Το μεγαλύτερο Test Ride Event της Ελλάδας – Ένα απίστευτο μοτοσυκλετιστικό διήμερο!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/6/2016

---UPDATE 2017---

Φέτος το Test Ride Event προγραμματίζεται λίγο μετά την Έκθεση Μοτοσυκλέτας στις 6 και 7 Μαίου 2017! Μέχρι να οριστικοποιηθεί η ημερομηνία και η τοποθεσία, διαβάστε όλα όσα κάναμε πέρσι, στην δεύτερη διοργάνωση ενός Test Ride Event που έγινε θεσμός και αποτελεί το μεγαλύτερο του είδος του!

 

Test Ride Event 2016:

Στις 28 και 29 Μαΐου, πολυάριθμοι φίλοι του περιοδικού MOTO, συγκεντρώθηκαν στα Μέγαρα για το μεγαλύτερο Test Ride που διοργανώνεται στην Ελλάδα, και σύμφωνα με όσα έχουμε δει ίσως και το μεγαλύτερο ολόκληρης της Ευρώπης. Πότε άλλωστε έχουν συγκεντρωθεί τόσες πολλές εταιρίες σ’ ένα test ride και μάλιστα σε πίστα, με τον κόσμο να οδηγεί δωρεάν τις μοτοσυκλέτες;

 

Το MOTO έχει οργανώσει πολλά test ride για τους αναγνώστες του, αλλά όταν πέρσι - για πρώτη φορά - αποφασίσαμε να συγκεντρώσουμε τόσες πολλές μοτοσυκλέτες στην πίστα, ήταν δικαιολογημένη μία μικρή δόση δυσπιστίας για την τελική εκδοχή. Και εμείς άλλωστε είχαμε αμφιβολίες. Θα έρθει μέχρι τα Μέγαρα τόσος κόσμος που να δικαιολογούνται όλα αυτά τα μεγάλα έξοδα; Αν πάλι έχουμε πάρα πολλές συμμετοχές, θα καταφέρουμε να τους υποδεχτούμε όλους; Κι όμως πέρσι ξεπεράσαμε τα 7.400 test ride που σημαίνει ότι όχι μόνο ήρθαν πολλοί από τους αναγνώστες μας, αλλά οδήγησαν και πολλές μοτοσυκλέτες! Ήταν ένα μεγάλο στοίχημα το πρώτο Test Ride Event και το κερδίσαμε, αφού ο κόσμος αλλά και οι εταιρίες που συμμετείχαν την πρώτη χρονιά, μας ζητούσαν να το οργανώσουμε ξανά. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που περισσότερο με ισχυρή απαίτηση και λιγότερο ως παράκληση, ζητούσαν να γίνει και αλλού, ώστε να μην χρειάζεται να ταξιδέψουν! Κι αυτό παρόλο που είχαν έρθει παρέες από νησιά, από βόρειο Ελλάδα, υπήρχαν άνθρωποι που ταξίδεψαν και αυθημερόν ενώ γυρνούσαν όλη την ημέρα στην πίστα.

Δείτε ένα trailer από το ρεπορτάζ του φετινού Test Ride Event:

 

Πέρσι λοιπόν η επιτυχία ήταν τέτοια και το ενδιαφέρον του κόσμου τόσο, που είχαμε την υποχρέωση να επαναλάβουμε το Test Ride Event, κι έτσι ακριβώς έγινε! Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, στο τέλος Μαΐου - υποδεχτήκαμε 1.500 φίλους της μοτοσυκλέτας που οδήγησαν 81 διαφορετικά μοντέλα σε δύο ξεχωριστές πίστες, απολαμβάνοντας την φιλοξενία και την οργάνωση του MOTO! Μεγάλο άγχος και τεράστιο αίσθημα ευθύνης για να προλάβουν όλοι να οδηγήσουν και μάλιστα πολλά διαφορετικά μοντέλα. Ωστόσο φέτος ο κόσμος ερχόταν πιο ενημερωμένος, τόσο για την διαδικασία, όσο και για το πνεύμα της εκδήλωσης. Το αποτέλεσμα είναι να ακούμε συνέχεια το ευχαριστώ, ακόμα κι όταν αναγκαζόμασταν να κόψουμε από κάποιον συμμετέχοντα το ειδικό βραχιολάκι, γιατί είχε παραβεί τους κανόνες στην πίστα! Πέρσι είχαμε εκατοντάδες σχόλια σε όλα τα κοινωνικά μέσα, στο motomag, σε email, ακόμα και σε τηλέφωνα στο γραφείο του περιοδικού, με την ευχή να ξανά γίνει και με ευχαριστήρια που όλη μέρα στον καυτό ήλιο, υποδεχόμασταν τον κόσμο έχοντας την αγωνία να περάσει μερικές όμορφες ώρες στην πίστα. Στον αντίστοιχο απολογισμό του πρώτου Test Ride Event, σκεφτήκαμε να ξεδιαλύνουμε τα αρνητικά σχόλια και να τα δημοσιεύσουμε! Γιατί τα αρνητικά που ακούγαμε είχαν να κάνουν αποκλειστικά με την διαδικασία, που πρώτη φορά εφαρμοζόταν και ήταν από μόνα τους επεξηγηματικά, ορίστε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από πέρσι: «…και δεν με άφηναν να διαλέξω μοτοσυκλέτα -  κατάφερα και πήρα τα MT09, RC390, Gsr 750, Super duke 1290, Street triple, Z1000, Hayabusa, Duke 690 και kymco xciting» Δηλαδή εκείνος που παραπονιόταν για την διαδικασία τελικά οδήγησε 9 μοτοσυκλέτες σε πίστα –δωρεάν- είδε φίλους και πέρασε όμορφα!

 

 

 

Φέτος όμως είχαμε μονάχα όμορφα σχόλια και βασικός λόγος είναι ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι το Test Ride Event του MOTO είναι μία γιορτή της μοτοσυκλέτας, ούτε track day, ούτε ευκαιρία σύγκρισης. Φυσικά και συνυπάρχουν όλα μαζί, όπως η ευκαιρία να δοκιμάσεις μία μοτοσυκλέτα που ενδιαφέρεσαι να αγοράσεις, ωστόσο η πιο σωστή αντιμετώπιση είναι να το δει κανείς σαν μία ζωντανή έκθεση, μία έκθεση που οδηγείς τα εκθέματα. Έρχεσαι να δεις τις μοτοσυκλέτες που είναι συγκεντρωμένες σε ένα σημείο και να τις οδηγήσεις δωρεάν, χωρίς είσοδο, χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες. Εμείς αυτό που θέλουμε σαν περιοδικό μοτοσυκλέτας είναι να βλέπουμε ευχαριστημένο κόσμο να οδηγεί συνέχεια στην πίστα και είναι ο μόνος λόγος που μπαίνουμε σε όλο αυτό τον κόπο. Και αξίζει κάθε λεπτό! Από τα email και τις ευχές που εισπράττουμε, μέχρι τα χαμόγελα που βλέπουμε, η ανταμοιβή είναι τεράστια!

 

Φέτος βελτιώσαμε ακόμα περισσότερο την ροή των γκρουπ των μοτοσυκλετών, διατηρώντας τον αυστηρό κανόνα που έχουμε θέσει για συγκεκριμένο αριθμό μοτοσυκλετών που γυρνούν ταυτόχρονα στην πίστα. Με χορογραφημένες διαδικασίες όμως, καταφέραμε να έχουμε ένα τρίτο γκρουπ να μπαίνει στην πίστα, την στιγμή που το πρώτο έβγαινε έξω και ένα τέταρτο προετοιμαζόταν στις μοτοσυκλέτες. Το αποτέλεσμα είναι να αναχωρούν 11 ή 12 μοτοσυκλέτες κάθε τρία λεπτά!

 

Ταυτόχρονα ενημερώσαμε τον κόσμο για την συλλογική σκέψη που είχε την πρώτη χρονιά, ώστε να μην έρθουν μαζεμένοι την ίδια ώρα. Πέρσι στις 8:30 το πρωί του Σαββάτου είχαμε 400 άτομα να περιμένουν να οδηγήσουν. Είχαν όλοι τους σκεφτεί το ίδιο ακριβώς πράγμα: Θα πάμε νωρίς που δεν θα είναι κανείς! Φέτος, και αφού το επαναλάβαμε πολλές φορές, αυτή την σκέψη την διατήρησαν περίπου οι μισοί, ενώ μέχρι και αργά το απόγευμα ερχόταν συνέχεια κόσμος. Έτσι η ροή των επισκεπτών ήταν απόλυτα φυσιολογική για μία τέτοια εκδήλωση, με τον μέσο χρόνο αναμονής κάτω από τις τέντες όταν υπήρχαν πολλά άτομα, να μην ξεπερνά τα δέκα λεπτά!

 

 

Είδαμε πολύ λιγότερο κόσμο να έχει έρθει να οδηγήσει με αθλητικά παπούτσια ή χωρίς γάντια συγκριτικά με πέρσι και αυτό μας κάνει ακόμα πιο χαρούμενους, καθώς είναι μία ακόμα μικρή συμβολή του MOTO, προς την βελτίωση του μοτοσυκλετιστικού πνεύματος.

 

Είδαμε συμμετέχοντες, αγνώστους μεταξύ τους, να δανείζουν γάντια σε κάποιον που είχε έρθει χωρίς αυτά, για να μπορέσει να μπει στην πίστα. Ακόμα και παπούτσια είδαμε να ανταλλάσσουν!

 

Είδαμε ανθρώπους να έχουν βρεθεί σε μοντέλο που δεν σκεφτόντουσαν για αγορά και να επιστρέφουν με τελείως διαφορετική εντύπωση, κι άλλους να «ανακαλύπτουν» μοτοσυκλέτες που είχαν ξεχάσει να εντάξουν στην πεντάδα ή δεκάδα που είχαν στοχεύσει για να οδηγήσουν.

 

Κι έπειτα σε κάθε γκρουπ ακούγαμε νέες –απίστευτες- ατάκες! Ευχαριστούμε λοιπόν όλους εσάς που ήρθατε, για την πρόσχαρη διάθεση που μεταφέρατε και τον ενθουσιασμό σας. Ευχαριστούμε τους χορηγούς μας, που χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να σηκώσουμε μόνοι μας το μεγάλο κόστος, καθώς και όλες τις εταιρίες που συμμετείχαν! Για άλλη μία χρονιά οι εταιρίες έδωσαν δυναμικό παρόν στο κάλεσμα του MOTO αποδεικνύοντας την διάθεση τους να βρίσκονται κοντά στον κόσμο της μοτοσυκλέτας! Δεσμευόμαστε λοιπόν ότι πλέον το Test Ride Event θα αποτελεί θεσμό και στοχεύουμε να το εξελίξουμε ακόμα περισσότερο!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ετικέτες

Triumph αποκλειστικό: Επιστρέφει κομμάτι της παραγωγής πίσω στην Αγγλία

Είχε μεταφερθεί στην Ταϊλάνδη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2021

Στην πρόσφατη παρουσίαση του νέου Triumph Tiger Sport 660, το ΜΟΤΟ είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με υψηλόβαθμους ανθρώπους της αγγλικής εταιρείας, πράγμα εξίσου βασικό με τις πρώτες οδηγικές εντυπώσεις του νέου μοντέλου που μας παρουσίασαν και για το οποίο διαβάζετε εδώ.

Κομμάτι αυτής της συζήτησης περιελάβανε τα στρατηγικά πλάνα της Triumph αλλά και τις κινήσεις της εταιρείας την περίοδο της πανδημίας όπως και τώρα αμέσως μετά, στα τεράστια προβλήματα που ακολούθησαν για όλη την εφοδιαστική αλυσίδα.

Η πρώτη έκπληξη είναι πως μετέφερε κομμάτι της παραγωγής πίσω στην Αγγλία, ξεκινώντας και πάλι την τροφοδοσία της αγοράς με μοτοσυκλέτες που έχουν βγει από το Hinckley. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν διέκοψε την παραγωγή εκεί, καθώς όλα τα μοντέλα της σειράς TFC (Triumph Factory Custom) δεν σταμάτησαν ποτέ να βγαίνουν από εκεί.

Ωστόσο μόλις τον Φεβρουάριο του 2020 η Triumph είχε ανακοινώσει ένα μεγαλόπνοο σχέδιο ανάπτυξης, κομμάτι του οποίου ήταν να σταματήσει την παραγωγή όλων των μοτοσυκλετών στην Αγγλία εκτός των TFC. Εκείνη την περίοδο σχεδόν το 90% της παραγωγής της βρισκόταν ήδη στην Ταϊλάνδη και στόχος ήταν μέχρι τέλος του 2020 οι τελευταίες από τις 6.500 μοτοσυκλέτες που παράγονταν στο Hickley να φύγουν κι αυτές για εκεί.

Το κέρδος της μετακίνησης αυτής που συνεπαγόταν σε μείωση θέσεων εργασίας επέστρεψε ως επένδυση πίσω στο R&D με σημαντική ανάπτυξη σε ανθρώπινο δυναμικό και προσπάθεια της Triumph για ανακατεύθυνση εργαζομένων και λιγότερες απολύσεις. Αυτή η κίνηση είχε ορίζοντα ολοκλήρωσης το τέλος του 2020, όπως και έγινε. Δεν πρόλαβε όμως να περάσει καιρός, καθώς μέσα στην πανδημία η Triumph ένιωσε για πρώτη φορά το αίσθημα πως χάνεται η δυνατότητα ελέγχου των εξελίξεων μιας κι ο μοχλός πίεσης στην κυβέρνηση της Ταϊλάνδης είναι μικρότερος παρότι διατηρεί τρία εργοστάσια. Σε κάθε περίπτωση όμως, το γεγονός αυτό αντισταθμίστηκε από την καλύτερη αντιμετώπιση των επιχειρήσεων συγκριτικά με το τι συνέβαινε εδώ, όπως λένε οι ίδιοι.

Αμέσως μετά την άρση των περιορισμών όμως, η εκτόξευση του μεταφορικού κόστους και οι ελλείψεις στην εφοδιαστική αλυσίδα άλλαξαν εκ νέου τις ισορροπίες. Μέσα σε αυτή την περίοδο λοιπόν η Triumph απέδειξε γρήγορα αντανακλαστικά και προχώρησε σε άμεσες αλλαγές στρατηγικής για να επιφέρει και πάλι την ισορροπία με βασικό την επιστροφή της παραγωγής στο εργοστάσιο του Hinckley. Αυτό όμως γίνεται με την μορφή των knock down kit, πλήρης συναρμολόγηση δηλαδή από ένα κιτ που έρχεται από το εργοστάσιο της Ταϊλάνδης.

Η μεταφορά των knock down kit κι ακόμη πιο συγκεκριμένα του CKD (Complete Knock Down) είναι πολύ πιο εύκολη και μειώνει τα κόστη, ενώ και το καθεστώς του Brexit βελτίωσε το ζήτημα εισαγωγής τους στην Αγγλία, χωρίς ταυτόχρονα να έχουν αλλάξει δραματικά τα πράγματα για την εξαγωγή των ολοκληρωμένων πια μοτοσυκλετών, πέρα από την μεγαλύτερη γραφειοκρατική δουλειά που απαιτείται.

Παραμένει λοιπόν η “bespoke” γραμμή παραγωγής των TFC, η κατά παραγγελία δηλαδή συναρμολόγηση και περίπου το ίδιο μοντέλο ακολουθούν και η συναρμολόγηση των CKD κιτ που αυτή την στιγμή επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα μοντέλα και μόνο για την αγορά της Ευρώπης, με προοπτική όμως να ενισχυθεί στο μέλλον για περισσότερα μοντέλα και να παραμείνει έτσι η CKD παραγωγή στην Αγγλία.

Η κουβέντα με τους ανθρώπους του εργοστασίου εμβάθυνε σε αυτό το κομμάτι για την προοπτική να επιστρέψουν και κάποια κανάλια προμηθευτών. Υπάρχουν για παράδειγμα ανταλλακτικά και εξαρτήματα, όπως η οθόνη των οργάνων, που προτιμώνται από Ασιάτη κατασκευαστή μιας και εκεί είναι το εργοστάσιο, όταν θα μπορούσε να είναι ευρωπαίος και να αποστέλλει απευθείας στο Hinckley. Αυτό αλλάζει τελείως την έννοια του CKD και είναι ασύμφορο για ένα, δύο εξαρτήματα καθώς απαιτεί διαδικασίες που μόνο μαζικά και για τεράστια διαφορά κόστους μπορούν να δικαιολογηθούν. Και τέτοιες τεράστιες διαφορές δεν υπάρχουν, ενώ πλέον και η τεχνολογία μοιράζεται ταχύτερα. Μένοντας στο παράδειγμα της οθόνης των οργάνων και εμβαθύνοντας ακόμη περισσότερο, τα όργανα του Tiger 900 προέρχονταν από Ευρωπαίο κατασκευαστή που ενσωμάτωνε την οθόνη στο εξωτερικό Gorilla Glass, κάτι που χρόνια τώρα γίνεται στα κινητά τηλέφωνα αλλά όχι στις μοτοσυκλέτες, κι έτσι η Triumph είχε την καλύτερη οθόνη της κατηγορίας χωρίς κανένα πρόβλημα από αντανακλάσεις. Το Tiger 660 έχει επίσης οθόνη με τα ίδια χαρακτηριστικά από άλλο όμως κατασκευαστή, μιας και ανέπτυξε και άλλος την ίδια τεχνική που έτσι κι αλλιώς σε λίγο καιρό όλοι οι προμηθευτές θα το έχουν κάνει. Προς το παρόν λοιπόν δεν αναμένεται καμία αλλαγή από την μορφή CKD, όμως άφησαν ανοικτό το ενδεχόμενο για μελλοντικά μοντέλα που αυτή την στιγμή όχι μόνο δεν υπάρχουν στην γκάμα αλλά ούτε και σαν κατηγορία της γκάμας δεν έχει αναπτύξει η Triumph, που θα μπορούσαν να γίνουν στο εργοστάσιο της Αγγλίας, χωρίς όμως να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο αυτή την στιγμή. Προφανώς μιλάμε για τα χωματερά της μοντέλα, για τα οποία έχουμε κάποιες πρώτες πληροφορίες που ξεφεύγουν από τις ανάγκες του παρόν άρθρου και θα δούμε σε επόμενο.

Οι φωτογραφίες της γραμμής παραγωγής στην Ταϊλάνδη προέρχονται από τον δικό μας συνάδελφο, Alan Cathcart, οι υπόλοιπες από την Triumph και με βάση και τις πληροφορίες του Alan, παραμένει στο Hinckley η παραγωγή των εκκεντροφόρων και των στροφάλων, όπως επίσης και ένα υπερσύγχρονο βαφείο, μία επένδυση πολλών εκατομμυρίων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε τα CKD να στέλνονται άβαφα και να γίνεται στην Αγγλία η βαφή, βελτιώνοντας ακόμη περισσότερο το ζήτημα της μεταφοράς. Για την ιστορία η έναρξη στην Ταϊλάνδη έγινε το 2001, όπου δημιουργήθηκε μία ξεχωριστή εταιρεία και ένα χρόνο αργότερα, το 2002, ξεκίνησε η παραγωγή αλλά μόνο σε συγκεκριμένα εξαρτήματα όπως πλαίσια, ψαλίδια κτλ ενώ το 2003 προχώρησαν στα ρεζερβουάρ. Να σημειωθεί πως η Triumph δεν έφτιαχνε ποτέ δικά της ρεζερβουάρ, τα αναλάμβανε εξωτερικός προμηθευτής όπως άλλωστε σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές κάνουν. Πρώτη φορά που έκανε τα δικά της ρεζερβουάρ στην σύγχρονη ιστορία της είναι το 2003 ενώ από τα παραπάνω φαίνεται πόσο σταδιακά και μικρά βήματα έχει ακολουθήσει η διαδικασία εκεί. Το 2006 άνοιξαν δεύτερο εργοστάσιο που μπορούσαν να κάνουν τα πλαστικά τους, όπως και το βαφείο και ξεκίνησαν τότε να στέλνουν κινητήρες από την Αγγλία και να συναρμολογούν στην Ταϊλάνδη, μέχρι που κι αυτό το βήμα έδωσε θέση στο επόμενο…

Ετικέτες