Μεταβίβαση μη ολοκληρωμένη!

Όλα όσα προβλέπει ο νόμος!
Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

14/7/2017

Την πούλησες, αλλά…

Είναι ακόμα στο όνομά σου; Διάβασε τι πρέπει να κάνεις

Πούλησες την μοτοσυκλέτα σου, αλλά η μεταβίβαση έγινε; Μήπως, αν και πέρασαν χρόνια, είναι ακόμα στο όνομά σου; Αν είναι έτσι, τότε όχι μόνο χρωστάς τα τέλη κυκλοφορίας στην εφορία, αλλά υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να βρεθείς κατηγορούμενος, αν συμβεί οτιδήποτε που να εμπλέκεται η πρώην μοτοσυκλέτα σου, από ατύχημα έως ληστεία…

Μιλάμε λοιπόν για “οχήματα που δεν τελούν υπό την φυσική κατοχή των ιδιοκτητών τους”.

Ο νόμος ορίζει πως υπεύθυνος για την μεταβίβαση είναι ο αγοραστής, που μέσα σε ένα μήνα από την αγορά θα πρέπει να έχει φροντίσει για την ολοκλήρωση της μεταβίβασης. Μετά τον μήνα, είναι παράνομος, και προβλέπονται αντίστοιχα πρόστιμα.

Πρόσφατα, με την διασταύρωση των (ελλιπέστατων και ανακριβών) στοιχείων για τα ανασφάλιστα οχήματα, προέκυψε μία ακόμα υποχρέωση για όσους δεν έχουν την μοτοσυκλέτα στην φυσική κατοχή τους, αυτή της ασφάλισης. Δηλαδή όχι μόνο χρωστάς τα τέλη, αλλά τώρα υποχρεούσαι και να ασφαλίσεις την μοτοσυκλέτα που δεν έχεις πια… Και οι ποινές είναι αφαίρεση διπλώματος, πινακίδας και άδειας, μαζί με πρόστιμο… Και πως θα παραδώσεις πινακίδα και άδεια που δεν έχεις; Μπέρδεμα.

Ευτυχώς, μετά από ενέργειες του Συνηγόρου του Πολίτη, το 2014, βρέθηκε μια νόμιμη διαδικασία για αυτές τις περιπτώσεις. Πρέπει να σημειωθεί πως η Διεύθυνση Τελών της Γ.Γ. Δημοσίων Εσόδων και το Υπουργείο Μεταφορών δεν αποδέχθηκαν τις προτάσεις, και μόνο το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης αντελήφθη το μέγεθος του προβλήματος κι έκανε κάτι γι’ αυτό!

Και σε δικές μας ερωτήσεις προς τις αρχές, όταν ψάχναμε το ζήτημα, η στάνταρ απάντηση ήταν “Δηλώστε το κλεμμένο”, δηλαδή η προτροπή προς τον πολίτη ήταν… να παρανομήσει!

Υπάρχει όμως η εγκύκλιος 71468/14/418894/11.03.2014, που επιτρέπει στον πολίτη να κάνει στην Τροχαία δήλωση για “μη ολοκληρωμένη μεταβίβαση”. Η διαδικασία έχει ως εξής:

-          Πηγαίνεις στο τμήμα τροχαίας που ανήκει η περιοχή κατοικίας σου.
-          Ζητάς να κάνεις μια δήλωση για “μη ολοκληρωμένη μεταβίβαση”, στην οποία αναφέρεις τα στοιχεία της μοτοσυκλέτας, πότε έγινε η πώληση, και τα στοιχεία του αγοραστή.
-          Με την δήλωση αυτή η μοτοσυκλέτα με τον συγκεκριμένο αριθμό κυκλοφορίας καταχωρείται στην Εθνική Βάση Δεδομένων και αναζητείται, ακριβώς όπως και μια κλεμμένη. Αν η τροχαία σταματήσει την μοτοσυκλέτα για έλεγχο, θα την κατάσχει, μαζί με την άδεια κυκλοφορίας, μέχρι να ολοκληρωθεί η μεταβίβαση.
-          Παράλληλα, η δήλωση αυτή στην τροχαία έχει και ισχύ μήνυσης, ο αγοραστής αναζητείται για να ειδοποιηθεί, και η υπόθεση πηγαίνει σε πταισματοδικείο.
-          Με την βεβαίωση που θα πάρεις από την τροχαία, πηγαίνεις στην εφορία, κάνεις αίτηση, παίρνεις αριθμό πρωτοκόλλου και την καταθέτεις, γεγονός που σε απαλλάσσει από μελλοντικά τέλη κυκλοφορίας και υποχρέωση ασφάλισης.
-          Με την κατάθεση της βεβαίωσης στην εφορία, το όχημα θεωρείται πως είναι σε ακινησία, συνεχίζοντας όμως να σου ανήκει, μέχρι να γίνει μεταβίβαση (αν γίνει ποτέ…

Και τι γίνεται με τα τέλη κυκλοφορίας που έχουν βεβαιωθεί στο όνομά σου, αλλά κάποιος άλλος θα έπρεπε τόσα χρόνια να πληρώνει; Σε έναν ιδανικό κόσμο, ο αγοραστής-αλλά-όχι-ακόμα-ιδιοκτήτης, μόλις διαπίστωνε το γεγονός, θα έτρεχε στην εφορία για να πληρώσει όλες τις οφειλές τελών από την στιγμή που αγόρασε την μοτοσυκλέτα (τα τέλη για κάθε χρονιά εις διπλούν, συν ενδεχόμενες προσαυξήσεις…), στο υπουργείο για μεταβίβαση και μετά κατ’ ευθείαν θα έκανε ασφάλεια, στο όνομά του πια. Αλλά αν δεν έχει ενδιαφερθεί ενδεχομένως για χρόνια, τώρα θα ενδιαφερθεί, για χρέη που έχει άλλος στην εφορία, από δική του όμως παράλειψη;

η στάνταρ απάντηση ήταν “Δηλώστε το κλεμμένο”, δηλαδή η προτροπή προς τον πολίτη ήταν… να παρανομήσει!

Ο ιδιοκτήτης έχει δύο δρόμους μπροστά του: Ο πρώτος είναι να απευθυνθεί μέσω δικηγόρου στο δικαστικό τμήμα της εφορίας, και να διεκδικήσει την μη καταβολή των τελών που έχουν βεβαιωθεί στο όνομά του, αποδεικνύοντας προφανώς το πότε έγινε η πώληση, και από πότε είχε υποχρέωση από τον νόμο ο αγοραστής να ολοκληρώσει την μεταβίβαση. Το Υπουργείο Οικονομικών θεωρεί (με εγκύκλιο του 2013) πως για να δεχτεί πως ο ιδιοκτήτης “δεν υπέχει υποχρέωση καταβολής τελών κυκλοφορίας για το χρονικό διάστημα που το όχημα δεν βρίσκεται στην φυσική κατοχή του, πρέπει να διαπιστώνεται το γεγονός που αποκαλείται δια δικαστικής αποφάσεως”.

 

Βρήκαμε έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, της 25/6/2015, όπου αναφέρεται και το περί δικαστικής αποφάσεως, αλλά και πως “τα επιβατικά αυτοκίνητα οχήματα που καταχωρούνται στην ως άνω Εθνική Βάση Δεδομένων με «δήλωση μη μεταβίβασης οχήματος» ως «Απολεσθέντα – ανευρεθέντα – κλαπέντα αντικείμενα και αναζητήσεις προσώπων και πραγμάτων» μπορούν να τεθούν σε αναγκαστική ακινησία από τους κατά τα ως άνω ιδιοκτήτες τους, από την ημερομηνία συντέλεσης του συμβάντος όπως αυτή θα προκύπτει από τη σχετική βεβαίωση που θα χορηγείται για το σκοπό αυτό από τις κατά τόπους Αστυνομικές Υπηρεσίες που ασκούν καθήκοντα Τροχαίας, η οποία και θα υποβάλλεται ως υποχρεωτικό δικαιολογητικό στις αρμόδιες φορολογικές αρχές (Δ.Ο.Υ.), από κοινού με την σχετική αίτηση θέσης σε αναγκαστική ακινησία του κατά περίπτωση επιβατικού αυτοκινήτου. Κάθε άλλη αντίθετη με την ως άνω θέση της Διοίκησης, παύει να ισχύει από την έκδοση της παρούσας.”

Στην παραπάνω παράγραφο του εγγράφου οι λέξεις κλειδιά είναι “ από την ημερομηνία συντέλεσης του συμβάντος”. To “συμβάν”, όπως ορίζει ο ΚΟΚ και όπως μας είπαν στην τροχαία, είναι η μη ολοκλήρωση της μεταβίβασης από τον αγοραστή. Αυτή είναι η αξιόποινη πράξη, και ο χρόνος που συντελέστηκε προκύπτει από την δήλωση του ιδιοκτήτη, όπως αποτυπώνεται στην βεβαίωση που σου δίνει η τροχαία, και με την οποία ουσιαστικά θα έπρεπε να θεωρείται το όχημα σε ακινησία “από το συμβάν”, δηλαδή έναν μήνα μετά την πώληση. Αυτό που κάνει η εφορία όμως, είναι να αγνοεί τον ΚΟΚ και τις ευθύνες του αγοραστή όπως ορίζει ο νόμος, και να ακολουθεί την απλή λύση του να εξακολουθεί να ζητάει τα τέλη από τον ιδιοκτήτη, κι όχι από τον αγοραστή που έχει και την ευθύνη.

Ο δεύτερος δρόμος, αν αποτύχει ο πρώτος, είναι η αγωγή του ιδιοκτήτη κατά του αγοραστή. Κι αυτός ο δρόμος έχει έξοδα (περισσότερα) και αμφίβολη κατάληξη. Κι εν τω μεταξύ, ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να έχει εξοφλήσει στην εφορία τα τέλη.

Συμπέρασμα; Ου μπλέξεις. Φροντίζετε πάντα να ολοκληρώνονται οι μεταβιβάσεις, κρατάτε αντίγραφα από τα πάντα. Τουλάχιστον υπάρχει μια νόμιμη διαδικασία, αν και δεν ξεκαθαρίζει πλήρως το ζήτημα, αφού τα εμπλεκόμενα υπουργεία έχουν το καθένα άλλη άποψη, δίνοντας την δική τους ερμηνεία, συνεχίζοντας να ταλαιπωρούν τον πολίτη.

 

Σχετικά έγγραφα:

 

Ακήρυχτος πόλεμος στις τιμές μοτοσυκλετών παγκοσμίως: Πλοία-Κοντέινερ-Πετρέλαιο-Euro5! Τι συμβαίνει στην Ελληνική αγορά

Προστίθενται σε αυξημένη φορολογία και δασμούς!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/4/2021

Το κόστος μεταφορικών από την Κίνα στην Ευρώπη έχει τετραπλασιαστεί από τον περασμένο Νοέμβριο και δυστυχώς παραμένει σε αυτό το επίπεδο δίχως καμία ένδειξη πως στο σύντομο διάστημα θα επιστρέψει στα εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα που υπήρχαν πριν. Αυτό είναι το τελευταίο χτύπημα σε έναν ακήρυχτο πόλεμο που επηρεάζει κάθε τομέα της οικονομίας, σε μία γωνία της οποίας είναι φυσικά και η μοτοσυκλέτα. Το πρώτο χτύπημα ήρθε από την αύξηση στο κόστος των πρώτων υλών, που είναι ραγδαία τους τελευταίους μήνες με κορυφαίο παράδειγμα το λίθιο. Εκεί παρουσιάζεται αύξηση μεγαλύτερη του 80% (αυτή την στιγμή 82,8% έφτασε και το 85% από πέρσι). Το ατσάλι είναι 20% ακριβότερο, το αλουμίνιο 14% και η λίστα μακραίνει για κάθε τι που χρησιμοποιείται στην παραγωγή μοτοσυκλετών. Προφανώς η τεράστια αύξηση του λιθίου επηρεάζει κυρίως τα ηλεκτρικά οχήματα, αλλά η κατάσταση είναι γενικευμένη σε όλες τις πρώτες ύλες. Κομμάτι των αιτιών για την αύξηση των πρώτων υλών είναι και τα μεταφορικά και η έλλειψη που παρουσιάζεται αυτή την στιγμή παγκοσμίως σε κοντέινερ, πράγμα που επηρεάζει το κόστος των μοτοσυκλετών διπλά γιατί εκτός από την παραγωγή πρέπει να γίνει και η μεταφορά τους στην αγορά, αμέσως μετά.

Για να καταλάβετε την τεράστια διαφορά, ένα κοντέινερ που μπορούσε να μεταφέρει 25-30 μοτοσυκλέτες με κόστος έως $2.000 έφτασε έως και τις $9.500! Υπάρχουν μάλιστα αυξήσεις που πλησιάζουν και τις $12.000 όπως σημειώνουν στελέχη της αγοράς, καθιστώντας πρακτικά απαγορευτική την εισαγωγή αγαθών. Το πρόβλημα είναι τεράστιο και είναι παγκόσμιο καθώς επηρεάζει όλες τις μοτοσυκλέτες στο σύνολο, όχι μόνο αυτές που έρχονται από την Κίνα.

Διαβάζοντας το περιοδικό ΜΟΤΟ μαθαίνετε -για παράδειγμα- πως το πίσω κρύσταλλο στο φανάρι της νέας Ducati Multistrada V4 παράγεται στην Κίνα. Υπάρχουν πάρα πολλά εξαρτήματα κι ανταλλακτικά που κατασκευάζονται στην Κίνα σε όλες τις γραμμές παραγωγής, όλων των μοτοσυκλετών, Ευρωπαϊκών, Ιαπωνικών κτλ. Οι Ασιάτες προμηθευτές για αυτά τα εξαρτήματα, τα πλαστικά, και τα ανταλλακτικά, είχαν επιλεχθεί με βάση την τιμή τους. Στην πορεία μάλιστα, κι ακριβώς επειδή συρρικνώθηκαν οι εκάστοτε εγχώριοι προμηθευτές ορισμένοι Ασιάτες έμειναν και οι μόνοι που μπορούσαν να στηρίξουν μία αντίστοιχη παραγωγή για το συγκεκριμένο εξάρτημα ή ανταλλακτικό: Η παγκοσμιοποίηση στην τροφοδοσία των γραμμών παραγωγής, υφίσταται ένα γενναίο χτύπημα, κι αυτό που πήρε δεκαετίες για να φτιαχτεί δεν μπορεί να αλλάξει μέσα σε μήνες. Παλαιότερα οι προμηθευτές βρίσκονταν κοντά στο εργοστάσιο, στο σύνολό τους. Σήμερα είναι πραγματικά αξιόλογο που το 60% της Ducati Multistrada V4 (συνεχίζοντας το παράδειγμα) επέστρεψε πίσω και προμηθεύεται από μία ακτίνα 150 χιλιομέτρων γύρω από το εργοστάσιο. Η βελτίωση των μεταφορών είχε επιτρέψει όλα αυτά τα χρόνια την ψαλίδα αυτή να μεγαλώσει κι αυτό είναι καλό για όλους, μιας και συντηρούνται βιοτεχνίες και σε άλλες χώρες: Αντλώντας το παράδειγμα από το τρέχον τεύχος του ΜΟΤΟ, υπάρχουν και Ελληνικές εταιρείες που προμηθεύουν γραμμές παραγωγής σε ευρωπαϊκά εργοστάσια, ένα παράδειγμα είναι βιοτεχνία στην Β.Ελλάδα που έφτιαχνε ένα μικρό ανταλλακτικό για την VW, την στιγμή που στην Bologna είναι εκατοντάδες τα αντίστοιχα παραδείγματα.

Οι τιμές ενός κοντέινερ 40 ποδιών είχαν παραμείνει σταθερές για πάρα πολλά χρόνια παρόλο που στηρίζονταν σε πολύ λεπτή ισορροπία. Ένα πρώτο χτύπημα στις μεταφορές δόθηκε στις αρχές του 2018 όταν η Κίνα αποφάσισε να σταματήσει τις εισαγωγές μίας μακράς λίστας πλαστικών απορριμμάτων. Πέρα από παραγωγός, η Κίνα είχε καταλήξει και η μεγαλύτερη χωματερή και σε αυτό βοηθούσε το γεγονός πως υπήρχε υπερπληθώρα κοντέινερ που επέστρεφαν πίσω άδεια. Ένα μέρος των πλαστικών αυτών διοχετεύθηκε σταδιακά σε άλλες ασιατικές χώρες, όπου δημιουργεί νέα τεράστια προβλήματα σε ανοιχτές χωματερές. Η Κίνα ίσως δώσει σύντομα λύση στο πρόβλημα των πλαστικών απορριμμάτων αλλά αυτό δεν πρέπει να μας απασχολήσει αυτή την στιγμή. Το τελικό χτύπημα που δίνεται αυτή την στιγμή στις τιμές ξεκίνησε από την πανδημία:

Στο πρώτο μισό του 2020 χιλιάδες κοντέινερ έμειναν εγκλωβισμένα σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Έφτασαν ακόμη και να χρησιμοποιούνται ως αποθηκευτικοί χώροι, και παρόλο που είναι πολύ μικρό το ποσοστό αυτό, είναι ωστόσο χαρακτηριστικό των πολλών πλευρών που έχει το ζήτημα της έλλειψης κοντέινερ. Όταν η αγορά άρχισε να ζητά ξανά ασιατικά προϊόντα άρχισε να δίνει μάχη για τα κοντέινερ που είχαν μείνει. Θα σκεφτόταν κανείς πως αυτό είναι ένα εύκολο πρόβλημα, απλά φτιάχνουμε περισσότερα κοντέινερ, ωστόσο οι ναυτιλιακές εταιρείες το παρουσιάζουν ως πολύ πιο σύνθετο.

Παράγοντες της ελληνικής αγοράς σχολιάζουν πως αύξηση στα μεταφορικά συμβαίνει κάθε χρόνο πριν τα Χριστούγεννα, χωρίς όμως να ξεπερνά το 20%. Αυτό που έγινε τον Νοέμβριο δεν έχει προηγούμενο και δεν δείχνει σημάδια πως θα ομαλοποιηθεί σύντομα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο ΜΟΤΟ ο κος Διογένης Χιωτάκης, Διευθύνων Σύμβουλος της εισαγωγικής MOTO TREND S.A., μία από τις εταιρείες που δεν έχει μετακυλήσει ούτε ένα Ευρώ από τις τεράστιες αυτές αυξήσεις, στον τελικό πελάτη.

Ο κος Χιωτάκης τόνισε επίσης πως αυτή την στιγμή μπορεί να ξεκινήσεις μία μεταφορά με πλοίο της EVERGREEN αλλά να σου έρθει με COSTCO (παραδείγματα) γεγονός που συμπίπτει με το ρεπορτάζ του MOTO για την μείωση των διαθέσιμων πλοίων που έρχονται από την Κίνα στην Μεσόγειο. Οι ναυτιλιακές εταιρείες συνεργάζονται με τρόπο αντίστοιχο των αεροπορικών και κρατούν λιγότερα πλοία σε κυκλοφορία. Αυτή την στιγμή η μέση τιμή για ένα κοντέινερ 40ποδιών είναι στα $8.000 όταν τον περασμένο Οκτώβριο βρισκόταν στα $2.000 πράγμα που επηρεάζει ακόμη περισσότερο τα ογκώδη αντικείμενα.

Η κατάσταση αυτή απλώνεται σε όλους τους τομείς, όχι μόνο στις μοτοσυκλέτες που όπως είπαμε το πρόβλημα ξεκινά από την γραμμή παραγωγής και μετά φαίνεται στην μεταφορά τους. Το ίδιο αντιμετωπίζει και ο εξοπλισμός, όπως τα κράνη για παράδειγμα.

Τα πράγματα στην Ελληνική αγορά είναι ιδιαίτερα δύσκολα γιατί παράλληλα με όλα αυτά έχουμε να αντιμετωπίσουμε αυξημένη φορολογία και δασμούς. Μία μοτοσυκλέτα στην Γερμανία για παράδειγμα, θα είναι πάντοτε πιο φθηνή από την αντίστοιχη στην Ελλάδα αν το Κράτος δεν σταματήσει να βλέπει με κακό μάτι εκείνον που θέλει να αγοράσει κάτι καινούριο. Ο ΦΠΑ και οι δασμοί στην Ελλάδα είναι σημαντικά αυξημένοι. Προφανώς τα βέλη όλων μας είναι πιο εύκολο να στραφούν αλλού και όχι στην Πολιτεία, γιατί εκεί ξέρουμε πως τα αυτιά είναι κλειστά, το Κράτος όμως πρέπει κάποια στιγμή να αναθεωρήσει πλήρως την πολιτική με την οποία αντιμετωπίζει τα οχήματα.

Αυτή την στιγμή οι κατασκευαστές έχουν προσπαθήσει να απορροφήσουν ένα μέρος από την μεγάλη αυτή αύξηση στα μεταφορικά και το υπόλοιπο οι εισαγωγείς. Μιλάμε προφανώς μόνο για την μοτοσυκλέτα, καθώς σε άλλους τομείς αγαθών οι αυξήσεις έχουν αρχίσει να γίνονται αισθητές. Ακόμη και στην ελληνική αγορά μοτοσυκλέτας βέβαια υπάρχουν μεμονωμένα παραδείγματα αλλαγών προς τα επάνω, και θα γίνουν πολύ περισσότερα στο μέλλον αν η κατάσταση δεν ομαλοποιηθεί.

Οι αλλαγές των Euro5 έχουν άλλωστε αυξήσει το κόστος ακόμη περισσότερο για ορισμένα μοντέλα που χρησιμοποιούν ακόμη έναν καταλύτη κι έτσι ακόμη κι αν απορροφήσει ο κατασκευαστής το κόστος της εξέλιξης, παραμένει το τελικό κόστος των ανταλλακτικών. Όλοι οι κατασκευαστές ενσωμάτωσαν το κόστος της εξέλιξης των Euro5 προδιαγραφών με την ανάπτυξη μίας νέας γενιάς κάθε μοντέλου, ακόμη και καθυστερώντας την αναμενόμενη έλευσή του στην αγορά. Κορυφαίο παράδειγμα η Hayabusa της Suzuki που έφτασε σε σημείο να σταματήσει να έρχεται στην Ευρώπη για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ συνέχιζε κανονικά την παραγωγή σε άλλες χώρες.

Η πρόβλεψη είναι πως σταδιακά κάποιες από αυτές τις αυξήσεις θα περάσουν τελικά και στην ελληνική αγορά, ωστόσο η κατασκευή περισσότερων κοντέινερ που έχει ήδη ξεκινήσει αλλά δεν φτάνει για να καλύψει το τεράστιο κενό, σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση στελέχους της ING, και η ομαλοποίηση της ασιατικής παραγωγής στις αρχές του 2022 με το νέο -εκεί- έτος, αναμένεται πως θα ανακάμψουν ως ένα βαθμό τις όποιες αυξήσεις.

Από την στιγμή που το τελικό χτύπημα έχει δοθεί από την πανδημία, ιδιαίτερα εδώ στην Ελλάδα που οι δασμοί καθιστούν τοξικό το περιβάλλον, θα πρέπει η Πολιτεία να δράσει έγκαιρα από τώρα προς αποσυμφόρηση, πριν αρχίσουμε να βλέπουμε τις τιμές να ανεβαίνουν…