Shuhei Nakamoto: Ιστορίες από το HRC

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

21/8/2015

 

Στην τελευταία του συνέντευξη, ο σημερινός πρόεδρος του HRC αποκαλύπτει στοιχεία και λέει ιστορίες που αποτυπώνουν την προσωπικότητα και την τεχνολογία του διάσημου αγωνιστικού τμήματος της Honda. Διαβάστε τι λέει για τον Shoichiro Honda, τον Stoner και το Marquez, τα seamless κιβώτια και τα ηλεκτρονικά

 

Η γνωριμία με τον Shoichiro Honda

Στο HRC έπιασα δουλειά το 1983 όταν ο Shoichiro είχε ήδη αποσυρθεί από την εταιρεία. Το 1984 ήμουν στα εργαστήρια και έλεγχα στη ζυγαριά ακριβείας το βάρος κάποιων εξαρτημάτων όταν ένοιωσα ένα χέρι να πιάνει ένα από αυτά και να το σηκώνει. "Άσ' το κάτω!'' Φώναξα με αυστηρό ύφος και γυρίζοντας το κεφάλι μου αντίκρισα τον Shoichiro, ο οποίος μου ζήτησε συγνώμη που διέκοψε την δουλειά μου πριν καν προλάβω να του απολογηθώ για την επιθετική συμπεριφορά μου.

Για την τεχνολογία των MotoGP

Αρχικά δούλεψα 17 χρόνια στο HRC, ως υπεύθυνος για το σχεδιασμό πλαισίων των RS 125/250, RVF 750 και VTR 1000. Από το 2002 μέχρι το 2008 πήγα ως τεχνικός διευθυντής στην Formula 1.

Επιστρέφοντας το 2009 ως πρόεδρος του HRC στα MotoGP, έφερα από την F1 νέες τεχνολογίες όπως το seamless κιβώτιο ταχυτήτων και την τεχνογνωσία στα ηλεκτρονικά. Είναι λάθος αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι ότι τα ηλεκτρονικά είναι περίπλοκα. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει με τα δικά μας, όπου είναι πολύ φιλικά για τους μηχανικούς να τα ρυθμίσουν. Γι΄αυτό ήμασταν αντίθετοι με τον κανονισμό μιας κοινής ECU που θέλει η Dorna.     

 

Stoner VS Marquez

Για μένα ανήκουν στην ίδια σπάνια ράτσα και μοιάζουν σαν λιοντάρια. Όταν βγαίνουν στην πίστα βρίσκουν τον στόχο και επιτίθενται. Σίγουρα έχουν διαφορετικό χαρακτήρα. Με τον Stoner παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο για να χτίσεις μια σχέση μαζί του. Όμως όταν τα καταφέρεις γίνεται μέρος της οικογένειας.

Αντίθετα ο Marquez είναι πιο ανοιχτός, κάνει αστεία και είναι πάντα πρόσχαρος, αλλά πολλές φορές δεν μπορείς να καταλάβεις τι ακριβώς σκέφτεται.

 

Η ζωή μακριά από τους αγώνες   

Τον ελεύθερό μου χρόνο τον περνάω στο εξοχικό μου στα βουνά της Ιαπωνίας. Στα βουνά βρίσκω την ηρεμία και κάνω βόλτες με το ποδήλατο. Ακόμα και στην δουλειά πάω καθημερινά με το ποδήλατο αφού το σπίτι μου απέχει περίπου δέκα χιλιόμετρα από το γραφείο

 

Ποια είναι η πιο σπουδαία νίκη;

Η σπουδαιότερη νίκη για μένα είναι πάντα η επόμενη! 

Πυροτεχνήματα τεχνολογίας στην μοτοσυκλέτα

Γρήγορη άνοδος, μεγάλο μπαμ και απόλυτο σκοτάδι αμέσως μετά…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/3/2017

Πώς μερικές από τις ειδήσεις που βλέπουμε, είναι μόνο τίτλοι.

Ήταν ακριβώς ένα χρόνο πριν, όταν στην Silicon Valley έγινε κάτι για πρώτη φορά στον τομέα του οικονομικού ελέγχου. Σε αυτό το μέρος κάθε λεπτό που περνάει, ανακοινώνεται και κάτι που «έγινε για πρώτη φορά», ωστόσο όταν μιλάμε για οικονομικό έλεγχο σε εκείνο το χάος, τότε πρόκειται για πραγματικά κάτι το πρωτοποριακό. Έχοντας προσωπική εμπειρία από τον τρόπο δουλειάς εκεί, είναι δύσκολο αρκετά να αυτοπεριοριστώ στην ανάλυση που απαιτεί ένα τέτοιο άρθρο, αλλά θα κάνω ότι καλύτερο για να παραμείνουμε στο χώρο της μοτοσυκλέτας και να συνοψίσω τα πάντα σε λιγότερο από τριακόσιες λέξεις:

Στην Silicon Valley θεωρείται άριστη προϋπηρεσία να έχεις δημιουργήσει πυροτέχνημα

Για να φτάσει στο σημείο η SEC (Securities and Exchange Commission) να προειδοποιεί με επέμβαση, σημαίνει ότι το πράγμα έχει ήδη ξεφύγει. Ο λόγος που η SEC πραγματοποιεί προειδοποιήσεις όταν η φωτιά ήδη καίει αντί για απευθείας επεμβάσεις, χωρά πολύ εξήγηση αλλά φαίνεται πλέον πως είναι ένα από τα βήματα που ακολουθούνται κάθε φορά που πρόκειται μία «αγορά» να επανέλθει στην πραγματικότητα. Έτσι έγινε με την φούσκα των "dot.coms", έτσι και με την κτηματαγορά. Αργότερα, τον Σεπτέμβριο του ’16, είδαμε το πρώτο πυροτέχνημα στην μοτοσυκλέτα. Τα έξυπνα κράνη της Skully, για τα οποία διαβάσαμε τόσους βαρύγδουπους τίτλους, αποδείχτηκαν ένας πυκνός καπνός και η εταιρία έκλεισε αφήνοντας χρέη εκατομμυρίων, μέσα από μία σειρά κατηγοριών για κακοδιαχείριση των χρημάτων, έξοδα σε στριπτιτζάδικα και ακριβά αυτοκίνητα. Τα χρέη εκατομμυρίων σε μεγάλες εταιρίες είναι το λιγότερο –όπως θα καταλάβετε- αλλά με την πτώχευση μένουν ξεκρέμαστοι και όσοι στήριξαν την εταιρία μέσω “Crowdfunding” πληρώνοντας ακόμα και $1.500 για να παραλάβουν το κράνος με HUD. Για τις ταχύτητες της Silicon Valley όλα αυτά είναι αρχαία νέα, ξεχάστηκαν ήδη, όμως η αφορμή για αυτό το άρθρο είναι πως τώρα μαθαίνουμε ότι οι ιδρυτές της Skully, είναι έτοιμοι να αντλήσουν νέα κεφάλαια για να προωθήσουν μία νέα start-up. Οι εταιρίες αυτές είναι εδώ και λίγα χρόνια ο νέος στόχος του οικονομικού τζόγου και ταυτόχρονα, εξαιτίας του ευνοϊκότατου τρόπου φορολόγησής τους, ένας υπέροχος τρόπος εμφάνισης εξόδων από τους κατασκευαστές. Σε οποιοδήποτε άλλο χώρο, η τεράστια αποτυχία και η αποκάλυψη σκανδαλωδών πρακτικών στα οικονομικά μίας εταιρίας, θα είχε διακόψει κάθε επαγγελματική πορεία για τους αδελφούς, Weller, ιδρυτές της Skully. Στην Silicon Valley όμως θεωρείται άριστη προϋπηρεσία να έχεις δημιουργήσει το πυροτέχνημα, καθώς αυτό από μόνο του τρέφει το παιχνίδι που παίζεται από την πλειοψηφία πλέον του τεράστιου κύκλου δισεκατομμυρίων που πλανάται πάνω από την Silicon Valley.

------------------------------------------------

Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε όλο και περισσότερες εξαγορές start-up από κατασκευαστές, μαζί με επίσης βαρύγδουπους τίτλους για νέες HUD οθόνες στις μοτοσυκλέτες, διασυνδεδεμένες ECU που σου στέλνουν μηνύματα, Laser φώτα που διαβάζουν τον δρόμο, και πολλά ακόμα. Δεν είναι όλα τους πυροτεχνήματα. Στις περισσότερες από αυτές τις εταιρίες τα εκατομμύρια ρέουν για πραγματική έρευνα και εξέλιξη και όχι για να θρέψουν το χρηματιστηριακό παιχνίδι. Θα αναφερθώ και πάλι στο Motobot Yamaha, για ένα και μόνο λόγο, επειδή τυχαίνει να είμαι από τους ελάχιστους Ευρωπαίους δημοσιογράφους που έχει επικοινωνία με τον άνθρωπο που ηγείται της ομάδας, και μάλιστα θα πρέπει τις επόμενες μέρες να γίνει ένα άρθρο για το πόσο κοντά έχουν φτάσει στην αρχική εξαγγελία, να περάσουν τον Rossi! Για το Motobot λοιπόν επενδύονται τεράστια ποσά τα οποία, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δεν πηγαίνουν σ’ ένα οικονομοτεχνικό παιχνίδι αλλά στην πρώτη προσπάθεια να κωδικοποιηθούν ψηφιακά, όλα τα παιχνίδια του ανθρώπου με τους νόμους της φυσικής κατά την οδήγηση μοτοσυκλέτας. Στην πράξη είναι σχεδόν αδύνατο να ξέρεις ποια start-up εξαγοράζεται για να γίνει παιχνίδι με φουσκωμένα έξοδα και χρηματιστηριακά προϊόντα ή πραγματική έρευνα και εξέλιξη. Υπάρχουν φορές που ούτε οι ίδιοι οι επενδυτές δεν το γνωρίζουν, καθώς είναι πάγια πλέον τακτική οι start-up να φουσκώνουν αριθμούς και να κατευθύνουν τις εντυπώσεις. Πριν από λίγα χρόνια, σε μία συνάντηση με manager της BMW στην Intermot, (που πλέον δεν εργάζεται για την εταιρία) η δήλωση ήταν σαφείς: «Επενδύοντας σ’ ένα πρωτότυπο από πηλό, φτιάχνοντας ένα μικρό κλαδί στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας –με την έννοια ότι πιθανότατα δεν θα οδηγήσει πουθενά- η απήχηση του εταιρικού σχήματος ενισχύεται πολλαπλάσια συγκριτικά με αυτό που θα λαμβάναμε αν απλά δίναμε τα ίδια σε διαφήμιση».

Μία εταιρία που πτωχεύει στην Silicon Valley, το κάνει με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους και παράλληλα άλλες εταιρίες έχουν την ευκαιρία μέσα από την δική της πτώση, να δηλώσουν έξοδα σ’ ένα τεράστιο τζόγο  δισεκατομμυρίων, που όλα είναι προϊόν και η πτώση μαζί, όχι μονάχα η άνοδος. Παράλληλα όμως με αυτό το τεράστιο οικονομικό κέρδος με μορφή κάλυψης, οι κατασκευαστές έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν τίτλους, δηλώνοντας ότι εργάζονται πάνω σε μία συγκεκριμένη τεχνολογική καινοτομία. Τις περισσότερες φορές αυτό ακριβώς κάνουν, όμως υπάρχουν και οι περιπτώσεις που όλα είναι ένα καλοσχεδιασμένο πυροτέχνημα…