Nordkapp 2017-Στο Δρόμο του Ατλαντικού!

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/6/2017

Καταλήγοντας στην βόρεια πλευρά της Νορβηγίας και κινούμενοι πλέον παράλληλα με τον ωκεανό, οι σαράντα Africa Twin που την πρώτη μέρα ταξίδευαν μαζί σε τρία διαδοχικά γκρουπ, έσπασαν σε μονάδες για να απολαύσουν την διαδρομή! Ήταν η ημέρα που θα περνούσαν από τον Δρόμο του Ατλαντικού, την διαδρομή των σχεδόν οκτώ χιλιομέτρων που έχει ψηφιστεί ως η ομορφότερη ταξιδιωτική διαδρομή και είναι σχεδόν βέβαιο πως θα έχετε πέσει σε τουλάχιστον μία από τις φωτογραφίες της.

Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος μας ενημέρωσε στο τέλος της ημέρας, πως μπορεί η συνολική διαδρομή να μην είχε την εναλλαγή τοπίου που συνάντησε την πρώτη μέρα οδήγησης, αλλά η θέα του Δρόμου του Ατλαντικού και η οδήγηση στις στενές λωρίδες του, που σε κάνουν να πιστεύεις ότι σερφάρεις τα κύματα με Africa Twin, έτσι όπως ανεβοκατεβαίνουν από νησίδα σε νησίδα, με καμπυλωτές γέφυρες, ήταν ικανή να ισοφαρίσει το δέος της πρώτης μέρας!

Το ζήτημα ήταν πως η κακοκαιρία συνεχίστηκε και σήμερα. Βέβαια με την έννοια κακοκαιρία περιγράφουμε τον καιρό σύμφωνα με τα δικά μας δεδομένα, καθώς για τους υπόλοιπους κατοίκους είναι μία συνηθισμένη ημέρα του Ιουνίου, που ο ήλιος θα παρέμεινε ορατός για σχεδόν είκοσι ώρες. Είναι αδύνατο να μην σε επηρεάσει αυτή η τόσο μεγάλη διάρκεια της ημέρας, αν και σαφώς λιγότερο από το να ταξίδευες τον χειμώνα που θα.. λουζόσουν στον σκοτάδι!

Ο Γιώργος και η πλειοψηφία των υπόλοιπων συμμετεχόντων βρέθηκαν στον Δρόμο του Ατλαντικού συναντώντας εκεί την τύχη. Η κακοκαιρία θα τους έδινε ένα μικρό παράθυρο, ώστε να διασχίσουν την διαδρομή απολαμβάνοντας την θάλασσα τόσο δεξιά, όσο και αριστερά! Ενώνοντας τις μικρές νησίδες, ο Δρόμος του Ατλαντικού «κόβει» τον Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό που στο χάρτη διαβρώνει την ξηρά κατά μήκος ολόκληρης της Νορβηγίας και εισχωρεί δημιουργώντας αναρίθμητα μικρές νησίδες και αμέτρητα φιόρδ. Σχεδιάστηκε αποκλειστικά με γνώμονα να αποτελεί τουριστική ατραξιόν και να εκμεταλλευτεί το ανάγλυφο της περιοχής ως μία από τις πιο γραφικές διαδρομές της Νορβηγίας. Για αυτό και αρχικά η σκέψη ήταν να γίνει σιδηροδρομική γραμμή, καθώς η κατασκευή του θα συνδύαζε μεταφορά του ντόπιου πληθυσμού αλλά και κυρίως τουριστών. Επικράτησε –ευτυχώς- η ιδέα του δρόμου, αλλά η κατασκευή του ξεκίνησε δεκαπέντε χρόνια αργότερα με την μορφή της παραχώρησης έργου. Τα διόδια όμως καταργήθηκαν ακριβώς εννιά χρόνια μετά, αφού είχαν αποφέρει την αρχική επένδυση με το ανάλογο κέρδος. Οποιοσδήποτε συνειρμός με την ελληνική πραγματικότητα σε αυτό το σημείο, καλό θα ήταν να μην γίνει για την διατήρηση της ψυχραιμίας…

Εξαιτίας της τοποθεσίας του, το χειμώνα ο δρόμος γίνεται μερικές φορές απροσπέλαστος καθώς ο ωκεανός προσπαθεί να υπερνικήσει το έργο του ανθρώπου, ενώ το καλοκαίρι δεν είναι σπάνιο να παρατηρεί κανείς φάλαινες ενώ οδηγεί. Ο Γιώργος δεν είχε μία τέτοια συνάντηση, αλλά ήταν αρκετά τυχερός να πετύχει το τοπίο χωρίς ομίχλη. Κι αυτό γιατί η οργάνωση έφτασε στο σημείο να χρειαστεί να ακυρώσει την εκτός δρόμου διαδρομή που ήταν κομμάτι του μενού εχθές, εξαιτίας των καιρικών φαινομένων, τόσο στον χωματόδρομο που θα ακολουθούσαν, αλλά κυρίως στο σημείο που θα κατέληγαν.

Για τον Γιώργο –δεύτερη φορά τυχερός σε αυτό το σημείο- η ακύρωση έφερε την ευκαιρία για ένα ιδιαίτερο μάθημα οδήγησης με τον Paulo Goncalves! Έχοντας γνωριστεί την προηγούμενη ημέρα, μιλώντας για τις ομοιότητες Ελλάδας και Πορτογαλίας –και την παρόμοια οικονομική κατάσταση που βιώνουν οι δύο λαοί- ο Paulo αφιέρωσε χρόνο οδηγώντας μαζί με τον Πυρπασόπουλο, δίνοντας ορισμένες σημαντικές συμβουλές!

Είναι η τελευταία μέρα για τον Paulo στο Nordkapp 2017 και δεν θα υπήρχε άλλη ευκαιρία για τον Γιώργο να δεχτεί μερικές συμβουλές οδήγησης από τον πλέον ειδικό!

Ο καιρός ήταν συνέχεια άστατος, ωστόσο η θερμοκρασία ανέβηκε γρήγορα στους 11^ο Κελσίου πράγμα που έκανε τις στάσεις και την διαδικασία της φωτογράφησης πολύ πιο ανθρώπινη. Βρέθηκε επίσης χρόνος για τον Πυρπασόπουλο να γνωρίσει ακόμα περισσότερους από του συνταξιδιώτες του… αλλάζοντας και φίλους στο τέλος! Γνωρίστηκε με τους αναβάτες από Ινδονησία, Ολλανδία και Ιαπωνία, αλλά στο τέλος της ημέρας αντί για τον Τούρκο αγωνιζόμενο, τις μπύρες μοιράστηκε με έναν αναβάτη από την Γερμανική ομάδα, σε σημείο που έχασαν την ώρα. Πράγμα έτσι κι αλλιώς πανεύκολο για έναν ξένο στην περιοχή που έχει συνέχεια το ίδιο φως στον ορίζοντα, είτε το ρολόι λέει επτά το απόγευμα, είτε δέκα το βράδυ…

Με την ακύρωση της εκτός δρόμου διαδρομής, η ημέρα χθες κύλισε σε πιο τουριστικό ρυθμό για τον Πυρπασόπουλο, και είναι ακριβώς αυτό που θα έκανε ο καθένας μας, αν βρισκόταν στον Δρόμο του Ατλαντικού με παράθυρο στην ομίχλη!

https://bit.ly/MOTO_660

Αφιερώματα

Επικαιρότητα

Δυστυχήματα στους Ευρωπαϊκούς δρόμους: Πρωταθλήτρια η Ρουμανία, πάνω από το μέσο όρο η Ελλάδα, ασφαλέστερη η Σουηδία

Τι ισχύει για τους μοτοσυκλετιστές

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/6/2023

Οριακά εντός της χειρότερης πεντάδας βρίσκεται η Ελλάδα σε δυστυχήματα ανά εκατομμύριο κατοίκους. Ο δείκτης δυστυχημάτων ανά εκατομμύριο κατοίκους οριστικοποιήθηκε το 2018 ως μονάδα μέτρησης των δυστυχημάτων, όταν τέθηκε και ο στόχος των μηδενικών δυστυχημάτων έως το 2050 και της μείωσης στο μισό, έως το 2030.

Μηδενικοί θάνατοι από τροχαία ατυχήματα μοιάζει ουτοπικό, ιδιαίτερα στην δική μας χώρα που ακόμη και σήμερα υπάρχουν αρκετοί εκεί έξω που δεν φορούν κράνος και ακόμη παραπέρα υπάρχουν και ορισμένοι ανόητοι που προχωρούν άλλο ένα βήμα παρακάτω και εναντιώνονται στη χρήση του, προβάλλοντας εξίσου ανόητες δικαιολογίες. Κι όμως η πραγματικότητα άλλων χωρών δείχνει πως η κατακόρυφη μείωση της θνησιμότητας κατά το ήμισυ στα τροχαία ατυχήματα έως το 2030 δεν είναι ουτοπία αλλά μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Σουηδία και Νορβηγία είναι σε πιο σωστό δρόμο για να πετύχουν τον στόχο αυτό παρόλο που οι συνθήκες στο οδικό τους δίκτυο είναι δύσκολες για μία μεγάλη περίοδο του χρόνου. Αντιθέτως πολύ δουλειά χρειάζεται η Ρουμανία και η Βουλγαρία που έχουν την αρνητική πρωτιά με 86 και 78 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους αντίστοιχα. Η Ελλάδα μένει οριακά εκτός της χειρότερης πεντάδας με 58 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους και αρκετά πάνω από τον μέσο όρο της Ευρώπης που είναι 46.

Βασικό στοιχείο εδώ, πως δεν υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση για το πώς προσμετρά τα στοιχεία των νεκρών η χώρα μας. Στις παραπάνω χώρες προσμετρούνται οι θάνατοι που επήλθαν σε μεγάλο χρονικό διάστημα μετά το τροχαίο, αν ο τραυματισμός σε αυτό ήταν η βασική αιτία. Δεν είναι καθόλου σίγουρο πως η Ελλάδα διατηρεί τα στατιστικά αυτά σε δυναμικό στάδιο, ενημερώνοντάς τα κατάλληλα.

Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός πως η Ρουμανία και η Βουλγαρία παρουσιάζουν μεγαλύτερο ποσοστό μείωσης από την Ελλάδα που σημαίνει πως μέχρι το 2030 θα μπορούσαν να είναι σε καλύτερο επίπεδο από εμάς.

Σε αυτό το στάδιο πρέπει να εκτιμηθεί η προσπάθεια της Πολωνίας που καλπάζει με μείωση 33% στα εκτός πανδημίας στατιστικά, πράγμα που σημαίνει πως αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό θα είναι από τις χώρες που πιάνουν τον στόχο, αποδεικνύοντας πως αυτός είναι εφικτός.

Ποσοστό ανά εκατομμύριο πληθυσμού					% μεταβολή 2022 σε σχέση με:
	2019	2020	2021	2022	2021	2019	Μέσος όρος 2017-2019
ΕΕ-27	51	42	45	46	3 %	-10 %	-11 %
Βέλγιο	56	43	45	52	16 %	-7 %	-3 %
Βουλγαρία	90	67	81	78	-5 %	-15 %	-17 %
Τσεχία	58	48	50	50	-1 %	-15 %	-15 %
Δανία	34	28	22	26	18 %	-23 %	-15 %
Γερμανία	37	33	31	34	9 %	-8 %	-12 %
Εσθονία	39	44	41	38	-9 %	-4 %	-10 %
Ιρλανδία	29	30	27	31	14 %	11 %	9 %
Ελλάδα	64	54	57	58	1 %	-11 %	-13 %
Ισπανία	37	29	32	36	12 %	-2 %	-5 %
Γαλλία	50	39	45	49	11 %	0 %	-2 %
Κροατία	73	58	72	71	-6 %	-7 %	-13 %
Ιταλία	53	40	49	53	9 %	-2 %	-5 %
Κύπρος	59	54	50	42	-16 %	-27 %	-26 %
Λετονία	69	73	78	60	-24 %	-15 %	-19 %
Λιθουανία	67	63	53	43	-19 %	-35 %	-35 %
Λουξεμβούργο	36	42	38	40	8 %	18 %	-6 %
Ουγγαρία	62	47	56	56	-1 %	-10 %	-13 %
Μάλτα	32	21	17	50	189 %	63 %	47 %
Κάτω Χώρες	34	30	29	35	20 %	4 %	7 %
Αυστρία	47	39	41	41	2 %	-11 %	-11 %
Πολωνία	77	66	59	51	-14 %	-34 %	-33 %
Πορτογαλία	67	52	54	63	16 %	-5 %	-2 %
Ρουμανία	96	85	92	86	-8 %	-12 %	-14 %
Σλοβενία	49	38	54	40	-25 %	-17 %	-14 %
Σλοβακία	50	45	45	46	0 %	-8 %	-8 %
Φινλανδία	38	40	41	34	-16 %	-10 %	-18 %
Σουηδία	22	20	20	21	5 %	0 %	-17 %
Ελβετία	22	26	23	31	35 %	44 %	25 %
Νορβηγία	20	17	15	23	55 %	15 %	16 %
Ισλανδία	17	22	24	24	0 %	50 %	-33 %

Συνολικά στην ΕΕ πέρυσι, περίπου 20.600 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε τροχαία ατυχήματα, αριθμός που συνιστά αύξηση κατά 3% σε σχέση με το 2021, καθώς τα επίπεδα κυκλοφορίας ανέκαμψαν μετά την πανδημία. Ωστόσο, αντιπροσωπεύει 2.000 λιγότερους θανάτους (-10 %) σε σύγκριση με το προ πανδημίας έτος 2019. Με δεδομένο πως η μείωση της κυκλοφορίας την περίοδο 2020 – 2021 αλλοιώνει τα στατιστικά, η σύγκριση με το 2019 δείχνει πιο σωστά την πορεία που ακολουθείται ως γενική εικόνα.

Μείωση λοιπόν παρουσιάζει και η Ελλάδα αλλά στον μισό ρυθμό της Κύπρου και άλλων χωρών που έχουν κάνει μεγαλύτερα βήματα βελτίωσης. Συνολικά οι χώρες της ΕΕ παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις μεταξύ τους, με ορισμένες από αυτές να οφείλονται σε πολύ συγκεκριμένες αιτίες. Η Μάλτα για παράδειγμα παρουσιάζει μεγάλη αύξηση που οφείλεται στον τουρισμό, όπως μαρτυρά και η τρομακτική μείωση που είχε την περίοδο 2020 – 2021 ενώ οι Κάτω Χώρες επηρεάζονται από την αύξηση των μεταφορών.

Αναζητήσαμε τα στοιχεία και για τα υπόλοιπα Βαλκάνια όπου αν συμμετείχαν στον παρακάτω πίνακα της ΕΕ τότε οι πρωταθλητές Ρουμανία και Βουλγαρία θα είχαν αλλάξει και εμείς θα είχαμε κατέβει περισσότερες θέσεις και δεν θα φλερτάραμε με την πεντάδα από την έκτη θέση. Η Αλβανία και το Κόσοβο είναι οι μόνες περιοχές στα Βαλκάνια που τα θανατηφόρα μειώθηκαν συγκριτικά με το 2021! Βέβαια η αιτία πρωτίστως πρέπει να αναζητηθεί στο αν υπήρχε μείωση της κυκλοφορίας ή όχι ενώ ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα στοιχεία για το Μαυροβούνιο που θα ήταν πρώτο με 118 θανάτους ανά εκατομμύριο, με την Σερβία να ακολουθεί την Ρουμανία με 81 ανά εκατομμύριο. Η Αλβανία παρουσιάζει καλύτερη πορεία από την Ελλάδα ως προς τον ρυθμό μείωσης αν και παραμένει οριακά πάνω από εμάς στον περσινό δείκτη αλλά συνολικά τα Βαλκάνια είναι πολύ μακριά από τον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Τα στοιχεία για τους μοτοσυκλετιστές τώρα είναι επίσης ανησυχητικά γιατί ενώ οι συγκρούσεις με αυτοκίνητα παραμένει η βασική αιτία θανάτου, ανεξαρτήτως ηπαιτιότητας, η δεύτερη αιτία και πολύ κοντά στην πρώτη είναι τα ατυχήματα που συμβαίνουν χωρίς την εμπλοκή άλλου οχήματος! Αυτό λοιπόν δείχνει πως εμείς οι μοτοσυκλετιστές θα μπορούσαμε να μειώσουμε κατά 37% τους θανάτους αν προσέχαμε περισσότερο την οδήγησή μας, χωρίς να περιμένουμε από τους υπόλοιπους να κάνουν κάτι για εμάς. Είναι από μόνο του ένα μεγάλο ποσοστό.

Ωστόσο στις αστικές περιοχές, το μοτίβο είναι πολύ διαφορετικό, καθώς οι ευάλωτοι χρήστες του οδικού δικτύου (πεζοί, ποδηλάτες και αναβάτες δίκυκλων) αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 70% των συνολικών θανάτων! Και εδώ το 35% των δυστυχημάτων γίνεται χωρίς την εμπλοκή άλλου οχήματος. Ενδιαφέρον στατιστικό για εμάς στην Ελλάδα θα ήταν να δούμε πόσοι από αυτούς που έχασαν την ζωή τους φορούσαν προστατευτικό εξοπλισμό συνολικά και πόσοι τουλάχιστον κράνος, κι ευελπιστούμε πως στο μέλλον αυτά τα στοιχεία θα καταγράφονται καλύτερα από την ελληνική πλευρά.

Εντός του αστικού ιστού όμως, όπως και του οδικού δικτύου γενικά, βασική αιτία θανάτου των μοτοσυκλετιστών παραμένουν οι συγκρούσεις με αυτοκίνητο.

Τον Απρίλιο του 2023 επικαιροποιήθηκαν τα στοιχεία για τα δυστυχήματα στις χώρες μέλη την τελευταία δεκαετία και εκεί φαίνεται πως η Ελλάδα έχει κάνει βήματα προς τα εμπρός τρέχοντας με -12% την περίοδο 2017-2019 που σημαίνει πως μπορούμε να τα πάμε καλύτερα. Είμαστε λοιπόν πολύ καλύτερα από το 2010 αλλά δεν συνεχίζουμε με τον ίδιο ρυθμό συγκριτικά με το 2019, οπότε θα πρέπει η πολιτεία να λάβει μέτρα για να συνεχίσει η πτωτική πορεία αμείωτη.

Σημαντικό επίσης πως το ποσοστό των θανατηφόρων για όλα τα ποδήλατα, ηλεκτρικά και μη, αυξάνεται σε όλη την Ευρώπη και μάλιστα με σημαντικά ποσοστά. Αυτό μας οδηγεί στις θέσεις που έχει επίσημα εκφράσει το ΜΟΤΟ απέναντι και στην Πολιτεία και σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, πως η μικροκινητικότητα και η συμβίωση στους δρόμους με νέα οχήματα, όπως τα πατίνια, δεν μπορεί να γίνει μόνο με κίνητρα για την αγορά τους ή με μείωση των ορίων ταχύτητας. Είναι σημαντικό να καταλάβουν οι φορείς πως οι δρόμοι δεν είναι σχεδιασμένοι για την συνύπαρξη διαφορετικών οχημάτων, αποδεικνύεται αυτό από το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας και στους μοτοσυκλετιστές, ενώ τα πεζοδρόμια είναι σε πολλές περιπτώσεις ακατάλληλα για τους ίδιους τους πεζούς, πόσο μάλλον για ένα τροχοφόρο όχημα με μικρές ρόδες. Αν ένα παιδικό καρότσι είναι δύσκολο έως αδύνατο να φύγει από την πόρτα του σπιτιού χωρίς να πατήσει την άσφαλτο γιατί μία κολώνα, ένας κάδος ή το στενό πεζοδρόμιο εμποδίζουν την διέλευσή του, τότε ακόμη πιο δύσκολο είναι και για ένα ποδήλατο ή ένα πατίνι να περάσει από εκεί που κινούνται οι πεζοί. Οπότε οι υποδομές θα παραμένουν βασικός παράγοντας για τα ατυχήματα στους πλέον ευάλωτους χρήστες.

Πηγή: CARE (Community Road Accident)

https://bit.ly/MOTO_660