Jorge Martin - Τελεσίγραφο στην Ducati για να τον κάνει εργοστασιακό αναβάτη μέχρι το 2025
Αν δεν βρεθεί μία θέση για τον ίδιο στην εργοστασιακή ομάδα του Borgo Panigale, τότε ο Ισπανός δηλώνει πως θα κοιτάξει αλλού
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
2/1/2024
Ο Jorge Martin, που παραμένει για το 2024 στους κόλπους της δορυφορικής Prima Pramac, με δηλώσεις του στους δημοσιογράφους έστειλε τελεσίγραφο στην Ducati, αναφέροντας πως στόχος του είναι το 2025 να είναι εργοστασιακός αναβάτης. Κι αν δεν τον πάρουν οι Ιταλοί; Τότε θα ψάξει αλλού.
Με το 2024 να αποτελεί χρονιά αλλαγών στη μεγάλη κατηγορία των MotoGP, καθώς για πολλούς αναβάτες η νέα χρονιά φέρνει και την λήξη των συμβολαίων τους, η silly season -όπως ονομάζεται η μεταγραφική περίοδος με τις υποθέσεις, τις στρατηγικές ανακοινώσεις, τις απειλές και τα καλοπιάσματα- αναμένεται αρκετά μεγάλη. Πρώτος άνοιξε τον χορό ο Jorge Martin, ο οποίος πριν καλά-καλά ξεκινήσει η σεζόν δήλωσε ότι σε περίπτωση που δεν βρει θέση ως εργοστασιακός αναβάτης για την Ducati το 2025, θα βρει θέση σε εργοστασιακή ομάδα άλλου κατασκευαστή.
O “martinator” τη σεζόν του 2023 κατάφερε να κερδίσει τους περισσότερους αγώνες Sprint, ενώ για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα, βρέθηκε να είναι πρώτος στη γενική βαθμολογία. Στο κυνήγι του για τον τίτλο, έπαιξε σημαντικό ρόλο ο προτελευταίος αγώνας στο Κατάρ, όπου το μοιραίο εκείνο πίσω ελαστικό δεν του άφησε καμία πιθανότητα να κυνηγήσει τις πρώτες θέσεις, χάνοντας πολύτιμους βαθμούς. Μπορεί να μην κέρδισε το πρωτάθλημα και κυρίως στον τελευταίο αγώνα της Valencia να μην διαχειρίστηκε σωστά την πίεση, όμως η δεύτερη θέση που τελικά πήρε, τον οδήγησε στο να πιέσει καταστάσεις για να βρεθεί στην εργοστασιακή ομάδα.
Στο συμβόλαιό του υπήρχε μία ρήτρα, σύμφωνα με την οποία αν κατακτούσε το πρωτάθλημα το 2023, τότε αυτόματα θα έπαιρνε “προαγωγή” στην εργοστασιακή ομάδα. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη, με τον Bastianini να κρατά την θέση του ως εργοστασιακός αναβάτης και το 2024, παρά το ότι οι πολλαπλές ατυχίες του το 2023 δεν του έδωσαν τη δυνατότητα να δικαιολογήσει την επιλογή της Ducati.
Τώρα μιλώντας στο Europa Press ο Martin δήλωσε: "Βλέπω τον εαυτό μου ως εργοστασιακό αναβάτη το 2025. Αν όχι στην Ducati, θα ψάξω για άλλες επιλογές."
Για την ώρα μιλάμε κατά βάση για μοχλό πίεσης απέναντι στην ιταλική εταιρεία, καθώς μένει να αποδείξει αν αξίζει μία θέση στην εργοστασιακή ομάδα, απέναντι στους υπόλοιπους υποψήφιους, συμπεριλαμβανομένου και του Marc Marquez, που την επόμενη σεζόν θα τρέχει και αυτός με μοτοσυκλέτα του Borgo Panigale.
Όσον αφορά τη σεζόν του 2024, ο Martin δηλώνει χαρούμενος που θα βρίσκεται στην Prima Pramac, καθώς αυτή την στιγμή θεωρεί ότι είναι μία από τις καλύτερες θέσεις για να παλέψεις για τον τίτλο. Τονίζει τέλος, ότι φέτος θα επικεντρωθεί από την αρχή στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος, σε αντίθεση με την χρονιά που μας πέρασε όταν και ξεκίνησε με στόχο την πρώτη 5άδα, πριν βρεθεί στο Misano όπου κέρδισε και τους δύο αγώνες και άρχισε να βλέπει την πιθανότητα του να στεφθεί μέχρι και Παγκόσμιος Πρωταθλητής 2023.
Περιμένουμε να δούμε αν θα υπάρξει κάποια απάντηση από την μεριά της Ducati ή αν ο Martin θα συνεχίσει στο ίδιο ύφος μέχρι και την έναρξη της μεταγραφικής περιόδου για το 2025.
Isle of Man TT 2024, Superstock TT 1 – O Davey Todd παίρνει την πρώτη του νίκη στον θεσμό - [VIDEO]
Μόλις 2,2 δευτερόλεπτα διαφορά, η πρώτη από την δεύτερη θέση
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
7/6/2024
Ο Davey Todd πήρε την παρθενική του νίκη στο IOMTT στον 1ο αγώνα Superstock TT, το απόγευμα της Πέμπτης 6/6, με τον αναβάτη της Milwaukee BMW Motorrad να ολοκληρώνει πρώτος τους τρεις γύρους του Νησιού, μόλις 2,2 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Peter Hickman (Monster Energy BMW by FHO Racing), μετά από μία συναρπαστική μάχη μεταξύ τους. Κλείνοντας το βάθρο, στην τρίτη θέση βρέθηκε ο Michael Dunlop.
Η εκκίνηση δόθηκε στις 12:15 μ.μ. (τοπική ώρα), με τον Todd να αποκτά σύντομα προβάδισμα απέναντι στον Dunlop, το οποίο περνώντας για πρώτη φορά από το Glen Helen έφτανε στο 1,5 δευτερόλεπτο. Πολύ κοντά, μόλις ένα δέκατο πιο πίσω, βρισκόταν ο Hickman. Επαφή με τους πρώτους είχε και ο Dean Harrison (Honda Racing) στην τέταρτη θέση, μόλις 0,3 δέκατα του δευτερολέπτου πίσω από τον Hickman. Οι James Hillier (WTF Racing Honda) και Jamie Coward (KTS Racing powered by Steadplan Honda) ολοκλήρωναν την πρώτη πεντάδα στα αρχικά στάδια του αγώνα. Χαρακτηριστικό του ανταγωνισμού που υπάρχει, είναι το γεγονός ότι ο πρώτος με τον τέταρτο είχαν μόλις 2 δευτερόλεπτα διαφορά.
Το πέρασμα από την γέφυρα Ballaugh βρήκε τον Todd να έχει χάσει ένα δευτερόλεπτο από το προβάδισμά του, με τον Hickman που είχε πλέον περάσει δεύτερος, να απέχει μόλις 0,5 δευτερόλεπτα. Ο Dunlop, στην τρίτη θέση είχε ανοίξει την διαφορά, έχοντας 2 δευτερόλεπτα διαφορά από τον δεύτερο. Harrison, Hillier και Coward συνέχισαν να βρίσκονται στην τέταρτη, πέμπτη και έκτη θέση, αντίστοιχα.
Οι αναβάτες φτάνουν στην φουρκέτα Ramsey για πρώτη φορά, με την απόσταση μεταξύ πρώτης και δεύτερης θέσης να παραμένει στο μισό δευτερόλεπτο. Στο μεταξύ, ωστόσο, ο Harrison είχε καταφέρει να περάσει μπροστά από τον Dunlop, παίρνοντας την τρίτη θέση, αν και μόλις για 0,02 δέκατα του δευτερολέπτου! Μάχη είχαμε και για την πέμπτη θέση, με τους Hillier και Coward να έχουν διαφορά μικρότερη του δευτερολέπτου.
Στο επόμενο σημείο ελέγχου, στο Bungalow, ο Hickman είχε ψαλιδίσει την διαφορά στα 0,08 δέκατα από τον Todd, ενώ οι δυο τους είχαν ξεκινήσει να απομακρύνονται από τους υπόλοιπους. Ο Todd ολοκλήρωσε τον πρώτο γύρο με μέση ωριαία 133,362 μ.α.ω. (214,625 χ.α.ω.), προτού μπει στα pits για το υποχρεωτικό pitstop. Με μέση ωριαία 133,137 μ.α.ω. (214,263 χ.α.ω.), ο Hickman έχασε λίγο χρόνο από το Bungalow μέχρι και το τέλος του γύρου, έχοντας με την διαφορά να έχει ανέβει ξανά στα 1,7 δευτερόλεπτα. Ο Dunlop με 132,639 μ.α.ω. (213,461 χ.α.ω.) είχε ανακτήσει την τρίτη θέση, μόλις 1 δευτερόλεπτο μπροστά από τον Harrison με 132,517 μ.α.ω (213,265 χ.α.ω.).
Ο Coward είχε πάρει την πέμπτη θέση από τον Hillier, με τον Josh Brookes στην δεύτερη μοτοσυκλέτα της FHO Racing, τους Conor Cummins (Milenco by Padgett’s Motorcycles Honda), Mike Browne (IN Competition Aprilia) και John McGuiness (Honda Racing UK) να συμπληρώνουν την πρώτη δεκάδα.
Χάρη στο ταχύτερο pitstop, ο Todd είχε καταφέρει να ανοίξει την ψαλίδα στα 5 δευτερόλεπτα, περνώντας από το Glen Helen για δεύτερη φορά. Ο Dunlop είχε επίσης πάρει διαφορά ασφαλείας από τον Harrison, στην μάχη για την τρίτη θέση, έχοντας απόσταση 3,8 δευτερολέπτων. Hillier και McGuinness ήταν πλέον στην πέμπτη και έκτη θέση, αντίστοιχα, με τον Coward να αντιμετωπίζει προβλήματα με τον αναμεταδότη του. Ο Brookes είχε χάσει σχεδόν ένα λεπτό στα pits, που τον έστειλε με συνοπτικές διαδικασίες στην 16η θέση.
Στο γρήγορο κομμάτι μέχρι το Ballaugh, ο Hickman είχε καταφέρει να ψαλιδίσει την διαφορά του Todd, ενώ μέχρι και το Ramsey είχε πέσει στα 2,4 δευτερόλεπτα. Στο μεταξύ, ο James Hind (North Lincs Components Suzuki) στην 14η θέση, ήταν για ακόμη μία φορά άτυχος, βγαίνοντας εκτός μάχης στην γέφυρα Greeba. Ο έτερος αναβάτης με Suzuki, Michael Evans είχε ήδη αποσυρθεί στο Union Mills.
Μέχρι και το Bungalow, το κενό μεταξύ των δύο πρώτων είχε μειωθεί περισσότερο, φτάνοντας τα 2,1 δευτερόλεπτα. Μπαίνοντας όμως στον τρίτο και τελευταίο γύρο, ο Todd κατάφερε να προσθέσει 4 ακόμη δέκατα στο προβάδισμά του. Ο αγώνας έμοιαζε να γίνεται μεταξύ Hickman και Todd, με τον Dunlop να έχει μείνει πάνω από 7 δευτερόλεπτα πίσω, στην τρίτη θέση. Με την σειρά του, απολάμβανε έναν άνετο αγώνα, με 4 δευτερόλεπτα μπροστά από τον έτερο αναβάτη με Honda, τον Harrison.
Για ακόμη μία φορά, το κενό μεταξύ Todd και Hickman είχε πέσει στα 2,3 δευτερόλεπτα, περνώντας από το Glen Helen για τρίτη και τελευταία φορά. Μέχρι και το Ballaugh, τα αίματα είχαν ανάψει ξανά, με τον “Hickey” να έχει πλησιάσει στο μισό δευτερόλεπτο. Έμενε μισός ακόμα γύρος, δηλαδή σχεδόν 30 χιλιόμετρα!
Στην φουρκέτα Ramsey, ωστόσο, ο Todd είχε βρει την απάντηση, διπλασιάζοντας το προβάδισμά του. Έμενε μονάχα το τελευταίο πέρασμα του Βουνού. Καμία αλλαγή στο Bungalow, με τους Todd και Hickman να γράφουν σχεδόν ίδιους χρόνους στο τμήμα Ramsey-Bungalow.
Από εκεί, όμως, μέχρι και το Cronk Ny Mona, ο Todd ήταν ταχύτερος, σφραγίζοντας την πρώτη του νίκη στο TT μπροστά από τον Hickman, ο οποίος σημείωσε τον ταχύτερο γύρο με μέση ωριαία 135,140 μ.α.ω. (217,486 χ.α.ω). Χωρίς καμία πίεση πίσω του, αλλά και χωρίς να προσπαθήσει να φτάσει τους μπροστινούς, ο Dunlop πήρε μία άνετη τρίτη θέση, 18 ολόκληρα δευτερόλεπτα πιο πίσω. Ο Harrison ήρθε τέταρτος, με απόσταση 3,6 δευτερόλεπτων από τον Dunlop, ενώ και οι δύο ήταν πάνω σε μοτοσυκλέτες της Honda. Το ίδιο και οι Hillier και Coward στην πέμπτη και έκτη θέση, που έχουν εμπιστευτεί αγωνιστικά του Big H.
Οι McGuinness, Cummins, Domini Herertson και Browne συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα. Ο Brookes κατάφερε να ανακτήσει μερικές θέσεις, ολοκληρώνοντας τον πρώτο αγώνα Superstock TT στην 11η θέση, μετά και την απόσυρση του Nathan Harrison στο Kate’s Cottage στον τελευταίο γύρο.
Όπως φαίνεται, η 8η θέση στα Superstock, σε συνδυασμό με τις δύο εγκαταλείψεις στον 1ο αγώνα Supersport και αυτόν των Superbike άφησαν δυσαρεστημένο τον Conor Cummins. Λίγο μετά το τέλος του αγώνα Superstock, ήρθε η ανακοίνωση του Cummins ότι αποσύρεται από το φετινό TT, χωρίς να δίνονται περισσότερες εξηγήσεις ως προς τον λόγο που τον οδήγησε σε αυτή την απόφαση ή τι σκοπεύει να κάνει από εδώ και στο εξής.