Μεταβίβαση μη ολοκληρωμένη!

Όλα όσα προβλέπει ο νόμος!
Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

14/7/2017

Την πούλησες, αλλά…

Είναι ακόμα στο όνομά σου; Διάβασε τι πρέπει να κάνεις

Πούλησες την μοτοσυκλέτα σου, αλλά η μεταβίβαση έγινε; Μήπως, αν και πέρασαν χρόνια, είναι ακόμα στο όνομά σου; Αν είναι έτσι, τότε όχι μόνο χρωστάς τα τέλη κυκλοφορίας στην εφορία, αλλά υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να βρεθείς κατηγορούμενος, αν συμβεί οτιδήποτε που να εμπλέκεται η πρώην μοτοσυκλέτα σου, από ατύχημα έως ληστεία…

Μιλάμε λοιπόν για “οχήματα που δεν τελούν υπό την φυσική κατοχή των ιδιοκτητών τους”.

Ο νόμος ορίζει πως υπεύθυνος για την μεταβίβαση είναι ο αγοραστής, που μέσα σε ένα μήνα από την αγορά θα πρέπει να έχει φροντίσει για την ολοκλήρωση της μεταβίβασης. Μετά τον μήνα, είναι παράνομος, και προβλέπονται αντίστοιχα πρόστιμα.

Πρόσφατα, με την διασταύρωση των (ελλιπέστατων και ανακριβών) στοιχείων για τα ανασφάλιστα οχήματα, προέκυψε μία ακόμα υποχρέωση για όσους δεν έχουν την μοτοσυκλέτα στην φυσική κατοχή τους, αυτή της ασφάλισης. Δηλαδή όχι μόνο χρωστάς τα τέλη, αλλά τώρα υποχρεούσαι και να ασφαλίσεις την μοτοσυκλέτα που δεν έχεις πια… Και οι ποινές είναι αφαίρεση διπλώματος, πινακίδας και άδειας, μαζί με πρόστιμο… Και πως θα παραδώσεις πινακίδα και άδεια που δεν έχεις; Μπέρδεμα.

Ευτυχώς, μετά από ενέργειες του Συνηγόρου του Πολίτη, το 2014, βρέθηκε μια νόμιμη διαδικασία για αυτές τις περιπτώσεις. Πρέπει να σημειωθεί πως η Διεύθυνση Τελών της Γ.Γ. Δημοσίων Εσόδων και το Υπουργείο Μεταφορών δεν αποδέχθηκαν τις προτάσεις, και μόνο το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης αντελήφθη το μέγεθος του προβλήματος κι έκανε κάτι γι’ αυτό!

Και σε δικές μας ερωτήσεις προς τις αρχές, όταν ψάχναμε το ζήτημα, η στάνταρ απάντηση ήταν “Δηλώστε το κλεμμένο”, δηλαδή η προτροπή προς τον πολίτη ήταν… να παρανομήσει!

Υπάρχει όμως η εγκύκλιος 71468/14/418894/11.03.2014, που επιτρέπει στον πολίτη να κάνει στην Τροχαία δήλωση για “μη ολοκληρωμένη μεταβίβαση”. Η διαδικασία έχει ως εξής:

-          Πηγαίνεις στο τμήμα τροχαίας που ανήκει η περιοχή κατοικίας σου.
-          Ζητάς να κάνεις μια δήλωση για “μη ολοκληρωμένη μεταβίβαση”, στην οποία αναφέρεις τα στοιχεία της μοτοσυκλέτας, πότε έγινε η πώληση, και τα στοιχεία του αγοραστή.
-          Με την δήλωση αυτή η μοτοσυκλέτα με τον συγκεκριμένο αριθμό κυκλοφορίας καταχωρείται στην Εθνική Βάση Δεδομένων και αναζητείται, ακριβώς όπως και μια κλεμμένη. Αν η τροχαία σταματήσει την μοτοσυκλέτα για έλεγχο, θα την κατάσχει, μαζί με την άδεια κυκλοφορίας, μέχρι να ολοκληρωθεί η μεταβίβαση.
-          Παράλληλα, η δήλωση αυτή στην τροχαία έχει και ισχύ μήνυσης, ο αγοραστής αναζητείται για να ειδοποιηθεί, και η υπόθεση πηγαίνει σε πταισματοδικείο.
-          Με την βεβαίωση που θα πάρεις από την τροχαία, πηγαίνεις στην εφορία, κάνεις αίτηση, παίρνεις αριθμό πρωτοκόλλου και την καταθέτεις, γεγονός που σε απαλλάσσει από μελλοντικά τέλη κυκλοφορίας και υποχρέωση ασφάλισης.
-          Με την κατάθεση της βεβαίωσης στην εφορία, το όχημα θεωρείται πως είναι σε ακινησία, συνεχίζοντας όμως να σου ανήκει, μέχρι να γίνει μεταβίβαση (αν γίνει ποτέ…

Και τι γίνεται με τα τέλη κυκλοφορίας που έχουν βεβαιωθεί στο όνομά σου, αλλά κάποιος άλλος θα έπρεπε τόσα χρόνια να πληρώνει; Σε έναν ιδανικό κόσμο, ο αγοραστής-αλλά-όχι-ακόμα-ιδιοκτήτης, μόλις διαπίστωνε το γεγονός, θα έτρεχε στην εφορία για να πληρώσει όλες τις οφειλές τελών από την στιγμή που αγόρασε την μοτοσυκλέτα (τα τέλη για κάθε χρονιά εις διπλούν, συν ενδεχόμενες προσαυξήσεις…), στο υπουργείο για μεταβίβαση και μετά κατ’ ευθείαν θα έκανε ασφάλεια, στο όνομά του πια. Αλλά αν δεν έχει ενδιαφερθεί ενδεχομένως για χρόνια, τώρα θα ενδιαφερθεί, για χρέη που έχει άλλος στην εφορία, από δική του όμως παράλειψη;

η στάνταρ απάντηση ήταν “Δηλώστε το κλεμμένο”, δηλαδή η προτροπή προς τον πολίτη ήταν… να παρανομήσει!

Ο ιδιοκτήτης έχει δύο δρόμους μπροστά του: Ο πρώτος είναι να απευθυνθεί μέσω δικηγόρου στο δικαστικό τμήμα της εφορίας, και να διεκδικήσει την μη καταβολή των τελών που έχουν βεβαιωθεί στο όνομά του, αποδεικνύοντας προφανώς το πότε έγινε η πώληση, και από πότε είχε υποχρέωση από τον νόμο ο αγοραστής να ολοκληρώσει την μεταβίβαση. Το Υπουργείο Οικονομικών θεωρεί (με εγκύκλιο του 2013) πως για να δεχτεί πως ο ιδιοκτήτης “δεν υπέχει υποχρέωση καταβολής τελών κυκλοφορίας για το χρονικό διάστημα που το όχημα δεν βρίσκεται στην φυσική κατοχή του, πρέπει να διαπιστώνεται το γεγονός που αποκαλείται δια δικαστικής αποφάσεως”.

 

Βρήκαμε έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, της 25/6/2015, όπου αναφέρεται και το περί δικαστικής αποφάσεως, αλλά και πως “τα επιβατικά αυτοκίνητα οχήματα που καταχωρούνται στην ως άνω Εθνική Βάση Δεδομένων με «δήλωση μη μεταβίβασης οχήματος» ως «Απολεσθέντα – ανευρεθέντα – κλαπέντα αντικείμενα και αναζητήσεις προσώπων και πραγμάτων» μπορούν να τεθούν σε αναγκαστική ακινησία από τους κατά τα ως άνω ιδιοκτήτες τους, από την ημερομηνία συντέλεσης του συμβάντος όπως αυτή θα προκύπτει από τη σχετική βεβαίωση που θα χορηγείται για το σκοπό αυτό από τις κατά τόπους Αστυνομικές Υπηρεσίες που ασκούν καθήκοντα Τροχαίας, η οποία και θα υποβάλλεται ως υποχρεωτικό δικαιολογητικό στις αρμόδιες φορολογικές αρχές (Δ.Ο.Υ.), από κοινού με την σχετική αίτηση θέσης σε αναγκαστική ακινησία του κατά περίπτωση επιβατικού αυτοκινήτου. Κάθε άλλη αντίθετη με την ως άνω θέση της Διοίκησης, παύει να ισχύει από την έκδοση της παρούσας.”

Στην παραπάνω παράγραφο του εγγράφου οι λέξεις κλειδιά είναι “ από την ημερομηνία συντέλεσης του συμβάντος”. To “συμβάν”, όπως ορίζει ο ΚΟΚ και όπως μας είπαν στην τροχαία, είναι η μη ολοκλήρωση της μεταβίβασης από τον αγοραστή. Αυτή είναι η αξιόποινη πράξη, και ο χρόνος που συντελέστηκε προκύπτει από την δήλωση του ιδιοκτήτη, όπως αποτυπώνεται στην βεβαίωση που σου δίνει η τροχαία, και με την οποία ουσιαστικά θα έπρεπε να θεωρείται το όχημα σε ακινησία “από το συμβάν”, δηλαδή έναν μήνα μετά την πώληση. Αυτό που κάνει η εφορία όμως, είναι να αγνοεί τον ΚΟΚ και τις ευθύνες του αγοραστή όπως ορίζει ο νόμος, και να ακολουθεί την απλή λύση του να εξακολουθεί να ζητάει τα τέλη από τον ιδιοκτήτη, κι όχι από τον αγοραστή που έχει και την ευθύνη.

Ο δεύτερος δρόμος, αν αποτύχει ο πρώτος, είναι η αγωγή του ιδιοκτήτη κατά του αγοραστή. Κι αυτός ο δρόμος έχει έξοδα (περισσότερα) και αμφίβολη κατάληξη. Κι εν τω μεταξύ, ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να έχει εξοφλήσει στην εφορία τα τέλη.

Συμπέρασμα; Ου μπλέξεις. Φροντίζετε πάντα να ολοκληρώνονται οι μεταβιβάσεις, κρατάτε αντίγραφα από τα πάντα. Τουλάχιστον υπάρχει μια νόμιμη διαδικασία, αν και δεν ξεκαθαρίζει πλήρως το ζήτημα, αφού τα εμπλεκόμενα υπουργεία έχουν το καθένα άλλη άποψη, δίνοντας την δική τους ερμηνεία, συνεχίζοντας να ταλαιπωρούν τον πολίτη.

 

Σχετικά έγγραφα:

 

MV Agusta: Έχει πλάνο ανερχόμενης δύναμης

Συνδέοντας τα κομμάτια ενός πολύ μεγάλου παζλ
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/10/2020

Όταν μιλάμε για ιταλική βιομηχανία μοτοσυκλετών, στο μυαλό μας υπάρχουν δύο μεγάλες εταιρείες. Η μία είναι ο όμιλος της Piaggio που έχει κάτω από την ομπρέλα της την Aprilia και την Moto Guzzi (τυπικά ξεχωριστές εταιρείες είναι η Vespa και οι Gilera) και φυσικά η Ducati που έχει ισχυρή παρουσία στα παγκόσμια πρωταθλήματα MotoGP και WSBK, έστω κι αν παραγωγή των δύο εργοστασίων της σε Ιταλία και Ταϊλάνδη δεν είναι στο μέγεθος της Piaggio. Το όνομα της Benelli προστέθηκε στη λίστα των μεγάλων ιταλικών εταιρειών τα τελευταία χρόνια χάρη στην επιτυχημένη εμπορική πορεία του TRK 502 (κυρίως στην ιταλική αγορά), έστω κι αν υπάρχουν αντιρρήσεις από κάποιους ως προς την ιταλική “γνησιότητά” τους. Η MV Agusta από την άλλη μεριά είχε πάντα την εικόνα που έχουν οι εταιρείες της οικογένειας Castiglioni. Δηλαδή την εικόνα μικρών boutique που φτάνουν έως το σημείο να κάνουν ένα άλμα ανάπτυξης, αλλά πάντα κάτι συμβαίνει με τα οικονομικά και η παραγωγή σταματά, γυρίζοντας πίσω στο μηδέν… Σε αυτό το σημείο βρέθηκε για πολλοστή φορά η MV Agusta το 2016, παρά το γεγονός πως λίγους μήνες πριν είχε ανακοινωθεί μια σημαντική οικονομική σύμπραξη με την AMG (θυγατρική εταιρεία του γερμανικού κολοσσού της Mercedes-Benz). Τράπεζες, προμηθευτές και ιταλικό κράτος στρίμωξαν στη γωνία τον Giovanni Castiglioni, ο οποίος αναγκάστηκε να συνεργαστεί με έναν νεαρό Ρώσο επιχειρηματία, που μέχρι τότε δεν είχαμε ακούσει το όνομά του.

Ο Timur Sardarov και ο αδερφός του Ratmir Sardarov κατέληξαν να έχουν το 100% των μετοχών της MV Agusta το 2019, βγάζοντας έξω από κάθε διοικητικό ρόλο των Giovanni Castiglioni. Έως τότε ο κόσμος παρακολουθούσε με καχυποψία τους δύο Ρώσους, καθώς δεν φαινόταν να ρίχνουν με το τσουβάλι λεφτά για την εξέλιξη νέων μοντέλων και την αύξηση της παραγωγής. Δηλαδή δεν έκαναν ό,τι έκαναν οι κινέζοι της QJ με την Benelli, όπου μέσα σε δύο χρόνια παρουσίασαν δέκα διαφορετικά νέα μοντέλα σε όλες τις κατηγορίες. Όμως στην πορεία αποδείχτηκε πως οι δύο Ρώσοι επενδυτές κάθε άλλο παρά “αεριτζήδες” είναι. Κοιτώντας σήμερα το ανθρώπινο δυναμικό της MV Agusta, θα δούμε σε θέσεις κλειδιά πολύ γνωστά ονόματα του χώρου της βιομηχανίας, με τεράστιες επιτυχίες στην καριέρα τους. Το πιο οικείο είναι φυσικά του Massimo Bordi που όχι μόνο σχεδίασε τους Desmo τετραβάλβιδους κινητήρες των Ducati 851/916 αλλά κατείχε και τη θέση του CEO της Ducati όταν την είχαν αγοράσει οι Αμερικάνοι επενδυτές. Ήταν αυτός που έκανε την Ducati κερδοφόρα, ώστε να μπορέσουν οι Αμερικάνοι επενδυτές να την πουλήσουν… με το αζημίωτο.  

Το Νοέμβριο του 2019, ο Timur Sardarov ανακοίνωσε το νέο οργανόγραμμα της εταιρείας και το πενταετές αναπτυξιακό πλάνο, το οποίο σηματοδοτεί το τέλος της εποχής Castiglioni και την επιστροφή μιας θρυλικής προσωπικότητας, του Massimo Bordi, στη θέση του Εκτελεστικού Αντιπροέδρου, με πλήρη έλεγχο πάνω στην παραγωγή και τον ποιοτικό έλεγχο του εργοστασίου. Ο Bordi έδωσε μια άκρως αποκαλυπτική και διαφωτιστική συνέντευξη στο αμερικάνικο Cycle Word, μιλώντας για όλους και για τα πάντα, καθώς πέρα από τον Sardarov είναι κι αυτός ένας εκ των εμπνευστών του πλάνου. Το πρώτο μέρος του σχεδιασμού είναι να ολοκληρώσουν την χρονιά έχοντας πετύχει τον στόχο των 3.000 μοτοσυκλετών στην παραγωγή, κάτι που δεν ήταν –όπως προκύπτει μέχρι τώρα- κάτι ιδιαίτερα δύσκολο, ενώ οι πωλήσεις των εκδόσεων Serie Oro, των Superveloce 800 και Brutale 1000, έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα στα έσοδα της εταιρείας. Το επόμενο βήμα είναι να αυξάνεται η παραγωγή κατά 3.000 μονάδες (ή και παραπάνω) κάθε χρόνο!

Δεν πρόκειται για ένα εύκολο καθήκον και ο Bordi τόνισε ότι θα στηριχθούν σε τρεις πυλώνες για να πετύχουν κάτι τέτοιο. Αρχικά, θα παρουσιάσουν ένα δυνατό πρόγραμμα που θα είναι στοχευμένο στην διαρκή εξέλιξη των τρικύλινδρων κινητήρων, τόσο από πλευράς ποιότητας, όσο και αξιοπιστίας, απόδοσης και ευκολίας. Μέχρι στιγμής, ο συγκεκριμένος κινητήρας έχει αποδειχθεί ως το δυνατό χαρτί της MV Agusta και η γκάμα των μοτοσυκλετών που τον χρησιμοποιούν δημιουργεί μια ισχυρή εικόνα για την εταιρεία. Το πρώτο βήμα θα είναι η αύξηση του κυβισμού στα 950cc, μια δύσκολη πρόκληση διότι θέλουν να το καταφέρουν χωρίς να αυξήσουν αντίστοιχα το βάρος και τις διαστάσεις. Υπολογίζεται ότι η απόδοσή του θα είναι κοντά στους 170 ίππους, δημιουργώντας έναν εξαιρετικό λόγο κιλών ανά ίππο.

"Το επόμενο βήμα θα είναι ένας κινητήρας με υπερσυμπιεστή ο οποίος θα κινείται ηλεκτρικά", λέει ο Bordi και εξηγεί ότι αυτή η λύση είναι η ιδανικότερη για μοτοσυκλέτες, καθώς η λειτουργία του θα ελέγχεται πλήρως από την ECU. Έτσι, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι μια ευθεία γραμμή στο διάγραμμα της ροπής σε συνδυασμό με πρωτόγνωρα επίπεδα ισχύος και εξαιρετική κατανάλωση. Με δεδομένο το παρελθόν του Bordi στην μηχανολογία τα τελευταία 50 χρόνια, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για όλα αυτά που λέει υπάρχει τεκμηριωμένο υπόβαθρο.

"Ο δεύτερος πυλώνας θα είναι η συνεργασία που πρόσφατα υπέγραψε ο Timur με τον κινέζικο κολοσσό την Loncin Motor Co, της οποίας τα αποτελέσματα θα τα δούμε πολύ σύντομα και θα αφορούν μια νέα γενιά δικύλινδρων κινητήρων 350cc, και αργότερα 500cc". Οι κινητήρες αυτοί σχεδιάζονται και εξελίσσονται από την MV Agusta στο εργοστάσιό της, ενώ αυτός των 350cc θα έχει προτεραιότητα, καθώς ο Bordi θεωρεί ότι ο συγκεκριμένος κυβισμός είναι από τους πιο δημοφιλείς στην παγκόσμια αγορά. "Η συνεργασία με την Loncin Motor Co στο συγκεκριμένο project", δήλωσε ο Bordi, "θα επιτρέψει στην MV Agusta να πετύχει τέτοια νούμερα στην παραγωγή της που δεν είχε δει ποτέ το εργοστάσιο στην Schiranna, ούτε καν την εποχή της Aermacchi – Harley Davidson."

Όμως φαίνεται η συνεργασία με τις κινέζικες εταιρείες δεν σταματά εδώ. Τον Σεπτέμριο του 2020 η MV Agusta ανακοίνωσε τη νέα στρατηγική συνεργασία με την QJ-Motor Co. για την διάθεση των μοτοσυκλετών του ιταλικού εργοστασίου στην Κίνα. Το γκρουπ QJ είναι ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές στην Κίνα και η συμφωνία περιλαμβάνει –αρχικά όπως τονίζεται- την εμπορική διάθεση των MV Agusta μέσω ενός δικτύου μεγάλων καταστημάτων σε όλη την χώρα. Σε δεύτερο στάδιο, η συνεργασία θα περιλαμβάνει την από κοινού εξέλιξη σε βιομηχανικό επίπεδο και την συνεργασία σε νέα projects. Ήδη η QJ έχει υποσχεθεί πως θα έχει έναν νέο τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα 1000 κυβικών και η φωτογραφία που έδειξε, έμοιαζε σε όλους μας πολύ με τον προηγούμενο κινητήρα των F4 1000 και Brutale 1000 της MV Agusta.

Μέσα σε όλες αυτές τις κινήσεις ο CEO της MV Agusta, Sardarov προσέλαβε τον Enrico Pellegrino για τη θέση του Head of Business & Network Development. Ο κ. Pellegrino έχει 30 χρόνια εμπειρίας στο χώρο της βιομηχανίας και η πρώτη του θέση ήταν στην Ford. Στην καριέρα του έχει συνεργαστεί με την Ducati και την Yamaha Motor Company. Πριν από δέκα χρόνια ξεκίνησε να εργάζεται στην Peugeot Motorycles, που πρόσφατα αγοράστηκε απ’ την Mahindra και ήταν Managing Director πριν γίνει Global Commercial Director του Ομίλου. Βλέπουμε λοιπόν, πως μαζί με τις καθαρά επιχειρηματικές κινήσεις σε επίπεδο συνεργασιών, ο Timur Salvador φροντίζει να τοποθετεί στους σωστούς ανθρώπους στις σωστές θέσεις. Είναι πλέον πέρα για πέρα ξεκάθαρο, πως η MV Agusta έχει κάνει την απαραίτητη προεργασία για το επόμενο μεγάλο βήμα που θα την καθιερώσει ως μία από τις μεγάλες ιταλικές εταιρείες, όχι μόνο ως προς την αίγλη και την ιστορία του ονόματός της, αλλά και ως προς την εμπορική της παρουσία στις παγκόσμιες αγορές.