομείο που νοσηλευόταν μετά την πτώση του στον 8ωρο αγώνα της Suzuka: "Κόλλησε το κωλο-γκάζι". Με άλλα λόγια, σε πάρτι του Stoner δύσκολα θα δεις καλεσμένους από το χώρο του MotoGP. Πάντως η απόδοσή του όλο το τριήμερο ήταν εντυπωσιακή, δεδομένου ότι η φυσική του κατάσταση δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με των ενεργών αναβατών και η μοτοσυκλέτα που οδήγησε δεν έχει καμία σχέση ούτε με εκείνες του HRC που είχε πέρσι, ούτε με τις GP-07 και GP-08 των 800 κυβικών. Αυτό έχει πυροδοτήσει πολλές συζητήσεις και σενάρια σχετικά με το μέλλον του. Οι περισσότεροι και κυρίως οι Ιταλοί δημοσιογράφοι πιστεύουν ότι φέτος θα δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε έναν-δύο αγώνες και του χρόνου θα ακολουθήσει κανονικά το πρωτάθλημα. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι η Ducati θέλει τον Stoner για να δείξει ότι η μοτοσυκλέτα της είναι ικανή για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και έτσι να πάρει πιο εύκολα την υπογραφή ενός οδηγού από την πρώτη πεντάδα. Ήδη πέρσι είχαν ακουστεί φήμες για τον Lorenzo, αν και δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε ούτε την περίπτωση του Marquez, ο οποίος μετά τα περσινά γεγονότα έχει χαλάσει την άριστη σχέση του με το HRC και στις τελευταίες δηλώσεις του είναι πολύ δηκτικός με την απόδοση της μοτοσυκλέτας του.

Όλα αυτά είναι όμως σενάρια και το τέλος του πρώτου τριημέρου των επίσημων δοκιμαστικών δεν έφερε κάτι εντελώς καινούριο στο προσκήνιο. Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι τα ελαστικά της Michelin δεν επηρέασαν τους χρόνους προς το χειρότερο, αλλά προς το καλύτερο και ότι το νέο εμπρός ελαστικό της γαλλικής εταιρείας δουλεύει πολύ καλύτερα από πριν και όντως οι πτώσεις ήταν ελάχιστες. Οι μοτοσυκλέτες της Yamaha επηρεάστηκαν λιγότερο απ΄όλους τους υπόλοιπους από τις αλλαγές των κανονισμών και αυτό φάνηκε από την πολύ καλή εμφάνιση της δορυφορικής της ομάδας Tech3. Μάλιστα ο Smith ήταν ο μόνος από τους αναβάτες που έκαναν εξομοίωση αγώνα και μας αποκάλυψε κάτι ενδιαφέρον για τα νέα ελαστικά. Σύμφωνα με τον Smith, τα  Bridgestone σου έδιναν πέντε-έξι γύρους με δυνατό κράτημα και μετά η απόδοσή τους έπεφτε, αλλά έμενε σταθερή μέχρι το τέλος του αγώνα. Αντίθετα τα Michelin κρατάνε για περισσότερους από 12 γύρους όμως η απόδοσή τους πέφτει απότομα και ο Smith πιστεύει ότι στο τελευταίο 1/3 του αγώνα αυτή η συμπεριφορά θα παίξει κρίσιμο ρόλο. Στην Suzuki  μπορεί να μην ανοίγουν σαμπάνιες αλλά είναι γενικά ευχαριστημένοι. Το ρεπορτάζ από την γαλάζια ομάδα λέει ότι μέχρι τα δοκιμαστικά του Phil Island θα πρέπει να έχουν έτοιμο το Full-seamless κιβώτιο ταχυτήτων και να δουλέψουν πάνω στην αεροδυναμική της μοτοσυκλέτας.        

Ινδία – Αγγλία: Μοτοσυκλετιστικοί δεσμοί που δεν κόβονται

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/10/2016

Την περασμένη εβδομάδα η Mahindra & Mahindra Limited μέσω της θυγατρικής της «Classic Legends Private Limited» εξαγόρασε πλήρως την BSA, το ιστορικό αγγλικό όνομα στην κατασκευή μοτοσυκλετών. Ελέγχει επίσης την JAWA και ετοιμάζεται να φέρει μία μικρή αναστάτωση στην αγορά ακολουθώντας ένα διαφορετικό μονοπάτι, από αυτό που θα περίμενε κανείς.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή –πολύ συνοπτικά- και καταρχήν ας δούμε ποια είναι η BSA. Μπορεί η Triumph να είναι αυτή την στιγμή ο μεγαλύτερος κατασκευαστής από την Μ. Βρετανία, όμως σε κάποιο σημείο της τεράστιας ιστορίας της (ξεκινά ως όνομα από το 1901) ήταν κομμάτι της BSA, μαζί μάλιστα με την Norton.

Η BSA, όπως και η Royal Enfield, αποτελούν τα σημεία που τέμνονται οι μοτοσυκλετιστικές ιστορίες της Αγγλίας και της Ινδίας ενώ μοιράζονται και κάτι ακόμα κοινό, έχουν ξεκινήσει σαν κατασκευαστές όπλων. Τα αρχικά της BSA προέρχονται από το: Birmingham Small Arms Company Limited και κάποια στιγμή στην δεκαετία του ’60 ήταν ο μεγαλύτερος κατασκευαστής μοτοσυκλετών στον κόσμο! Φτάνοντας στο μέγεθος του βιομηχανικού κολοσσού, με τεράστια ποικιλία σε δραστηριότητες πέρα από τα όπλα και τις μοτοσυκλέτες, η BSA χαντακώθηκε από την υπεροψία, τον εγωισμό και την έλλειψη δραστηριότητας από τα διευθυντικά της στελέχη, που αγνόησαν τόσο τα νέα δεδομένα της εποχής τους, όσο και την ταχύτητα ακόμα με την οποία τους προλάβαιναν οι εξελίξεις. Βρέθηκαν αντιμέτωποι με την επέλαση των ιαπωνικών μοτοσυκλετών και παρόλο που έστειλαν ανθρώπους στην Ιαπωνία για να συγκρίνουν τα βιομηχανικά μεγέθη, παρέλειψαν να δουν την συνολική εικόνα και δεν προσμέτρησαν όλα τα στοιχεία, υποβαθμίζοντας τον κίνδυνο. Στο τέλος ήταν ένα μόνο από τα κομμάτια της, αυτό της μοτοσυκλέτας που καταρρέοντας στην βασική τότε αγορά -τις ΗΠΑ- συμπαρέσυρε ολόκληρη την BSA, χωρίς ποτέ ξανά να ορθοποδήσει.

Η άνοδος της BSA είχε στραγγαλίσει μία άλλη ιστορική φίρμα, με ελάχιστη διαφορά σε εκκίνηση από την παλιότερη Triumph, την Enfield. Λίγο πριν καταρρεύσει η BSA, η Enfield που δεν μπορούσε να περιμένει την πτώση της, αλλά δεν γινόταν και να την προβλέψει (συνέβησαν με 5-7 χρόνια διαφορά) βρήκε έναν άλλο τρόπο να επιβιώσει, καταφεύγοντας στο εργοστάσιο της Madras στην Ινδία. Χρόνια αργότερα η Enfield India θα κέρδιζε την δικαστική διαμάχη που θα της επέτρεπε να γίνει Royal Enfield και θα συνέχιζε την παραγωγή ενός σχεδίου κάνοντάς το, το μακροβιότερο στην ιστορία της μοτοσυκλέτας κι ένα από τα παλιότερα σε συνεχή χρήση γενικώς ανάμεσα στα οχήματα.

Η Royal Enfield ακολούθησε την αντίστροφη πορεία από αυτή που βλέπουμε τώρα, με τεράστιες όμως ομοιότητες. Ήταν ένας Ινδικός κολοσσός στην βιομηχανία του οποίου στηρίχτηκε για να καταφέρει να παραμείνει ζωντανή, όπως ακριβώς συμβαίνει τώρα και στην περίπτωση της BSA. Μονάχα που τώρα στόχος δεν είναι η Ινδική αγορά, αλλά οι αγορές των ΗΠΑ, της Ιταλίας και της Μ. Βρετανίας, ειρωνικά δηλαδή εκεί που κόπηκε πριν μερικές δεκαετίες το νήμα της ζωής της…

Η Mahindra έχει έναν τεράστιο «εσωτερικό» ανταγωνισμό με την Bajaj και τα εισαγωγικά μπήκαν γιατί σε αριθμούς πωλήσεων κατά μονάδες, η αγορά της Ινδίας είναι πολλαπλάσια μεγαλύτερη από την Ευρωπαϊκή. Η Bajaj ξεκινά φέτος την Ευρωπαϊκή της πορεία εκμεταλλευόμενη το δίκτυο της KTM, πράγμα που της δίνει ένα τεράστιο προβάδισμα. Η Mahindra θα πρέπει να εξαπλωθεί από το μηδέν, πράγμα αρκετά δύσκολο που για να το μετριάσει εξαγόρασε ένα ιστορικό όνομα, που ο κόσμος θα αγκαλιάσει ευκολότερα. Το τίμημα λοιπόν των περίπου 3,5 εκατομμυρίων που κατάβαλε για την BSA, θεωρείται μικρό απέναντι σε μία καμπάνια για να εδραιωθεί ένα νέο όνομα στην μοτοσυκλετιστική συνείδηση.

Ακόμα και έτσι όμως, μία μοτοσυκλέτα από την Ινδία θα είναι δύσκολο να εδραιωθεί απέναντι στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές και ιδιαίτερα στην αγορά της Αγγλίας, που κάθε νέα μελέτη του μάρκετινγκ συμφωνεί, αποκαλύπτοντας έναν μικρό βαθμό σοβινισμού στην συνολική κοινωνική συνείδηση. Κυρίως για αυτό τον λόγο οι BSA δεν θα κατασκευάζονται στην Ινδία και το μόνο σίγουρο αυτή την στιγμή, είναι ότι όλος ο συνδυασμός τους θα δοθεί σε Ιταλική εταιρία με έδρα στο Μιλάνο.
 

Άλλο ένα μικρό μυστικό κρύβεται στην παραπάνω παράγραφο, μυστικό δηλαδή για τους περιστασιακούς αναγνώστες μας καθώς κατά καιρούς έχουμε αναφέρει τα δεκάδες, κυριολεκτικά δεκάδες γραφεία βιομηχανικού σχεδιασμού που λειτουργούν στην Ιταλία. Κι αν αυτό είναι σχετικά γνωστό, παράλληλα με το τεράστιο εισόδημα που έρχεται από το βιομηχανικό σχέδιο στις μοτοσυκλέτες, μικρές εταιρίες στο Μιλάνο κερδίζουν και από την δημιουργία software για μεγάλους Ευρωπαίους κατασκευαστές. Για παράδειγμα οι αλγόριθμοι που διέπουν την λειτουργία των αναρτήσεων της KTM γράφονται στην Ιταλία, πολύ μακριά από το σημείο που δοκιμάζονται πρακτικά οι αναρτήσεις, με αναβάτες εξέλιξης και προγραμματιστές να επικοινωνούν με διάφορους τρόπους, εκτός της φυσικής παρουσίας.

Η Mahindra λοιπόν έχει απευθυνθεί σε γραφεία σχεδιασμού με τεράστια εμπειρία, στην καρδιά του βιομηχανικού σχεδιασμού, ή καλύτερα να παρομοιάσουμε την ευρωπαϊκή βιομηχανία της μοτοσυκλέτας με δεινόσαυρο, αν είναι να παραμείνουμε στην προσομοίωση της βιολογίας και να μιλάμε για καρδιές. Γιατί οι μεγάλοι δεινόσαυροι είχαν δύο από δαύτες, όπως ακριβώς και η ευρωπαϊκή μοτοσυκλετιστική βιομηχανία, μία στην Αυστρο-Γερμανία και η άλλη στην Ιταλία…

Στόχος της Mahindra είναι να μην αναλωθεί στον σκληρό ανταγωνισμό των φτηνών μοτοσυκλετών στην εγχώρια αγορά και να μπει στην Ευρωπαϊκή με ακριβότερες μοτοσυκλέτες που έχουν και μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους. Κρατώντας την JAWA σαν πιο προσιτή λύση με κατασκευή εξ ολοκλήρου στην Ινδία, παράλληλα με τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες που κατασκευάζει, θα προσπαθήσει τα μοντέλα της BSA να διατηρήσουν τον ευρωπαϊκό τους αέρα.

Ο ορίζοντας υλοποίησης των παραπάνω έχει βάθος τετραετίας, που σημαίνει ότι τα πρώτα νέα μοντέλα της ιστορικής επωνυμίας τα περιμένουμε από το 2019 και μετά, τουλάχιστον με το χρονοδιάγραμμα που υπάρχει αυτή την στιγμή. Οι JAWA θα έρθουν βέβαια λίγο νωρίτερα, από το ’18… Με την εξαγορά της BSA, κλείνει ακόμα μία «πόρτα» για κάθε άλλον μεγάλο κατασκευαστή που θα θελήσει να αναμειχτεί στην πιο δύσκολη αγορά μοτοσυκλέτας, την Ευρωπαϊκή. Οι Ινδοί, μέσα από τις συνεργασίες τους με τους Ευρωπαίους, έχουν προλάβει μέχρι στιγμή τους Κινέζους, που την επόμενη δεκαετία θα προσπαθήσουν να κάνουν ακριβώς το ίδιο… Με τους σημερινούς ρυθμούς ανάπτυξης, αυτό είναι ένα αρκετά μεγάλο χρονικό περιθώριο…

Για την ιστορία, η παλαιότερη μάρκα μοτοσυκλετών με παρουσία μέχρι τις μέρες μας, δεν είναι καμία από τις παραπάνω… Πριν από όλες τις προαναφερόμενες η Peugeot είχε κατασκευάσει το πρώτο παγκοσμίως σκούτερ, με την έννοια του κινητήρα – ψαλίδι. Ενώ μήνες πριν την Triumph είχε και την πρώτη της μοτοσυκλέτα. Μαντέψτε ποιος ελέγχει την κατασκευή των Peugeot στις μέρες μας… Η Mahindra από το ’14 με πλειοψηφικό ποσοστό! Θα μπορούσε λοιπόν να χρησιμοποιήσει και αυτό το δίκτυο πωλήσεων, όμως προς το παρόν ο προσανατολισμός του Ινδικού κολοσσού, είναι η BSA να έχει αυτόνομη παρουσία με καταστήματα-μπουτίκ… Επίσης η ανάπτυξη των σκούτερ της Peugeot έχει στραφεί από την πρώτη στιγμή προς τις υπόλοιπες ασιατικές χώρες, πράγμα απολύτως κατανοητό από επιχειρηματική πλευρά.

Οι νοσταλγοί λοιπόν της ιστορικής μάρκας, μπορούν να αισθάνονται αισιόδοξοι, ότι θα ξανά δουν μοντέλα με το κόκκινο σήμα που ίσως να είναι και αντάξια του βαρύ ονόματος που φέρουν…