Shuhei Nakamoto: Ιστορίες από το HRC

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

21/8/2015

 

Στην τελευταία του συνέντευξη, ο σημερινός πρόεδρος του HRC αποκαλύπτει στοιχεία και λέει ιστορίες που αποτυπώνουν την προσωπικότητα και την τεχνολογία του διάσημου αγωνιστικού τμήματος της Honda. Διαβάστε τι λέει για τον Shoichiro Honda, τον Stoner και το Marquez, τα seamless κιβώτια και τα ηλεκτρονικά

 

Η γνωριμία με τον Shoichiro Honda

Στο HRC έπιασα δουλειά το 1983 όταν ο Shoichiro είχε ήδη αποσυρθεί από την εταιρεία. Το 1984 ήμουν στα εργαστήρια και έλεγχα στη ζυγαριά ακριβείας το βάρος κάποιων εξαρτημάτων όταν ένοιωσα ένα χέρι να πιάνει ένα από αυτά και να το σηκώνει. "Άσ' το κάτω!'' Φώναξα με αυστηρό ύφος και γυρίζοντας το κεφάλι μου αντίκρισα τον Shoichiro, ο οποίος μου ζήτησε συγνώμη που διέκοψε την δουλειά μου πριν καν προλάβω να του απολογηθώ για την επιθετική συμπεριφορά μου.

Για την τεχνολογία των MotoGP

Αρχικά δούλεψα 17 χρόνια στο HRC, ως υπεύθυνος για το σχεδιασμό πλαισίων των RS 125/250, RVF 750 και VTR 1000. Από το 2002 μέχρι το 2008 πήγα ως τεχνικός διευθυντής στην Formula 1.

Επιστρέφοντας το 2009 ως πρόεδρος του HRC στα MotoGP, έφερα από την F1 νέες τεχνολογίες όπως το seamless κιβώτιο ταχυτήτων και την τεχνογνωσία στα ηλεκτρονικά. Είναι λάθος αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι ότι τα ηλεκτρονικά είναι περίπλοκα. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει με τα δικά μας, όπου είναι πολύ φιλικά για τους μηχανικούς να τα ρυθμίσουν. Γι΄αυτό ήμασταν αντίθετοι με τον κανονισμό μιας κοινής ECU που θέλει η Dorna.     

 

Stoner VS Marquez

Για μένα ανήκουν στην ίδια σπάνια ράτσα και μοιάζουν σαν λιοντάρια. Όταν βγαίνουν στην πίστα βρίσκουν τον στόχο και επιτίθενται. Σίγουρα έχουν διαφορετικό χαρακτήρα. Με τον Stoner παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο για να χτίσεις μια σχέση μαζί του. Όμως όταν τα καταφέρεις γίνεται μέρος της οικογένειας.

Αντίθετα ο Marquez είναι πιο ανοιχτός, κάνει αστεία και είναι πάντα πρόσχαρος, αλλά πολλές φορές δεν μπορείς να καταλάβεις τι ακριβώς σκέφτεται.

 

Η ζωή μακριά από τους αγώνες   

Τον ελεύθερό μου χρόνο τον περνάω στο εξοχικό μου στα βουνά της Ιαπωνίας. Στα βουνά βρίσκω την ηρεμία και κάνω βόλτες με το ποδήλατο. Ακόμα και στην δουλειά πάω καθημερινά με το ποδήλατο αφού το σπίτι μου απέχει περίπου δέκα χιλιόμετρα από το γραφείο

 

Ποια είναι η πιο σπουδαία νίκη;

Η σπουδαιότερη νίκη για μένα είναι πάντα η επόμενη! 

Άρειος Πάγος και Μοτοσυκλετιστικά «Hoaxes»

Καμία αλλαγή δεν συνέβη με την διήθηση!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/3/2017

Από εχθές έχουν αρχίσει οι βαρύγδουποι τίτλοι και οι τυφλές αναπαραγωγές ενός άρθρου που δημιουργήθηκε με ένα και μόνο σκοπό, να κυνηγήσει τα «κλικ», λέγοντας ότι ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε για την νομιμότητα της διήθησης. Αν το δεις έτσι, το άρθρο αυτό ήταν άκρως πετυχημένο και αυτός που το έγραψε δικαιολόγησε τον μισθό του, φέρνοντας τα πολυπόθητα κλικ στην σελίδα. Αύριο θα πρέπει να βρει κάτι καινούριο, και μία φορά την εβδομάδα αυτό το καινούριο να δημιουργεί και ντόρο. Για αυτή την εβδομάδα πέτυχε τον σκοπό του, πάει τώρα για την επόμενη.. αν είμαστε τυχεροί ο κύκλος αυτός θα κάνει πολύ καιρό, μέχρι να περάσει ξανά από την θεματολογία της μοτοσυκλέτας! Η «είδηση» είναι ότι ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε πως οι μοτοσυκλέτες ευθύνονται σε περίπτωση ατυχήματος κατά την διάρκεια της διήθησής τους ανάμεσα στις λωρίδες κυκλοφορίας. Μονάχα που δεν υπάρχει καμία είδηση. Ο νόμος είναι αυτός, ήταν πάντα έτσι, και ο Άρειος Πάγος δεν έχει τελεσιδικήσει σε τίποτα.

Αφορμή για να ξεκινήσει αυτή η λάθος κουβέντα, ήταν μία απόφαση του δικαστηρίου – σύμφωνα πάντα με το «δημοσιογραφικό» άρθρο - που δικαιώνει οδηγό νταλίκας για τον σοβαρό τραυματισμό μοτοσυκλετίστριας που βρέθηκε κάτω από τις ρόδες του, έπειτα από πρόσκρουση σε αυτοκίνητο, ενώ κινούταν ανάμεσα στις λωρίδες. Ο Άρειος Πάγος έπραξε το αυτονόητο στην συγκεκριμένη περίπτωση, εφαρμόζοντας τον νόμο, ο οποίος επίσης είναι σαφής και ορίζει ότι η διήθηση των μοτοσυκλετών ανάμεσα στα αυτοκίνητα απαγορεύεται. Παρόλο που στην πράξη υπάρχει καθολική ανοχή τουλάχιστον για κίνηση ανάμεσα σε λωρίδες με διακεκομμένη διαγράμμιση για να φτάσει η μοτοσυκλέτα εμπρός στο φανάρι, καθώς έχει αποδειχθεί ότι το να περιμένει πίσω από τα αυτοκίνητα αυξάνει τις πιθανότητες να μετατραπεί σε δυστύχημα κάποιο τροχαίο. Χωρίς να υπάρχει κανένα παράθυρο νομικά για κίνηση ανάμεσα στα αυτοκίνητα σε αυτοκινητόδρομους και άλλες περιπτώσεις. Οπότε; Οπότε η απόφαση του Άρειου Πάγου, απλά στηρίζει τον νόμο και είδηση θα υπήρχε αν γινόταν να αλλάξει ο νόμος και ο Άρειος Πάγος εμπόδιζε κάτι τέτοιο να γίνει.

Η πραγματική είδηση της ημέρας, είναι πως η Ουάσιγκτον αποφάσισε από εχθές να επιτρέψει την διήθηση των μοτοσυκλετών, αν και κάτω από πολύ αυστηρές συνθήκες, ακολουθώντας το παράδειγμα της Καλιφόρνιας. Κάνοντας μία παρένθεση, εκεί πλέον το πρόβλημα είναι να ενημερώσουν τους οδηγούς των αυτοκινήτων πως ο νόμος έχει αλλάξει, καθώς το υψηλό αίσθημα της αυτοδικίας που επικρατεί εκεί, έχει οδηγήσει σε πραγματικά δολοφονικές πρακτικές, με τους οδηγούς των αυτοκινήτων να συγκρούονται επίτηδες με μοτοσυκλέτες που κινούνται ανάμεσα στις λωρίδες, πιστεύοντας ότι παρανομούν.

Η πραγματική είδηση της ημέρας, είναι πως η Ουάσιγκτον αποφάσισε από εχθές να επιτρέψει την διήθηση των μοτοσυκλετών

Η πιο σημαντική είδηση, σχετικά με την διήθηση, είναι όσα γράφαμε ακριβώς πέρσι, για την κίνηση της Γαλλίας να επιτρέψει την διήθηση πλήρως σε συγκεκριμένα σημεία που επιτηρεί, ώστε για πρώτη φορά να καταγραφεί αν και πώς επηρεάζεται η κίνηση των αυτοκινήτων. Απώτερος σκοπός, είναι καθολική εφαρμογή του μέτρου μετά από αρκετά χρόνια…

Κι ας πάμε στην δική μας κατάσταση. Έχοντας οδηγήσει στην συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών δρόμων, κάνοντας “lane filtering" στο Los Angeles “before it was cool", ως άλλος «ελληνάρας» που δεν σέβεται τους νόμους, και μπλέκοντας στο πραγματικό χάος που λέγεται κίνηση με σκούτερ σε ασιατική χώρα… η αλήθεια στην οποία έχω καταλήξει, είναι πως οι Έλληνες οδηγοί αυτοκινήτων είναι οι πλέον εκπαιδευμένοι σε αυτό που ονομάζουμε, διήθηση μοτοσυκλετών. Δυστυχώς αυτό το μάθημα έχει δοθεί με πραγματικό αίμα και όχι με εκπαίδευση, και ακόμα πιο δυστυχώς, συνεχίζεται ακριβώς έτσι, να μαθαίνουμε δηλαδή με τον άσχημο τρόπο. Παραμένει το γεγονός όμως, ότι οι Έλληνες οδηγοί περιμένουν τις μοτοσυκλέτες να κινούνται ανάμεσα στα αυτοκίνητα, σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα τους ευαίσθητους με το “personal space” Αμερικανούς, που σε τέτοια περίπτωση αγχώνονται πραγματικά και δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν.

Η Ελλάδα λοιπόν έχει εκπαιδεύσει –ξανά δυστυχώς- με αίμα τους οδηγούς της, κι έτσι αν υπάρχει μία χώρα στην Ευρώπη, που μία σωστή καμπάνια ενημέρωσης, αλλαγής των νόμων και οργανωμένης εκπαίδευσης, θα είχε άμεσο αντίκτυπο, είναι η δική μας. Από την Ελλάδα θα μπορούσε να ξεκινήσει η αλλαγή για την διήθηση σε όλη την Ευρώπη, πράγμα που απαιτεί το μοναδικό που λείπει από αυτή την χώρα, την πολιτική βούληση ή καλύτερα την όρεξη για δουλειά από την μεριά της πολιτείας. Αυτό βέβαια μπορεί ακόμα να γίνει, καθώς τίποτα δεν έχει τελεσιδικήσει, με την μορφή που παρουσιάζεται σε διάφορα άρθρα…

Από την Ελλάδα θα μπορούσε να ξεκινήσει η αλλαγή για την διήθηση σε όλη την Ευρώπη