Θα περίμενε κανείς ότι οι εργοστασιακές αγωνιστικές ομάδες έχουν τέλεια οργάνωση και γνωρίζουν τους κανονισμούς σε κάθε τους λεπτομέρεια, όμως αυτό που συνέβη στο Qatar μας βάζει σε σκέψεις. Η ιστορία έχει ως εξής: Η εργοστασιακή ομάδα της Ducati είχε κλείσει την πίστα του Qatar για αποκλειστική χρήση την Κυριακή και την Δευτέρα 6-7 Μαρτίου, δηλαδή το επόμενο ακριβώς διήμερο μετά το τέλος των επίσημων δοκιμαστικών της IRTA. Σκοπός τους ήταν ο Casey Stoner να δοκιμάσει μερικές αλλαγές στην GP 16 στην ίδια πίστα και με τις ίδιες περίπου συνθήκες που είχαν οι υπόλοιποι αναβάτες του πρωταθλήματος, αλλά με την πίστα καθαρή και την ελευθερία να μπαίνει και να κάνει όσους γύρους θέλει, όποτε θέλει. Όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε τελικά, καθώς οι κανονισμοί απαγορεύουν κάθε είδους δοκιμή 14 ημέρες πριν την έναρξη του επίσημου αγώνα. Φυσικά οι άνθρωποι της Ducati γνώριζαν τον κανονισμό, όμως λένε ότι πίστευαν ότι οι 14 μέρες μετράνε με βάση την ημέρα του αγώνα και όχι με βάση την ημέρα που ξεκινούν τα ελεύθερα δοκιμαστικά. Εδώ να προσθέσουμε, ότι στον αγώνα του Qatar τα ελεύθερα δοκιμαστικά ξεκινούν από την Πέμπτη και όχι από την Παρασκευή όπως συνηθίζεται στους υπόλοιπους αγώνες. Φήμες λένε ότι και η Yamaha είχε προγραμματίσει να κάνει το ίδιο, δίνοντας στον Colin Edwards μια M1, όμως προφανώς πριν κλείσει την πίστα θα ρώτησε την αρμόδια επιτροπή αγωνοδικών και θα ενημερώθηκε για την αδυναμία να κάνει δοκιμές. Βέβαια για να μην κατηγορούμε την ομάδα της Ducati για ανοργανωσιά, καλό θα ήταν να προσθέσουμε, ότι ο κανονισμός επιτρέπει στο συμβούλιο αγωνοδικών να δώσουν κατ΄ εξαίρεση άδεια για δοκιμές. Αυτό που υποπτευόμαστε ότι έγινε, είναι η Ducati να έμαθε την πρόθεση της Yamaha να κάνει δοκιμές με τον Edwards στην ίδια πίστα και τις ίδιες μέρες με εκείνους και να έσπευσαν πρώτοι να καπαρώσουν την αποκλειστική χρήση της πίστας, πριν τους προλάβει η ιαπωνική εταιρεία. Μετά, ίσως υπολόγισαν ότι θα μπορούσαν να πάρουν κατ΄ εξαίρεση την άδεια για δοκιμές, πατώντας στην ασάφεια των κανονισμών (όπως οι ίδιοι λένε) για το αν οι 14 μέρες μετράνε από την ημέρα του αγώνα ή των δοκιμαστικών. Ίσως πάλι να ήθελαν απλά να σιγουρέψουν ότι ούτε η Yamaha θα κάνει δοκιμαστικά στο Qatar και να έκλεισαν την πίστα για να κάνουν χαλάστρα στους Ιάπωνες, αφού οι φήμες για τα δοκιμαστικά του Colin Edwards μιλάνε για την Τρίτη 8 και Τετάρτη 9 Μαρτίου που σίγουρα παραβιάζουν τον κανονισμό ακόμα κι αν οι 14 μέρες μετράνε από την ημέρα του αγώνα.
Πυροτεχνήματα τεχνολογίας στην μοτοσυκλέτα
Γρήγορη άνοδος, μεγάλο μπαμ και απόλυτο σκοτάδι αμέσως μετά…
Πώς μερικές από τις ειδήσεις που βλέπουμε, είναι μόνο τίτλοι.
Ήταν ακριβώς ένα χρόνο πριν, όταν στην Silicon Valley έγινε κάτι για πρώτη φορά στον τομέα του οικονομικού ελέγχου. Σε αυτό το μέρος κάθε λεπτό που περνάει, ανακοινώνεται και κάτι που «έγινε για πρώτη φορά», ωστόσο όταν μιλάμε για οικονομικό έλεγχο σε εκείνο το χάος, τότε πρόκειται για πραγματικά κάτι το πρωτοποριακό. Έχοντας προσωπική εμπειρία από τον τρόπο δουλειάς εκεί, είναι δύσκολο αρκετά να αυτοπεριοριστώ στην ανάλυση που απαιτεί ένα τέτοιο άρθρο, αλλά θα κάνω ότι καλύτερο για να παραμείνουμε στο χώρο της μοτοσυκλέτας και να συνοψίσω τα πάντα σε λιγότερο από τριακόσιες λέξεις:
Στην Silicon Valley θεωρείται άριστη προϋπηρεσία να έχεις δημιουργήσει πυροτέχνημα
Για να φτάσει στο σημείο η SEC (Securities and Exchange Commission) να προειδοποιεί με επέμβαση, σημαίνει ότι το πράγμα έχει ήδη ξεφύγει. Ο λόγος που η SEC πραγματοποιεί προειδοποιήσεις όταν η φωτιά ήδη καίει αντί για απευθείας επεμβάσεις, χωρά πολύ εξήγηση αλλά φαίνεται πλέον πως είναι ένα από τα βήματα που ακολουθούνται κάθε φορά που πρόκειται μία «αγορά» να επανέλθει στην πραγματικότητα. Έτσι έγινε με την φούσκα των "dot.coms", έτσι και με την κτηματαγορά. Αργότερα, τον Σεπτέμβριο του ’16, είδαμε το πρώτο πυροτέχνημα στην μοτοσυκλέτα. Τα έξυπνα κράνη της Skully, για τα οποία διαβάσαμε τόσους βαρύγδουπους τίτλους, αποδείχτηκαν ένας πυκνός καπνός και η εταιρία έκλεισε αφήνοντας χρέη εκατομμυρίων, μέσα από μία σειρά κατηγοριών για κακοδιαχείριση των χρημάτων, έξοδα σε στριπτιτζάδικα και ακριβά αυτοκίνητα. Τα χρέη εκατομμυρίων σε μεγάλες εταιρίες είναι το λιγότερο –όπως θα καταλάβετε- αλλά με την πτώχευση μένουν ξεκρέμαστοι και όσοι στήριξαν την εταιρία μέσω “Crowdfunding” πληρώνοντας ακόμα και $1.500 για να παραλάβουν το κράνος με HUD. Για τις ταχύτητες της Silicon Valley όλα αυτά είναι αρχαία νέα, ξεχάστηκαν ήδη, όμως η αφορμή για αυτό το άρθρο είναι πως τώρα μαθαίνουμε ότι οι ιδρυτές της Skully, είναι έτοιμοι να αντλήσουν νέα κεφάλαια για να προωθήσουν μία νέα start-up. Οι εταιρίες αυτές είναι εδώ και λίγα χρόνια ο νέος στόχος του οικονομικού τζόγου και ταυτόχρονα, εξαιτίας του ευνοϊκότατου τρόπου φορολόγησής τους, ένας υπέροχος τρόπος εμφάνισης εξόδων από τους κατασκευαστές. Σε οποιοδήποτε άλλο χώρο, η τεράστια αποτυχία και η αποκάλυψη σκανδαλωδών πρακτικών στα οικονομικά μίας εταιρίας, θα είχε διακόψει κάθε επαγγελματική πορεία για τους αδελφούς, Weller, ιδρυτές της Skully. Στην Silicon Valley όμως θεωρείται άριστη προϋπηρεσία να έχεις δημιουργήσει το πυροτέχνημα, καθώς αυτό από μόνο του τρέφει το παιχνίδι που παίζεται από την πλειοψηφία πλέον του τεράστιου κύκλου δισεκατομμυρίων που πλανάται πάνω από την Silicon Valley.
------------------------------------------------
Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε όλο και περισσότερες εξαγορές start-up από κατασκευαστές, μαζί με επίσης βαρύγδουπους τίτλους για νέες HUD οθόνες στις μοτοσυκλέτες, διασυνδεδεμένες ECU που σου στέλνουν μηνύματα, Laser φώτα που διαβάζουν τον δρόμο, και πολλά ακόμα. Δεν είναι όλα τους πυροτεχνήματα. Στις περισσότερες από αυτές τις εταιρίες τα εκατομμύρια ρέουν για πραγματική έρευνα και εξέλιξη και όχι για να θρέψουν το χρηματιστηριακό παιχνίδι. Θα αναφερθώ και πάλι στο Motobot Yamaha, για ένα και μόνο λόγο, επειδή τυχαίνει να είμαι από τους ελάχιστους Ευρωπαίους δημοσιογράφους που έχει επικοινωνία με τον άνθρωπο που ηγείται της ομάδας, και μάλιστα θα πρέπει τις επόμενες μέρες να γίνει ένα άρθρο για το πόσο κοντά έχουν φτάσει στην αρχική εξαγγελία, να περάσουν τον Rossi! Για το Motobot λοιπόν επενδύονται τεράστια ποσά τα οποία, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δεν πηγαίνουν σ’ ένα οικονομοτεχνικό παιχνίδι αλλά στην πρώτη προσπάθεια να κωδικοποιηθούν ψηφιακά, όλα τα παιχνίδια του ανθρώπου με τους νόμους της φυσικής κατά την οδήγηση μοτοσυκλέτας. Στην πράξη είναι σχεδόν αδύνατο να ξέρεις ποια start-up εξαγοράζεται για να γίνει παιχνίδι με φουσκωμένα έξοδα και χρηματιστηριακά προϊόντα ή πραγματική έρευνα και εξέλιξη. Υπάρχουν φορές που ούτε οι ίδιοι οι επενδυτές δεν το γνωρίζουν, καθώς είναι πάγια πλέον τακτική οι start-up να φουσκώνουν αριθμούς και να κατευθύνουν τις εντυπώσεις. Πριν από λίγα χρόνια, σε μία συνάντηση με manager της BMW στην Intermot, (που πλέον δεν εργάζεται για την εταιρία) η δήλωση ήταν σαφείς: «Επενδύοντας σ’ ένα πρωτότυπο από πηλό, φτιάχνοντας ένα μικρό κλαδί στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας –με την έννοια ότι πιθανότατα δεν θα οδηγήσει πουθενά- η απήχηση του εταιρικού σχήματος ενισχύεται πολλαπλάσια συγκριτικά με αυτό που θα λαμβάναμε αν απλά δίναμε τα ίδια σε διαφήμιση».
Μία εταιρία που πτωχεύει στην Silicon Valley, το κάνει με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους και παράλληλα άλλες εταιρίες έχουν την ευκαιρία μέσα από την δική της πτώση, να δηλώσουν έξοδα σ’ ένα τεράστιο τζόγο δισεκατομμυρίων, που όλα είναι προϊόν και η πτώση μαζί, όχι μονάχα η άνοδος. Παράλληλα όμως με αυτό το τεράστιο οικονομικό κέρδος με μορφή κάλυψης, οι κατασκευαστές έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν τίτλους, δηλώνοντας ότι εργάζονται πάνω σε μία συγκεκριμένη τεχνολογική καινοτομία. Τις περισσότερες φορές αυτό ακριβώς κάνουν, όμως υπάρχουν και οι περιπτώσεις που όλα είναι ένα καλοσχεδιασμένο πυροτέχνημα…