Jorge Martin - Τελεσίγραφο στην Ducati για να τον κάνει εργοστασιακό αναβάτη μέχρι το 2025
Αν δεν βρεθεί μία θέση για τον ίδιο στην εργοστασιακή ομάδα του Borgo Panigale, τότε ο Ισπανός δηλώνει πως θα κοιτάξει αλλού
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
2/1/2024
Ο Jorge Martin, που παραμένει για το 2024 στους κόλπους της δορυφορικής Prima Pramac, με δηλώσεις του στους δημοσιογράφους έστειλε τελεσίγραφο στην Ducati, αναφέροντας πως στόχος του είναι το 2025 να είναι εργοστασιακός αναβάτης. Κι αν δεν τον πάρουν οι Ιταλοί; Τότε θα ψάξει αλλού.
Με το 2024 να αποτελεί χρονιά αλλαγών στη μεγάλη κατηγορία των MotoGP, καθώς για πολλούς αναβάτες η νέα χρονιά φέρνει και την λήξη των συμβολαίων τους, η silly season -όπως ονομάζεται η μεταγραφική περίοδος με τις υποθέσεις, τις στρατηγικές ανακοινώσεις, τις απειλές και τα καλοπιάσματα- αναμένεται αρκετά μεγάλη. Πρώτος άνοιξε τον χορό ο Jorge Martin, ο οποίος πριν καλά-καλά ξεκινήσει η σεζόν δήλωσε ότι σε περίπτωση που δεν βρει θέση ως εργοστασιακός αναβάτης για την Ducati το 2025, θα βρει θέση σε εργοστασιακή ομάδα άλλου κατασκευαστή.
O “martinator” τη σεζόν του 2023 κατάφερε να κερδίσει τους περισσότερους αγώνες Sprint, ενώ για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα, βρέθηκε να είναι πρώτος στη γενική βαθμολογία. Στο κυνήγι του για τον τίτλο, έπαιξε σημαντικό ρόλο ο προτελευταίος αγώνας στο Κατάρ, όπου το μοιραίο εκείνο πίσω ελαστικό δεν του άφησε καμία πιθανότητα να κυνηγήσει τις πρώτες θέσεις, χάνοντας πολύτιμους βαθμούς. Μπορεί να μην κέρδισε το πρωτάθλημα και κυρίως στον τελευταίο αγώνα της Valencia να μην διαχειρίστηκε σωστά την πίεση, όμως η δεύτερη θέση που τελικά πήρε, τον οδήγησε στο να πιέσει καταστάσεις για να βρεθεί στην εργοστασιακή ομάδα.
Στο συμβόλαιό του υπήρχε μία ρήτρα, σύμφωνα με την οποία αν κατακτούσε το πρωτάθλημα το 2023, τότε αυτόματα θα έπαιρνε “προαγωγή” στην εργοστασιακή ομάδα. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη, με τον Bastianini να κρατά την θέση του ως εργοστασιακός αναβάτης και το 2024, παρά το ότι οι πολλαπλές ατυχίες του το 2023 δεν του έδωσαν τη δυνατότητα να δικαιολογήσει την επιλογή της Ducati.
Τώρα μιλώντας στο Europa Press ο Martin δήλωσε: "Βλέπω τον εαυτό μου ως εργοστασιακό αναβάτη το 2025. Αν όχι στην Ducati, θα ψάξω για άλλες επιλογές."
Για την ώρα μιλάμε κατά βάση για μοχλό πίεσης απέναντι στην ιταλική εταιρεία, καθώς μένει να αποδείξει αν αξίζει μία θέση στην εργοστασιακή ομάδα, απέναντι στους υπόλοιπους υποψήφιους, συμπεριλαμβανομένου και του Marc Marquez, που την επόμενη σεζόν θα τρέχει και αυτός με μοτοσυκλέτα του Borgo Panigale.
Όσον αφορά τη σεζόν του 2024, ο Martin δηλώνει χαρούμενος που θα βρίσκεται στην Prima Pramac, καθώς αυτή την στιγμή θεωρεί ότι είναι μία από τις καλύτερες θέσεις για να παλέψεις για τον τίτλο. Τονίζει τέλος, ότι φέτος θα επικεντρωθεί από την αρχή στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος, σε αντίθεση με την χρονιά που μας πέρασε όταν και ξεκίνησε με στόχο την πρώτη 5άδα, πριν βρεθεί στο Misano όπου κέρδισε και τους δύο αγώνες και άρχισε να βλέπει την πιθανότητα του να στεφθεί μέχρι και Παγκόσμιος Πρωταθλητής 2023.
Περιμένουμε να δούμε αν θα υπάρξει κάποια απάντηση από την μεριά της Ducati ή αν ο Martin θα συνεχίσει στο ίδιο ύφος μέχρι και την έναρξη της μεταγραφικής περιόδου για το 2025.
Isle of Man TT 2024, Senior TT – Νικητής ο Davey Todd σε έναν δραματικό αγώνα - [VIDEO]
Εγκατάλειψη για τον Dunlop και πτώση, ευτυχώς ανώδυνη, για τον Hickman
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
9/6/2024
Την δεύτερη νίκη του στο IOMTT κατάφερε να πάρει ο Davey Todd, σε έναν δραματικό αγώνα Senior TT με τον αναβάτη της Milwaukee BMW να ολοκληρώνει πρώτος τους τέσσερις γύρους, 39,084 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Josh Brookes (Monster Energy BMW by FHO Racing) και τον Dean Harrison (Honda Racing UK) στην τρίτη θέση.
Ο παραδοσιακά τελευταίος αγώνας του Isle of Man TT, Senior TT, ολοκλήρωσε με εντυπωσιακό τρόπο τις δύο εβδομάδες του TT – μία δοκιμαστικών και μία αγωνιστική – δικαιολογώντας τον λόγο που αποτελεί την αυλαία του θεσμού. Η ολοκλήρωση του πρώτου γύρου, βρήκε τον ομόσταυλο του Brookes, Peter Hickman στην πρώτη θέση με μέση ωριαία 135,523 μ.α.ω. (218,103 χ.α.ω.). Ο ρυθμός του έμοιαζε ότι ο “Hickey" είχε μπει στον δρόμο για νέο απόλυτο ρεκόρ. Δυστυχώς, όμως, στο Ginger Hall, τον περίμενε η πτώση, ευτυχώς χωρίς να τραυματιστεί – ή κάτι χειρότερο… Ο νέος θρύλος του Βουνού με 29 νίκες, Michael Dunlop είχε ήδη αποσυρθεί από τον πρώτο γύρο.
Η επιτυχία του Todd χάρισε στην TAS Racing την πρώτη της νίκη μετά από 20 ολόκληρα χρόνια, όταν ο Adrian Archibald είχε κερδίσει τον αγώνα Senior TT του 2004. Ταυτόχρονα, η νίκη του Todd ήταν η 21η συνολικά, για την ομάδα του.
Η εκκίνηση δόθηκε στις 6:00 το απόγευμα (τοπική ώρα), με τις καιρικές συνθήκες στο Βουνό να είναι οι καλύτερες που είχαν υπάρξει ολόκληρη την ημέρα. Περνώντας από το Glen Helen, ταχύτερος ήταν ο Hickman, μόλις ένα δέκατο μπροστά από τον Todd. Στην τρίτη θέση με 2,3 δευτερόλεπτα απόσταση, βρισκόταν ο Dunlop, με τον Harrison μόλις 1,3 δευτερόλεπτα πίσω του, στην τέταρτη. Οι Brookes και James Hillier (WTF Racing Honda) συμπλήρωναν την πρώτη εξάδα. Στην έβδομη θέση με ένα δευτερόλεπτο διαφορά, ακολουθούσε ο John McGuinness (Honda Racing). Στο μεταξύ, ο Jamie Coward της KTS Racing αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τον αγώνα, εξαιτίας του τραυματισμένου του ώμου που συνεχίζει να τον ταλαιπωρεί.
Φτάνουμε στην γέφυρα Ballaugh, με τον Hickman να συνεχίζει τον ταχύτατο ρυθμό του, αυξάνοντας την απόστασή του στα 1,5 δευτερόλεπτα. Αν και ο Dunlop παρέμενε στην τρίτη θέση, μετρούσε πλέον 4 δευτερόλεπτα από τον πρωτοπόρο. Ο McGuinness είχε καταφέρει να περάσει έκτος, με τον James Hind της North Lincs Components Suzuki να έχει σκαρφαλώσει στην έβδομη θέση.
Μέχρι να φτάσουμε στο Ramsey, ο Hickman είχε προσθέσει ένα ακόμα δευτερόλεπτο, έχοντας σημειώσει τον ταχύτερο χρόνο μέχρι στιγμής στην ιστορία, από το Ballaugh μέχρι το επόμενο σημείο ελέγχου, ενώ ο Todd είχε ανοίξει την ψαλίδα στα 6 δευτερόλεπτα από τον Dunlop. Ο Harrison ήταν μόλις δύο δέκατα μπροστά από τον Brookes, στην μάχη για την τέταρτη θέση. Σύντομα, όμως, η ατυχία ήρθε για τον Dunlop, ο οποίος αποσύρθηκε στο Bungalow, αλλάζοντας τα δεδομένα.
Στην ολοκλήρωση του πρώτου γύρου, γράφοντας 135,23 μ.α.ω. (217,631 χ.α.ω.) ο Hickman βρίσκεται 2,7 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd με μέση ωριαία 135,159 μ.α.ω. (217,517 χ.α.ω.). Ο Brookes είχε πλέον περάσει τρίτος, με τον Αυστραλό να σημειώνει 133,388 (214,298 χ.α.ω.). Harrison, Hillier και Mike Browne συμπλήρωναν την πρώτη εξάδα. Ο τελευταίος μάλιστα, κατάφερε για πρώτη φορά να σπάσει το φράγμα των 130 μιλίων, γράφοντας πάνω στην IN Competition Aprilia 130,536 μ.α.ω. (210,077 χ.α.ω.). Η πρώτη δεκάδα αποτελούνταν από του McGuinness, Shaun Anderson (Team Classic Suzuki), Nathan Harrison (Honda Racing UK) και Dominic Herbertson (Burrows Engineering/RK Racing BMW).
Η εκκίνηση του δεύτερου γύρου, βρήκε τον Hickman να σημειώνει ένα ακόμα ρεκόρ μεταξύ δύο σημείων ελέγχου, από το Grandstand μέχρι και το Glen Helen. Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να μεγαλώσει το κενό του στα 4,8 δευτερόλεπτα από τον Todd. Ο αναβάτης της Milwaukee BMW προσπαθούσε πιο σκληρά από ποτέ, όμως ο απίστευτος ρυθμός του Hickman τον άφηνε στην δεύτερη θέση, ανήμπορο να αντιδράσει.
Περνώντας από την γέφυρα Ballaugh, ο Hickman γράφει ένα ακόμα νέο ρεκόρ μεταξύ δύο σημείων ελέγχου, για να φτάσει τα 8,3 δευτερόλεπτα απόστασης. Ο ρυθμός του ξεκαθάριζε ότι είχε απασφαλίσει και όλοι περίμεναν να δουν αν ο Todd θα μπορέσει να απαντήσει. Κανείς δεν πήρε την απάντησή του, όμως, καθώς ο Hickman δεν θα έφτανε μέχρι το Ramsey, σημειώνοντας πτώση στο Ginger Hall. Σηκώθηκε γρήγορα, δείχνοντας ότι ευτυχώς δεν έχει τραυματιστεί. Αυτό σήμαινε ότι ο Todd βρισκόταν πλέον στην πρώτη θέση, με τον Brookes σχεδόν 20 δευτερόλεπτα πίσω του. Ο Dean Harrison είχε επιστρέψει στο βάθρο, βρισκόμενος στην τρίτη θέση.
Η ολοκλήρωση του δεύτερου γύρου με μέση ωριαία 134,789 μ.α.ω. (216,921 χ.α.ω.) από τον Todd, έφερε το προβάδισμά του στα 18,6 δευτερόλεπτα. Από την άλλη, ωστόσο, ο Brookes βρισκόταν επίσης στα καλύτερά του, σημειώνοντας τον καλύτερο προσωπικό του γύρο με 134,056 μ.α.ω. (215,742 χ.α.ω.), ενώ ήταν μόλις ο πέμπτος αναβάτης που έσπασε το φράγμα των 134 μιλίων. Χωρίς να απειλείται στην τρίτη θέση, ο Dean Harrison με 132,445 μ.α.ω. (213,149 χ.α.ω.), μπροστά από τον Hillier με 132,068 μ.α.ω. (212,542 χ.α.ω.). Browne και McGuinness συμπλήρωναν την πρώτη εξάδα. Ο χαμός που έλαβε χώρα στις μπροστινές θέσεις, είχε επιτρέψει στον Herbertson να περάσει έβδομος, μπροστά από τους Nathan Harrison, Rob Hodson και Michael Rutter.
Το μοναδικό υποχρεωτικό pitstop του Senior TT, χάρισε ακόμη μεγαλύτερη απόσταση για τον Todd, του οποίου η στάση στα pits ήταν 7 δευτερόλεπτα ταχύτερη από του Brookes. Ο αναβάτης της FHO Racing, με την σειρά του ήταν σχεδόν δέκα δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison, φτάνοντας στο Glen Helen για τρίτη και προτελευταία φορά. Ο Hillier έμοιαζε να έχει ασφαλίσει την τέταρτη θέση, ενώ ο Browne είχε ξεμακρύνει από τον McGuinness, ο οποίος έχασε αδικαιολόγητα πολύ χρόνο στα pits. Η πολύ καλή πορεία του Herbertson σταμάτησε απότομα στο Crosby, όπου αποσύρθηκε.
Ξεκινώντας τον τέταρτο και τελευταίο γύρο, ο Todd είχε ανεβάσει την ψαλίδα σε περισσότερο από μισό λεπτό, οδεύοντας για την δεύτερη νίκη του. Παρά το τεράστιο πλεονέκτημά του, συνέχισε να πιέζει, ανεβάζοντάς το κι άλλο. Χωρίς να αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα στον τελευταίο γύρο, ο 28χρονος έφερε την μοτοσυκλέτα του στον τερματισμό 39 ολόκληρα δευτερόλεπτα (!) μπροστά από τον Brookes, ο οποίος σημείωσε το καλύτερό του αποτέλεσμα στο TT με αυτή την δεύτερη θέση.
Ο Dean Harrison ήταν άνετα τρίτος, με τον έτερο αναβάτη της Honda, Hillier, πίσω του. Στην πέμπτη θέση βρέθηκε ο McGuinness, που κατάφερε να πάρει 7 δευτερόλεπτα απόστασης από τον εντυπωσιακό Browne. Ο Nathan Harrison τερμάτισε στην έβδομη, το καλύτερό του αποτέλεσμα στο TT. Ο καλύτερος προσωπικός γύρος του Anderson με 130,703 (210,346 χ.α..ω) τον βοήθησε να έρθει όγδοος, μπροστά από τους Rutter και Paul Jordan.
Ο αγώνας Senior TT αποτέλεσε, για μία ακόμη χρονιά το φινάλε του Isle of Man TT, του πιο ιστορικού και επικίνδυνου αγώνα στον κόσμο της μοτοσυκλέτας, αλλά και του μηχανοκίνητου αθλητισμού γενικότερα. Οι θαρραλέοι αναβάτες ανανέωσαν το ραντεβού τους για το 2025, με όλους όσους το παρακολουθούμε να μετράμε ήδη αντίστροφα για την επόμενη αναμέτρηση στους στενούς δρόμους του Βουνού.