Τι σημαίνει ακριβώς η νέα συνεργασία των BMW, Honda & Yamaha σε συστήματα διασύνδεσης!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/10/2015

Όσοι με θέρμη εναντιώνονται στη χρήση ηλεκτρονικών βοηθημάτων, ακόμα και του ABS, θα έχουν από σήμερα έναν επιπλέον λόγο να γκρινιάζουν, ατενίζοντας το μέλλον της μοτοσυκλέτας με λιγότερη, για αυτούς, αισιοδοξία: Η BMW, Honda και Yamaha, ανακοίνωσαν εχθές την συνεργασία τους στον τομέα της επικοινωνίας των μοτοσυκλετών, προβλέποντας στην μείωση των ατυχημάτων. Παράλληλα καλούν τους υπόλοιπους κατασκευαστές, να γίνουν μέρος του φορέα που έχουν δημιουργήσει, ώστε η υιοθέτηση των συστημάτων αυτών, να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς. Αυτή είναι μια θετική είδηση, παρόλο που στη φαντασία κάποιων, μπορεί να ληφθεί ως την απαρχή του περιορισμού της ελευθερίας. Πριν αρχίσουμε να φανταζόμαστε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου η μοτοσυκλέτα σου δεν σ’ αφήνει να κάνεις σούζες, και σε καταδίδει μόλις παραβείς τα όρια, ας δούμε που πραγματικά βρισκόμαστε.

 

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι παρακολουθούμε το βρεφικό στάδιο ενός προφητευμένου παιδιού. Από την στιγμή που τα φορτηγά και τ’ αυτοκίνητα, έχουν αρχίσει να παίρνουν άδειες κυκλοφορίας για πλήρως αυτόνομη κίνηση σε δημόσιους δρόμους, επικοινωνώντας μεταξύ τους, ήταν σίγουρο ότι θα γινόταν κάτι και στην διασύνδεση με τις μοτοσυκλέτες. Η αυτοκινητοβιομηχανία ήταν πάντοτε μερικά βήματα μπροστά από την μοτοσυκλέτα, ιδιαίτερα σε ότι έχει να κάνει με την θερμική απόδοση των κινητήρων και την βελτιστοποίηση της κατανάλωσης, έκανε ένα τεράστιο άλμα στις αρχές της προηγούμενες δεκαετίας, που την ξεχώρισε ακόμα περισσότερο από τα δικά μας δεδομένα. Εκεί που εξ αρχής δεν υπήρχε καμία απολύτως σύγκριση, ήταν στα ηλεκτρονικά βοηθήματα.

 

Στις μοτοσυκλέτες το ζητούμενο ήταν πάντοτε η καλύτερη απόδοση ιπποδύναμης, και λιγότερο η χαμηλότερη κατανάλωση, πράγμα που άλλαξε με αργότερους ρυθμούς σε σύγκριση με ότι έγινε στην αυτοκινητοβιομηχανία. Το ίδιο συνέβη και με τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, που μπήκαν στην ζωή μας σε περισσότερα στάδια απ’ ότι στα αυτοκίνητα. Υπάρχει βέβαια και η ιδιαιτερότητα των πιο σύνθετων κανόνων φυσικής, που διέπουν την λειτουργία των μοτοσυκλετών, σε σύγκριση με τα αυτοκίνητα. Από την άλλη, η μοτοσυκλέτα επωφελείται από την τεχνολογία που υπάρχει ήδη, και ένα καλό παράδειγμα, είναι ο αισθητήρας κλίσης που πρώτη φορά είδαμε σε KTM και συγκεκριμένα στο 1190 Adventure, με το ABS που δουλεύει σε κλίση. Ο αισθητήρας της Bosch, είναι ο ίδιος που χρόνια τώρα χρησιμοποιείται στα αυτοκίνητα στα συστήματα ESP, (πρόγραμμα ηλεκτρονικής σταθεροποίησης). Λεπτομέρεια, αλλά το μόνο που έγινε για την προσαρμογή του στα μοτοσυκλετιστικά δεδομένα, είναι να χάσει σαράντα γραμμάρια σε βάρος, που βέβαια επειδή αντιστοιχεί στο 60% του συνολικού βάρους, δεν μπορείς να το πεις λίγο, αλλά δεν είναι και μεγάλης πρακτικής σημασίας.

 

Αυτό που έχει μια κάποια σημασία, για να δούμε πώς ξεκίνησε αυτή η συνεργασία των τριών κατασκευαστών, είναι η μικρή ιστορία της Bosch, με την δημιουργία του cornering ABS, του ABS δηλαδή που λαμβάνει δεδομένα κλίσης, και μοιράζει αναλόγως την πίεση των φρένων στον εμπρός ή πίσω τροχό. Οι πρώτοι στους οποίους είχε απευθυνθεί η γερμανική εταιρία για να το βγάλει στην παραγωγή, ήταν η Honda και η Yamaha, κι αυτό γιατί το τμήμα έρευνας και εξέλιξης της Bosch για τα ηλεκτρονικά στις μοτοσυκλέτες, βρίσκεται στην Ιαπωνία. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 που η Bosch δημιούργησε το τμήμα, το κέντρο των εξελίξεων στη μοτοσυκλέτα ήταν η Ιαπωνία, κι αυτό ήταν το μόνο λογικό βήμα… Παρά την επί σειρά δεκαετιών συνεργασία της Bosch με τους Ιάπωνες, όταν ήρθε η ώρα του cornering ABS, κανένας δεν πίστεψε ότι θα μπορούσε να δουλέψει τόσο καλά στο δρόμο, χωρίς να μπλέξουν με μηνύσεις αναβατών, παρόλο των εξαιρετικά πετυχημένων δοκιμασιών. Ο επόμενος κατασκευαστής που απέρριψε, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, το cornering ABS, ήταν η BMW!! Τελικά η KTM πείστηκε να το βγάλει στην παραγωγή, καταλήγοντας σε μια συνεργασία με μικρή δόση ειρωνείας. Παρόλο που τα κέντρα έρευνας των δύο εταιριών, απέχουν μόλις τέσσερις ώρες με το αυτοκίνητο, κατέληξαν να στέλνουν μοτοσυκλέτες και ανθρώπους στην Ιαπωνία, αφού εκεί δούλευε η Bosch το cornerning ABS… Από την άλλη, συγκεκριμένα η BMW μπορεί να είχε κι άλλο λόγο που απέρριψε μια τέτοια πρόταση. Ίσως να βρισκόταν ήδη στην αρχή μιας συνεργασίας με την Continental για ένα ίδιο σύστημα, καθώς δύο χρόνια μετά έβγαλαν το δικό τους cornering ABS… Μπορεί επίσης να μην είναι πολύ γνωστό, αλλά η Continental είναι πρωτοπόρος εταιρία στην τεχνολογία οχημάτων, η πρώτη για παράδειγμα που εξέλιξε το hill assist, και τα ελαστικά αποτελούν μικρό κύκλο εργασιών γι’ αυτούς. Μάλιστα στην έκθεση της Κολονίας, πέρσι, παρουσίασε για πρώτη φορά ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου της κίνησης για μοτοσυκλέτες, όπως και την ασύρματη επικοινωνία και φόρτιση, φορητών συσκευών…

 

Με λίγα λόγια η τεχνολογία των ηλεκτρονικών βοηθημάτων προχωρά με γοργά βήματα, και πάντα στην κατεύθυνση που έχει χαράξει η αυτοκινητοβιομηχανία. Πολύ απλά γιατί εκεί δοκιμάζονται όλα για πρώτη φορά. Η Bosch ήδη δοκιμάζει ημι-ενεργητικές αναρτήσεις που συνεργάζονται με την μονάδα του ABS, ή καλύτερα «διοικούνται» από την μονάδα του ABS, ώστε το φρενάρισμα πανικού να επηρεάζει την σταθερότητα της μοτοσυκλέτας λιγότερο, επιτρέποντας το βύθισμα του πιρουνιού μέχρι εκεί που βοηθά τον ρυθμό επιβράδυνσης, πριν καταστεί πρόβλημα…

 

Μοιραίο είναι κάποια στιγμή όλα αυτά να συνεργαστούν για να φτάσουμε σ’ ένα στάδιο που ήδη υπάρχει στα αυτοκίνητα, εδώ και λίγο καιρό. Τα αυτοκίνητα μπορούν ήδη να φρενάρουν σκανάροντας το δρόμο, όταν αποφασίσουν ότι υπάρχει κίνδυνος, και μάλιστα μπορούν να κινηθούν και τελείως αυτόνομα, όπως στην περίπτωση της Mercedes-Benz S-Class, που μπορεί να ακολουθήσει το προπορευόμενο όχημα, κι αν της το επέτρεπε η νομοθεσία, θα οδηγούσε μόνη της μέχρι τον επιθυμητό προορισμό! Η νομοθεσία όμως δεν θα το επιτρέψει, αν δεν υπάρχει διασύνδεση και επικοινωνία με τα υπόλοιπα οχήματα, τομέας που οι αυτοκινητοβιομηχανίες εργάζονται εδώ και πολύ καιρό. Όμως οι μοτοσυκλέτες είχαν μείνει εκτός, μέχρι τώρα!

 

Στο Παγκόσμιο Συνέδριο ITS (Intelligent Transport Systems) που πραγματοποιήθηκε εχθές στο Bordeaux, στηΓαλλία, οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές οχημάτων έδωσαν το παρόν, και από την πλευρά της μοτοσυκλέτας BMW – Honda και Yamaha, ανακοίνωσαν τη δημιουργία ενός φορέα με την ονομασία CMC (Connected Motorcycle Consortium) που από κοινού θα φροντίσει να δημιουργηθούν κοινά πρωτόκολλα επικοινωνίας των διαφορετικών οχημάτων. Ίσως όμως πιο σημαντική είδηση, είναι ότι υπογράφτηκε Μνημόνιο Συνεργασίας (Memorandum of Understanding: MoU), από όλα τα μέλη κατασκευαστές τού ACEM (Ευρωπαϊκός σύνδεσμος κατασκευαστών μοτοσυκλετών, www.acem.eu). Όσο καταραμένη λέξη κι αν είναι για εμάς το μνημόνιο, δεν παύει να μας δείχνει ότι ουσιαστικά τάσσονται μαζί με τους τρεις κατασκευαστές που δημιουργήσαν τον φορέα, και όλοι οι υπόλοιποι. Με βάση το MoU, τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας θα τα δούμε το 2020, και θα αφορούν την επικοινωνία των οχημάτων για καταστάσεις κινδύνου και κίνηση των δρόμων. Για να πούμε την αλήθεια, σε Ελλάδα, Ιταλία και λιγότερο στην Ισπανία, που οι μοτοσυκλέτες δεν σταματούν πίσω από τα αυτοκίνητα, η ενημέρωση για την κίνηση έχει μικρότερη σημασία, απ’ ότι για έναν κίνδυνο, έπειτα από μια στροφή χωρίς ορατότητα… Το δεδομένο των αυτόνομων αποφάσεων, που ισχύει ήδη στα αυτοκίνητα, ακόμα κι αν γίνει κάποτε πραγματικότητα στη μοτοσυκλέτα, είναι τόσο μακρινό, που πολλοί από εμάς, δεν είναι καθόλου σίγουρο αν θα έχουμε ακόμα δίπλωμα σε ισχύ, λόγω προχωρημένης ηλικίας…  Οπότε τυχόν συζητήσεις για περιορισμό της ελευθερίας του αναβάτη και άλλων τέτοιων σεναρίων που ωθούν τη σκέψη σ’ ένα δυστοπικό μέλλον, δεν έχουν καμία βάση. Αυτό που βλέπουμε σήμερα, είναι το πρώτο βήμα ώστε σε αρκετά χρόνια από τώρα, να μπορούμε να έχουμε πληροφορίες για την κατάσταση του δρόμου μπροστά μας. Ας δούμε τι δήλωσαν εχθές, ορισμένοι από τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από αυτή την κίνηση:

 

Καθηγητής Dr. Karl Viktor Schaller, Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος Εξέλιξης της BMW Motorrad:

«Στόχος μας είναι να προωθήσουμε μία άμεση και ολοκληρωμένη χρήση συνεργαζόμενων συστημάτων ITS στα μηχανοκίνητα δίκυκλα ώστε να υπάρξει δυνατότητα βελτίωσης της ασφάλειας. Γι’ αυτό, ενθαρρύνουμε και άλλες εταιρίες να συμπράξουν στο εγχείρημα,»

 

Antonio Perlot, Γενικός Γραμματέας ACEM:

«Αυτή η πρωτοβουλία είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με τη στρατηγική οδικής ασφάλειας του ACEM και δείχνει την επιθυμία της βιομηχανίας μοτοσικλετών να αναβαθμίσει την ασφάλεια των αναβατών με τη βοήθεια αξιόπιστων και πρακτικών λύσεων.»

Tetsuo Suzuki, Operating Officer στη Honda Motor Co:

 «Για να επιταχύνουμε τις εξελίξεις στον τομέα της ασφάλειας σκοπεύουμε να συνεργαστούμε για να προωθήσουμε μία επιτυχημένη εφαρμογή του C-ITS σε μοτοσικλέτες και σκούτερ,»

Takaaki Kimura, Γενικός Διευθυντής του Κέντρου Τεχνολογίας και Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος και Αναπληρωτής Διευθυντής της Yamaha Motor Co

 «Οι εταιρίες μας είναι ήδη ενεργά μέλη της Κοινοπραξίας Επικοινωνίας Car2Car, όπου συνεργαζόμαστε με κατασκευαστές αυτοκινήτων και φορτηγών και λοιπούς ενδιαφερόμενους στη δημιουργία κοινών προτύπων και προδιαγραφών. Ωστόσο, συνειδητοποιήσαμε ότι οι ιδιαίτερες απαιτήσεις των μοτοσικλετών υπερβαίνουν το πλαίσιο της Κοινοπραξίας. Το επόμενο λογικό βήμα είναι η σύναψη συνεργασίας αποκλειστικά για τα θέματα που σχετίζονται με μηχανοκίνητα δίκυκλα.»

 

Οι τρεις εταιρίες έχουν ήδη αποκτήσει εμπειρία στην τεχνολογία συνδεδεμένων οχημάτων σε αρκετές Ευρωπαϊκές δοκιμές. Μαζί με κατασκευαστές αυτοκινήτων και σημαντικούς προμηθευτές, η BMW Motorrad συμμετείχε στο simTD (www.simtd.de), μία μεγάλης κλίμακας δοκιμή που πραγματοποιήθηκε πάνω σε συνδεδεμένα οχήματα στην ευρύτερη περιοχή της Φρανκφούρτης της Γερμανίας. Η Honda και η Yamaha συμμετείχαν στο DRIVE C2X (www.drive-c2x.eu), ένα Ευρωπαϊκό project δοκιμής ITS.

Τα συστήματα μοτοσικλετών ITS θα διαφέρουν από αυτά των αυτοκινήτων

Συστήματα ITS σχεδιασμένα για αυτοκίνητα απλά δεν μπορούν να μεταφέρονται σε μοτοσικλέτες. Λόγω του περιορισμένου διαθέσιμου χώρου, τα ηλεκτρονικά συστήματα πρέπει να είναι μικρότερων διαστάσεων και ανθεκτικά στο νερό, τη σκόνη και τους κραδασμούς. Το βασικότερο όμως είναι οι πιο σύνθετοι κανόνες κίνησης, που διαίπουν την μοτοσυκλέτα, και απαιτούν την εξέλιξη διαφορετικού λογισμικού και αλγορίθμουν, αυτός είναι και ο πρωταρχικός σκοπός αυτή της συνεργασίας, τους καρπούς της οποίας θα δούμε για πρώτη φορά το 2020…

 

Από αριστερά:  Karl Viktor Schaller (BMW Motorrad), Tetsuo Suzuki (Honda Motor Co. , Ltd.), Takaaki Kimura (Yamaha Motor Co. , Ltd.)

Πυροτεχνήματα τεχνολογίας στην μοτοσυκλέτα

Γρήγορη άνοδος, μεγάλο μπαμ και απόλυτο σκοτάδι αμέσως μετά…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/3/2017

Πώς μερικές από τις ειδήσεις που βλέπουμε, είναι μόνο τίτλοι.

Ήταν ακριβώς ένα χρόνο πριν, όταν στην Silicon Valley έγινε κάτι για πρώτη φορά στον τομέα του οικονομικού ελέγχου. Σε αυτό το μέρος κάθε λεπτό που περνάει, ανακοινώνεται και κάτι που «έγινε για πρώτη φορά», ωστόσο όταν μιλάμε για οικονομικό έλεγχο σε εκείνο το χάος, τότε πρόκειται για πραγματικά κάτι το πρωτοποριακό. Έχοντας προσωπική εμπειρία από τον τρόπο δουλειάς εκεί, είναι δύσκολο αρκετά να αυτοπεριοριστώ στην ανάλυση που απαιτεί ένα τέτοιο άρθρο, αλλά θα κάνω ότι καλύτερο για να παραμείνουμε στο χώρο της μοτοσυκλέτας και να συνοψίσω τα πάντα σε λιγότερο από τριακόσιες λέξεις:

Στην Silicon Valley θεωρείται άριστη προϋπηρεσία να έχεις δημιουργήσει πυροτέχνημα

Για να φτάσει στο σημείο η SEC (Securities and Exchange Commission) να προειδοποιεί με επέμβαση, σημαίνει ότι το πράγμα έχει ήδη ξεφύγει. Ο λόγος που η SEC πραγματοποιεί προειδοποιήσεις όταν η φωτιά ήδη καίει αντί για απευθείας επεμβάσεις, χωρά πολύ εξήγηση αλλά φαίνεται πλέον πως είναι ένα από τα βήματα που ακολουθούνται κάθε φορά που πρόκειται μία «αγορά» να επανέλθει στην πραγματικότητα. Έτσι έγινε με την φούσκα των "dot.coms", έτσι και με την κτηματαγορά. Αργότερα, τον Σεπτέμβριο του ’16, είδαμε το πρώτο πυροτέχνημα στην μοτοσυκλέτα. Τα έξυπνα κράνη της Skully, για τα οποία διαβάσαμε τόσους βαρύγδουπους τίτλους, αποδείχτηκαν ένας πυκνός καπνός και η εταιρία έκλεισε αφήνοντας χρέη εκατομμυρίων, μέσα από μία σειρά κατηγοριών για κακοδιαχείριση των χρημάτων, έξοδα σε στριπτιτζάδικα και ακριβά αυτοκίνητα. Τα χρέη εκατομμυρίων σε μεγάλες εταιρίες είναι το λιγότερο –όπως θα καταλάβετε- αλλά με την πτώχευση μένουν ξεκρέμαστοι και όσοι στήριξαν την εταιρία μέσω “Crowdfunding” πληρώνοντας ακόμα και $1.500 για να παραλάβουν το κράνος με HUD. Για τις ταχύτητες της Silicon Valley όλα αυτά είναι αρχαία νέα, ξεχάστηκαν ήδη, όμως η αφορμή για αυτό το άρθρο είναι πως τώρα μαθαίνουμε ότι οι ιδρυτές της Skully, είναι έτοιμοι να αντλήσουν νέα κεφάλαια για να προωθήσουν μία νέα start-up. Οι εταιρίες αυτές είναι εδώ και λίγα χρόνια ο νέος στόχος του οικονομικού τζόγου και ταυτόχρονα, εξαιτίας του ευνοϊκότατου τρόπου φορολόγησής τους, ένας υπέροχος τρόπος εμφάνισης εξόδων από τους κατασκευαστές. Σε οποιοδήποτε άλλο χώρο, η τεράστια αποτυχία και η αποκάλυψη σκανδαλωδών πρακτικών στα οικονομικά μίας εταιρίας, θα είχε διακόψει κάθε επαγγελματική πορεία για τους αδελφούς, Weller, ιδρυτές της Skully. Στην Silicon Valley όμως θεωρείται άριστη προϋπηρεσία να έχεις δημιουργήσει το πυροτέχνημα, καθώς αυτό από μόνο του τρέφει το παιχνίδι που παίζεται από την πλειοψηφία πλέον του τεράστιου κύκλου δισεκατομμυρίων που πλανάται πάνω από την Silicon Valley.

------------------------------------------------

Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε όλο και περισσότερες εξαγορές start-up από κατασκευαστές, μαζί με επίσης βαρύγδουπους τίτλους για νέες HUD οθόνες στις μοτοσυκλέτες, διασυνδεδεμένες ECU που σου στέλνουν μηνύματα, Laser φώτα που διαβάζουν τον δρόμο, και πολλά ακόμα. Δεν είναι όλα τους πυροτεχνήματα. Στις περισσότερες από αυτές τις εταιρίες τα εκατομμύρια ρέουν για πραγματική έρευνα και εξέλιξη και όχι για να θρέψουν το χρηματιστηριακό παιχνίδι. Θα αναφερθώ και πάλι στο Motobot Yamaha, για ένα και μόνο λόγο, επειδή τυχαίνει να είμαι από τους ελάχιστους Ευρωπαίους δημοσιογράφους που έχει επικοινωνία με τον άνθρωπο που ηγείται της ομάδας, και μάλιστα θα πρέπει τις επόμενες μέρες να γίνει ένα άρθρο για το πόσο κοντά έχουν φτάσει στην αρχική εξαγγελία, να περάσουν τον Rossi! Για το Motobot λοιπόν επενδύονται τεράστια ποσά τα οποία, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δεν πηγαίνουν σ’ ένα οικονομοτεχνικό παιχνίδι αλλά στην πρώτη προσπάθεια να κωδικοποιηθούν ψηφιακά, όλα τα παιχνίδια του ανθρώπου με τους νόμους της φυσικής κατά την οδήγηση μοτοσυκλέτας. Στην πράξη είναι σχεδόν αδύνατο να ξέρεις ποια start-up εξαγοράζεται για να γίνει παιχνίδι με φουσκωμένα έξοδα και χρηματιστηριακά προϊόντα ή πραγματική έρευνα και εξέλιξη. Υπάρχουν φορές που ούτε οι ίδιοι οι επενδυτές δεν το γνωρίζουν, καθώς είναι πάγια πλέον τακτική οι start-up να φουσκώνουν αριθμούς και να κατευθύνουν τις εντυπώσεις. Πριν από λίγα χρόνια, σε μία συνάντηση με manager της BMW στην Intermot, (που πλέον δεν εργάζεται για την εταιρία) η δήλωση ήταν σαφείς: «Επενδύοντας σ’ ένα πρωτότυπο από πηλό, φτιάχνοντας ένα μικρό κλαδί στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας –με την έννοια ότι πιθανότατα δεν θα οδηγήσει πουθενά- η απήχηση του εταιρικού σχήματος ενισχύεται πολλαπλάσια συγκριτικά με αυτό που θα λαμβάναμε αν απλά δίναμε τα ίδια σε διαφήμιση».

Μία εταιρία που πτωχεύει στην Silicon Valley, το κάνει με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους και παράλληλα άλλες εταιρίες έχουν την ευκαιρία μέσα από την δική της πτώση, να δηλώσουν έξοδα σ’ ένα τεράστιο τζόγο  δισεκατομμυρίων, που όλα είναι προϊόν και η πτώση μαζί, όχι μονάχα η άνοδος. Παράλληλα όμως με αυτό το τεράστιο οικονομικό κέρδος με μορφή κάλυψης, οι κατασκευαστές έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν τίτλους, δηλώνοντας ότι εργάζονται πάνω σε μία συγκεκριμένη τεχνολογική καινοτομία. Τις περισσότερες φορές αυτό ακριβώς κάνουν, όμως υπάρχουν και οι περιπτώσεις που όλα είναι ένα καλοσχεδιασμένο πυροτέχνημα…