X-Trial 2020: Οριακή νίκη για τον Tony Bou!

Ένας αγώνας γεμάτος θέαμα!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

20/1/2020

Ο τρίτος αγώνας του X-Trial στη Βουδαπέστη ήταν άκρως θεαματικός και γεμάτος εκπλήξεις, αφού η ανάδειξη των τριών πρώτων έγινε με βάση τα αποτελέσματα της γενικής βαθμολογίας του δεύτερου γύρου και όχι του Grand Final. Ο ανταγωνισμός ήταν τεράστιος και ο Tony Bou λίγο έλειψε απ’ το να εκθρονιστεί απ’ την πρώτη θέση όπου έχουμε συνηθίσει να τον βλέπουμε. Στο Grand Final που αποτελούνταν από έξι sections, ο Bou και ο βασικός του αντίπαλος, Adam Raga ήταν ισόπαλοι με 15 βαθμούς και απέτυχαν και οι δύο στη ρεβάνς. Στο δεύτερο γύρο, ο αναβάτης της Honda είχε κυριαρχήσει με τη σχεδόν αλάνθαστη οδήγησή του, έχοντας τρεις λιγότερους βαθμούς ποινής απ’ τον Adam Raga και έτσι κατάφερε να κερδίσει την 65η του νίκη στα X-Trial!

Παρά την μικρή εμπειρία που έχει ο 20χρονος Gabriel Marcelli –έκανε το ντεμπούτο του στα X-Trials στον τελευταίο αγώνα του 2018- κατάφερε να ανεβεί για πρώτη φορά στο τρίτο σκαλί του βάθρου, βάσει των αποτελεσμάτων του δεύτερου γύρου. Ο αγώνας ήταν γεμάτος εκπλήξεις με τους Miquel Gelabert και Benoit Bincaz να έρχονται αντιμέτωποι με τον σκληρό ανταγωνισμό και τελικά να μην καταφέρνουν να επικρατήσουν. Ο Jorge Casale παρότι στον πρώτο γύρο κατάφερε να τους κερδίσει με διαφορά τριών βαθμών, απέτυχε να περάσει στα πέντε sections του δεύτερου γύρου, ενώ ο Jaime Busto δεν κατάφερε να περάσει κανένα από αυτά. Με αυτό τον τρόπο, ο Marcelli ήρθε τρίτος αφήνοντας πίσω του τον Jeroni Fajardo και τον Jorge Casale να κλείνει την πεντάδα.

 “Ο αγώνας ήταν πάρα πολύ δύσκολος και η νίκη ήρθε οριακά”, είπε ο Bou, όπου στους δύο πρώτους γύρους ένιωθε πως τα πήγαινε πολύ καλά. “Το Grand Final ήταν μια τελείως διαφορετική ιστορία, καθώς έκανα αρκετά λάθη που θα μπορούσα να αποφύγω και τα πράγματα δυσκόλεψαν. Ο Adam οδήγησε εξαιρετικά και του αξίζουν συγχαρητήρια.” Ανέφερε επίσης, πως είναι πολύ ωραίο συναίσθημα που πήρε τη νίκη ενώ ήξερε πως περιθώριο να οδηγήσει πολύ καλύτερα.

“Είμαι πολύ χαρούμενος επειδή η οδήγησή μου ήταν εξαιρετική και μπόρεσα να ανταγωνιστώ τον Bou μέχρι και την τελευταία στιγμή. Τα πράγματα ήταν λίγο δύσκολα για μένα λόγω της φυσικής μου κατάστασης και στο τέλος έχασα ένα σημείο στο έκτο section με αποτέλεσμα να έρθουμε ισοπαλία.” Παρότι ήρθε δεύτερος, ο Raga αναχώρησε απ’ τον αγώνα στη Βουδαπέστη, λέγοντας πως είναι πάρα πολύ ευχαριστημένος με τις επιδόσεις του και πως ο αγώνας ήταν πάρα πολύ απαιτητικός.

Ο 20χρονος Marcelli ήταν πάρα πολύ ενθουσιασμένος λέγοντας: “Το πρώτο μου βάθρο είναι ό,τι μπορούσα να ονειρευτώ! Ήταν ένας πάρα πολύ απαιτητικός αγώνας και πρέπει να είμαι ευχαριστημένος που κατάφερα να κερδίσω τη θέση μου ανάμεσα στους καλύτερους αναβάτες του κόσμου.”

Michael Dunlop: Πεθαίνει το Road Racing όσο ανεβαίνουν Isle of Man TT και North West 200!

Έρχονται οι αναβάτες BSB και αλλοιώνουν την οικογένεια του Road Racing
Michael_Dunlop_Interview_motomag
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/10/2024

Την ανησυχία του για την εξέλιξη που υπάρχει στους αγώνες Road Racing εξέφρασε ο κυρίαρχος του Isle of Man TT σε συνέντευξή του, τονίζοντας πως έχει χαθεί η φυσική ροή του πρωταθλήματος Road Racing που κάποτε τροφοδοτούσε τους διεθνής αγώνες με πρωτοκλασάτους αναβάτες που είχαν εξελιχθεί μέσα από αυτό.

Τώρα έρχονται 20 αναβάτες από το BSB για να τρέξουν στο Isle of Man TT και στον North West 200, έτοιμοι και εξελιγμένοι ως προς την οδήγησή τους και χωρίς να ακολουθούν όλο το πρωτάθλημα Road Racing.

Πλέον δεν τροφοδοτούν αυτοί οι αγώνες με νέους αναβάτες το BSB, αλλά αντιθέτως δέχονται ένα κύμα Superbike αγωνιζομένων τόσο το Isle of Man TT όσο και ο North West 200.

Στο μέλλον, τόνισε ο Dunlop, το Isle of Man TT και ο North West 200 θα γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλής αγώνες, την ίδια ώρα που το Road Racing θα σβήνει.

«Απλά αυτή είναι η κατάσταση» είπε με τον χαρακτηριστικό του, απόμακρο τρόπο, ο Dunlop κλείνοντας την δήλωσή του στο BBC Sport.

Ο κίνδυνος που θέλει να περιγράψει ο Michael Dunlop είναι εκείνος που συζητήσαμε μαζί τον περασμένο Ιανουάριο, όταν τον συνάντησα στο πλαίσιο της επίσκεψης στις εγκαταστάσεις της D3O. Δεν τον νοιάζει ούτε ο αυξημένος ανταγωνισμός, ούτε και αν θα συνεχίσει να έχει χορηγούς. Έτσι και αλλιώς το 40% των εξόδων της ομάδας του το καλύπτει ο ίδιος με τα έσοδα που έχει από την κατασκευαστική του εταιρεία την οποία και δεν διαφημίζει μέσα από τους αγώνες. Όλη η ομάδα είναι δικοί του άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικά επαγγέλματα και όταν είναι να τρέξουν στο Isle of Man TT, μαζεύονται για να νικήσουν τους «εργοστασιακούς». Υπό αυτή την έννοια, ο Dunlop, ο μοναδικός που έμεινε πλέον με το όνομα έχοντας χάσει σε αυτούς τους αγώνες πατέρα, αδερφό και θείο, δεν αγχώνεται για τον ανταγωνισμό αλλά για τις μελλοντικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν στους κανονισμούς του αγώνα.

Αυτή την στιγμή δεν πιέζει κανείς για αλλαγές με στόχο την αυξημένη ασφάλεια, η οποία δεν υπάρχει τρόπος να αυξηθεί αν δεν αλλοιωθεί πλήρως η ταυτότητα του Isle of Man TT. Μία μίξη όμως περισσότερων αναβατών από το BSB μπορεί να οδηγήσει σε δυνατότερη κραυγή ενάντια στους θανάτους και τα δυστυχήματα του Isle of Man TT που θα βρει ανοιχτά αυτιά, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει τώρα.

Εύλογο να υπάρχουν σχόλια που απορούν με το γεγονός πως αγώνες όπως ο Isle of Man TT συνεχίζει να υπάρχει, και ακόμη πιο κατανοητό να συμβαίνει αυτό στη χώρα μας που χάνει πολύ κόσμο στους δρόμους. Η απορία είναι μεγαλύτερη μάλιστα για εμάς εδώ καθώς εκεί υπάρχουν μπόλικες πίστες και δεν χρειάζεται να κλείνει κανείς τους δρόμους ενός νησιού για να τρέξει.

360_Interview_2
φωτό από πρόσφατη συνέντευξή μας

Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω την απορία που έχει και ο ίδιος το Michael Dunlop, οι Ιρλανδοί της ομάδας του και αρκετοί από τους Άγγλους αγωνιζόμενους που ξέρουν που πέφτει η Ελλάδα και την έχουν επισκεφτεί, ότι πώς μπορεί να μιλά κανείς για ασφάλεια ενός αγωνιζόμενου όταν δεν έχει μάθει να φορά ακόμη το κράνος του καθημερινά, εκεί που συμβαίνουν όλα τα ατυχήματα. Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω ένα παλαιότερο άρθρο σχετικά με το αν θα έπρεπε να συνεχίσουν ή όχι αυτοί οι αγώνες:

Isle of Man TT: 112 χρόνια 274 νεκροί - Πλήρης Λίστα – Γιατί δεν ακυρώνεται

Ο πιο επικίνδυνος αγώνας του κόσμου