Τι σημαίνει ακριβώς η νέα συνεργασία των BMW, Honda & Yamaha σε συστήματα διασύνδεσης!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/10/2015

Όσοι με θέρμη εναντιώνονται στη χρήση ηλεκτρονικών βοηθημάτων, ακόμα και του ABS, θα έχουν από σήμερα έναν επιπλέον λόγο να γκρινιάζουν, ατενίζοντας το μέλλον της μοτοσυκλέτας με λιγότερη, για αυτούς, αισιοδοξία: Η BMW, Honda και Yamaha, ανακοίνωσαν εχθές την συνεργασία τους στον τομέα της επικοινωνίας των μοτοσυκλετών, προβλέποντας στην μείωση των ατυχημάτων. Παράλληλα καλούν τους υπόλοιπους κατασκευαστές, να γίνουν μέρος του φορέα που έχουν δημιουργήσει, ώστε η υιοθέτηση των συστημάτων αυτών, να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς. Αυτή είναι μια θετική είδηση, παρόλο που στη φαντασία κάποιων, μπορεί να ληφθεί ως την απαρχή του περιορισμού της ελευθερίας. Πριν αρχίσουμε να φανταζόμαστε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου η μοτοσυκλέτα σου δεν σ’ αφήνει να κάνεις σούζες, και σε καταδίδει μόλις παραβείς τα όρια, ας δούμε που πραγματικά βρισκόμαστε.

 

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι παρακολουθούμε το βρεφικό στάδιο ενός προφητευμένου παιδιού. Από την στιγμή που τα φορτηγά και τ’ αυτοκίνητα, έχουν αρχίσει να παίρνουν άδειες κυκλοφορίας για πλήρως αυτόνομη κίνηση σε δημόσιους δρόμους, επικοινωνώντας μεταξύ τους, ήταν σίγουρο ότι θα γινόταν κάτι και στην διασύνδεση με τις μοτοσυκλέτες. Η αυτοκινητοβιομηχανία ήταν πάντοτε μερικά βήματα μπροστά από την μοτοσυκλέτα, ιδιαίτερα σε ότι έχει να κάνει με την θερμική απόδοση των κινητήρων και την βελτιστοποίηση της κατανάλωσης, έκανε ένα τεράστιο άλμα στις αρχές της προηγούμενες δεκαετίας, που την ξεχώρισε ακόμα περισσότερο από τα δικά μας δεδομένα. Εκεί που εξ αρχής δεν υπήρχε καμία απολύτως σύγκριση, ήταν στα ηλεκτρονικά βοηθήματα.

 

Στις μοτοσυκλέτες το ζητούμενο ήταν πάντοτε η καλύτερη απόδοση ιπποδύναμης, και λιγότερο η χαμηλότερη κατανάλωση, πράγμα που άλλαξε με αργότερους ρυθμούς σε σύγκριση με ότι έγινε στην αυτοκινητοβιομηχανία. Το ίδιο συνέβη και με τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, που μπήκαν στην ζωή μας σε περισσότερα στάδια απ’ ότι στα αυτοκίνητα. Υπάρχει βέβαια και η ιδιαιτερότητα των πιο σύνθετων κανόνων φυσικής, που διέπουν την λειτουργία των μοτοσυκλετών, σε σύγκριση με τα αυτοκίνητα. Από την άλλη, η μοτοσυκλέτα επωφελείται από την τεχνολογία που υπάρχει ήδη, και ένα καλό παράδειγμα, είναι ο αισθητήρας κλίσης που πρώτη φορά είδαμε σε KTM και συγκεκριμένα στο 1190 Adventure, με το ABS που δουλεύει σε κλίση. Ο αισθητήρας της Bosch, είναι ο ίδιος που χρόνια τώρα χρησιμοποιείται στα αυτοκίνητα στα συστήματα ESP, (πρόγραμμα ηλεκτρονικής σταθεροποίησης). Λεπτομέρεια, αλλά το μόνο που έγινε για την προσαρμογή του στα μοτοσυκλετιστικά δεδομένα, είναι να χάσει σαράντα γραμμάρια σε βάρος, που βέβαια επειδή αντιστοιχεί στο 60% του συνολικού βάρους, δεν μπορείς να το πεις λίγο, αλλά δεν είναι και μεγάλης πρακτικής σημασίας.

 

Αυτό που έχει μια κάποια σημασία, για να δούμε πώς ξεκίνησε αυτή η συνεργασία των τριών κατασκευαστών, είναι η μικρή ιστορία της Bosch, με την δημιουργία του cornering ABS, του ABS δηλαδή που λαμβάνει δεδομένα κλίσης, και μοιράζει αναλόγως την πίεση των φρένων στον εμπρός ή πίσω τροχό. Οι πρώτοι στους οποίους είχε απευθυνθεί η γερμανική εταιρία για να το βγάλει στην παραγωγή, ήταν η Honda και η Yamaha, κι αυτό γιατί το τμήμα έρευνας και εξέλιξης της Bosch για τα ηλεκτρονικά στις μοτοσυκλέτες, βρίσκεται στην Ιαπωνία. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 που η Bosch δημιούργησε το τμήμα, το κέντρο των εξελίξεων στη μοτοσυκλέτα ήταν η Ιαπωνία, κι αυτό ήταν το μόνο λογικό βήμα… Παρά την επί σειρά δεκαετιών συνεργασία της Bosch με τους Ιάπωνες, όταν ήρθε η ώρα του cornering ABS, κανένας δεν πίστεψε ότι θα μπορούσε να δουλέψει τόσο καλά στο δρόμο, χωρίς να μπλέξουν με μηνύσεις αναβατών, παρόλο των εξαιρετικά πετυχημένων δοκιμασιών. Ο επόμενος κατασκευαστής που απέρριψε, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, το cornering ABS, ήταν η BMW!! Τελικά η KTM πείστηκε να το βγάλει στην παραγωγή, καταλήγοντας σε μια συνεργασία με μικρή δόση ειρωνείας. Παρόλο που τα κέντρα έρευνας των δύο εταιριών, απέχουν μόλις τέσσερις ώρες με το αυτοκίνητο, κατέληξαν να στέλνουν μοτοσυκλέτες και ανθρώπους στην Ιαπωνία, αφού εκεί δούλευε η Bosch το cornerning ABS… Από την άλλη, συγκεκριμένα η BMW μπορεί να είχε κι άλλο λόγο που απέρριψε μια τέτοια πρόταση. Ίσως να βρισκόταν ήδη στην αρχή μιας συνεργασίας με την Continental για ένα ίδιο σύστημα, καθώς δύο χρόνια μετά έβγαλαν το δικό τους cornering ABS… Μπορεί επίσης να μην είναι πολύ γνωστό, αλλά η Continental είναι πρωτοπόρος εταιρία στην τεχνολογία οχημάτων, η πρώτη για παράδειγμα που εξέλιξε το hill assist, και τα ελαστικά αποτελούν μικρό κύκλο εργασιών γι’ αυτούς. Μάλιστα στην έκθεση της Κολονίας, πέρσι, παρουσίασε για πρώτη φορά ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου της κίνησης για μοτοσυκλέτες, όπως και την ασύρματη επικοινωνία και φόρτιση, φορητών συσκευών…

 

Με λίγα λόγια η τεχνολογία των ηλεκτρονικών βοηθημάτων προχωρά με γοργά βήματα, και πάντα στην κατεύθυνση που έχει χαράξει η αυτοκινητοβιομηχανία. Πολύ απλά γιατί εκεί δοκιμάζονται όλα για πρώτη φορά. Η Bosch ήδη δοκιμάζει ημι-ενεργητικές αναρτήσεις που συνεργάζονται με την μονάδα του ABS, ή καλύτερα «διοικούνται» από την μονάδα του ABS, ώστε το φρενάρισμα πανικού να επηρεάζει την σταθερότητα της μοτοσυκλέτας λιγότερο, επιτρέποντας το βύθισμα του πιρουνιού μέχρι εκεί που βοηθά τον ρυθμό επιβράδυνσης, πριν καταστεί πρόβλημα…

 

Μοιραίο είναι κάποια στιγμή όλα αυτά να συνεργαστούν για να φτάσουμε σ’ ένα στάδιο που ήδη υπάρχει στα αυτοκίνητα, εδώ και λίγο καιρό. Τα αυτοκίνητα μπορούν ήδη να φρενάρουν σκανάροντας το δρόμο, όταν αποφασίσουν ότι υπάρχει κίνδυνος, και μάλιστα μπορούν να κινηθούν και τελείως αυτόνομα, όπως στην περίπτωση της Mercedes-Benz S-Class, που μπορεί να ακολουθήσει το προπορευόμενο όχημα, κι αν της το επέτρεπε η νομοθεσία, θα οδηγούσε μόνη της μέχρι τον επιθυμητό προορισμό! Η νομοθεσία όμως δεν θα το επιτρέψει, αν δεν υπάρχει διασύνδεση και επικοινωνία με τα υπόλοιπα οχήματα, τομέας που οι αυτοκινητοβιομηχανίες εργάζονται εδώ και πολύ καιρό. Όμως οι μοτοσυκλέτες είχαν μείνει εκτός, μέχρι τώρα!

 

Στο Παγκόσμιο Συνέδριο ITS (Intelligent Transport Systems) που πραγματοποιήθηκε εχθές στο Bordeaux, στηΓαλλία, οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές οχημάτων έδωσαν το παρόν, και από την πλευρά της μοτοσυκλέτας BMW – Honda και Yamaha, ανακοίνωσαν τη δημιουργία ενός φορέα με την ονομασία CMC (Connected Motorcycle Consortium) που από κοινού θα φροντίσει να δημιουργηθούν κοινά πρωτόκολλα επικοινωνίας των διαφορετικών οχημάτων. Ίσως όμως πιο σημαντική είδηση, είναι ότι υπογράφτηκε Μνημόνιο Συνεργασίας (Memorandum of Understanding: MoU), από όλα τα μέλη κατασκευαστές τού ACEM (Ευρωπαϊκός σύνδεσμος κατασκευαστών μοτοσυκλετών, www.acem.eu). Όσο καταραμένη λέξη κι αν είναι για εμάς το μνημόνιο, δεν παύει να μας δείχνει ότι ουσιαστικά τάσσονται μαζί με τους τρεις κατασκευαστές που δημιουργήσαν τον φορέα, και όλοι οι υπόλοιποι. Με βάση το MoU, τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας θα τα δούμε το 2020, και θα αφορούν την επικοινωνία των οχημάτων για καταστάσεις κινδύνου και κίνηση των δρόμων. Για να πούμε την αλήθεια, σε Ελλάδα, Ιταλία και λιγότερο στην Ισπανία, που οι μοτοσυκλέτες δεν σταματούν πίσω από τα αυτοκίνητα, η ενημέρωση για την κίνηση έχει μικρότερη σημασία, απ’ ότι για έναν κίνδυνο, έπειτα από μια στροφή χωρίς ορατότητα… Το δεδομένο των αυτόνομων αποφάσεων, που ισχύει ήδη στα αυτοκίνητα, ακόμα κι αν γίνει κάποτε πραγματικότητα στη μοτοσυκλέτα, είναι τόσο μακρινό, που πολλοί από εμάς, δεν είναι καθόλου σίγουρο αν θα έχουμε ακόμα δίπλωμα σε ισχύ, λόγω προχωρημένης ηλικίας…  Οπότε τυχόν συζητήσεις για περιορισμό της ελευθερίας του αναβάτη και άλλων τέτοιων σεναρίων που ωθούν τη σκέψη σ’ ένα δυστοπικό μέλλον, δεν έχουν καμία βάση. Αυτό που βλέπουμε σήμερα, είναι το πρώτο βήμα ώστε σε αρκετά χρόνια από τώρα, να μπορούμε να έχουμε πληροφορίες για την κατάσταση του δρόμου μπροστά μας. Ας δούμε τι δήλωσαν εχθές, ορισμένοι από τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από αυτή την κίνηση:

 

Καθηγητής Dr. Karl Viktor Schaller, Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος Εξέλιξης της BMW Motorrad:

«Στόχος μας είναι να προωθήσουμε μία άμεση και ολοκληρωμένη χρήση συνεργαζόμενων συστημάτων ITS στα μηχανοκίνητα δίκυκλα ώστε να υπάρξει δυνατότητα βελτίωσης της ασφάλειας. Γι’ αυτό, ενθαρρύνουμε και άλλες εταιρίες να συμπράξουν στο εγχείρημα,»

 

Antonio Perlot, Γενικός Γραμματέας ACEM:

«Αυτή η πρωτοβουλία είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με τη στρατηγική οδικής ασφάλειας του ACEM και δείχνει την επιθυμία της βιομηχανίας μοτοσικλετών να αναβαθμίσει την ασφάλεια των αναβατών με τη βοήθεια αξιόπιστων και πρακτικών λύσεων.»

Tetsuo Suzuki, Operating Officer στη Honda Motor Co:

 «Για να επιταχύνουμε τις εξελίξεις στον τομέα της ασφάλειας σκοπεύουμε να συνεργαστούμε για να προωθήσουμε μία επιτυχημένη εφαρμογή του C-ITS σε μοτοσικλέτες και σκούτερ,»

Takaaki Kimura, Γενικός Διευθυντής του Κέντρου Τεχνολογίας και Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος και Αναπληρωτής Διευθυντής της Yamaha Motor Co

 «Οι εταιρίες μας είναι ήδη ενεργά μέλη της Κοινοπραξίας Επικοινωνίας Car2Car, όπου συνεργαζόμαστε με κατασκευαστές αυτοκινήτων και φορτηγών και λοιπούς ενδιαφερόμενους στη δημιουργία κοινών προτύπων και προδιαγραφών. Ωστόσο, συνειδητοποιήσαμε ότι οι ιδιαίτερες απαιτήσεις των μοτοσικλετών υπερβαίνουν το πλαίσιο της Κοινοπραξίας. Το επόμενο λογικό βήμα είναι η σύναψη συνεργασίας αποκλειστικά για τα θέματα που σχετίζονται με μηχανοκίνητα δίκυκλα.»

 

Οι τρεις εταιρίες έχουν ήδη αποκτήσει εμπειρία στην τεχνολογία συνδεδεμένων οχημάτων σε αρκετές Ευρωπαϊκές δοκιμές. Μαζί με κατασκευαστές αυτοκινήτων και σημαντικούς προμηθευτές, η BMW Motorrad συμμετείχε στο simTD (www.simtd.de), μία μεγάλης κλίμακας δοκιμή που πραγματοποιήθηκε πάνω σε συνδεδεμένα οχήματα στην ευρύτερη περιοχή της Φρανκφούρτης της Γερμανίας. Η Honda και η Yamaha συμμετείχαν στο DRIVE C2X (www.drive-c2x.eu), ένα Ευρωπαϊκό project δοκιμής ITS.

Τα συστήματα μοτοσικλετών ITS θα διαφέρουν από αυτά των αυτοκινήτων

Συστήματα ITS σχεδιασμένα για αυτοκίνητα απλά δεν μπορούν να μεταφέρονται σε μοτοσικλέτες. Λόγω του περιορισμένου διαθέσιμου χώρου, τα ηλεκτρονικά συστήματα πρέπει να είναι μικρότερων διαστάσεων και ανθεκτικά στο νερό, τη σκόνη και τους κραδασμούς. Το βασικότερο όμως είναι οι πιο σύνθετοι κανόνες κίνησης, που διαίπουν την μοτοσυκλέτα, και απαιτούν την εξέλιξη διαφορετικού λογισμικού και αλγορίθμουν, αυτός είναι και ο πρωταρχικός σκοπός αυτή της συνεργασίας, τους καρπούς της οποίας θα δούμε για πρώτη φορά το 2020…

 

Από αριστερά:  Karl Viktor Schaller (BMW Motorrad), Tetsuo Suzuki (Honda Motor Co. , Ltd.), Takaaki Kimura (Yamaha Motor Co. , Ltd.)

Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2017: Αποτίμηση

Πάνω από τα δεδομένα της εποχής!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/4/2017

Τελευταίες μέρες του 2016, επικρατούσε στην κοινωνία γενικά - και στην αγορά της μοτοσυκλέτας πιο συγκεκριμένα, ένα ψήγμα αισιοδοξίας. Δεν μπορούσες να μιλήσεις για κάτι περισσότερο από μία απλή αλλαγή στην ψυχολογία των στελεχών, την ώρα που η χειρότερη συρρίκνωση της αγοράς δεν έδειχνε ότι θα σηκώσει σύντομα το μαύρο της πέπλο, παρά μόνο θα συνέχιζε να το ανεμίζει στέλνοντας μικρά κύματα δροσιάς.. Όμως αυτό και μόνο ήταν αρκετό για να ξεκινήσουν τα μέλη του ΣΕΑΑ την συζήτηση για το ξεπάγωμα της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας.

Άσχετα με την αγοραστική δύναμη του κόσμου, ήταν κοινή αντίληψη πως η μοτοσυκλέτα στην Ελλάδα πρέπει να ακουστεί ξανά - να προκαλέσει το ενδιαφέρον του κοινού. Η Έκθεση Μοτοσυκλέτας δεν γίνεται μονάχα για να κυνηγήσει πελάτες, δεν είμαστε στα χρόνια που οι πωλητές λάμβαναν προκαταβολές απευθείας στα περίπτερα. Σαφώς καλό για όλους να γίνει και αυτό, όμως υπάρχουν τόσα ακόμα οφέλη από την προβολή μίας Έκθεσης και είχε ήδη περάσει πολύς καιρός χωρίς να γίνεται τίποτα. Η απόφαση λοιπόν πάρθηκε ομόφωνα και η διαδικασία ξεκίνησε άμεσα για να βρεθεί ο κατάλληλος διοργανωτής, κάτι που επίσης δεν άργησε να τελεσιδικήσει, υπέρ της Albatros, της εταιρίας διοργανώσεων του κ. Κώστα Λαμάρη, διοργανωτή και των προηγούμενων εκθέσεων, με αναγνωρισμένο λοιπόν αποτέλεσμα. Ήταν η απόλυτα σωστή χρονική συγκυρία. Λίγες μέρες να είχε καθυστερήσει η απόφαση να ξανά γίνει και λίγο ακόμα να συζητούσαν την ανάληψη της διοργάνωσης, και η Έκθεση Μοτοσυκλέτας θα έμενε στα χαρτιά, δεν θα είχε γίνει ποτέ! Θα λέγαμε σήμερα ότι έφτασε λίγο πιο κοντά στο να ξανά γίνει μετά από εννιά χρόνια, και τίποτα περισσότερο! Είναι γιατί την μικρή αισιοδοξία των εταιριών στο τέλος του 2016, υποδέχτηκε ένα τρομακτικό ψύχος πωλήσεων στις αρχές του ’17. Μία κακή είδηση, μία εμφάνιση των πολιτικών στην ειδησεογραφία πετώντας μαργαριτάρια και τα πάντα κάνουν βήματα προς τα πίσω, διαλύοντας την οικονομία και κάθε προγραμματισμό. Στην παγωμένη αγορά του πρώτου τριμήνου του ’17 αν γινόταν κουβέντα για Έκθεση θα είχε τερματίσει πριν ακουστεί η λέξη «Μοτοσυκλέτας», με μέλη του ΣΕΑΑ μάλιστα να αναρωτιούνται αν προλαβαίνουν να ανακαλέσουν. Ωστόσο η απόφαση είχε ήδη παρθεί και η Έκθεση Μοτοσυκλέτας θα γινόταν πραγματικότητα, μέσα στα πολύ στενά όρια του προϋπολογισμού των εταιριών. Έμενε να γίνουν οι συμφωνίες για το περίπτερο που θα έχει κάθε εκθέτης και να οριστικοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό το σχεδιάγραμμα, διαδικασία που αναμενόταν να ολοκληρωθεί με πολύ μεγαλύτερους καβγάδες, σαν ψηφοφορία στο ελληνικό Κοινοβούλιο για την μείωση μισθολογίου στους βουλευτές, μία τέτοια εικόνα. Τουλάχιστον έτσι γινόταν στο παρελθόν, όμως τα πράγματα κύλισαν με απλές διαφωνίες που σχετικά γρήγορα μετατράπηκαν σε συμφωνίες. Η οικονομική δυσχέρεια φέρνει ενότητα…

Με την καθυστέρηση από την πτώση της αγοράς και μέχρι την ολοκλήρωση των παραπάνω, ασκούταν πίεση στον προγραμματισμό. Για πρώτη φορά είδαμε τότε, μία συντονισμένη προσπάθεια επικοινωνίας της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας προς το κοινό, με δυνατή παρουσία σε Facebook και το δικό της site. Εύκολο βέβαια να σημειωθεί και η διαφορά με το παρελθόν, αφού πριν από εννιά χρόνια τα social media δεν ήταν σε τόσο κυρίαρχη θέση. Η Έκθεση Μοτοσυκλέτας διαφημιζόταν και προβαλλόταν δυνατά στο κοινό, με τον τρόπο που επιβάλλει η εποχή.

Το MOTO έβλεπε όλα τα παραπάνω εκ των έσω, ιδιαίτερα από την στιγμή που μας ζητήθηκε από την διοργάνωση της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας, να αναλάβουμε τον σχεδιασμό των test rides, αναγνωρίζοντας την εμπειρία της ομάδας σε τέτοιου είδους διοργανώσεις, την στιγμή μάλιστα που και οι εταιρίες εμπιστεύονται τις μοτοσυκλέτες τους στο περιοδικό με βάση το αποτέλεσμα που μπορούμε να φέρουμε. Σε συνεχή επαφή με την διοργάνωση της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας, εξετάσαμε όλες τις περιπτώσεις για την διεξαγωγή των test ride με πρώτο μέλημα την ασφάλεια των συμμετεχόντων αλλά και την ασφάλεια των ανθρώπων που φιλοξενούνταν στο χώρο! Βρισκόμασταν αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα που δεν είχαμε αντιμετωπιστεί ξανά, καθώς θα έπρεπε να διαφυλάξουμε τόσο τους συμμετέχοντες, όσο και εκατοντάδες κόσμου που φιλοξενείται στο χώρο του παλιού αεροδρομίου, χωρίς να τους επιβάλλουμε σε πρόσθετη όχληση, από αυτή που ήδη δέχονται. Στο τέλος η ιδανική λύση βρέθηκε, κι απαιτούσε από την διοργάνωση να προχωρήσει σε πρόσθετα έξοδα. Θα χρησιμοποιούσαμε την ήδη διαγραμμισμένη διαδρομή που μισθώνει η υπηρεσία διαχείρισης του αεροδρομίου, στην Driving Academy, μόλις 2 λεπτά μακριά από την είσοδο της Έκθεσης! Κι όμως, για την παροχή της απόλυτα καλύτερης εμπειρίας στους συμμετέχοντες, μισθώθηκε mini-bus ώστε να μην χρειαστεί να περπατήσει κανείς!

 

Στο τέλος η διοργάνωση της Έκθεσης κατάφερε να εξασφαλίσει και τις τελευταίες μέρες της Μ. Εβδομάδας από την υπηρεσία διαχείρισης του αεροδρομίου, ώστε να ολοκληρωθούν οι εργασίες με λίγο μεγαλύτερη άνεση παρά των αργιών του Πάσχα και στο τέλος τα πάντα ήταν έτοιμα για να υποδεχτούν τον κόσμο.

 

Κανείς δεν περίμενε ότι η κίνηση στους διαδρόμους θα ξεκινούσε από την πρώτη στιγμή, το μεσημέρι της Πέμπτης! Κι όμως έτσι ακριβώς έγινε, με τα περίπτερα να υποδέχονται κόσμο την στιγμή που τα συνεργεία αποχωρούσαν από την άλλη πλευρά, απορημένα για τέτοια προσέλευση! Με διαφορά η Κυριακή ήταν η μέρα με την πιο ασφυκτική κίνηση, δημιουργώντας μία τεράστια ουρά έξω από τα εκδοτήρια των εισιτηρίων που σαν σαλίγκαρος προχωρούσε 300-400 μέτρα και έφτανε μέχρι το πάρκινγκ. Καμία μέρα δεν υπήρχε άδειος διάδρομος στην Έκθεση, με τον κόσμο να πλημμυρίζει τους διαδρόμους και τελικά να διαλύει προηγούμενες αμφιβολίες για το αν χρειαζόταν ένα τόσο μεγάλο έξοδο, σε μία τόσο δύσκολη περίοδο.

Για τα δεδομένα της εποχής λοιπόν, η Έκθεση Μοτοσυκλέτας είχε το σωστό μέγεθος και αντιπροσώπευε πλήρως τις δυνατότητες των εκθετών. Βέβαια πάντα θα υπάρχει ένας ή δύο που διαφωνούν και σε αυτό, ιδιαίτερα από την στιγμή που σαν λαός χορταίνουμε πρώτα με το μάτι. Αν το τραπέζι δεν είναι ασφυκτικά γεμάτο, δεν ευχαριστιόμαστε το γεύμα παρόλο που στο τέλος το ίδιο θα φάμε. Έτσι και στην Έκθεση όλα τελικά ήταν στην θέση τους και στο χώρο που τους αναλογούσε, χωρίς τους παραλογισμούς του παρελθόντος με περίπτερα του στρέμματος, που αντίστοιχα δεν έχει ούτε η μητρική εταιρία στην EICMA… ενδεχομένως να υπήρχαν ένας ή δύο περισσότεροι εκθέτες με εξοπλισμό αναβάτη αν υπήρχε άλλη διαθεσιμότητα χώρου, όμως σε γενικές γραμμές, τα αξεσουάρ έλειπαν κι έλειπαν γιατί τα έξοδα είναι δυσανάλογα με την πορεία της αγοράς, χωρίς κανείς να μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο.

Για πέντε μέρες ο παλμός του κόσμου της μοτοσυκλέτας, ακουγόταν εκκωφαντικά στο Κέντρο Ξιφασκίας, πλημμυρίζοντας καλοφτιαγμένα περίπτερα με πλήρη γκάμα. Λίγοι μπορούν να αντιληφθούν το μέγεθος της προσπάθειας πίσω από την εμφάνιση αυτή και την πληρότητα. Μοτοσυκλέτες που εκτελωνίζονταν μονάχα για λίγες μέρες και έπρεπε μετά να καταστραφούν καθώς ήταν δείγματα προ παραγωγής, ή να επιστραφούν αφού ήταν δανεικές από το υπόλοιπο δίκτυο στην Ευρώπη... Μικρές θυσίες για να είναι όλα στην εντέλεια, με εταιρίες που λειτουργούν με ξεκοκαλισμένο προϋπολογισμό. Το αποτέλεσμα τους δικαιώνει, αν και τα πραγματικά εύσημα πρέπει να αποδοθούν στους επισκέπτες.

Για πρώτη φορά είδαμε τόσο συνειδητοποιημένο κόσμο συγκεντρωμένο! Οι περισσότεροι ήξεραν από πριν τα μοντέλα, γνώριζαν τι είναι πραγματικά καινούριο και είχαν έρθει να τα δουν κι από κοντά! Περισσότερο απ’ όλα αυτό το βλέπαμε και στα test ride που αρκετοί, όχι όλοι, ερχόντουσαν να επιλέξουν ένα συγκεκριμένο μοντέλο, ζητώντας για παράδειγμα δύο συγκεκριμένα σκούτερ ή περιμένοντας να οδηγήσουν ένα δημοφιλές μοντέλο με μεγάλη σειρά αναμονής, έχοντας ήδη κατέβει από ένα άλλο μελετώντας μία πιθανή αγορά. Η εικόνα του κόσμου, θα ήταν απλά τέλεια, αν στους διαδρόμους βλέπαμε περισσότερους έφηβους που είχαν έρθει να θαυμάσουν τις μοτοσυκλέτες, κάτι τέτοιο θα έδινε μεγαλύτερη αισιοδοξία για το μέλλον. Όμως από την άλλη υπήρχαν πολλοί γονείς που ενθάρρυναν τα μικρά τους παιδιά, πράξη αντίθετη με το ελληνικό γονικό στερεότυπο που θέλει την δαιμονοποίηση της μοτοσυκλέτας, αδυνατώντας να καταλάβει ότι το τεράστιο πρόβλημα στους δρόμους μας είναι συγκεκριμένο, κι έχει ορισμό χρόνια τώρα: Έλλειψη παιδείας!

Μικρές μάχες δινόντουσαν στο περίπτερο του MOTO, με αργά το απόγευμα να αντιλαμβάνεται κανείς τι είχε προηγηθεί, από τα εκατοντάδες χαρτάκια που βρισκόντουσαν διασκορπισμένα, αντιστοιχώντας το κάθε ένα σε ένα βραχιολάκι, μία συμμετοχή στα test ride. Πιο αισιόδοξο ήταν το γεγονός ότι ερχόταν πολύς κόσμος να φωτογραφίσει την μοτοσυκλέτα του Λέφα με την συντριπτική πλειοψηφία του νέου κόσμου να έχει ένα βαθμό γνώσης για την μοναδικότητά της - για τους παλαιότερους αυτό πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Είχαμε εξασφαλίσει την παρουσία της σε περίοπτη θέση ενώ πιο δίπλα δέσποζε το project Yard Built, μία custom μοτοσυκλέτα που ακόμα δεν έχει κουστούμι και σ’ ένα μήνα θα πρέπει να είναι πανέτοιμη για τον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό! Μέσα σε όλα αυτά, σε παρουσιάσεις βιβλίων, μοτοσυκλέτες κτλ… το περίπτερο μας γέμιζε από τον κόσμο που εγγραφόταν στα test ride.

Με την έκθεση να κόβει δεκάδες χιλιάδες εισιτήρια και περισσότερες από τριάντα διαθέσιμες μοτοσυκλέτες να επιλέξει κανείς να οδηγήσει, τρέχαμε με κυριολεκτική έννοια την διαδικασία της εγγραφής και το mini-bus δεν σταματούσε τα δρομολόγια! Τις καθημερινές επιτρέπαμε μέχρι τρεις μοτοσυκλέτες και τα Σαββατοκύριακα δύο, κι έπειτα αν κάποιο μοντέλο δεν είχε σειρά αναμονής και δεν συμπληρωνόταν ο μέγιστος αριθμός μοτοσυκλετών μέσα στην πίστα, αν ίσχυαν αυτές οι δύο προϋποθέσεις, τότε μπορούσε κάποιος να ζητήσει και τρίτη και τέταρτη μοτοσυκλέτα, με όλα αυτά ο συνολικός αριθμός σκαρφάλωσε σχεδόν στις 3.000 δοκιμές, χωρίς ποτέ να δημιουργηθεί ατύχημα, χωρίς άλλα προβλήματα πέραν της αναμονής στις ώρες αιχμής που ήταν αναπόφευκτη με τόσο κόσμο.

Στο τέλος ακούσαμε πολλά συγχαρητήρια, ανθρώπους που πήγαν να συζητήσουν χρηματοδότηση για ένα από τα μοντέλα που δοκίμασαν αλλά και άλλους που ανακάλυψαν ότι πρέπει να συνεχίσουν την έρευνα ενώ είχαν σχεδόν κατασταλάξει, είναι κι αυτό το τελευταίο μέσα στα θετικά του test ride! Θα μπορούσε εκτός της Έκθεσης, στον εξωτερικό χώρο, να συμβαίνουν περισσότερα πράγματα, όπως επιδείξεις ή συμμετοχή σε διάφορες δραστηριότητες, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό, σε εκθέσεις όμως πολύ ακριβότερες, τόσο για τους επισκέπτες όσο και για τους εκθέτες. Για πρώτη φορά μετά από τόσο μεγάλη απουσία, σε μία αγορά με πολύ μικρά περιθώρια, η Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2017, για όλους τους παραπάνω λόγους, ήταν η καλύτερη που θα μπορούσε να γίνει. Οι επισκέπτες είχαν διάθεση και γνώση όσων έβλεπαν για πρώτη φορά ζωντανά μπροστά τους, και καμία εταιρία δεν επέλεξε να μην προσπαθήσει για το καλύτερο. Μονάχα θετικά μπορεί λοιπόν να το κρίνει κανείς, ευελπιστώντας για ακόμα καλύτερες συγκυρίες στο μέλλον!

Σε μία εποχή με τόσα καινούρια μοντέλα, ήταν μεγάλο κατόρθωμα που η συντριπτική πλειοψηφία ήταν μπροστά στο κοινό, τα περισσότερα από αυτά για πρώτη φορά στην Ελλάδα, έχοντας μέρες, ακόμα και ώρες που είχαν καταφτάσει, όπως η ανανεωμένη σειρά Adventure της KTM, το X-ADV και το CBR 1000RR της Honda, τα μικρά on-off των Suzuki-Kawasaki-BMW και ένα σωρό ακόμα - Δείτε την Έκθεση Μοτοσυκλέτας μέσα από φωτογραφίες: