Με ποιους τρόπους κλέβουν τις μοτοσυκλέτες

Συνήθεις τακτικές για ξέρουμε πως να προστατευτούμε
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/1/2018

Όσοι έχουν πέσει θύματα κλοπής, συνήθως μένουν σοκαρισμένοι με τον τρόπο και την εφευρετικότητα των κλεφτών. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει μέχρι στιγμής κάποιος τρόπος άμυνας που να μας εξασφαλίζει πλήρη προστασία. Όμως αν ξέρεις ποιες κατηγορίες κλεφτών υπάρχουν και ποιες μεθόδους χρησιμοποιούν, σίγουρα θα σε βοηθήσει να προστατευτείς σε μεγάλο βαθμό και τουλάχιστον να αποτρέψεις τους περισσότερους από αυτούς να βάλουν τα βρώμικα χέρια τους στην μοτοσυκλέτα σου.

Μικροαπατεώνας-“πρεζάκι”
Αυτή η κατηγορία των κλεφτών συνήθως βάζει στόχο δίκυκλα που είχαν οι ίδιοι ή φίλοι τους και γνωρίζουν πώς να τα βάζουν μπροστά, ακόμα και χωρίς εργαλεία. Παπιά, scooter και παλαιάς τεχνολογίας μοτοσυκλέτες είναι τα βασικά θύματά τους. Δρουν μόνοι τους ή σε μικρές παρέες και κλέβουν ότι τους είναι εύκολο να σπρώξουν με τα χέρια.
Έχουν “άκρες” για να πουλήσουν μεμονωμένα ανταλλακτικά (αλουμινένιες ζάντες για παπιά, μεγάλα καρμπιρατέρ κ.τ.λ.), είτε μέσα στις παρέες τους, είτε σε συνεργεία, είτε μέσω αγγελιών.

 

Πως τους αποτρέπεις;

 Ένα καλό λουκέτο και το κλείδωμα σε σταθερό σημείο (π.χ. κολόνες) συνήθως τους βάζει σε μπελάδες και τα παρατάνε (οι συγκεκριμένοι). Οι συναγερμοί πάλι όμως όχι, απλά γιατί βρίσκονται σε κίνηση εκείνη την στιγμή νιώθοντας πως η βασική "δουλειά" έχει γίνει.. 

Γυρολόγοι οι “Ημι-επαγγελματίες”
Το βασικό τους επάγγελμα δεν είναι η κλοπή δικύκλων, αλλά αν τους το κάνεις εύκολο δεν έχουν κανένα πρόβλημα να φορτώσουν στο van ή στην καρότσα του φορτηγού οποιαδήποτε μοτοσυκλέτα και να την πουλήσουν ακόμα και για παλιοσίδερα με το κιλό.

Πολλές φορές δεν ξέρουν καν την αξία του δικύκλου που έκλεψαν και σπάνια το κριτήριο επιλογής έχει να κάνει με το μοντέλο. Κάποιοι από αυτούς δρουν πιο οργανωμένα και δέχονται “παραγγελίες”, αλλά σπάνια έχουν τις γνώσεις για να τις εκτελέσουν!

Από αυτούς κινδυνεύουν δίκυκλα που είναι εκτεθειμένα για μεγάλα χρονικά διαστήματα στα βλέμματα των περαστικών ή δείχνουν βρώμικα και παραμελημένα.  

 

Πως τους αποτρέπεις;

Το κλείδωμα σε σταθερό σημείο και η δυσκολία να μεταφέρουν το δίκυκλο έως το φορτηγό τους είναι τα μόνα που αποτρέπουν τους συγκεκριμένους.

Παραγγελιοδόχοι μικρού και μεσαίου επιπέδου
Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται οι περισσότεροι κλέφτες δικύκλων. Βγάζουν χρήματα συνεργαζόμενοι με συνεργεία ή καταστήματα πώλησης δικύκλων. Δρουν με συγκεκριμένα κριτήρια και επιλέγουν στόχους που ξέρουν ήδη ότι έχουν πελάτες ή μπορούν να βρουν εύκολα πελάτες. Η εμπειρία, ο εξοπλισμός και οι γνώσεις τους επαρκούν για να κλέψουν τις περισσότερες σύγχρονες μοτοσυκλέτες αλλά όχι απεριόριστες, ενώ δεν έχουν αποκτήσει ακόμα βαρύ ποινικό μητρώο. Αυτό σημαίνει ότι κοιτάνε τους πιο εύκολους στόχους και προσπαθούν να αποφύγουν την σύλληψή τους.  

 

Πώς να τους αποτρέψεις;
Τους ενδιαφέρει να μην γίνουν αντιληπτοί και προσπαθούν να αποφύγουν τις χρονοβόρες και θορυβώδεις κλοπές. Παρακολουθούν τα θύματά τους και κάνουν εκτίμηση του κινδύνου, οπότε ένα κλειστό γκαράζ, ένας δυνατός συναγερμός και ένα καλής ποιότητας λουκέτο είναι η τελευταία επιλογή που θα έκαναν.

Επαγγελματίες και συμμορίες
Μπαινοβγαίνουν συχνά στις φυλακές για διάφορα αδικήματα, οπότε έχουν αποκτήσει αρκετό θράσος για να τολμούν να κλέβουν δίκυκλα μέρα μεσημέρι, μπροστά στα μάτια του ιδιοκτήτη. Η σύλληψη από την αστυνομία τους είναι αδιάφορη. Έχουν τα πάντα από εξοπλισμό και το μόνο κριτήριο για το ποιο δίκυκλο θα κλέψουν, έχει να κάνει μόνο με τις απαιτήσεις του πελάτη τους και όχι με τον βαθμό δυσκολίας. Συνήθως έχουν οι ίδιοι στην κατοχή τους συνεργεία και καταστήματα πώλησης των κλοπιμαίων. Παρακολουθούν τα θύματά τους και ξέρουν με κάθε λεπτομέρεια τι θα χρειαστεί να κάνουν για να πάρουν αυτό που θέλουν. Χρησιμοποιούν πληροφοριοδότες και αν χρειαστεί έρχονται σε προσωπική επαφή με τα θύματά τους. Κάποιοι από αυτούς κάνουν τουρισμό-κλοπών σε άλλες χώρες.
 
Πώς να τους αποτρέψεις;
Δυστυχώς δεν μπορείς να κάνεις κάτι όταν ο κλέφτης δεν φοβάται να συλληφθεί από την αστυνομία και έχει για σπίτι του τις φυλακές. Ένα σύστημα εντοπισμού GPS-Tracking ίσως σε βοηθήσει να βρεις το δίκυκλό σου ή τμήματά του. Για να τους αποτρέψεις πάντως δεν υπάρχει κάτι. Ούτε κάμερες παρακολούθησης, ούτε συναγερμοί, ούτε υπόγεια γκαράζ, ούτε η παρουσία της αστυνομίας τους τρομάζει. Ζουν μέσα στις φυλακές και το μόνο που ξέρουν να κάνουν έξω από αυτές είναι να κλέβουν.

 

Καθώς όμως δεν γίνεται να επιλέξεις εκείνον που θα προσπαθήσει να κλέψει την μοτοσυκλέτα σου, και καθώς το κακό έχει παραγίνει με την αστυνομία να μην είναι σε θέση να περιορίσει το φαινόμενο των κλοπών, αυτές είναι ορισμένες γενικές οδηγίες που αν και γενικά γνωστές, τις υπενθυμίζουμε με στόχο να περιορίσουμε το μεγάλο πρόβλημα των κλοπών.

Γενικοί κανόνες ασφαλείας

Οι πιλοτές των πολυκατοικιών δεν προσφέρουν καμία προστασία από τους κλέφτες

Τα λουκέτα δισκόφρενου προσφέρουν πολύ μικρή προστασία. Όταν τα χρησιμοποιείτε, να τα βάζετε στο πίσω δισκόφρενο ανάμεσα στη δαγκάνα και το ψαλίδι και όχι στο εμπρός δισκόφρενο. Σε κάθε περίπτωση προτιμήστε τα κλασικά πέταλα

Οι συναγερμοί μπορεί να ακούγονται, αλλά κανένας πια δεν δίνει σημασία στους δημόσιους χώρους.

Παρ’ όλα αυτά μπορούν να αποτρέψουν ένα μεγάλο ποσοστό κλοπών, οπότε καλό είναι να έχετε έναν στη μοτοσυκλέτα σας.

Βάλτε σύστημα εντοπισμού GPS-tracking

Όταν αγοράζετε δίκυκλο μην δέχεστε ως δώρο κλειδαριές ασφαλείας, λουκέτα και πέταλα από κανένα κατάστημα ή συνεργείο. Μην βάζετε συναγερμούς σε συνεργεία που δεν γνωρίζετε την αξιοπιστία και το παρελθόν τους

Όσο λιγότεροι βλέπουν τη μοτοσυκλέτα σας, τόσο λιγότεροι θα είναι και οι κλέφτες που θα την βάλουν στο μάτι. Οπότε μην την εκθέτετε συχνά σε σημεία που μπορεί να στοχοποιηθεί

Αν κλαπεί η μοτοσυκλέτα σας, δηλώστε τη στην αστυνομία. Ποτέ μην δώσετε χρήματα σε αγνώστους για να σας την φέρουν πίσω. Πιθανότατα δεν έχουν καν τη μοτοσυκλέτα σας κι απλώς διάβασαν την αγγελία με την κλοπή της.

Όταν αγοράζετε μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα, να αποφεύγετε πάντα όσες έχουν πάνω τους εξαρτήματα από άλλα μοντέλα της ίδιας ή άλλης εταιρείας.  

 

Δυστυχήματα στους Ευρωπαϊκούς δρόμους: Πρωταθλήτρια η Ρουμανία, πάνω από το μέσο όρο η Ελλάδα, ασφαλέστερη η Σουηδία

Τι ισχύει για τους μοτοσυκλετιστές
Δυστυχήματα στους Ευρωπαϊκούς δρόμους: Πρωταθλήτρια η Ρουμανία, πάνω από το μέσο όρο η Ελλάδα, ασφαλέστερη η Σουηδία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/6/2023

Οριακά εντός της χειρότερης πεντάδας βρίσκεται η Ελλάδα σε δυστυχήματα ανά εκατομμύριο κατοίκους. Ο δείκτης δυστυχημάτων ανά εκατομμύριο κατοίκους οριστικοποιήθηκε το 2018 ως μονάδα μέτρησης των δυστυχημάτων, όταν τέθηκε και ο στόχος των μηδενικών δυστυχημάτων έως το 2050 και της μείωσης στο μισό, έως το 2030.

Μηδενικοί θάνατοι από τροχαία ατυχήματα μοιάζει ουτοπικό, ιδιαίτερα στην δική μας χώρα που ακόμη και σήμερα υπάρχουν αρκετοί εκεί έξω που δεν φορούν κράνος και ακόμη παραπέρα υπάρχουν και ορισμένοι ανόητοι που προχωρούν άλλο ένα βήμα παρακάτω και εναντιώνονται στη χρήση του, προβάλλοντας εξίσου ανόητες δικαιολογίες. Κι όμως η πραγματικότητα άλλων χωρών δείχνει πως η κατακόρυφη μείωση της θνησιμότητας κατά το ήμισυ στα τροχαία ατυχήματα έως το 2030 δεν είναι ουτοπία αλλά μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Σουηδία και Νορβηγία είναι σε πιο σωστό δρόμο για να πετύχουν τον στόχο αυτό παρόλο που οι συνθήκες στο οδικό τους δίκτυο είναι δύσκολες για μία μεγάλη περίοδο του χρόνου. Αντιθέτως πολύ δουλειά χρειάζεται η Ρουμανία και η Βουλγαρία που έχουν την αρνητική πρωτιά με 86 και 78 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους αντίστοιχα. Η Ελλάδα μένει οριακά εκτός της χειρότερης πεντάδας με 58 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους και αρκετά πάνω από τον μέσο όρο της Ευρώπης που είναι 46.

Βασικό στοιχείο εδώ, πως δεν υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση για το πώς προσμετρά τα στοιχεία των νεκρών η χώρα μας. Στις παραπάνω χώρες προσμετρούνται οι θάνατοι που επήλθαν σε μεγάλο χρονικό διάστημα μετά το τροχαίο, αν ο τραυματισμός σε αυτό ήταν η βασική αιτία. Δεν είναι καθόλου σίγουρο πως η Ελλάδα διατηρεί τα στατιστικά αυτά σε δυναμικό στάδιο, ενημερώνοντάς τα κατάλληλα.

Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός πως η Ρουμανία και η Βουλγαρία παρουσιάζουν μεγαλύτερο ποσοστό μείωσης από την Ελλάδα που σημαίνει πως μέχρι το 2030 θα μπορούσαν να είναι σε καλύτερο επίπεδο από εμάς.

Σε αυτό το στάδιο πρέπει να εκτιμηθεί η προσπάθεια της Πολωνίας που καλπάζει με μείωση 33% στα εκτός πανδημίας στατιστικά, πράγμα που σημαίνει πως αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό θα είναι από τις χώρες που πιάνουν τον στόχο, αποδεικνύοντας πως αυτός είναι εφικτός.


Ποσοστό ανά εκατομμύριο πληθυσμού

% μεταβολή 2022 σε σχέση με:

 

2019

2020

2021

2022

2021

2019

Μέσος όρος 2017-2019

ΕΕ-27

51

42

45

46

3 %

-10 %

-11 %

Βέλγιο

56

43

45

52

16 %

-7 %

-3 %

Βουλγαρία

90

67

81

78

-5 %

-15 %

-17 %

Τσεχία

58

48

50

50

-1 %

-15 %

-15 %

Δανία

34

28

22

26

18 %

-23 %

-15 %

Γερμανία

37

33

31

34

9 %

-8 %

-12 %

Εσθονία

39

44

41

38

-9 %

-4 %

-10 %

Ιρλανδία

29

30

27

31

14 %

11 %

9 %

Ελλάδα

64

54

57

58

1 %

-11 %

-13 %

Ισπανία

37

29

32

36

12 %

-2 %

-5 %

Γαλλία

50

39

45

49

11 %

0 %

-2 %

Κροατία

73

58

72

71

-6 %

-7 %

-13 %

Ιταλία

53

40

49

53

9 %

-2 %

-5 %

Κύπρος

59

54

50

42

-16 %

-27 %

-26 %

Λετονία

69

73

78

60

-24 %

-15 %

-19 %

Λιθουανία

67

63

53

43

-19 %

-35 %

-35 %

Λουξεμβούργο

36

42

38

40

8 %

18 %

-6 %

Ουγγαρία

62

47

56

56

-1 %

-10 %

-13 %

Μάλτα

32

21

17

50

189 %

63 %

47 %

Κάτω Χώρες

34

30

29

35

20 %

4 %

7 %

Αυστρία

47

39

41

41

2 %

-11 %

-11 %

Πολωνία

77

66

59

51

-14 %

-34 %

-33 %

Πορτογαλία

67

52

54

63

16 %

-5 %

-2 %

Ρουμανία

96

85

92

86

-8 %

-12 %

-14 %

Σλοβενία

49

38

54

40

-25 %

-17 %

-14 %

Σλοβακία

50

45

45

46

0 %

-8 %

-8 %

Φινλανδία

38

40

41

34

-16 %

-10 %

-18 %

Σουηδία

22

20

20

21

5 %

0 %

-17 %

Ελβετία

22

26

23

31

35 %

44 %

25 %

Νορβηγία

20

17

15

23

55 %

15 %

16 %

Ισλανδία

17

22

24

24

0 %

50 %

-33 %

Συνολικά στην ΕΕ πέρυσι, περίπου 20.600 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε τροχαία ατυχήματα, αριθμός που συνιστά αύξηση κατά 3% σε σχέση με το 2021, καθώς τα επίπεδα κυκλοφορίας ανέκαμψαν μετά την πανδημία. Ωστόσο, αντιπροσωπεύει 2.000 λιγότερους θανάτους (-10 %) σε σύγκριση με το προ πανδημίας έτος 2019. Με δεδομένο πως η μείωση της κυκλοφορίας την περίοδο 2020 – 2021 αλλοιώνει τα στατιστικά, η σύγκριση με το 2019 δείχνει πιο σωστά την πορεία που ακολουθείται ως γενική εικόνα.

Μείωση λοιπόν παρουσιάζει και η Ελλάδα αλλά στον μισό ρυθμό της Κύπρου και άλλων χωρών που έχουν κάνει μεγαλύτερα βήματα βελτίωσης. Συνολικά οι χώρες της ΕΕ παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις μεταξύ τους, με ορισμένες από αυτές να οφείλονται σε πολύ συγκεκριμένες αιτίες. Η Μάλτα για παράδειγμα παρουσιάζει μεγάλη αύξηση που οφείλεται στον τουρισμό, όπως μαρτυρά και η τρομακτική μείωση που είχε την περίοδο 2020 – 2021 ενώ οι Κάτω Χώρες επηρεάζονται από την αύξηση των μεταφορών.

Δυστυχήματα στους Ευρωπαϊκούς δρόμους: Πρωταθλήτρια η Ρουμανία, πάνω από το μέσο όρο η Ελλάδα, ασφαλέστερη η Σουηδία

Αναζητήσαμε τα στοιχεία και για τα υπόλοιπα Βαλκάνια όπου αν συμμετείχαν στον παρακάτω πίνακα της ΕΕ τότε οι πρωταθλητές Ρουμανία και Βουλγαρία θα είχαν αλλάξει και εμείς θα είχαμε κατέβει περισσότερες θέσεις και δεν θα φλερτάραμε με την πεντάδα από την έκτη θέση. Η Αλβανία και το Κόσοβο είναι οι μόνες περιοχές στα Βαλκάνια που τα θανατηφόρα μειώθηκαν συγκριτικά με το 2021! Βέβαια η αιτία πρωτίστως πρέπει να αναζητηθεί στο αν υπήρχε μείωση της κυκλοφορίας ή όχι ενώ ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα στοιχεία για το Μαυροβούνιο που θα ήταν πρώτο με 118 θανάτους ανά εκατομμύριο, με την Σερβία να ακολουθεί την Ρουμανία με 81 ανά εκατομμύριο. Η Αλβανία παρουσιάζει καλύτερη πορεία από την Ελλάδα ως προς τον ρυθμό μείωσης αν και παραμένει οριακά πάνω από εμάς στον περσινό δείκτη αλλά συνολικά τα Βαλκάνια είναι πολύ μακριά από τον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Δυστυχήματα στους Ευρωπαϊκούς δρόμους: Πρωταθλήτρια η Ρουμανία, πάνω από το μέσο όρο η Ελλάδα, ασφαλέστερη η Σουηδία

Τα στοιχεία για τους μοτοσυκλετιστές τώρα είναι επίσης ανησυχητικά γιατί ενώ οι συγκρούσεις με αυτοκίνητα παραμένει η βασική αιτία θανάτου, ανεξαρτήτως ηπαιτιότητας, η δεύτερη αιτία και πολύ κοντά στην πρώτη είναι τα ατυχήματα που συμβαίνουν χωρίς την εμπλοκή άλλου οχήματος! Αυτό λοιπόν δείχνει πως εμείς οι μοτοσυκλετιστές θα μπορούσαμε να μειώσουμε κατά 37% τους θανάτους αν προσέχαμε περισσότερο την οδήγησή μας, χωρίς να περιμένουμε από τους υπόλοιπους να κάνουν κάτι για εμάς. Είναι από μόνο του ένα μεγάλο ποσοστό.

Ωστόσο στις αστικές περιοχές, το μοτίβο είναι πολύ διαφορετικό, καθώς οι ευάλωτοι χρήστες του οδικού δικτύου (πεζοί, ποδηλάτες και αναβάτες δίκυκλων) αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 70% των συνολικών θανάτων! Και εδώ το 35% των δυστυχημάτων γίνεται χωρίς την εμπλοκή άλλου οχήματος. Ενδιαφέρον στατιστικό για εμάς στην Ελλάδα θα ήταν να δούμε πόσοι από αυτούς που έχασαν την ζωή τους φορούσαν προστατευτικό εξοπλισμό συνολικά και πόσοι τουλάχιστον κράνος, κι ευελπιστούμε πως στο μέλλον αυτά τα στοιχεία θα καταγράφονται καλύτερα από την ελληνική πλευρά.

Εντός του αστικού ιστού όμως, όπως και του οδικού δικτύου γενικά, βασική αιτία θανάτου των μοτοσυκλετιστών παραμένουν οι συγκρούσεις με αυτοκίνητο.

Δυστυχήματα στους Ευρωπαϊκούς δρόμους: Πρωταθλήτρια η Ρουμανία, πάνω από το μέσο όρο η Ελλάδα, ασφαλέστερη η ΣουηδίαΔυστυχήματα στους Ευρωπαϊκούς δρόμους: Πρωταθλήτρια η Ρουμανία, πάνω από το μέσο όρο η Ελλάδα, ασφαλέστερη η Σουηδία

Τον Απρίλιο του 2023 επικαιροποιήθηκαν τα στοιχεία για τα δυστυχήματα στις χώρες μέλη την τελευταία δεκαετία και εκεί φαίνεται πως η Ελλάδα έχει κάνει βήματα προς τα εμπρός τρέχοντας με -12% την περίοδο 2017-2019 που σημαίνει πως μπορούμε να τα πάμε καλύτερα. Είμαστε λοιπόν πολύ καλύτερα από το 2010 αλλά δεν συνεχίζουμε με τον ίδιο ρυθμό συγκριτικά με το 2019, οπότε θα πρέπει η πολιτεία να λάβει μέτρα για να συνεχίσει η πτωτική πορεία αμείωτη.

Σημαντικό επίσης πως το ποσοστό των θανατηφόρων για όλα τα ποδήλατα, ηλεκτρικά και μη, αυξάνεται σε όλη την Ευρώπη και μάλιστα με σημαντικά ποσοστά. Αυτό μας οδηγεί στις θέσεις που έχει επίσημα εκφράσει το ΜΟΤΟ απέναντι και στην Πολιτεία και σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, πως η μικροκινητικότητα και η συμβίωση στους δρόμους με νέα οχήματα, όπως τα πατίνια, δεν μπορεί να γίνει μόνο με κίνητρα για την αγορά τους ή με μείωση των ορίων ταχύτητας. Είναι σημαντικό να καταλάβουν οι φορείς πως οι δρόμοι δεν είναι σχεδιασμένοι για την συνύπαρξη διαφορετικών οχημάτων, αποδεικνύεται αυτό από το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας και στους μοτοσυκλετιστές, ενώ τα πεζοδρόμια είναι σε πολλές περιπτώσεις ακατάλληλα για τους ίδιους τους πεζούς, πόσο μάλλον για ένα τροχοφόρο όχημα με μικρές ρόδες. Αν ένα παιδικό καρότσι είναι δύσκολο έως αδύνατο να φύγει από την πόρτα του σπιτιού χωρίς να πατήσει την άσφαλτο γιατί μία κολώνα, ένας κάδος ή το στενό πεζοδρόμιο εμποδίζουν την διέλευσή του, τότε ακόμη πιο δύσκολο είναι και για ένα ποδήλατο ή ένα πατίνι να περάσει από εκεί που κινούνται οι πεζοί. Οπότε οι υποδομές θα παραμένουν βασικός παράγοντας για τα ατυχήματα στους πλέον ευάλωτους χρήστες.

Πηγή: CARE (Community Road Accident)