Με την νέα χρονιά να έχει 12 γύρους από Φεβρουάριο μέχρι Οκτώβριο
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
19/12/2023
Η FIM και η Dorna WSBK Organization (DWO) ανακοίνωσαν τον σχηματισμό της σχάρας εκκίνησης του 2024 για τα Motul WSBK, με 23 αναβάτες να ρίχνονται στην μάχη για τον τίτλο, η οποία εκκινεί στην Αυστραλία τον Φεβρουάριο, με την αυλαία να πέφτει στη Jerez τον Οκτώβριο με τον 12ο και τελευταίο γύρο.
Το 2024 έρχεται με σημαντικές αλλαγές, ειδικά στη μεγάλη κατηγορία WSBK, με αρκετούς αναβάτες να έχουν αλλάξει ομάδες, αλλά και με νέες προσθήκες που προμηνύουν ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα για την ερχόμενη σεζόν.
WSSP: Το 2024 θα δούμε 32 αναβάτες έτοιμους να παλέψουν για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος, 2 περισσότερους από την χρονιά που μας πέρασε. Όπως συνέβη και το 2023 οι συμμετέχοντες στην κατηγορία WSSP Challenge θα τρέξουν μόνο στους ευρωπαϊκούς γύρους. Για τη νέα σεζόν έρχεται να προστεθεί και ένας νέος κατασκευαστής, με την QJ Motor να βρίσκεται δίπλα σε ονόματα όπως των Ducati, Honda, Yamaha, Kawasaki, Triumph και MV Agusta.
WSSP300: Όπως και στην κατηγορία των τετρακύλινδρων supersport 600 κυβικών, το 2024 θα δούμε τη μικρή κατηγορία των δικύλινδρων supersport να γεμίζει την σχάρα εκκίνησης, με 32 αναβάτες να στήνονται στο φανάρι της εκκίνησης. Ο Jeffrey Buis, ο οποίος έγραψε ιστορία όντας ο μόνος αναβάτης με δύο τίτλους στην μικρή κατηγορία, θα φέρει το νούμερο #1 στα φαίρινγκ της KTM του, με στόχο να υπερασπιστεί τον τίτλο του την ερχόμενη σεζόν, γράφοντας περεταίρω ιστορία στην WSSP300. Για ακόμα μία φορά τέσσερεις κατασκευαστές θα ριχτούν στο “καναβάτσο” με τις Kawasaki, Yamaha, KTM και Kove να αγωνίζονται όλες για τον τίτλο του 2024.
Ιsle of Man TT 2024, Supersport 1 - O Michael Dunlop γράφει ιστορία με 26 νίκες, ισοφαρίζοντας τον θείο του, Joey Dunlop - [VIDEO]
Ένα βήμα πιο κοντά στην κορυφή των ρεκόρ, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
3/6/2024
O Michael Dunlop κατάφερε στον αγώνα Supersport 1 στη 1/6/2024 να ισοφαρίσει το απόλυτο ρεκόρ του θείου του και θρύλου των TT, Joey Dunlop, γράφοντας τη δική του ιστορία, με 26 συνολικά νίκες στο ιστορικό TT.
Η εκκίνηση του πρώτου αγώνα των Supersport, είχε τον Dunlop πιο πίσω, στην τρίτη θέση. Στον δεύτερο, από τους συνολικά 4 γύρους, ο Michael πήρε το προβάδισμα στην γέφυρα Ballaugh, εκεί όπου συμβαίνουν τα εντυπωσιακά άλματα του TT. Με την ολοκλήρωση των τεσσάρων γύρων του Βουνού, ο MD είδε την καρό σημαία στην πρώτη θέση, σημειώνοντας την 12η νίκη του στην Supersport κατηγορία (μια κατηγορία στην οποία κυριαρχεί), 8,5 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Davey Todd (Powertoolmate Ducati). Ο Dean Harrison (Honda Racing), που είχε τα ηνία στα αρχικά στάδια του αγώνα, ήρθε τρίτος. Συνολικά, ο Dunlop μετρά 40 βάθρα, όσα και ο θρυλικός θείος του Joey Dunlop!
Όλα ήταν έτοιμα και στις 2:45 μ.μ. (τοπική ώρα), ο πρώτος αγώνας για τα Supersport ξεκίνησε. Περνώντας από το Glen Helen για πρώτη φορά, ο Harrison ήταν αυτός που οδηγούσε την κούρσα, με τον Todd μόλις 0,08 χιλιοστά πίσω του. Τρία δέκατα πιο πίσω, στην τρίτη θέση ήταν ο Dunlop. Οι James Hillier (Bournemouth Kawasaki Racing), James Hind (North Lincs Components Suzuki) και Michael Evans (Smith Racing Triumph) ολοκλήρωναν την πρώτη εξάδα, με τη διαφορά μεταξύ τους να είναι λιγότερη από τρία δευτερόλεπτα. Καβάλα στην Trooper Triumph της PHR Performance, ο Peter Hickman ήταν όγδοος.
Μέχρι την Ballaugh, ο Todd είχε πάρει τα ηνία από τον Harrison αν και μόλις με 0,257 δευτερόλεπτα διαφορά. Ο Dunlop παρέμενε τρίτος, στα 1,2 δευτερόλεπτα πίσω από τον Harrison. Ο Hillier παρέμενε τέταρτος, όμως ο Jamie Coward (KTS Racing/Stanley Stewart Racing Triumph) είχε ανέβει δύο θέσεις, στην πέμπτη, μπροστά από τους Hind και Evans.
Η μάχη συνεχίστηκε και στο Ramsey, όπου ο Harrison είχε περάσει ξανά μπροστά, 0,639 δευτερόλεπτα, με τον Dunlop να μένει στην τρίτη θέση. Εκείνη την στιγμή, οι πρώτοι τρεις είχαν διαφορά 1,4 δευτερολέπτων. Ο Coward που σε απόλυτο χρόνο βρισκόταν μπροστά από τους υπόλοιπους, είχε ανέβει μία θέση ακόμα, περνώντας τέταρτος. Οι Hillier και Hind ήταν τώρα στην πέμπτη και έκτη θέση, αντίστοιχα.
Με την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου Harrison σημείωσε μέση ωριαία 128,037 μ.α.ω (206,055 χ.α.ω), με τον Todd να ολοκληρώνει τον γύρο του Βουνού σχεδόν δύο δευτερόλεπτα πίσω, με μέση ωριαία 127,798 μ.α.ω. (205,67 χ.α.ω.). Ξεκινώντας τον δεύτερο γύρο, ο Dunlop παρέμενε τρίτος, με περισσότερα από 3 δευτερόλεπτα απόσταση από τη δεύτερη θέση. Coward, Hillier και Hind ολοκλήρωναν την πρώτη εξάδα, μπροστά από τους Hickman, Evans, Paul Jordan και Josh Brookes.
Είχε έρθει η στιγμή για το δεύτερο πέρασμα από το Glen Helen, με τον Harrison να έχει χάσει χρόνο, εξαιτίας της με τον Coward -που βρισκόταν μπροστά του στον δρόμο, πίσω του όμως στους χρόνους. Στο μεταξύ, ο Dunlop είχε περάσει στη δεύτερη θέση, με τη μάχη μπροστά του να του δίνει την ευκαιρία να μειώσει την ψαλίδα στα 1,2 δευτερόλεπτα. Ο Todd, στην τρίτη πλέον θέση, ήταν μόλις 0,367 δευτερόλεπτα μακριά από τον Dunlop.
Εκεί που όλα άλλαξαν ήταν στην γέφυρα Ballaugh, με τον Dunlop να περνάει τον Harrison, αφήνοντάς τον μισό δευτερόλεπτο πίσω. Ο Todd είχε μείνει μισό ακόμη δευτερόλετο πίσω, φτάνοντας το 1 ολόκληρο από την πρώτη θέση. Μέχρι και το Ramsey, ο στόχος του Dunlop ήταν ξεκάθαρος, ανοίγοντας ακόμη περισσότερο τη διαφορά, στα δύο δευτερόλεπτα, με τον Todd να έχει περάσει και αυτός τον Harrison, για τη δεύτερη θέση.
Οι Coward και Harrison συνέχισαν να μάχονται μεταξύ τους, δίνοντας στον Dunlop την ευκαιρία να ξεμακρύνει, με την μέση ωριαία των 128,833 μ.α.ω. (207,336 χ.α.ω.) να τον φέρνουν 4,5 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd με 128,133 μ.α.ω (206,21 χ.α.ω.). Η ολοκλήρωση του δεύτερου γύρου, έφερε τους αναβάτες στα πιτς, για τον απαραίτητο ανεφοδιασμό, μετά από 121,442 χιλιόμετρα – 60,721 χιλιόμετρα ο κάθε γύρος. Harrison, Coward, Hillier και Hind συμπλήρωναν την πρώτη εξάδα, προτού ο Coward αναγκαστεί να βρει τον δρόμο της επιστροφής στα πιτς, χάρη ενός προβλήματος που αντιμετώπισε. Μία ακόμα σημαντική απόσυρση ήταν αυτή του Conor Cummins, ενώ ο Hickman είχε χάσει θέσεις, βρισκόμενος στην 11η.
Ο Dunlop μπροστά συνέχιζε ακάθεκτος, ανεβάζοντας κι άλλο το προβάδισμά του στο πέρασμα του Glen Helen, έχοντας πλέον 5,5 δευτερόλεπτα από τον Todd. Άλλα 3,2 δευτερόλεπτα πιο πίσω ήταν ο Harrison, με τις διαφορές να έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν. Hillier, Hind και Jordan ολοκλήρωναν τους πρώτους έξι της κατάταξης.
Μεταξύ Glen Helen και γέφυρα Ballaugh, ο Todd είχε καταφέρει να μειώσει την ψαλίδα με τον Dunlop. Στη διαδρομή μέχρι το Ramsey είχε βρει τέσσερα ακόμα δέκατα, με το κενό να έχει πέσει πλέον στα 4,1 δευτερόλεπτα, μπαίνοντας στο ορεινό τμήμα του Βουνού για προτελευταία φορά. Μέχρι και το Bungalow, η διαφορά είχε μειωθεί στα 3,9 δευτερόλεπτα, με τον Dunlop να έχει την απάντηση στον τέταρτο και τελευταίο γύρο, ανοίγοντας εκ νέου την ψαλίδα στα 5 δευτερόλεπτα.
Ο MD δεν έδειξε να έχει διάθεση να αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη, συνεχίζοντας τον φρενήρη ρυθμό του στον τελευταίο γύρο των 60,36 χιλιομέτρων. Τελικά, είδε την καρό σημαία 8,5 δευτερόλεπτα μπροστά από τον δεύτερο, Todd, ο οποίος σημείωσε με τη σειρά του το καλύτερο αποτέλεσμα στο TT. Ταυτόχρονα ήταν και ο άνθρωπος που έθεσε τον ταχύτερο γύρο με Ducati στον γύρο του Βουνού -από τους λίγους αναβάτες που αγωνίζονται με μοτοσυκλέτα του Borgo Panigale σε αυτόν τον αγώνα- έχοντας μέση ωριαία 128,785 μ.α.ω. (207,259 χ.α.ω.).
Ο Harrison στην τρίτη θέση πήρε το 27ο βάθρο του στο TT, με τον Hillier να βρίσκεται άνετα στην τέταρτη θέση. Για τον Hind, η πέμπτη θέση ήταν το καλύτερό του αποτέλεσμα, ενώ ο Brookes κράτησε πίσω του τον Jordan στο τέλος, παίρνοντας την έκτη θέση. Την πρώτη δεκάδα συμπλήρωσαν οι Mike Browne, Hickman και Evans.