Τα μεγέθη της αγοράς ελαστικών μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα

Οι εισαγωγές των μεγάλων εταιριών ελαστικών

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/10/2017

Το βλέπουμε σε μοτοσυκλέτες φίλων, στους δρόμους των πόλεων, γενικά στην καθημερινότητά μας. Με κυρίαρχο αίτιο την οικονομική κρίση, οι μοτοσυκλέτες στην Ελλάδα δεν αλλάζουν συχνά ελαστικά. Με πρόσθετο μπόνους το γεγονός ότι οι δρόμοι μας δεν φθείρουν τα ελαστικά με τον ρυθμό που συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη, εξαιτίας της μειωμένης πρόσφυσης, τα ελαστικά στην Ελλάδα γράφουν πολλαπλάσια χιλιόμετρα από αυτό που ο κατασκευαστής θεωρεί ως μεσοδιάστημα ζωής. Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή, κι εμείς αυτό κάνουμε. Στις μοτοσυκλέτες, τα παπιά και τα σκούτερ που έχουμε στην κατοχή μας για καθημερινές μετακινήσεις, τα ελαστικά χρησιμοποιούνται μέχρι το όριο της ζωής τους, πέρα από το σημείο που η απόδοσή τους παραμένει αντίστοιχη με εκείνη που είχαν όταν ήταν καινούρια. Φυσικά αυτό δεν αφορά τις μοτοσυκλέτες προς δοκιμή. Στην χώρα μας τα διαστήματα αλλαγής ελαστικών είναι μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.

Αυτή είναι σε ένα βαθμό η γενική εικόνα περί χρήσης. Στην Ελλάδα όμως η αγορά ελαστικών παραμένει υπολογίσιμη, γιατί ακόμα και με καθυστέρηση - ακόμα και με παράταση της καθυστέρησης στην περίοδο της κρίσης - τα ελαστικά κάποια στιγμή αναγκαστικά θα αλλαχθούν. Αναζητήσαμε τα μεγέθη των εισαγωγών από την ευρωπαϊκή επιτροπή διαφάνειας, και συγκεντρώσαμε τα νούμερα των πωλήσεων ανά κατηγορία.

Σκοπός είναι να έχουμε όλοι μας, μία κοινή γενική εικόνα για το μέγεθος αυτής της αγοράς, που δίνει έτσι κι ένα στατιστικό στοιχείο για την χρήση των ελαστικών στην χώρα μας.

Ας δούμε τα σύνολα πωλήσεων ανά οικογένεια ελαστικών για το πρώτο εξάμηνο φέτος και με άμεση σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα πέρσι

Πρώτο εξάμηνο του έτους
	2016	2017
Σπορ ελαστικά δρόμου καθώς και αγωνιστικά/slick (ενδεικτικά: GPracer/Qualifier2/Sportsmart2MAX – PowerCup EVO/Power RS – R10Evo/S21 – Racetek K2/RR – V2SuperCorsa/RossoCorsa κτλ	Σύνολο 18.400 (795 slick και ελαστικά αγωνιστικής χρήσης)	Σύνολο 17.937 (1.192 slick και ελαστικά αγωνιστικής χρήσης
Ελαστικά δρόμου (Roadsmart 1&2&3 / Pilot 3&4 / GP21-23/ T30 – AngelGT κτλ) καθώς και για μεσαίες κατηγορίες παπιά κτλ αλλά και cruiser μοτοσυκλέτες	Σύνολο 108.823 (95.626: παπιά και μικρές διαστάσεις / 7.526 Radial ελαστικά δρόμου / 1.900 cruiser&custom)	Σύνολο 108.161 (97.638: παπιά και μικρές διαστάσεις/ 6.620 Radial ελαστικά δρόμου / 2.180 cruiser&custom)
On-Off ελαστικά	Σύνολο 20.522 (Radial 10.756: Trailsmart / Anakee / A40 / Tourance / Scorpiontrail κτλ)	Σύνολο 20.398 (Radial 9.989: Trailsmart / Anakee / A40 / Tourance / Scorpiontrail κτλ)
Ελαστικά Enduro/Motocross/Οικολογικά	Σύνολο 5.924	Σύνολο 5.221
Scooter ελαστικά	Σύνολο 73.823	Σύνολο 70.180
Σύνολο εξαμήνου	227.492	221.897

Σύνολο πωλήσεων προηγούμενων ετών
	2015	2016
Σπορ ελαστικά δρόμου καθώς και αγωνιστικά/slick (ενδεικτικά: GPracer/Qualifier2/Sportsmart2MAX – PowerCup EVO/Power RS – R10Evo/S21 – Racetek K2/RR – V2SuperCorsa/RossoCorsa κτλ	Σύνολο 22.520 (827 slick και ελαστικά αγωνιστικής χρήσης)	Σύνολο 28.362 (1.197 slick και ελαστικά αγωνιστικής χρήσης
Ελαστικά δρόμου (Roadsmart 1&2&3 / Pilot 3&4 / GP21-23/ T30 – AngelGT κτλ) καθώς και για μεσαίες κατηγορίες παπιά κτλ αλλά και cruiser μοτοσυκλέτες	Σύνολο 166.4 (153.168: παπιά και μικρές διαστάσεις / 10.729 Radial ελαστικά δρόμου / 2.521 cruiser&custom)	Σύνολο 177.593 (162.089: παπιά και μικρές διαστάσεις/ 12.383 Radial ελαστικά δρόμου / 3.081 cruiser&custom)
On-Off ελαστικά	Σύνολο 38.035 (Radial 18.414: Trailsmart / Anakee / A40 / Tourance / Scorpiontrail κτλ)	Σύνολο 38.048 (Radial 18.298: Trailsmart / Anakee / A40 / Tourance / Scorpiontrail κτλ)
Ελαστικά Enduro/Motocross/Οικολογικά	Σύνολο 8.660	Σύνολο 10.244
Scooter ελαστικά	Σύνολο 101.830	Σύνολο 126.965
Σύνολο έτους	337.463	381.172

Τι μας δείχνουν τα παραπάνω νούμερα;

Η αγορά ελαστικών στην Ελλάδα οδεύει με μία σχετική ομαλότητα, έχει σταθεροποιηθεί στο νέο επίπεδο της οικονομικής κρίσης και κινείται χρόνο με το χρόνο με οριακή βελτίωση. Αυτό το συμπέρασμα απαιτεί μία σύντομη εξήγηση, γιατί από τους παραπάνω πίνακες, διαφαίνεται πτώση το πρώτο εξάμηνο του ’17 και ικανοποιητική άνοδος το ’16. Η άνοδος του ’16 είναι μικρότερη από τις σχεδόν 50.000 ελαστικά που φαίνεται να αυξήθηκε συγκριτικά με το ’15 γιατί τα στοιχεία αφορούν τις εισαγωγές και όχι τις πωλήσεις. Επίσης το πρώτο εξάμηνο του ’17 κινήθηκε με ρυθμό μικρότερο από το αντίστοιχο πέρσι, όπως άλλωστε και το σύνολο της αγοράς μοτοσυκλέτας, αξεσουάρ κτλ.. Όπως όλα δείχνουν όμως αυτούς τους μήνες ανακάμπτει και η χρονιά φέτος θα κλείσει με θετικό πρόσημο, ελάχιστα πάνω από το προηγούμενο έτος.

η αγορά ελαστικών μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα κινείται ανάμεσα στις 335.000 και 340.000 μονάδες ελαστικών

Μία εκτίμηση, με βάση εμπειρικά στοιχεία και δεδομένα πωλήσεων, είναι πως η αγορά ελαστικών μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα, κινείται ανάμεσα στις 335.000 και 340.000 μονάδες ελαστικών, στο σύνολό της. Από τα παραπάνω νούμερα φαίνεται πως τα παπιά και οι μικρές διαστάσεις διαμορφώνουν ένα ποσοστό που κυμαίνεται με σχετική σταθερότητα από 44% έως 45,5% ένα εντυπωσιακό νούμερο που όμως είναι και λογικό για τα δικά μας δεδομένα. Το δεύτερο εντυπωσιακό νούμερο, είναι το σύνολο των σκούτερ ελαστικών που αντιπροσωπεύουν το 30 με 31% των συνολικών πωλήσεων.

Παπιά και σκούτερ λοιπόν αποτυπώνουν σχεδόν το 75% των πωλήσεων ελαστικών στην χώρα μας με τα ελαστικά δρόμου και τα on-off να κατέχουν από 8% έως 9% - η κάθε οικογένεια στο σύνολό της. Ως μέγεθος αγοράς έχουμε ένα καλό νούμερο, για μία σχετικά μικρή χώρα και με το δεδομένο της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο περίπου το 45% των πωλήσεων γίνεται με ελαστικά που στην υπόλοιπη Ευρώπη έχουν μικρή κατανάλωση.

Ελάστικά για παπιά και σκούτερ, αντιπροσωπεύουν το 75% των συνολικών πωλήσεων ελαστικών

Η παραπάνω εικόνα μπορεί να είναι μονάχα γενική, να αποτελεί μία βάση, μία σκιαγράφηση της πραγματικότητας. Κι αυτό γιατί τα στοιχεία αφορούν τις εισαγωγές των μεγάλων επώνυμων εταιριών. Τις πωλήσεις κάθε μαγαζιού ελαστικών στην Ελλάδα δεν τις γνωρίζει ούτε η εφορία…

Επίσης δεν περιλαμβάνονται οι μικρότερες εταιρίες που δεν ελέγχονται από τις ευρωπαϊκές επιτροπές, ούτε οι αυτόνομες, μεμονωμένες εισαγωγές από γειτονικές χώρες. Για παράδειγμα κάποια ελαστικά που έχουν καταγραφεί στις πωλήσεις τις Ιταλίας, αφορούν στην πράξη έμπορους στην Ελλάδα που τα εισήγαγαν μόνοι τους. Το μεγαλύτερο όμως σύνολο πωλήσεων, περιλαμβάνεται στα παραπάνω στοιχεία, από την στιγμή που οι μεγάλες εταιρίες ελαστικών συγκεντρώνουν ένα σύνολο πωλήσεων ελάχιστα πιο κάτω από αυτό που υπολογίζεται συνολικά για την χώρα. Είναι λοιπόν μία καλή βάση, για να αποτυπωθεί το μέγεθος της ελληνικής αγοράς.

https://bit.ly/badilikia25

Αφιερώματα

Επικαιρότητα

Triumph αποκλειστικό: Επιστρέφει κομμάτι της παραγωγής πίσω στην Αγγλία

Είχε μεταφερθεί στην Ταϊλάνδη

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2021

Στην πρόσφατη παρουσίαση του νέου Triumph Tiger Sport 660, το ΜΟΤΟ είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με υψηλόβαθμους ανθρώπους της αγγλικής εταιρείας, πράγμα εξίσου βασικό με τις πρώτες οδηγικές εντυπώσεις του νέου μοντέλου που μας παρουσίασαν και για το οποίο διαβάζετε εδώ.

Κομμάτι αυτής της συζήτησης περιελάβανε τα στρατηγικά πλάνα της Triumph αλλά και τις κινήσεις της εταιρείας την περίοδο της πανδημίας όπως και τώρα αμέσως μετά, στα τεράστια προβλήματα που ακολούθησαν για όλη την εφοδιαστική αλυσίδα.

Η πρώτη έκπληξη είναι πως μετέφερε κομμάτι της παραγωγής πίσω στην Αγγλία, ξεκινώντας και πάλι την τροφοδοσία της αγοράς με μοτοσυκλέτες που έχουν βγει από το Hinckley. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν διέκοψε την παραγωγή εκεί, καθώς όλα τα μοντέλα της σειράς TFC (Triumph Factory Custom) δεν σταμάτησαν ποτέ να βγαίνουν από εκεί.

Ωστόσο μόλις τον Φεβρουάριο του 2020 η Triumph είχε ανακοινώσει ένα μεγαλόπνοο σχέδιο ανάπτυξης, κομμάτι του οποίου ήταν να σταματήσει την παραγωγή όλων των μοτοσυκλετών στην Αγγλία εκτός των TFC. Εκείνη την περίοδο σχεδόν το 90% της παραγωγής της βρισκόταν ήδη στην Ταϊλάνδη και στόχος ήταν μέχρι τέλος του 2020 οι τελευταίες από τις 6.500 μοτοσυκλέτες που παράγονταν στο Hickley να φύγουν κι αυτές για εκεί.

Το κέρδος της μετακίνησης αυτής που συνεπαγόταν σε μείωση θέσεων εργασίας επέστρεψε ως επένδυση πίσω στο R&D με σημαντική ανάπτυξη σε ανθρώπινο δυναμικό και προσπάθεια της Triumph για ανακατεύθυνση εργαζομένων και λιγότερες απολύσεις. Αυτή η κίνηση είχε ορίζοντα ολοκλήρωσης το τέλος του 2020, όπως και έγινε. Δεν πρόλαβε όμως να περάσει καιρός, καθώς μέσα στην πανδημία η Triumph ένιωσε για πρώτη φορά το αίσθημα πως χάνεται η δυνατότητα ελέγχου των εξελίξεων μιας κι ο μοχλός πίεσης στην κυβέρνηση της Ταϊλάνδης είναι μικρότερος παρότι διατηρεί τρία εργοστάσια. Σε κάθε περίπτωση όμως, το γεγονός αυτό αντισταθμίστηκε από την καλύτερη αντιμετώπιση των επιχειρήσεων συγκριτικά με το τι συνέβαινε εδώ, όπως λένε οι ίδιοι.

Αμέσως μετά την άρση των περιορισμών όμως, η εκτόξευση του μεταφορικού κόστους και οι ελλείψεις στην εφοδιαστική αλυσίδα άλλαξαν εκ νέου τις ισορροπίες. Μέσα σε αυτή την περίοδο λοιπόν η Triumph απέδειξε γρήγορα αντανακλαστικά και προχώρησε σε άμεσες αλλαγές στρατηγικής για να επιφέρει και πάλι την ισορροπία με βασικό την επιστροφή της παραγωγής στο εργοστάσιο του Hinckley. Αυτό όμως γίνεται με την μορφή των knock down kit, πλήρης συναρμολόγηση δηλαδή από ένα κιτ που έρχεται από το εργοστάσιο της Ταϊλάνδης.

Η μεταφορά των knock down kit κι ακόμη πιο συγκεκριμένα του CKD (Complete Knock Down) είναι πολύ πιο εύκολη και μειώνει τα κόστη, ενώ και το καθεστώς του Brexit βελτίωσε το ζήτημα εισαγωγής τους στην Αγγλία, χωρίς ταυτόχρονα να έχουν αλλάξει δραματικά τα πράγματα για την εξαγωγή των ολοκληρωμένων πια μοτοσυκλετών, πέρα από την μεγαλύτερη γραφειοκρατική δουλειά που απαιτείται.

Παραμένει λοιπόν η “bespoke” γραμμή παραγωγής των TFC, η κατά παραγγελία δηλαδή συναρμολόγηση και περίπου το ίδιο μοντέλο ακολουθούν και η συναρμολόγηση των CKD κιτ που αυτή την στιγμή επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα μοντέλα και μόνο για την αγορά της Ευρώπης, με προοπτική όμως να ενισχυθεί στο μέλλον για περισσότερα μοντέλα και να παραμείνει έτσι η CKD παραγωγή στην Αγγλία.

Η κουβέντα με τους ανθρώπους του εργοστασίου εμβάθυνε σε αυτό το κομμάτι για την προοπτική να επιστρέψουν και κάποια κανάλια προμηθευτών. Υπάρχουν για παράδειγμα ανταλλακτικά και εξαρτήματα, όπως η οθόνη των οργάνων, που προτιμώνται από Ασιάτη κατασκευαστή μιας και εκεί είναι το εργοστάσιο, όταν θα μπορούσε να είναι ευρωπαίος και να αποστέλλει απευθείας στο Hinckley. Αυτό αλλάζει τελείως την έννοια του CKD και είναι ασύμφορο για ένα, δύο εξαρτήματα καθώς απαιτεί διαδικασίες που μόνο μαζικά και για τεράστια διαφορά κόστους μπορούν να δικαιολογηθούν. Και τέτοιες τεράστιες διαφορές δεν υπάρχουν, ενώ πλέον και η τεχνολογία μοιράζεται ταχύτερα. Μένοντας στο παράδειγμα της οθόνης των οργάνων και εμβαθύνοντας ακόμη περισσότερο, τα όργανα του Tiger 900 προέρχονταν από Ευρωπαίο κατασκευαστή που ενσωμάτωνε την οθόνη στο εξωτερικό Gorilla Glass, κάτι που χρόνια τώρα γίνεται στα κινητά τηλέφωνα αλλά όχι στις μοτοσυκλέτες, κι έτσι η Triumph είχε την καλύτερη οθόνη της κατηγορίας χωρίς κανένα πρόβλημα από αντανακλάσεις. Το Tiger 660 έχει επίσης οθόνη με τα ίδια χαρακτηριστικά από άλλο όμως κατασκευαστή, μιας και ανέπτυξε και άλλος την ίδια τεχνική που έτσι κι αλλιώς σε λίγο καιρό όλοι οι προμηθευτές θα το έχουν κάνει. Προς το παρόν λοιπόν δεν αναμένεται καμία αλλαγή από την μορφή CKD, όμως άφησαν ανοικτό το ενδεχόμενο για μελλοντικά μοντέλα που αυτή την στιγμή όχι μόνο δεν υπάρχουν στην γκάμα αλλά ούτε και σαν κατηγορία της γκάμας δεν έχει αναπτύξει η Triumph, που θα μπορούσαν να γίνουν στο εργοστάσιο της Αγγλίας, χωρίς όμως να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο αυτή την στιγμή. Προφανώς μιλάμε για τα χωματερά της μοντέλα, για τα οποία έχουμε κάποιες πρώτες πληροφορίες που ξεφεύγουν από τις ανάγκες του παρόν άρθρου και θα δούμε σε επόμενο.

Οι φωτογραφίες της γραμμής παραγωγής στην Ταϊλάνδη προέρχονται από τον δικό μας συνάδελφο, Alan Cathcart, οι υπόλοιπες από την Triumph και με βάση και τις πληροφορίες του Alan, παραμένει στο Hinckley η παραγωγή των εκκεντροφόρων και των στροφάλων, όπως επίσης και ένα υπερσύγχρονο βαφείο, μία επένδυση πολλών εκατομμυρίων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε τα CKD να στέλνονται άβαφα και να γίνεται στην Αγγλία η βαφή, βελτιώνοντας ακόμη περισσότερο το ζήτημα της μεταφοράς. Για την ιστορία η έναρξη στην Ταϊλάνδη έγινε το 2001, όπου δημιουργήθηκε μία ξεχωριστή εταιρεία και ένα χρόνο αργότερα, το 2002, ξεκίνησε η παραγωγή αλλά μόνο σε συγκεκριμένα εξαρτήματα όπως πλαίσια, ψαλίδια κτλ ενώ το 2003 προχώρησαν στα ρεζερβουάρ. Να σημειωθεί πως η Triumph δεν έφτιαχνε ποτέ δικά της ρεζερβουάρ, τα αναλάμβανε εξωτερικός προμηθευτής όπως άλλωστε σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές κάνουν. Πρώτη φορά που έκανε τα δικά της ρεζερβουάρ στην σύγχρονη ιστορία της είναι το 2003 ενώ από τα παραπάνω φαίνεται πόσο σταδιακά και μικρά βήματα έχει ακολουθήσει η διαδικασία εκεί. Το 2006 άνοιξαν δεύτερο εργοστάσιο που μπορούσαν να κάνουν τα πλαστικά τους, όπως και το βαφείο και ξεκίνησαν τότε να στέλνουν κινητήρες από την Αγγλία και να συναρμολογούν στην Ταϊλάνδη, μέχρι που κι αυτό το βήμα έδωσε θέση στο επόμενο…