Τα μοτο-ταξί στο Ναϊρόμπι αλλάζουν συνήθειες

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/6/2018

Σε ολόκληρη την Αφρική, αλλά και πολλές χώρες της Ν. Ασίας και της Λατινικής Αμερικής, οπουδήποτε δηλαδή οι ανάγκες μετακίνησης αυξάνονται αντιστρόφως ανάλογα με το εισόδημα, κυριαρχούν τα moto-taxi. Ίσως η πιο πολυτελής πλευρά τους είναι η εικόνα που παρουσιάζουν στην Γαλλία, όπου Honda Goldwing περιμένουν να σε παραλάβουν από το αεροδρόμιο, για παράδειγμα, προσφέροντας κράνος με σκουφάκι μίας χρήσης, αδιάβροχα όταν χρειάζεται καθώς και μπόλικο χώρο για αποσκευές. Εδώ το ζητούμενο δεν είναι το χαμηλό κόστος, αλλά η ταχύτητα μετάβασης μέσα από τον μόνιμα μποτιλιαρισμένο αστικό ιστό του Παρισιού…

Στην Αφρική οι κατά κύριο λόγο εισαγόμενες από την Ινδία μοτοσυκλέτες που χρησιμοποιούν οι μοτο-ταξιτζήδες, προσφέρουν μία φθηνή λύση μετακίνησης την ώρα που οι δημόσιες συγκοινωνίες απέχουν έτη φωτός από την επάρκεια. Αποκαλούνται με διάφορα ονόματα, όμως σε ολόκληρη την ανατολική Αφρική έχει επικρατήσει το «Μπόντα Μπόντα» χωρίς κανείς να ξέρει πώς προέκυψε η ονομασία αυτή. Το πιθανότερο είναι να έχει βγει μεταφράζοντας τον μονοκύλινδρο ήχο…

Με τις περισσότερες αφρικανικές χώρες να επιτρέπουν την εισαγωγή ινδικών μοτοσυκλετών, όπως των Bajaj, χωρίς την επιβολή πρόσθετων δασμών και με την χρηματοδότηση για μοτοσυκλέτες να γίνεται για πρώτη φορά διαθέσιμη, οι μοτοσυκλετιστές στην Αφρική αυξάνονται με τεράστιο ρυθμό. Είναι χαρακτηριστικό πως σε ορισμένες χώρες μιλάμε για ποσοστά αυξήσεων στις πωλήσεις σε μία τάξη μεγαλύτερη του 12.000% μέσα σε μία πενταετία, καθώς από εκεί που πωλούνταν μερικές εκατοντάδες μοτοσυκλέτες, οι παραγγελίες ξεπέρασαν τα χιλιάδες μοντέλα.

Με αυτή την τρομακτική αύξηση νέων μοτοσυκλετιστών, είναι λογικό να ανθήσει και το επάγγελμα του μοτο-ταξιτζή που εξίσου γρήγορα άρχισε να πάσχει από κορεσμό. Οι πρώτοι ταξιτζήδες γνώρισαν την ευκαιρία της οικονομικής ανεξαρτησίας σε χώρες που κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να συμβεί, κι έτσι σύντομα το αποτέλεσμα ήταν να υπάρχουν πολλοί περισσότεροι από όσους πρακτικά μπορούσε να σηκώσει η ζήτηση. Σε αυτό βοήθησε απόλυτα και η πλήρης απουσία νομικού πλαισίου και σχεδιασμού, που διέπει το σύνολο των χωρών που δραστηριοποιούνται οι «Μπόντα Μπόντα». Για να καταπολεμήσουν την υπερπροσφορά, οι μοτο-ταξιτζήδες της Αφρικής άρχισαν να καστομάρουν τις μοτοσυκλέτες τους, ώστε να τραβήξουν τα βλέμματα, αποτελώντας ελκυστικότερη λύση για τον υποψήφιο πελάτη. «Και στην ζούγκλα το ίδιο κάνουν τα ζώα για να προσελκύσουν το θηλυκό ή το θήραμά τους. Υπάρχουν πουλιά που διακοσμούν τις φωλιές τους με κάθε χρωματιστό αντικείμενο που θα βρουν», είναι η εξήγηση που δίνει ένας από αυτούς για την πρακτική που ακολουθούν.

Μέχρι εδώ όμως τα πράγματα δεν είχαν γίνει τσίρκο. Τσίρκο θα γινόντουσαν μόνο όταν ένας Ολλανδός συγγραφέας – καλλιτέχνης, θα συνεργαζόταν με έναν σχεδιαστή μόδας από την Ουγκάντα, διαμορφώνοντας μερικούς μοτο-ταξιτζήδες σε πραγματικό θίασο, αλλάζοντας παράλληλα τις συνήθειες των μοτο-ταξί.

Ο Ολλανδός Hoek ονόμασε την καλλιτεχνική αυτή παρέμβαση «Παραφροσύνη Μπόντα Μπόντα» αν και η τρέλα ήταν μάλλον δική του. Έπεισε μερικούς μοτο-ταξιτζήδες πως μονάχα με το customάρισμα των μοτοσυκλετών δεν θα ξεχωρίσουν κι έπρεπε να κάνουν το ίδιο και για τους εαυτούς τους. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες και έχει οδηγήσει τον Hoek σε δύο εκθέσεις φωτογραφίας, αν και τυπικά η ονομασία είναι λάθος. Κι αυτό γιατί παρόλο που στην ανατολική Αφρική ο όρος «Μπόντα Μπόντα», είναι ο πιο συνηθισμένος, συγκεκριμένα στο Ναϊρόμπι την πρωτεύουσα της Κένυας, τα μοτο-ταξί ονομάζονται «πίκι-πίκι». Είναι μία μικρή παρέμβαση βέβαια αυτή, μπροστά στην μόδα που ξεκίνησε ο Ολλανδός στο Ναϊρόμπι, την στιγμή που στην διπλανή Ουγκάντα, οι μοτο-ταξιτζήδες προσπαθούν να ξεχωρίσουν προσφέροντας στους πελάτες κράνη και ανακλαστικά γιλέκα… ενώ πλέον οργανώνονται μέσα από εφαρμογές κινητών που επίσης τα τελευταία χρόνια η χρήση τους έχει εκτοξευθεί

Πηγή έπνευσης του Ολλανδού μεταξύ άλλων είναι οι: Mad Max Driver, Machette, Vibze, Ghost Rider, Red Devil, Lion, The Rasta Driver αν και πολλοί στο Ναϊρόμπι δεν αναγνωρίζουν ορισμένες από τις προελεύσεις αυτές, αγνοώντας πχ, τον "Machette"

https://bit.ly/MOTO_660

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/12/2021

Το ΜΟΤΟ αποκαλύπτει το χρονοδιάγραμμα για τις νέες Enduro και Motocross μοτοσυκλέτες σε μία παγκόσμια αποκλειστικότητα, παίρνοντας την επιβεβαίωση πως οι πρώτες μοτοσυκλέτες όχι απλά υπάρχουν αλλά κάνουν αυτή την στιγμή εκτεταμένο πρόγραμμα δοκιμών στα πλαίσια του R&D με το κινητό τηλέφωνο του στελέχους να είναι γεμάτο από εντυπωσιακές φωτογραφίες από την ενδιαφέρουσα αυτή διαδικασία!

Κατά την παρουσίαση του Tiger Sport 660 είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με τους ανθρώπους της Triumph σε ιδιαίτερα φιλικό κλίμα και να αποσπάσω και μερικές πληροφορίες για τα σχέδια της Triumph που ακούγονται για πρώτη φορά, ανάμεσά τους την επιστροφή της παραγωγής στην Αγγλία μέσα στην πανδημία και τα σχέδια για τις Motocross και Enduro μοτοσυκλέτες που ετοιμάζουν.

Σύμφωνα με καλά διασταυρωμένη πληροφορία, μέσα από το εργοστάσιο, το πλάνο είναι να βρίσκονται στις πρώτες θέσεις του παγκόσμιου πρωταθλήματος τόσο σε MX όσο και στο Enduro τα επόμενα τρία χρόνια! Τον περασμένο Ιούλιο, όταν για πρώτη φορά η Triumph αποκάλυψε πως σχεδιάζει να αναπτύξει την γκάμα της και στις κατηγορίες των Motocross και Enduro, δεν έδωσε κανένα στοιχείο πέρα από αυτή την πρόθεση, λέγοντας πως στους επόμενους μήνες θα μιλήσει για το χρονοδιάγραμμα της και θα δώσει και τις πρώτες εικόνες από τις μοτοσυκλέτες. Εμείς έχουμε τώρα την πρώτη αναφορά.

Μολονότι εκείνη τον περασμένο Ιούλιο ήταν μία απόλυτα ξεκάθαρη και σοβαρή τοποθέτηση, υπήρχε πάντα το ενδεχόμενο να πρόκειται για μέρος του “power play” που υπάρχει ανάμεσα στους δύο μεγάλους άντρες, τον ιδιοκτήτη της Bajaj που ελέγχει και την Triumph και τον ιδιοκτήτη της KTM που συνεργάζεται και με την Bajaj. Δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα σύννεφο στις σχέσεις των δύο ισχυρών ανθρώπων που ελέγχουν μεγάλο κομμάτι της παγκόσμιας μοτοσυκλέτας και είναι από τους ικανότερους ανθρώπους στην σύγχρονη ιστορία της μοτοσυκλετιστικής βιομηχανίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν κάνουν συνέχεια κινήσεις που θα τους επιτρέψουν να έχουν εναλλακτικές τοποθετήσεις ανά πάσα ώρα και στιγμή. Η εξαγγελία για ένα δικύλινδρο KTM 490 που ίσως να φτιάξει η CFMOTO και έγινε από όσο πιο ψηλά μπορούσε να γίνει, από τον ίδιο τον κ.Pierer φάνηκε πως είναι μέρος αυτού του “power play” χωρίς να ετοιμάζεται πράγματι μία τέτοια μοτοσυκλέτα, όπως δήλωσαν στο ΜΟΤΟ τα αυστριακά στελέχη κατά την επίσκεψή μας στο εργοστάσιο της KTM μόλις τον περασμένο μήνα. Θα μπορούσε και η εξαγγελία της Triumph για την αγωνιστική είσοδό της στο χώμα να είναι η συνέχεια αυτού του φιλικού μπραντεφέρ αλλά πήραμε την διαβεβαίωση πως μόνο έτσι δεν είναι. Η ανάπτυξη της γκάμας της Triumph είναι μία στρατηγική κίνηση για το καλό της μάρκας και θα την έκανε οποιοσδήποτε την είχε στα χέρια και ενδιαφερόταν για την ανάπτυξή της.

«Μετανιώνω ήδη για αυτά που έχουν έρθει στην άκρη της γλώσσας και πρόκειται να σου πω, πριν ακόμη στα πω» - «Μην ανησυχείς, θα γραφτούν στα ελληνικά, κανείς ξένος δεν διαβάζει ελληνικά οπότε δεν θα γίνουν και viral» - Και κάπως έτσι συνεχίζουμε την κουβέντα μας νιώθοντας λιγότερες τύψεις:

Το πλάνο των τριών ετών δεν είναι για να μπουν στο πρωτάθλημα Enduro και Motocross, αλλά πολύ περισσότερο για να βρίσκονται ήδη σε επίπεδο που θα μπορούν να έχουν αξιώσεις! Που σημαίνει πως η πρώτη γεύση αγώνων πρέπει να έρθει νωρίτερα. Είναι μεγαλόπνοο σχέδιο αλλά όχι αδύνατο και σίγουρα πιο προσγειωμένο από το αντίστοιχο της KTM για τα MotoGP που ήθελαν μέσα σε τρία χρόνια να βρίσκονται στην πεντάδα, ίσως και ψηλότερα. Θα δούμε νωρίτερα την είσοδο της Triumph στους αγώνες του παγκοσμίου, και θα ξέρουμε τώρα πως δεν θα είναι ευχαριστημένοι αν δεν έχουν φτάσει στις πρώτες θέσεις μέσα σε μία τριετία.

Ωστόσο υπάρχει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: Θα είναι η πρώτη φορά στην τεράστια ιστορία της Triumph που θα μπει στους αγώνες με εργοστασιακή ομάδα! Ποτέ πριν η Triumph δεν είχε εργοστασιακή ομάδα! Είχε πάντα υποστηριζόμενους αναβάτες, έχει τώρα ένα πολύ δυνατό συμβόλαιο με την Dorna που προμηθεύει κινητήρες στα MotoGP, βρισκόνταν πάντα κοντά και γύρω από τους αγώνες, όμως εργοστασιακή ομάδα και κάθετη εργοστασιακή εμπλοκή με ό,τι αυτό συνεπάγεται δεν υπήρξε ποτέ! Όταν ήθελαν να αναπτύξουν το Tiger 800 γύρισαν τα Rally σε όλο τον κόσμο για να αποκτήσουν την εμπειρία που χρειαζόταν η εξέλιξη μίας Adventure που οι Offroad δυνατότητές της δεν θα εξαντλούνται σε μία διαφημιστική καταχώρηση, πατώνοντας μετά στα πρώτα σοβαρά συγκριτικά. Ακόμη όμως κι αυτή η σύντομη αγωνιστική συμμετοχή με όλο το R&D από πίσω, δεν εμπίπτει στον περιβάλλον μίας μόνιμης εργοστασιακής ομάδας, ακριβώς όπως αυτή που τώρα στήνεται. Θα είναι επίσης η πιο νέα που υπάρχει στον κόσμο, κι αυτό σημαίνει πως σχεδιάζεται από την αρχή με πρωτόκολλα επικοινωνίας μέσα στην Triumph που θα την βοηθήσουν να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την τεράστια εμπειρία. Όσοι παρακολουθείτε στενά το ΜΟΤΟ, ίσως να θυμάστε πως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει σε όλους πλην της KTM που χτίστηκε εξ αρχής έτσι. Οι εταιρείες κάνουν κύκλους ανάλογα με τους ανθρώπους που έχουν και σε βάθους χρόνου περνάνε από πολλά νερά, ήρεμα, ταραγμένα, με σκόπελους κτλ. Αποτραβιούνται από αγώνες και πρωταθλήματα, χάνουν τμήματα που είχαν στηθεί και τα ξανά στήνουν από την αρχή μετά από χρόνια, υπάρχουν άπειρα παραδείγματα. Η Yamaha για παράδειγμα έκτισε μία τέτοια επικοινωνία για πρώτη -ξανά- φορά κατά την δημιουργία του Tenere 700, που η ομάδα του Dakar είχε σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη του. Πάντα οι αγώνες ήταν το πεδίο εξέλιξης αλλά μερικές φορές η συμμετοχή γίνεται για το γόητρο ή συγκυριακά ή αργεί να υπάρξει η επιστροφή εμπειρίας. Έχουμε επίσης δει όλα τα παραδείγματα. Η Triumph φαίνεται πως δεν χτίζει την εργοστασιακή ομάδα μόνο για το γόητρο και επενδύει στους αγώνες για να αναπτύξει την γκάμα της στο χώμα υπολογίζοντας και στην εμπειρία που θα κερδίσει από εκεί.

Ρώτησα συγκεκριμένα για τον Ricky Carmichael και τον Ivan Cervantes που ήταν τα πρόσωπα της πρώτης ανακοίνωσης του Ιουλίου και πήρα την επιβεβαίωση πως η παρουσία τους δεν είναι επιφανειακή, για επικοινωνιακούς λόγους. Έχουν άμεση σχέση με την εξέλιξη των μοτοσυκλετών και θα παραμείνουν και για να οργανώσουν όλα όσα χρειάζεται μία ομάδα, που δεν είναι λίγα. Οι μοτοσυκλέτες που φτιάχνει η Triumph θα είναι κάτι τελείως νέο στην αγορά και -με βάση το πλάνο τους- υποχρεωτικά θα πρέπει να είναι και καλές…

Προς το παρόν δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για συμμετοχή στα Rally, πόσο μάλλον για το Dakar, είναι κάτι που επίσης μου το ξεκαθάρισαν, και επενδύουν στο Enduro και το Motocross ξεκάθαρα. Όταν βλέπουμε άλλους κατασκευαστές να κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

Πλησιάζει λοιπόν η πρώτη φορά στην ιστορία της Triumph που θα μπει στους αγώνες και με πλάνο να βρίσκονται στις πρώτες θέσεις μέσα σε μόλις τρία χρόνια!