Behind the Dream - Ο Διευθυντής του HRC, Tetsuhiro Kuwata, μας αποκαλύπτεται - [VIDEO]

Από την Formula 1 στα MotoGP και τον αγωνιστικό κόσμο των δύο τροχών
Behind the dream - Tetsuhiro Kuwata, HRC
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

2/1/2024

Στο πέμπτο επεισόδιο της σειράς “Behind the Dream” στο κανάλι του HRC στο YouTube, ο Διευθυντής του HRC Tetsuhiro Kuwata, μας δίνει μία ματιά στο τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες του εργοστασίου, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύεται η φιλοσοφία και ο χαρακτήρας του, τα οποία τον έχουν φέρει σε αυτή τη θέση.

Η σειρά “Behind the Dream” αποτελεί μία εκ των έσω ανάδειξη της φιλοσοφίας του Big H γύρω από τους αγώνες, αλλά και εκείνης των ανθρώπων που απαρτίζουν την ομάδα του HRC μέσα από τις συνεντεύξεις σημαντικών μορφών που επηρεάζουν τα τεκταινόμενα του αγωνιστικού τμήματος. Η σειρά ξεκίνησε το 2022 με αφορμή τα 40 χρόνια ύπαρξης του HRC, με το πρώτο επεισόδιο να είναι αφιερωμένο -σε ποιόν άλλο- στον Marc Marquez. Στα τέλη του 2023 ήρθε το 5ο -και πιο πρόσφατο επεισόδιο- του δεύτερου κύκλου της σειράς, με πρωταγωνιστή τον κύριο Kuwata, το πρόσωπο που επιβλέπει τις προσπάθειες της Honda σε WSBK, MXGP, Trial και Dakar. Επομένως, μιλάμε για έναν νευραλγικό ρόλο επιφορτισμένο με πολλές ευθύνες αλλά και αρκετά… διευρυμένο εργασιακό ωράριο που ξεπερνάει πολλές φορές ακόμα και την διπλοβάρδια, δίνοντάς μας ταυτόχρονα και μία αίσθηση για το εργασιακό δίκαιο, αλλά και την φιλοσοφία που επικρατεί στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.

Ο Kuwata μπήκε για πρώτη φορά στους κόλπους της Honda Motor το 2000, εργαζόμενος στο κέντρο R&D για το F1 μονοθέσιο των Ιαπώνων. Μέχρι και το 2009 ασχολούνταν κυρίως με το κομμάτι τωβ αγώνων αυτοκινήτου, ενώ το 2010 βρέθηκε στα MotoGP στην θέση του Υπεύθυνου Μηχανικού Εξέλιξης. Το 2016 θα γίνει Διευθυντής του HRC – Γενικός Διευθυντής του Αγωνιστικού τμήματος και υπεύθυνος για όλες τις αγωνιστικές δραστηριότητες του HRC στο εξωτερικό, από τα MotoGP μέχρι και το πιο απαιτητικό rally του κόσμου, το Rally Dakar.

Behind the Dream – Ο Διευθυντής του HRC, Tetsuhiro Kuwata, μας αποκαλύπτεται

Όπως καταλαβαίνετε το πρόγραμμά του είναι αρκετά φορτωμένο, με το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας -αλλά και της νύχτας-, να το απορροφά το εργασιακό κομμάτι. Όπως ο ίδιος παραδέχεται βαδίζει στα βήματα του πατέρα του, αν και όταν ήταν νεότερος απεχθανόταν αυτόν τον τρόπο ζωής. Ο ίδιος δηλώνει ότι υπάρχουν κίνητρα γι’ αυτό που κάνει, όμως εδώ αναδεικνύεται και ένα κομμάτι της ιαπωνικής κουλτούρας γύρω από την εργασία. Το MOTO έχει ταξιδέψει μέχρι την Ιαπωνία, βλέποντας από κοντά μία ολοκληρωτικά διαφορετική νοοτροπία, που περιλαμβάνει και την εργασία. Εκεί, οι περισσότεροι Ιάπωνες ζουν για να εργάζονται και όχι το αντίστροφο, αφιερώνοντας άπειρες ώρες στην δουλειά τους. Δεν υπάρχει αυτό που βλέπουμε στον δυτικό κυρίως κόσμο και αρκετά στην χώρα μας -ειδικά παλαιότερα-, ότι δηλαδή οι άνθρωποι εργάζονται με στόχο τη βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου. Το λέει και ο μηχανικός του HRC, ότι εκεί εργάζονται με το βλέμμα στραμμένο όχι στους ανθρώπους, αλλά στη γενικότερη ανάπτυξη της χώρας. Το βλέπουν λοιπόν πιο συνολικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι ανάγκες και τα όνειρα των ανθρώπων που αποτελούν τον πληθυσμό της Ιαπωνίας μένουν στο περιθώριο. Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει ο αρχιμηχανικός του HRC: “Πάντοτε προσπαθούμε να βελτιώνουμε τη ζωή κάθε ανθρώπου και να προσφέρουμε στους πελάτες μας κάτι διασκεδαστικό και ευχάριστο. Κάποιοι μπορεί να βρίσκουν αυτό που ζητάνε σε μία σπορ μοτοσυκλέτα, ενώ άλλοι δεν μπορούν να περπατήσουν ούτε 10 μέτρα και χρειάζεσαι κάτι και γι’ αυτούς επίσης. Από την μεριά μας οφείλουμε να συνεχίσουμε την προώθηση του μηνύματος της Honda ότι τα όνειρα γίνονται αληθινά.”

Κατά τη διάρκεια του βίντεο, βλέπουμε την πρώτη μοτοσυκλέτα και τον πρώτο κινητήρα πάνω στα οποία εργάστηκε ο Kuwata, ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι έχει περάσει τη μισή του ζωή στο Μουσείο της Honda. Όπως λέει ο γεννημένος το 1969 στο Kyoto της Ιαπωνίας μηχανικός του HRC, σιχαίνεται το αίσθημα της ήττας -όχι κάτι ασυνήθιστο για Ιάπωνα. Χαρακτηριστικό της έντασης και του άγχους που βιώνει σε κάθε αγώνα είναι ότι πολλές φορές μετά το τέλος του αισθάνεται πόνο στους μύες του σβέρκου του, που οφείλεται στο πόσο έντονα ζει εκείνη την στιγμή. Αυτό που του αρέσει στην Honda είναι ότι πάντα προσπαθεί να φτιάξει κάτι κοιτάζοντας το μέλλον. Ταυτόχρονα, όμως, όπως δηλώνει: "οφείλουμε να σεβόμαστε το παρελθόν και να γνωρίζουμε γι’ αυτό, καθώς θα μπορούσε να κρύβει την λύση σε μία δυσκολία του παρόντος".

Δείτε παρακάτω το βίντεο διάρκειας 10 λεπτών και 43 δευτερολέπτων, το οποίο έχει και αγγλικούς υπότιτλους:

SK Motorium

Ετικέτες

Isle of Man TT 2024 - Χωρίς κανένα θάνατο αναβάτη, κάτι που έχει να συμβεί 12 χρόνια!

Ευχάριστα νέα για έναν από τους πιο επικίνδυνους αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού στον κόσμο
IOMTT 2024
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

11/6/2024

Το 2024 ήταν μία από τις καλύτερες χρονιές για το TT, καθώς κανένας αναβάτης δεν έχασε την ζωή του στην διάρκεια των δύο εβδομάδων διεξαγωγής του event, κάτι που έχει να συμβεί από το 2012 -εκτός των 2020 και 2021, όπου τα μέτρα για τον COVID 19 δεν επέτρεψαν να διεξαχθούν αγώνες.

Το Isle of Man TT είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους αγώνες μοτοσυκλέτας στον κόσμο, έχοντας ουκ ολίγες φορές διεκδικήσει τον δικό του φόρο αίματος στους δρόμους του Νησιού. Από το 1907, όταν και ξεκίνησε ως θεσμός, το TT έχει μέχρι και το 2023 στοιχίσει την ζωή σε 156 αναβάτες, στην διάρκεια των δοκιμαστικών και των αγώνων. Αν συμπεριλάβουμε και τους υπόλοιπους αγώνες που λαμβάνουν χώρα στην διαδρομή του Βουνού (ManxGP, Classic TT), τότε το σύνολο ανεβαίνει στους 269.

Isle of Man TT 2024 – Όλοι οι αγωνιζόμενοι επιστρέφουν σπίτια τους

Ο πρώτος καταγεγραμμένος θάνατος στο IOMTT, εντοπίζεται στις 27 Ιουνίου του 1911, όταν ο Βρετανός Victor Surridge σκοτώθηκε κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών, στο γνωστό σημείο Glen Helen. Δύο χρόνια αργότερα, στις 6 Ιουνίου του 1913, το Creg ny Baa ήταν το σημείο που ο επίσης Βρετανός Frank R. Bateman θα συναντούσε τον θάνατο, κατά την διάρκεια του αγώνα Senior TT, η πρώτη απώλεια σε διάρκεια αγώνα. Ο πρώτος Ιρλανδός που σκοτώθηκε στο IOMTT, ήταν ο Fred Walkner στις 19 Μαΐου 1914 στο St Ninian’s Crossroad, κατά την διάρκεια του Junior TT. Μην ξεχνάμε και τους θαρραλέους Marshals και διασώστες, οι οποίοι ακολουθούν με τις δικές τους μοτοσυκλέτες τους αγωνιζόμενους σε όλη την διαδρομή των 37,73 μιλίων (60,718 χιλιομέτρων), έτοιμοι να βοηθήσουν άμεσα κάποιο τραυματία.

John Hinds

Ανάμεσα στους "flying doctors", τους ιπτάμενους γιατρούς όπως τους ονομάζουν οι αγωνιζόμενοι, ο πιο γνωστός ήταν ο John Hinds, ο οποίος είχε βοηθήσει να σωθούν πολλές ζωές, κινούμενος ταχύτατα με τη μοτοσυκλέτα του ανάμεσα στους συμμετέχοντες του αγώνα, και φτάνοντας άμεσα σε πολλά ατυχήματα για να δώσει τις πρώτες βοήθειες. Δυστυχώς ο Hinds έχασε τη ζωή του σε ένα ατύχημα στα δοκιμαστικά του ΙΟΜΤΤ το 2015, όταν έπεσε πάνω σε τοίχο...

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο πρώτος νόμος που υποχρέωνε τους αναβάτες να φοράνε κράνος κατά την διάρκεια των αγώνων ήρθε πολύ αργότερα. Μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το 1918, μαζί με την νέα ονομασία “Isle of Man Tourist Trophy” ήρθε και η εφαρμογή νέων κανόνων ασφαλείας, που έκαναν υποχρεωτική τη χρήση του κράνους! Δηλαδή μέχρι τότε μπορούσε να τρέξεις στον αγώνα, χωρίς να φοράς κάτι που να προστατεύει -πραγματικά- το κεφάλι σου! Άλλες εποχές, που ευτυχώς έχουν μείνει πίσω μας…

Isle of Man TT 2024 – Όλοι οι αγωνιζόμενοι επιστρέφουν σπίτια τους

Το 2022, μετά από δύο χρόνια απουσίας από τους δρόμους του Νησιού, εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, οι αγωνιζόμενοι σε μοτοσυκλέτες και sidecars επέστρεψαν για να βιώσουν ξανά αυτό το μοναδικό αίσθημα και με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να κατακτήσουν το Βουνό. Ήταν ταυτόχρονα και μία από τις πιο θανατηφόρες χρονιές, με συνολικά 5 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και 2 να τραυματίζονται σοβαρά. Ένας εξ αυτών μάλιστα, ο Mike Booth, έχασε το δεξί του πόδι, μετά την άσχημη πτώση του στην 26η στροφή της διαδρομής. Τελευταία φορά που είδαμε τόσο αίμα να χύνεται στην άσφαλτο ήταν το 1989.

Isle of Man TT 2024 – Όλοι οι αγωνιζόμενοι επιστρέφουν σπίτια τους

Το 2024 ήταν μία από τις πιο σπάνιες χρονιές, με τον συνολικό αριθμό των θυμάτων του ΤΤ να μένει -ευτυχώς- στάσιμος, χωρίς κανένας αναβάτης ή κάποιος από τους διοργανωτές και θεατές να χάνει την ζωή του στην διάρκεια των δύο εβδομάδων. Από το 1937 και μετά, μόλις δύο χρονιές ήταν που δεν υπήρξε κανένας θάνατος, συμπεριλαμβανομένου του Manx GP, το 1982 και το 2001. Αν βγάλουμε το μικρότερο “αδελφάκι” του TT, το οποίο πρέπει να περάσει κανείς για να βρεθεί στο θρυλικό IOMTT, τότε η τελευταία φορά που το Βουνό δεν θρήνησε κανέναν αναβάτη στις δύο εβδομάδες του TT ήταν το 2012.

Isle of Man TT 2024 – Όλοι οι αγωνιζόμενοι επιστρέφουν σπίτια τους

Βλέποντας τα στατιστικά καταλαβαίνουμε γιατί η διαδρομή του Βουνού θεωρείται από τις πιο επικίνδυνες στον κόσμο για αγώνες μοτοσυκλέτας, όμως ταυτόχρονα είναι και αυτό που γοητεύει όσους συμμετέχουν εκεί. Κανείς από τους αναβάτες δεν βρίσκεται εκεί χωρίς να γνωρίζει τους κινδύνους, όμως αναμφίβολα είναι χαρμόσυνη είδηση κάθε φορά που δεν έχουμε κάποιο θάνατο. Ελπίζουμε το 2024 να είναι η τρίτη χρονιά που δεν θα έχουμε κανένα θάνατο. Το πρώτο βήμα έγινε, με το δεύτερο να είναι το Manx GP, που αναμένεται να διεξαχθεί στις 22-26 Αυγούστου 2024.

Ετικέτες