Mega Test 2017-Errata & όσα πρέπει να περιμένετε στο “Story”

Η μεγάλη περιπέτεια των νέων on-off!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/7/2017

Στο φετινό Mega Test, το συγκριτικό, έχουμε κάνει ένα μεγάλο λάθος. Γράψαμε πως το KTM 1090 Adventure R δεν έχει tubeless αλλά ελαστικά με σαμπρέλα, όπως το Africa Twin! Είναι ένα σοβαρό λάθος που - όπως μερικές φορές συμβαίνει με τα σοβαρά λάθη – έχει μία πολύ απλοϊκή εξήγηση. Δεν χρειάζεται δικαιολογία όμως, γιατί τώρα έγινε, συνέβη, έχει γραφτεί και τυπωθεί. Μέχρι λοιπόν να έρθει το επόμενο τεύχος και να το επικοινωνήσουμε εκεί, κρατήστε πως το KTM 1090 Adventure R δεν έχει σαμπρέλες, αλλά στην έκδοση R πάλι περιορίζεται η τελική ταχύτητα, όπως συμβαίνει με το Africa Twin που το ταχύμετρο ανεβαίνει χωρίς να ανεβαίνουν τα πραγματικά χιλιόμετρα. Αν αλλάξεις το χωμάτινο ελαστικό η τελική ταχύτητα στο 1190 Adventure R παύει να περιορίζεται ηλεκτρονικά, τόσο απλά. Κι έτσι η επισκευή του ελαστικού στο KTM είναι μία πιο απλή υπόθεση και οι περιορισμοί του λιγότεροι.

Δεν είναι ούτε το πρώτο και μάλλον δεν θα είναι και το τελευταίο λάθος που κάνουμε, δεν είναι άλλωστε ανθρώπινο να μην γίνονται λάθη. Το Mega Test – Το Συγκριτικό - είναι ένα κείμενο που αγγίζει τις 16.000 λέξεις, είναι τεράστιο, και κάθε φορά αναμένεται από τους αναγνώστες με ανυπομονησία και τους ανθρώπους των εταιριών με μία μίξη περιέργειας και αγωνίας για το τι έχει γραφτεί για τις μοτοσυκλέτες που τους ενδιαφέρουν. Είναι από τις συγκριτικές δοκιμές που στο περιοδικό δίνουμε την μεγαλύτερη έκταση καθώς εκτείνεται σε δύο τεύχη, παρουσιάζοντας σε δεύτερο στάδιο την ιστορία της περιπέτειας αυτούσια, απαλλαγμένη από την σύγκριση των μοτοσυκλετών που έχει προηγηθεί. Είναι μία παράδοση που ξεκίνησε από τους αναγνώστες μας, που εκτός από τις μοτοσυκλέτες, ζητούσαν να μάθουν περισσότερα για το τι συνέβη μία εβδομάδα στα βουνά, για τα μέρη που είδαμε και την διαδρομή.

Παραδοσιακά επίσης μπαίνει στο τεύχος Αυγούστου, ένα τεύχος που έχει μεγάλη πιθανότητα να διαβαστεί εξ ολοκλήρου σε μία παραλία και να επηρεάσει μελλοντικά σχέδια για βόλτες και ταξίδια. Τα «Mega Test», ιδιαίτερα όσα ξετρύπωναν τα ξεχασμένα χωριά των Βαλκανικών χωρών, εκείνα που σου λένε σε πιο ξέφωτο να κοιμηθείς στο Μαυροβούνιο, πιο ποτάμι να διασχίσεις στην Αλβανία, ποια πόρτα θα χτυπήσεις στην Βουλγαρία για να φας εξαιρετικό σπιτικό, ή πώς θα ενώσεις γνωστές περιοχές της χώρας μας από χώμα, απασχολούν για μήνες μετά την συντακτική ομάδα. Γιατί συχνά απαντάμε σε email αναγνωστών που ετοιμάζονται να κάνουν το ίδιο ταξίδι ή κάτι αντίστοιχο. Τις περισσότερες φορές απαντάμε με πράγματα που έχουν ήδη γραφτεί και το πραγματικό νόημα του μηνύματος είναι απλά για να δοθεί το έναυσμα, μία τελευταία σπρωξιά, σαν ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη που θα βοηθήσει για να παρθεί η απόφαση. Για αυτό και πολλές φορές καταλήγει σε τηλέφωνο: «Να πάμε; Θα είμαστε ασφαλείς; Να πάμε κι εκεί ή από εκεί;»…

Κάνουμε πολλά συγκριτικά στο περιοδικό, αν κι έχει περάσει λίγος καιρός από την τελευταία φορά που κάναμε ένα αντίστοιχο συγκριτικό –σε έκταση κειμένου- με superbike. Είναι δύσκολο να συγκεντρώσουμε στην Ελλάδα τις εξωτικές –πλέον- μοτοσυκλέτες, αλλά κάπως πάντα τα καταφέρνουμε. ‘Οπως την τελευταία φορά που είχαμε superbike που ο ξένος τύπος ακόμα δεν είχε οδηγήσει! Είναι κι αυτά τα συγκριτικά εξίσου επικά, όσο το ταξίδι με τις μεγάλες Adventure μοτοσυκλέτες, απλά η ιστορία της περιπέτειας στην πίστα δεν νομίζουμε πως χρειάζεται να πάρει την έκταση που έχει το ταξίδι του Mega Test. Εκεί το βράδυ μαγειρεύουμε ή «μαγειρεύουμε» αφού μερικές φορές δεν πετυχαίνει το εγχείρημα, πειράζουμε ο ένας τον άλλο, λέμε ιστορίες και εξερευνούμε το μέρος. Στο συγκριτικό των Superbike το ίδιο βράδυ απλά κοιτάμε το ταβάνι βγάζοντας μία κραυγή, μέχρι να κοιμηθούμε με ανοικτά, γουρλωμένα μάτια… Δεν έχεις λοιπόν και πολλά να γράψεις σαν ιστορία, πέρα από τα πάντα για τις ίδιες τις μοτοσυκλέτες.

 

Στο φετινό Mega Test πήγαμε κάπου που είχαμε πάνω από 15 χρόνια να το επισκεφτούμε σαν προορισμό για αυτό το συγκεκριμένο συγκριτικό. Πήγαμε στην Πελοπόννησο και παίξαμε ένα μεγάλο κρυφτό με την χειρότερη καταιγίδα που πέρασε φέτος από την Ελλάδα, βυθίζοντας την ανατολική χώρα από την Θεσσαλονίκη μέχρι την Αθήνα και τα νησιά, κάτω από πολλά χιλιοστά νερού. Δεν καταφέραμε ούτε μία μέρα να μην γίνουμε «τσακωτοί» από την βροχή, είτε λίγο είτε πολύ, από την οποία σωθήκαμε εξαιτίας των “made in Greece” αδιάβροχων της Anorak - και είμαστε πολύ περήφανοι που κάτι φτιαγμένο στην Ελλάδα, έχει τέτοια απόδοση. Εκείνο το Mega Test στο Μαυροβούνιο θα είχε εξελιχθεί πολύ καλύτερα αν τα είχαμε και τότε μαζί μας…

Προσπαθήσαμε επίσης να ξεφύγουμε από τον πολιτισμό, καθώς το βασικό χαρακτηριστικό του Mega Test είναι να αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι την ανθρώπινη παρουσία, κι αυτό δεν είναι εύκολο στην Πελοπόννησο με τα διάσπαρτα μικρά χωριά σε κοντινή απόσταση. Κι όμως η εικόνα δεν ήταν αυτή, έρημοι χωματόδρομοι, χωριά με ένα – δύο κατοίκους και ανοικτό καφενείο, χωρίς ιδιοκτήτη: Μπες, κάτσε, φάε-πιες μόνος σου, και άσε ότι έχεις ευχαρίστηση! Χωριά που τα φώτα στους δρόμους ήταν η μόνη ζωή το βράδυ, ξεδιπλώνοντας ένα απόκοσμο σκηνικό μπροστά στα πόδια μας όταν το κοιτούσαμε από ψηλά, από εκεί που θα περνούσαμε το βράδυ μας. Μπήκαμε σε μονοπάτια και μπλέξαμε με ρυάκια, από εκείνα που με τα πόδια περνάς με σχετική ευκολία και με τις μεγάλες on-off με μεγάλη δυσκολία. Γιατί αν οι δύο κοντινές όχθες έχουν ύψος κοντά στο ένα μέτρο, ή απλά το ρυάκι είναι διάσπαρτο με μεγάλες κοτρόνες στην χαμηλή του κοίτη, τότε έχεις μερικά ενδιαφέροντα προβλήματα με τις μοτοσυκλέτες των διακοσίων και βάλε κιλών, την στιγμή που με μία enduro, είτε απλά θα κόμπιαζες, είτε δεν θα έκλεινες καθόλου το γκάζι…

Αν αυτές ήταν απλές δυσκολίες, είχαμε έπειτα και πολύ καλές περιπέτειες. Από την δυνατή ζέστη, που με την απειλή της βροχής ο αέρας είχε μία υγρασία που σου έκοβε την ανάσα, ανεβήκαμε στα 2.300 μέτρα. Τυλιχτήκαμε σε πυκνή ομίχλη και γεμίσαμε τα πνευμόνια με παγωμένο αέρα, πατώντας το τελευταίο χιόνι! Ψάχναμε το σημείο που θα βάλουμε ότι είχαμε μαζί μας για να σταματήσουμε το κρύο που ήθελε να φτάσει στα κόκκαλα, αλλά ήταν αδύνατο να παλέψει κανείς με τον δυνατό αέρα που μπορούσε να σηκώσει μοτοσυκλέτα από το σταντ! Μπήκαμε σε βουνά με τόσο πράσινο και παχύ δάσος που στις φωτογραφίες γνωστοί και φίλοι αδυνατούσαν να πιστέψουν πως είναι στην Πελοπόννησο.. δεν έχουν όλοι αντιληφθεί πως από τις παραλίες και τον γεμάτο πέτρα νότο, η Πελοπόννησος έχει τεράστια βουνά καλυμμένα –ευτυχώς- με δάση!

Αυτές τις ιστορίες θα διαβάσετε στο επόμενο τεύχος, στο δεύτερο κομμάτι για το Mega Test, την πιο επική περιπέτεια με όλες τις νέες μεγάλες on-off στην χρήση για την οποία έχουν φτιαχτεί: Να ταξιδέψουν μία παρέα φίλων με τις αποσκευές τους από ξεχασμένους χωματόδρομους, επαρχιακούς με στροφές, να μπλέξουν σε δρόμους που έχουν κλείσει από κατολισθήσεις και να περάσουν απέναντι. Ραντεβού στο επόμενο τεύχος λοιπόν, για όλα αυτά!

Αν βέβαια φτάσατε ως εδώ, αυτό σημαίνει πως είσαστε ένας από τους πολλούς αναγνώστες του MOTO, καθώς έχετε σπάσει όλα τα στατιστικά που δίνονται για την έκταση που πρέπει να έχει ένα κείμενο στο διαδίκτυο. Κι έχοντας φτάσει εδώ, με εσάς, έναν από τους αναγνώστες μας, είναι ευκαιρία να επιστρέψουμε στην αρχή, σχετικά με το λάθος που έγινε στο φετινό συγκριτικό. Βλέπετε αυτό το λάθος είναι μία πάσα σε κάθε επικριτή, είναι ένα μικρό αυτογκόλ δικό μας. Το Mega Test, όπως και κάθε άρθρο του περιοδικού, γίνεται πάντα αντικείμενο συζήτησης, στην εποχή μας διαδικτυακής περισσότερο, παλιότερα σε καφετέριες κλπ… Πατώντας στο λάθος αυτό, είδαμε να χτίζεται επιχειρηματολογία και για την άποψη από συνεργάτες εταιριών που νιώθουν πως θίγονται οι μοτοσυκλέτες τους. Πάντα συνέβαινε αυτό, και πάντα συμβαίνει - στην Ελλάδα είμαστε άλλωστε. Απλά τα προηγούμενα χρόνια γινόταν σε επίπεδο πωλητή με υποψήφιο πελάτη, ωρυόταν π.χ. ο πωλητής πως δεν ξέρουμε τι γράφουμε, αν δεν του άρεσε η άποψη για την μοτοσυκλέτα που προσπαθεί να πουλήσει. Τώρα αυτές οι συζητήσεις γίνονται γραπτώς στο Facebook και μπορούμε να συμμετέχουμε όλοι. Όμως στην νέα εποχή έχει αλλάξει και η στάση των εταιριών, δεν κυνηγούν την άποψη με ακραίο τρόπο, όπως το έκαναν παλαιότερα. Ή τέλος πάντων δεν το κάνουν όλοι, καθώς πλέον υπάρχουν εταιρικές γραμμές επικοινωνίας που ορίζουν την οδό που πρέπει να ακολουθούν απέναντι σε μία αρνητική κριτική.

Ας πάρουμε το παράδειγμα της BMW, που είναι μία εταιρία με άψογη οργανωτική δομή. Είναι επίσης μία από τις εταιρίες που δεν μας δημιουργεί πρόβλημα αν υπάρξει αρνητική κριτική, φτάνει να έχουμε επιχειρήματα για όσα γράφουμε. Φανταστείτε λοιπόν κάποιον πωλητή ή συνεργάτη, να ξεφεύγει από αυτή την γραμμή και να ακολουθεί την δική του. Είτε για προσωπική ανάδειξη, για δικό του όφελος, είτε γιατί απλά δεν κατανοεί πως η άποψη για μία μοτοσυκλέτα δεν αντιπαρέρχεται με κουβέντα οπαδικού επιπέδου, όπως έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα, παρά μόνο με επιχειρήματα. Σε μία τέτοια κουβέντα οπαδισμού, το λάθος αυτό που κάναμε με τα tubeless ελαστικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα. Μερικές φορές βέβαια είναι θέμα παρανόησης. Ένα κείμενο 15.000 λέξεων, που γίνονται 16.000 αν προσθέσεις και όλα τα box κτλ.. δεν γίνεται να διαβαστεί μία φορά, θέλει τουλάχιστον άλλη μία, πριν πεις ότι έχεις πάρει όλες τις πληροφορίες που θέλαμε να μεταφέρουμε. Άλλωστε για αυτό τυπώνεται στο χαρτί, για να το διαβάζει κανείς με την ησυχία του, με όλες τις λεπτομέρειες. Και κάτι τελευταίο, για να έχετε μία εικόνα πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα στην ελληνική πραγματικότητα. Ο ειδικός τύπος διατρέχεται από «επαγγελματίες» που περιμένουν να γράψεις κάτι αρνητικό, κι έπειτα παίρνουν τηλέφωνο τους ανθρώπους των εταιριών να «μας δώσουν» τονίζοντας πως εκείνοι δεν θα έκαναν ποτέ κάτι τέτοιο! Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό, γιατί αμέσως μετά στον δημόσιο λόγο θα σπεύσουν να υπερασπιστούν την ακεραιότητα και την δημοσιογραφία. Εμείς είμαστε μία μικρή ομάδα, που από δεκαετία σε δεκαετία έχει διαφορετική σύσταση, αλλά πριν αλλάξει συστατικά ομογενοποιείται πάντοτε με βάση εκείνη την αρχική παρέα, πριν από 32 χρόνια! Κι ένα από τα βασικά είναι να μιλάμε πάντα μέσα από την δουλειά μας, πάντα με επιχειρήματα, πάντα ανεξάρτητα. Αυτογκόλ λοιπόν από την πλευρά μας σε αυτή την περίπτωση αλλά και ένα καλό τεστ, γιατί φαίνεται πόσο συζητιέται η άποψη του περιοδικού!

 

Οδήγηση μοτοσυκλέτας Α1 με δίπλωμα αυτοκινήτου: Ποιες χώρες της Ευρώπης την εφαρμόζουν και πώς

Εμείς θέλουμε 12 ώρες μάθημα για… ποδήλατο!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

25/9/2020

Ξεκινώντας από την φυσική υπόσταση που θα έχουν οι άδειες οδήγησης στην Ε.Ε. το 2013, ορίζοντας πως όλες οι χώρες θα έχουν μία κοινή εμφάνιση σε πλαστική καρτέλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ολοκλήρωσε και μία ομπρέλα οδηγιών και κανόνων με στόχο να εναρμονιστούν οι κατηγορίες σε όλες τις χώρες μέλη. Όλα αυτά έχουν ήδη γίνει, εκείνο που μένει είναι να συγκλίνουν και οι διαδικασίες απόκτησης του διπλώματος.

Την ανάγκη να γίνει αυτό εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν μπορούμε να την κατανοήσουμε απόλυτα εξαιτίας γεωγραφικής θέσης. Στην Ελλάδα η αλλαγή συνόρων είναι μία κανονική διαδικασία, γίνεται είτε σε λιμάνι, είτε με σταθμούς συνόρων όπου διενεργείται έλεγχος. Τυπικός πλέον και πολύ γρήγορος, αλλά υφίσταται ως διαδικασία.

Στις κεντρικές χώρες της Ευρώπης τα σύνορα είναι μία ταμπέλα στην άκρη του δρόμου και η μετακίνηση πολιτών της μίας χώρας σε μία άλλη, είναι για ένα πολύ μεγάλο σύνολο μία καθημερινή διαδικασία σε σημείο που μένουν σε μία χώρα αλλά εργάζονται στην διπλανή. Αυτό είναι το πιο εξειδικευμένο παράδειγμα, η γενικότερη εικόνα είναι μία αέναη κίνηση από την μία χώρα στην άλλη χωρίς κανέναν έλεγχο και μόνο με μία ταμπέλα να σε πληροφορεί πως άλλαξες χώρα. Από την Γαλλία περνάς στο Βέλγιο ή το Λουξεμβούργο και συνεχίζεις στην Γερμανία χωρίς να σταματάς πουθενά…

Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος που από πολύ νωρίς έχει γεννηθεί η ανάγκη στην κεντρική Ευρώπη να υπάρχει ένας εναρμονισμένος τρόπος εκπαίδευσης των οδηγών, μία σήμανση Ε.Ο. και αυτοκινητόδρομων βάση πρωτοκόλλου και ένα σύστημα εξετάσεων που θα αποδίδει οδηγούς που όλοι μαζί θα μπορούν να συνυπάρχουν, ακριβώς γιατί έχουν περάσει παραπλήσια και κοινή εκπαίδευση. Η οδήγηση μοτοσυκλέτας δεν διαφέρει από τον κανόνα και απώτερος στόχος της Ε.Ε. είναι να οδηγείσαι στην μεγάλη κατηγορία Α μόνο μέσα από τις υπόλοιπες μκρότερες κατηγορίες. Αυτό ας μας απασχολήσεις αργότερα σε άλλο άρθρο. Στην υπόλοιπη Ευρώπη λοιπόν ταυτόχρονα απλοποίησαν και τον τρόπο που θα μπορεί κανείς να αποκτά άδεια οδήγησης για μικρές μοτοσυκλέτες και σκούτερ, αποσυμφορίζοντας το εξεταστικό και εκπαιδευτικό σύστημα. Πριν γίνει αυτό βέβαια, αναλύθηκαν και εκτιμήθηκαν όλες οι προτάσεις, δεν προχώρησαν τυφλά σε κάποια εφαρμογή και έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες τόσο πριν, όσο και μετά αξιολογώντας το μέτρο.

Κατηγορία ΑΜ:

Σε όλες τις χώρες λοιπόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιτρέπεται να οδηγείς μοτοποδήλατο κατηγορίας ΑΜ <45km/h χωρίς καμία προϋπόθεση, χωρίς εξετάσεις, μαθήματα κτλ.

Στην Ελλάδα αν έχεις δίπλωμα αυτοκινήτου και θέλεις να οδηγήσεις ένα μοτοποδήλατο με ταχύτητες μικρότερες από αυτές που μπορεί να φτάσει ένα κανονικό σύγχρονο ποδήλατο, ξεκινάς με Παράβολο εκτύπωσης 30€, Χαρτόσημο των 27,2€, μερικά φωτοαντίγραφα κτλ και προχωράς με υποχρεωτική εκπαίδευση και ελάχιστη πρακτική εκπαίδευση 12 ωρών. Όλα αυτά αν είσαι ήδη οδηγός αυτοκινήτου και θέλεις απλά να κινηθείς με μοτοποδήλατο στην Ελλάδα..

Κατηγορία Α1:

Στην κατηγορία Α1 που περιλαμβάνει παπιά, σκούτερ και μικρές μοτοσυκλέτες 125 κυβικών που έχουν και περιορισμό σε ίππους αλλά και περιορισμό σε αναλογία κιλών και ίππων, οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν καταστήσει την διαδικασία εξαιρετικά απλή για τους οδηγούς αυτοκινήτων, καθιστώντας μία μορφή ισοδυναμίας διπλώματος Β/Α1 καταργώντας εξετάσεις, τόσο θεωρητικές όσο και πρακτικές.

Πάμε να δούμε τι χρειάζεται ένας κάτοχος κατηγορίας Β για να οδηγήσει μοτοσυκλέτα Α1:

Ιταλία:     
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, μαθημάτων, ετών οδήγησης και ηλικίας
Τσεχία:    
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, μαθημάτων, ετών οδήγησης και ηλικίας
Λετονία: 
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, μαθημάτων, ετών οδήγησης και ηλικίας
Ισπανία: 
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων και μαθημάτων. Κατοχή Β άδειας για 3 έτη
Σλοβακία:
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων και μαθημάτων. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και δίνεται μόνο για αυτόματο δίκυκλο (πχ σκούτερ).
Πορτογαλία:
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων και μαθημάτων. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και συμπληρωμένα τα 25 έτη ηλικία.
Γερμανία
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων. Κατοχή Β για 5 έτη, 25 έτη ηλικία και 9 μαθήματα.
Μάλτα
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, ετών οδήγησης και ηλικίας. Αρκούν 10 μαθήματα.
Πολωνία
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων, μαθημάτων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 3 έτη
Βέλγιο
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων, μαθημάτων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη
Αυστρία
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 5 έτη και 6 μαθήματα.
Γαλλία
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και 7 μαθήματα.
Λουξεμβούργο
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και 7 μαθήματα.
Ηνωμένο Βασίλειο:
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων ετών οδήγησης και ηλικίας.  Αρκεί μόνο πρακτική εκπαίδευση.

*επικαιροποιημένη λίστα

Στην Ελλάδα η προσπάθεια εναρμόνισης με την υπόλοιπη Ευρώπη σκοντάφτει σε διαδικασίες, αποφάσεις μη αρμόδιων για κυκλοφοριακά ζητήματα ανθρώπων, συμφέροντα κτλ. Τα έχουμε δει από κοντά, από προσωπική εμπειρία έχοντας καταθέσει Φάκελο Μοτοσυκλέτας για όλα τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε, όπως για τον ΦΠΑ στα κράνη, κάτι που πρόσφατα άλλαξε -λίγο- προς το καλύτερο.

Αφορμή για την έναρξη του θέματος ξανά υπήρξε η προ ημερών δημοσίευση ΦΕΚ με την φράση «Η κατηγορία Β ισχύει και για οδήγηση οχημάτων της κατηγορίας Α1»

Προσέξτε αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ HOAX έχει γραφτεί στο ΦΕΚ 4075. Εκ των υστέρων το Υπουργείο διευκρίνισε πως η φράση αυτή αφορούσε μόνο το πληροφοριακό σύστημα της χώρας που προετοιμάζεται για την αλλαγή της κατηγορίας. Ξεκάθαρα λέγοντας πως είναι μία αλλαγή που έρχεται. Δεν ισχύει ακόμα, όπως διευκρινίστηκε και υπάρχει εδώ όλο το ιστορικό, αλλά θα ισχύσει στο μέλλον και αναμένουμε με ποιον τρόπο, όπως παραπάνω θα γίνει κάτι τέτοιο…

Σε επόμενο άρθρο μία εκτεταμένη μελέτη για το τι συνέβη στις χώρες αυτές μετά την ισοδυναμία των διπλωμάτων.