Συντήρηση Κράνους

Κάν’ το να αντέξει περισσότερο
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

11/12/2017

Οι περισσότερες φθορές στο κράνους μας γίνονται όταν δεν το φοράμε στο κεφάλι μας.

Φτηνό ή ακριβό κράνος, δεν έχει καμία σημασία. Ο βασικός λόγος που αγοράζουμε κράνος δεν είναι για να μην μας γράψει η τροχαία (τουλάχιστον δεν θα πρέπει να είναι αυτός…) αλλά για την ασφάλειά μας και για να μας προσφέρει άνεση ώστε να μπορούμε να οδηγάμε περισσότερο και γρηγορότερα. Ένα κράνος που είναι λάθος νούμερο ή έχει πλέον χάσει τα αρχικά χαρακτηριστικά του, όχι μόνο γίνεται επικίνδυνο, αλλά ταυτόχρονα υποβαθμίζει την άνεση και συνολικά την ποιότητα της οδηγηκής εμπειρίας. Εδώ υποθέτουμε ότι έχεις αγοράσει το καλύτερο κράνος που άντεχε η τσέπη σου και στο σωστό μέγεθος, οπότε θα πούμε μερικά πράγματα για το πώς μπορείς να το διατηρήσεις σε καλή κατάσταση για όσο μεγαλύτερο διάστημα γίνεται.

 

Πιάσε το σωστά

Σπάνια δίνουμε σημασία στον τρόπο που κρατάμε το κράνος μας όταν το βγάζουμε από το κεφάλι μας, αλλά σε αυτό το σημείο γίνονται οι περισσότερες φθορές στην εσωτερική του επένδυση και στο αφρώδες υλικό. Το σωστό είναι να δένουμε το λουράκι και να το κρατάμε από εκεί. Ο,τιδήποτε άλλο κάνουμε θα προκαλέσει αργά ή γρήγορα κάποιου είδους ζημιά. Για παράδειγμα, η κλασσική κίνηση να περνάνε το χέρι μας μέσα από το κράνος είναι βέβαιο ότι θα χαλάσει την τσιμούχα στεγανοποίησης της ζελατίνας, με αποτέλεσμα την αύξηση του αεροδυναμικού θορύβου και την εισροή παγωμένου αέρα. Σε ακραίες περιπτώσεις, αυτή η αλλαγή ροής του αέρα, μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα του συστήματος εξαερισμού του κράνους μας.

Επίσης λάθος είναι να κρατάμε το κράνος με τρόπο που να συμπιέζουμε το αφρώδες στα μάγουλα. Σε αυτή την περίπτωση το αφρώδες χάνει γρήγορα την ικανότητά του να κρατάει το κράνος σταθερά στο κεφάλι μας, με αποτέλεσμα να αρχίζει να κουνάει στις υψηλές ταχύτητες και στις λακκούβες.

 

Τοποθέτησέ το σωστά

Όλοι μας έχουμε να διηγηθούμε μια ιστορία που περιγράφει ένα ολοκαίνουριο κράνος να πέφτει από το τιμόνι, το καθρέπτη ή την σέλα της μοτοσυκλέτας μας. Αφήνοντας το κράνος μας στον καθρέπτη ή το τιμόνι δεν κινδυνεύει μόνο από πτώση, που θα προκαλέσει εξωτερικές φθορές. Μεγάλη ζημιά προκαλείται μέσα στο αφρώδες, το οποίο παίζει καθοριστικό ρόλο στην ασφάλειά μας, καθώς απορροφά το σοκ του χτυπήματος σε περίπτωση ατυχήματος. Αν συμπιέζεται συχνά από την κακή συνήθεια να το “φοράμε” στον καθρέπτη, θα χάσει μεγάλο μέρος από την απορροφητικότητα του.    

Κουκουλώσου

Τα γένια μας (οι κοπέλες εδώ έχουν πλεονέκτημα) γίνονται σαν σκληρή βούρτσα και τρίβουν την επένδυση στο σημείο που ακουμπά με τα μάγουλά μας. Δυστυχώς, αν δεν είσαι φρεσκοξυρισμένος κόντρα δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό.

Η μόνη λύση για να μειώσεις αυτού του τύπου τις φθορές είναι η όσο το δυνατόν πιο συχνή χρήση μιας μπαλακλάβας. Η αλήθεια είναι ότι ακούγεται σαν μπελάς να φοράς μπαλακλάβα στις καθημερινές σου μετακινήσεις, αλλά αν δεν είσαι courier ή ντελιβεράς, θα διαπιστώσεις ότι δεν είναι τόσο μεγάλος μπελάς. Ίσα-ίσα που τον χειμώνα θα εκτιμήσεις την προστασία που προσφέρει από το κρύο στην περιοχή του λαιμού και στο σαγόνι. Ακόμα και στα καλοκαιρινά ταξίδια,  μια καλής ποιότητας μπαλακλάβα χωρίς ραφές θα κρατήσει σταθερή τη θερμοκρασία στο κεφάλι σου και θα απορροφήσει τον ιδρώτα, μειώνοντας τα χρονικά διαστήματα που θα χρειαστεί να πλύνετε το κράνος σας.   

 

Προϊόντα περιποίησης

Ούτε θα διαφημίσουμε, ούτε θα προτείνουμε κάποια μάρκα ή προϊόν. Υπάρχουν πολλά εκεί έξω που κάνουν την δουλειά που θέλουμε. Σημασία έχει να γνωρίζουμε τι χρειαζόμαστε. Ένα πανάκι κατασκευασμένο από μικροΐνες είναι απαραίτητο. Μπορείς να το βρεις στα supermarket από 5-10 ευρώ την πεντάδα ή να αγοράσεις εξειδικευμένα από τα καταστήματα που πουλάνε κράνη και αξεσουάρ αναβάτη. Θα σου χρειαστεί για τον εξωτερικό καθαρισμό του κράνους, καθώς δεν γδέρνει το βερνίκι και την επιφάνεια της ζελατίνας όπως κάνει το χαρτί κουζίνας. Επίσης μπορείς να κάνεις ένα γρήγορο καθαρισμό της εσωτερικής επένδυσης με αυτό το πανί, χρησιμοποιώντας τους ειδικούς αφρούς καθαρισμού.

Σε περίπτωση που πλένετε τις εσωτερικές επενδύσεις με σαπουνόνερο, μην χρησιμοποιείτε υγρά πλυντηρίου που περιέχουν μαλακτικά ή χλώριο, διότι διαβρώνουν  τις ελαστικές ίνες που είναι κατασκευασμένες οι περισσότερες επενδύσεις. Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις διαβρώνουν και τις κόλλες που συγκρατούν τα αφρολέξ, στην περίπτωση που θέλετε να πλύνετε ολόκληρο το κράνος ή οι επενδύσεις του δεν είναι πλήρως αποσπώμενες. Η καλύτερη λύση αν δεν έχετε κάποιο εξειδικευμένο σαπούνι ή αφρό, είναι να φτιάξετε όσο πιο παχύ αφρό γίνεται με αφρόλουτρο σώματος και να ρίξετε μέσα (λίγο) μυκητοκτόνο σαπούνι, που θα εξαφανίσει τις οσμές.

Η διατήρηση της ελαστικής τσιμούχας γύρω από την ζελατίνα σε καλή κατάσταση και η αποφυγή να ξεραθεί, μπορεί να γίνει με την χρήση ειδικών υγρών με βάση την σιλικόνη που μπορείτε να βρείτε εύκολα στα καταστήματα πώλησης κρανών, ενώ σε κάποιες premium εταιρείες υπάρχει μέσα στο κουτί του κράνους, όταν το αγοράζετε. Μια φορά τον μήνα αρκεί για να διατηρήσεις την τσιμούχα σε άριστη κατάσταση για πολλά χρόνια.

Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δείξουν όσοι έχουν στο κράνος τους ζελατίνα με επικάλυψη τύπου χρωμίου. Ποτέ δεν την καθαρίζουμε με χαρτί ή συμβατικά σαπούνια.

Αυτές οι ζελατίνες χρειάζονται οπωσδήποτε μαλακό πανάκι μικροϊνών και ειδικά καθαριστικά σπρέι.          

 

Σωστή αποθήκευση

Όπως συμβαίνει όταν ακουμπάμε το κράνους μας όπου βρούμε όταν είμαστε έξω από το σπίτι, έτσι και μέσα στο σπίτι μπορούμε να προκαλέσουμε φθορές από την κακή αποθήκευσή του. Καλό είναι να το έχουμε πάντα μέσα στην υφασμάτινη κουκούλα του, ώστε να το προστατεύσουμε από τις γρατσουνιές λόγο πιθανής επαφής του με τοίχους ή άλλα αντικείμενα.

Κυρίως όμως για να το προστατεύσουμε από την σκόνη, που εκτός από το θέμα της καθαριότητας και της υγιεινής στο εσωτερικό του, ξεραίνει τα ελαστικά και σκληραίνει κάθε μαλακό πλαστικό εξάρτημα. Επίσης καλό είναι να αποφεύγουμε σημεία αποθήκευσης που τα χτυπάει ο ήλιος ή έχουν μεγάλες διακυμάνσεις στη θερμοκρασία, όπως ράφια και έπιπλα δίπλα σε σώματα καλοριφέρ.    

Triumph αποκλειστικό: Επιστρέφει κομμάτι της παραγωγής πίσω στην Αγγλία

Είχε μεταφερθεί στην Ταϊλάνδη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2021

Στην πρόσφατη παρουσίαση του νέου Triumph Tiger Sport 660, το ΜΟΤΟ είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με υψηλόβαθμους ανθρώπους της αγγλικής εταιρείας, πράγμα εξίσου βασικό με τις πρώτες οδηγικές εντυπώσεις του νέου μοντέλου που μας παρουσίασαν και για το οποίο διαβάζετε εδώ.

Κομμάτι αυτής της συζήτησης περιελάβανε τα στρατηγικά πλάνα της Triumph αλλά και τις κινήσεις της εταιρείας την περίοδο της πανδημίας όπως και τώρα αμέσως μετά, στα τεράστια προβλήματα που ακολούθησαν για όλη την εφοδιαστική αλυσίδα.

Η πρώτη έκπληξη είναι πως μετέφερε κομμάτι της παραγωγής πίσω στην Αγγλία, ξεκινώντας και πάλι την τροφοδοσία της αγοράς με μοτοσυκλέτες που έχουν βγει από το Hinckley. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν διέκοψε την παραγωγή εκεί, καθώς όλα τα μοντέλα της σειράς TFC (Triumph Factory Custom) δεν σταμάτησαν ποτέ να βγαίνουν από εκεί.

Ωστόσο μόλις τον Φεβρουάριο του 2020 η Triumph είχε ανακοινώσει ένα μεγαλόπνοο σχέδιο ανάπτυξης, κομμάτι του οποίου ήταν να σταματήσει την παραγωγή όλων των μοτοσυκλετών στην Αγγλία εκτός των TFC. Εκείνη την περίοδο σχεδόν το 90% της παραγωγής της βρισκόταν ήδη στην Ταϊλάνδη και στόχος ήταν μέχρι τέλος του 2020 οι τελευταίες από τις 6.500 μοτοσυκλέτες που παράγονταν στο Hickley να φύγουν κι αυτές για εκεί.

Το κέρδος της μετακίνησης αυτής που συνεπαγόταν σε μείωση θέσεων εργασίας επέστρεψε ως επένδυση πίσω στο R&D με σημαντική ανάπτυξη σε ανθρώπινο δυναμικό και προσπάθεια της Triumph για ανακατεύθυνση εργαζομένων και λιγότερες απολύσεις. Αυτή η κίνηση είχε ορίζοντα ολοκλήρωσης το τέλος του 2020, όπως και έγινε. Δεν πρόλαβε όμως να περάσει καιρός, καθώς μέσα στην πανδημία η Triumph ένιωσε για πρώτη φορά το αίσθημα πως χάνεται η δυνατότητα ελέγχου των εξελίξεων μιας κι ο μοχλός πίεσης στην κυβέρνηση της Ταϊλάνδης είναι μικρότερος παρότι διατηρεί τρία εργοστάσια. Σε κάθε περίπτωση όμως, το γεγονός αυτό αντισταθμίστηκε από την καλύτερη αντιμετώπιση των επιχειρήσεων συγκριτικά με το τι συνέβαινε εδώ, όπως λένε οι ίδιοι.

Αμέσως μετά την άρση των περιορισμών όμως, η εκτόξευση του μεταφορικού κόστους και οι ελλείψεις στην εφοδιαστική αλυσίδα άλλαξαν εκ νέου τις ισορροπίες. Μέσα σε αυτή την περίοδο λοιπόν η Triumph απέδειξε γρήγορα αντανακλαστικά και προχώρησε σε άμεσες αλλαγές στρατηγικής για να επιφέρει και πάλι την ισορροπία με βασικό την επιστροφή της παραγωγής στο εργοστάσιο του Hinckley. Αυτό όμως γίνεται με την μορφή των knock down kit, πλήρης συναρμολόγηση δηλαδή από ένα κιτ που έρχεται από το εργοστάσιο της Ταϊλάνδης.

Η μεταφορά των knock down kit κι ακόμη πιο συγκεκριμένα του CKD (Complete Knock Down) είναι πολύ πιο εύκολη και μειώνει τα κόστη, ενώ και το καθεστώς του Brexit βελτίωσε το ζήτημα εισαγωγής τους στην Αγγλία, χωρίς ταυτόχρονα να έχουν αλλάξει δραματικά τα πράγματα για την εξαγωγή των ολοκληρωμένων πια μοτοσυκλετών, πέρα από την μεγαλύτερη γραφειοκρατική δουλειά που απαιτείται.

Παραμένει λοιπόν η “bespoke” γραμμή παραγωγής των TFC, η κατά παραγγελία δηλαδή συναρμολόγηση και περίπου το ίδιο μοντέλο ακολουθούν και η συναρμολόγηση των CKD κιτ που αυτή την στιγμή επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα μοντέλα και μόνο για την αγορά της Ευρώπης, με προοπτική όμως να ενισχυθεί στο μέλλον για περισσότερα μοντέλα και να παραμείνει έτσι η CKD παραγωγή στην Αγγλία.

Η κουβέντα με τους ανθρώπους του εργοστασίου εμβάθυνε σε αυτό το κομμάτι για την προοπτική να επιστρέψουν και κάποια κανάλια προμηθευτών. Υπάρχουν για παράδειγμα ανταλλακτικά και εξαρτήματα, όπως η οθόνη των οργάνων, που προτιμώνται από Ασιάτη κατασκευαστή μιας και εκεί είναι το εργοστάσιο, όταν θα μπορούσε να είναι ευρωπαίος και να αποστέλλει απευθείας στο Hinckley. Αυτό αλλάζει τελείως την έννοια του CKD και είναι ασύμφορο για ένα, δύο εξαρτήματα καθώς απαιτεί διαδικασίες που μόνο μαζικά και για τεράστια διαφορά κόστους μπορούν να δικαιολογηθούν. Και τέτοιες τεράστιες διαφορές δεν υπάρχουν, ενώ πλέον και η τεχνολογία μοιράζεται ταχύτερα. Μένοντας στο παράδειγμα της οθόνης των οργάνων και εμβαθύνοντας ακόμη περισσότερο, τα όργανα του Tiger 900 προέρχονταν από Ευρωπαίο κατασκευαστή που ενσωμάτωνε την οθόνη στο εξωτερικό Gorilla Glass, κάτι που χρόνια τώρα γίνεται στα κινητά τηλέφωνα αλλά όχι στις μοτοσυκλέτες, κι έτσι η Triumph είχε την καλύτερη οθόνη της κατηγορίας χωρίς κανένα πρόβλημα από αντανακλάσεις. Το Tiger 660 έχει επίσης οθόνη με τα ίδια χαρακτηριστικά από άλλο όμως κατασκευαστή, μιας και ανέπτυξε και άλλος την ίδια τεχνική που έτσι κι αλλιώς σε λίγο καιρό όλοι οι προμηθευτές θα το έχουν κάνει. Προς το παρόν λοιπόν δεν αναμένεται καμία αλλαγή από την μορφή CKD, όμως άφησαν ανοικτό το ενδεχόμενο για μελλοντικά μοντέλα που αυτή την στιγμή όχι μόνο δεν υπάρχουν στην γκάμα αλλά ούτε και σαν κατηγορία της γκάμας δεν έχει αναπτύξει η Triumph, που θα μπορούσαν να γίνουν στο εργοστάσιο της Αγγλίας, χωρίς όμως να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο αυτή την στιγμή. Προφανώς μιλάμε για τα χωματερά της μοντέλα, για τα οποία έχουμε κάποιες πρώτες πληροφορίες που ξεφεύγουν από τις ανάγκες του παρόν άρθρου και θα δούμε σε επόμενο.

Οι φωτογραφίες της γραμμής παραγωγής στην Ταϊλάνδη προέρχονται από τον δικό μας συνάδελφο, Alan Cathcart, οι υπόλοιπες από την Triumph και με βάση και τις πληροφορίες του Alan, παραμένει στο Hinckley η παραγωγή των εκκεντροφόρων και των στροφάλων, όπως επίσης και ένα υπερσύγχρονο βαφείο, μία επένδυση πολλών εκατομμυρίων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε τα CKD να στέλνονται άβαφα και να γίνεται στην Αγγλία η βαφή, βελτιώνοντας ακόμη περισσότερο το ζήτημα της μεταφοράς. Για την ιστορία η έναρξη στην Ταϊλάνδη έγινε το 2001, όπου δημιουργήθηκε μία ξεχωριστή εταιρεία και ένα χρόνο αργότερα, το 2002, ξεκίνησε η παραγωγή αλλά μόνο σε συγκεκριμένα εξαρτήματα όπως πλαίσια, ψαλίδια κτλ ενώ το 2003 προχώρησαν στα ρεζερβουάρ. Να σημειωθεί πως η Triumph δεν έφτιαχνε ποτέ δικά της ρεζερβουάρ, τα αναλάμβανε εξωτερικός προμηθευτής όπως άλλωστε σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές κάνουν. Πρώτη φορά που έκανε τα δικά της ρεζερβουάρ στην σύγχρονη ιστορία της είναι το 2003 ενώ από τα παραπάνω φαίνεται πόσο σταδιακά και μικρά βήματα έχει ακολουθήσει η διαδικασία εκεί. Το 2006 άνοιξαν δεύτερο εργοστάσιο που μπορούσαν να κάνουν τα πλαστικά τους, όπως και το βαφείο και ξεκίνησαν τότε να στέλνουν κινητήρες από την Αγγλία και να συναρμολογούν στην Ταϊλάνδη, μέχρι που κι αυτό το βήμα έδωσε θέση στο επόμενο…

Ετικέτες