Marc Marquez - Υποψήφιος για την εργοστασιακή ομάδα της Ducati το 2025... με ένα εμπόδιο
Σύμφωνα με δηλώσεις του αθλητικού διευθυντή της Ducati Corse, Paolo Ciabatti, κύριο θέμα είναι το οικονομικό
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
15/12/2023
Ο 8 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, Marc Marquez, θα μπορούσε να βρει μία θέση στην εργοστασιακή ομάδα της Ducati το 2025, όμως οι μισθολογικές του απαιτήσεις ίσως βάλουν φρένο σε αυτό, σύμφωνα και με τον Paolo Ciabatti.
Μέχρι να φύγει από την εργοστασιακή ομάδα της Honda, στο τέλος της σεζόν του 2023, για χάρη μιας δορυφορικής Ducati, ο Marquez ήταν ο αναβάτης με τις υψηλότερες απολαβές στο grid. Μάλιστα, το τετραετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει με τη Honda το 2020, από το οποίο ολοκλήρωσε τα 3 έτη, υπολογίζεται ότι ήταν ένα από τα πιο υψηλά, όσον αφορά τις απολαβές.
Είναι επίσης κατανοητό, ότι ακόμα και μετά τη δήλωση του ίδιου ότι δεν πάει αμισθί στην Gresini Racing Team, αυτό δεν συνεπάγεται ότι έχει τις ίδιες απολαβές. Μιλάμε για μία δορυφορική ομάδα που αναμφίβολα δεν έχει τους πόρους να υποστηρίξει έναν τόσο υψηλό μισθό, όσο το μεγαθήριο HRC. Βέβαια, όπως συμβαίνει και με τα υπόλοιπα αθλήματα, έτσι και στα MotoGP, δεν είναι μόνο ο μισθός που παίρνει ο αναβάτης από το συμβόλαιό του. Στα συνολικά του κέρδη πρέπει να υπολογιστούν και οι χορηγοί, που στην περίπτωση του Marc, είναι αναμφίβολα πιο… κουβαρντάδες, σε σύγκριση με άλλους αναβάτες στο grid.
Το συμβόλαιό του, όμως με την Gresini λήγει σε έναν χρόνο, που σημαίνει ότι το 2025 η Ducati κινδυνεύει να μείνει χωρίς τον Marc. Το τέλος της σεζόν του 2024 θα δει και την λήξη πολλών ακόμα συμβολαίων, συμπεριλαμβανομένων αναβατών της Ducati, που σημαίνει ότι το Borgo Panigale κινδυνεύει να χάσει κάποια από τα μεγάλα ταλέντα του. O Paolo Ciabatti, αθλητικός διευθυντής του Ducati Corse, σε συνέντευξη που έδωσε στο GPOne δήλωσε ότι σίγουρα ο Marquez θα βρίσκεται μέσα στους υποψήφιους, καθώς ακόμα δεν έχουν ορίσει την εργοστασιακή ομάδα του 2025.
Αναμφίβολα η πολύ καλή επίδοση του Ισπανού, ο οποίος εντυπωσίασε με τους χρόνους στην πρώτη του επαφή με την Ducati στα τελευταία δοκιμαστικά του 2023 στη Valencia, θα έπαιξε τον ρόλο της σε αυτή την δήλωση του Ciabatti. Ακόμη, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο Covid έχει επηρεάσει τους μισθούς, που σημαίνει ότι και ο Marc θα πρέπει να συμβιβαστεί με λιγότερα, κάνοντας ξεκάθαρο ότι η Ducati δεν σκοπεύει να τους δώσει τα χρήματα που έπαιρνε στη Honda.
Συνεχίζοντας, παραδέχτηκε ότι το ρίσκο είναι εκεί, όχι μόνο για τον Marquez αλλά και για άλλους αναβάτες όπως ο Jorge Martin, ο οποίος αν το 2025 δεν βρει μία θέση στην εργοστασιακή ομάδα, τότε θα μπορούσε να στραφεί σε άλλον κατασκευαστή καθώς έχει ήδη αποδείξει το ταλέντο του και είναι περιζήτητος στην αγορά.
Όσον αφορά τον Marquez, ο Ciabatti θεωρεί ότι τα πολύ καλά αποτελέσματα της Ducati, όπου πολλές φορές συμπλήρωναν μόνες τους το βάθρο, δεν είχαν την ανάγκη της συνδρομής του Marquez. Από την άλλη, ως άνθρωπος της εταιρείας είναι υπερήφανος που ο Marc τους επέλεξε, καθώς αποτελεί μία επιπλέον αναγνώριση για το πόσο καλή μοτοσυκλέτα είναι η Desmosedici. Όπως χαρακτηριστικά είπε, αν ο Marc επιλέξει την Ducati το 2025 θα είναι επειδή είδε ότι μπορεί να είναι ξανά ανταγωνιστικός.
Είναι λογικό μία ομάδα σαν την Ducati, να μην μπορεί να υποστηρίξει τα ποσά της Honda, καθώς και οι ίδιοι έχουν παραδεχτεί ότι μπροστά στον Ιάπωνα κατασκευαστή είναι σαν βιοτεχνία. Οι αριθμοί πωλήσεων δεν ψεύδονται. Από την άλλη, το Borgo Panigale έχει δημιουργήσει μία εξαιρετική μοτοσυκλέτα, με τα αποτελέσματα των τελευταίων σεζόν να το αποδεικνύουν περίτρανα. Η επέλασή της ήταν καθολική, ενώ οι περισσότεροι ιδιώτες αναζητούν μία μοτοσυκλέτα της για την δορυφορική τους ομάδα.
Η γνώση ότι έχουν την καλύτερη μοτοσυκλέτα αυτή την στιγμή στο grid και οι πολλοί μνηστήρες για την εργοστασιακή ομάδα βοηθούν τον Ciabatti, αλλά και γενικότερα την Ducati Corse να διαπραγματευτεί χωρίς, μέχρι στιγμής, κάποιον ουσιαστικό αντίπαλο. Βέβαια η σεζόν του 24 θα αναδείξει πολλά και ίσως αλλάξει το σκηνικό, παρασύροντας μαζί του και τα μέχρι τώρα δεδομένα.
MotoGP, Jerez Test 2024 – Ο Di Giannantonio ταχύτερος όλων, με τον Vinales να σπάει το σερί των Ducati
Οι αλλαγές που τελικά έφερε η Yamaha στα δοκιμαστικά της Jerez δεν φάνηκε να αποδίδουν τα επιθυμητά αποτελέσματα
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
30/4/2024
Τα πρώτα δοκιμαστικά της χρονιάς, ολοκληρώθηκαν την Δευτέρα 29/4, ακριβώς μετά τον ισπανικό γύρο στην πίστα της Jerez, με τον Di Giannantonio να δείχνει ότι έχει την ταχύτητα, ενώ η πολυαναμενόμενη νέα M1 δεν φάνηκε να αλλάζει πολύ τη κατάσταση για την Yamaha, η οποία μαζί με την Honda έμειναν για ακόμη μία φορά στις τελευταίες θέσεις.
Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και ο καιρός έδειχνε 20 βαθμούς Κελσίου, θερμοκρασία περιβάλλοντος. Στις δέκα το πρωί τοπική ώρα, το σκηνικό είχε στηθεί, με τις συνθήκες να ευνοούν στην απρόσκοπτη δουλειά των αναβατών. Συνολικά, 13 αναβάτες κατάφεραν να σπάσουν το φράγμα του 1:37, μέχρι και το τέλος της ημέρας.
Αρχικά, ο Marquez με την GP23 της Gresini Racing ήταν αυτός που βρέθηκε μπροστά, κάνοντας τον ταχύτερο γύρο, με τον Di Giannantonio να δείχνει με το καλημέρα ότι έχει τον ρυθμό. Με την ολοκλήρωση των δύο πρώτων ωρών, ο Bagnaia να παίρνει την θέση του Marquez στην κορυφή. Μία ώρα αργότερα και με ορισμένους αναβάτες να έχουν ξεπεράσει τους 30 γύρους, ο Di Giannantonio μπήκε στην πρώτη θέση, μένοντας εκεί μέχρι και το τέλος της ημέρας, γράφοντας 1:36.405. Πίσω του βρέθηκε ο Vinales, ο μόνος που κατάφερε να μπει εμβόλιμος, χαλώντας το σερί της Ducati στις πρώτες πέντε θέσεις. Στην τρίτη θέση, πλασαρίστηκε ο Franco Morbidelli, με τους Bagnaia και Marquez να κλείνουν την πεντάδα.
Για ακόμα μία φορά στα πρώτα δοκιμαστικά στην Jerez, η Ducati έδειξε ότι έχει βρει την συνταγή, με τους αναβάτες του Borgo Panigale, τόσο εργοστασιακούς όσο και δορυφορικούς να μην δοκιμάζουν πολλά νέα εξαρτήματα. Όσον αφορά την εργοστασιακή ομάδα Ducati Lenovo, ο Pecco Bagnaia δοκίμασε μόνο κάποιες αλλαγές στην γεωμετρία της GP24, σημειώνοντας μάλιστα τους λιγότερους γύρους, περνώντας την γραμμή εκκίνησης τερματισμού μόλις 43 φορές. Λιγοστά είναι τα νέα και από τον ομόσταυλό του, Enea Bastianini, ο οποίος συμπλήρωσε 65 γύρους, χωρίς όμως να δούμε κάτι διαφορετικό στην μοτοσυκλέτα του.
Η ατυχία της Κυριακής, συνεχίστηκε και την Δευτέρα για τον Jorge Martin, ο οποίος αντιμετώπισε πρόβλημα με την μοτοσυκλέτα του, ενώ προς το τέλος της ημέρας σημείωσε και μία πτώση στην Στροφή 9, χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί. Με 71 γύρους κάτω από τις ρόδες του, ο Ισπανός τερμάτισε στην 10η θέση. Ο ομόσταυλός του, Franco Morbidelli, δούλεψε κυρίως πάνω στην εργονομία της μοτοσυκλέτας του, επιλέγοντας διαφορετική θέση για το σημείο που τα πόδια του ακουμπούν στο ρεζερβουάρ. Έχοντας συμπληρώσει 82 γύρους, ο “Franky” πλασαρίστηκε στην τρίτη θέση, με 0.122 δέκατα διαφορά από τον πρώτο, Diggia.
Χωρίς πολλά-πολλά κύλησε η μέρα και για την Pertamina Enduro VR46, με τους χρόνους του Di Giannantonio πάνω στην GP23 να δείχνουν ενθαρρυντικοί. Στην 13η θέση βρέθηκε ο Bezzecchi. Τα δύο αδέρφια – ομόσταυλοι στην Gresini Racing, Alex και Marc Marquez επικεντρώθηκαν περισσότερο στο να συγκεντρώσουν δεδομένα. Έχοντας ολοκληρώσει 73 γύρους, ο Alex τερμάτισε στην 8η θέση. Όσο για τον αδερφό του, Marc, είχε την ευκαιρία να μαζέψει επιπλέον εμπειρία με την νέα του μοτοσυκλέτα, συμπληρώνοντας 71 ακόμα γύρους με την Ducati του.
Για την Aprilia, ο Lorenzo Salvadori συμπλήρωσε τους λιγότερους γύρους για το εργοστάσιο του Noale, αφήνοντας στον Aleix Espargaro να δοκιμάσει την νέα συσκευή ύψους. Μετά από 66 γύρους, ο Aleix πλασαρίστηκε στην 7η θέση. Από την άλλη πλευρά του box, o Vinales ασχολήθηκε περισσότερο με το αεροδυναμικό πακέτο, το οποίο δοκίμασε και ο Espargaro. Η Aprilia έφερε στο τεστ της Jerez μία νέα ουρά, συνδυάζοντας στοιχεία από αυτή του 23 και αυτή του 24. Μετρώντας συνολικά 80 γύρους, ο “Batmav” κατάφερε στο τέλος της ημέρας να γράψει τον δεύτερο ταχύτερο χρόνο, με το 1:36.492 να τον τοποθετεί ανάμεσα σε δύο Ducati. Μαζί με τους εργοστασιακούς αναβάτες, την νέα ουρά δοκίμασε και ο Miguel Oliveira της Trackhouse Racing. Ο Raul Fernandez είχε την ευκαιρία να πάρει μία γεύση από την RS-GP του 2024.
Οι αναβάτες του Pierer Group ασχολήθηκαν κυρίως με μερικές αναβαθμίσεις στα αεροδυναμικά των πλαϊνών φαίρινγκ. Ο Binder ήταν ο ταχύτερος αναβάτης για την KTM, στην 6η θέση, μόλις 0.234 δέκατα πίσω από τον πρωτοπόρο. Αμέσως επόμενος, στην 11η θέση βρέθηκε ο Acosta της GASGAS, ο οποίος είχε ταυτόχρονα και την ευκαιρία να μάθει περισσότερο την νέα του μοτοσυκλέτα και να συνηθίσει τους ρυθμούς της μεγάλης κατηγορίας. Το περισσότερο διάστημα των δοκιμών, ο Acosta είχε επίσης διαφορετική εισαγωγή αέρα, όμοια με αυτή που είδαμε να χρησιμοποιεί ο Dani Pedrosa στην διάρκεια του ισπανικού γύρου.
Ο ομόσταυλος του Binder, Jack Miller, μετά από 73 γύρους συνέχισε να παραπονιέται για αστάθεια στην μοτοσυκλέτα του, καθώς το τεστ της Jerez δεν έκρυβε τελικά την λύση, τερματίζοντας στην 17η θέση. Για τους πορτοκαλί, το παρόν έδωσε και ο Pol Espargaro, ως αναβάτης εξέλιξης, συμπληρώνοντας 68 γύρους και προετοιμάζοντας σώμα και μυαλό για την wildcard συμμετοχή του στον ιταλικό γύρο. Ο Augusto Fernandez της GASGAS, επικεντρώθηκε περισσότερο στην δοκιμή νέων εξαρτημάτων, με το νέο μπροστινό φτερό της KTM να είναι ένα από αυτά.
Περνάμε τώρα στην Yamaha, που όπως σας είχαμε πει θα έφερνε μία ολοκαίνουργια M1. Τελικά, το εργοστάσιο της Iwata αποφάσισε να ασχοληθεί περισσότερο με τα αεροδυναμικά βοηθήματα, αλλά και το πλαίσιο, αφήνοντας προς το παρόν έξω τον κινητήρα. Όπως είδαμε στις φωτογραφίες, το νέο φαίρινγκ – μεγάλο μέρος του οποίου οφείλεται πιθανότατα στον Marco Nicotra, πρώην επικεφαλής αεροδυναμιστή της Ducati – χρησιμοποιεί τρία και μεγαλύτερα σε πλάτος φτερά μπροστά και νέα σχεδίαση στο πλάι. Ένα ακόμα στοιχείο ήταν το ανανεωμένο πλαίσιο, το οποίο όπως μπορούμε να δούμε έχει διαφορετική έδραση στην κεφαλή.
Οι αλλαγές αυτές, όμως, δεν φάνηκε να επηρεάζουν την ταχύτητα των δύο εργοστασιακών αναβατών της Yamaha, με τους χρόνους τους να είναι αρκετά πίσω, σε σύγκριση με το γκρουπ των πρώτων. Από την πλευρά του ο Quartararo συμπλήρωσε 84 γύρους, τερματίζοντας στην 18η θέση. Δήλωσε ότι το νέο αεροδυναμικό πακέτο ήταν ουδέτερο σε αίσθηση, που στην ουσία σημαίνει ότι δεν είδε ούτε θετική αλλά ούτε και αρνητική εξέλιξη, θέλει όμως να το δει και σε άλλες πίστες. Διαφορετικές ήταν οι θέσεις για το πλαίσιο, με τον Γάλλο να έχει θετικά σχόλια. Από την άλλη, ο Alex Rins, ο οποίος συμπλήρωσε 73 γύρους, τερματίζοντας στην 14η θέση, παραδέχτηκε ότι δεν ένιωσε την ίδια εμπιστοσύνη μέσα στην στροφή με το νέο πλαίσιο, αν και τον βοήθησε στην είσοδο της στροφής.
Σε κάθε περίπτωση, το εργοστάσιο της Iwata θα δοκιμάσει ξανά όλα τα εξαρτήματα, μαζί με μερικές ηλεκτρονικές αναβαθμίσεις, που δεν πρόλαβε να φέρει στην Jerez, σε ένα προγραμματισμένο ιδιωτικό τεστ, στο Mugello μετά τον γύρο στο Le Mans. Αν τα αποτελέσματα είναι ικανοποιητικά, τότε η Yamaha σχεδιάζει να φέρει μία ανανεωμένη έκδοση της M1 στον γύρο της Βαρκελώνης ή αυτόν του Mugello. Στην Jerez πάντως, αν υπήρξαν αλλαγές, σίγουρα δεν έκαναν την εμφάνισή τους στα χρονόμετρα.
Αντίστοιχα απογοητευτικά είναι τα πράγματα και για την Honda, με καλύτερα τοποθετημένο αναβάτη της τον Takaki Nakagami στην 16η θέση, σχεδόν 1 δευτερόλεπτο πίσω από τον πρώτο. Μετά το τέλος των δοκιμαστικών, ο Ιάπωνας παραδέχτηκε ότι η μοτοσυκλέτα που δοκίμασε δεν είχε μεγάλες αλλαγές από την τωρινή. Ο έτερος δορυφορικός αναβάτης της LCR Honda, Johann Zarco, έκανε τους περισσότερους γύρους από όλους - 88 – τερματίζοντας στην 20η θέση.
Από την μεριά του, ο Luca Marini ασχολήθηκε περισσότερο με το νέο πλαίσιο που είχε ο Stefan Bradl κατά την διάρκεια του αγωνιστικού τριημέρου. Όσον αφορά, όμως το αεροδυναμικό πακέτο, ο Ιταλός χρησιμοποίησε αυτό που ήδη έχει, αντί για το νέο που ήρθε μαζί με το πλαίσιο. Όπως βλέπουμε, ο Marini άλλαξε επίσης και την ουρά της μοτοσυκλέτας του, με χαμηλότερου προφίλ αεροδυναμικά που είχαν χρησιμοποιήσει στα δοκιμαστικά πριν την έναρξη της σεζόν. Παρά τις αλλαγές, ωστόσο δεν κατάφερε κάτι καλύτερο από την 23η θέση. Λίγο πιο ψηλά, στην 21η βρέθηκε ο δεύτερος εργοστασιακός αναβάτης του HRC, Joan Mir. Στο δικό του στρατόπεδο, δοκίμασαν μία διαφορετικά στημένη μοτοσυκλέτα, χωρίς να διευκρινίζονται ακριβώς οι αλλαγές. Οι χρόνοι του Ισπανού πάντως, δεν έδειξαν κάποια ουσιαστική βελτίωση.
Μετά από 8 ώρες στην πίστα, αναβάτες, μηχανικοί και ομάδες μάζεψαν τα πράγματά τους, παίρνοντας στις βαλίτσες τους τα δεδομένα που συνέλεξαν από τις τηλεμετρίες. Για ορισμένους, όπως ο Marc Marquez και ο Pedro Acosta αποτέλεσε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα με τις νέες τους μοτοσυκλέτες. Δυστυχώς, τα δύο ιαπωνικά εργοστάσια δεν έφεραν κάποια αλλαγή που να τους βάλει ξανά στο παιχνίδι, ακόμα και στους ενδεικτικούς χρόνους των δοκιμαστικών. Ετοιμαζόμαστε τώρα, για τον επόμενο γύρο στην θρυλική πίστα του Le Mans, στις 10-12 Μαΐου.