Τα χρηματικά βραβεία της διοργάνωσης του Rally Dakar - Και όχι, κανείς δεν αγωνίζεται για αυτά

Πολλά τα έξοδα για να λάβει κάποιος μέρος στο Rally Dakar, με τους περισσότερους αγωνιζόμενους να έχουν ανάγκη ομάδες και χορηγούς
motomag O Brabec κέρδισε το Dakar αλλά θα λάβει λιγότερα χρήματα από έναν τενίστα που θα φτάσει στον πρώτο γύρο του Αυστραλιανού Open
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

23/1/2024

Το Rally Dakar 2024 πέρασε στην ιστορία με τον Ricky Brabec της Honda να κερδίζει τον αγώνα για δεύτερη φορά στην καριέρα του και τον Βασίλη Μπούδρο να καταφέρνει με τη Husqvarna FR450 Rally της DNA Filters να τερματίσει στην απαιτητική κατηγορία Original by Motul. Οι αναβάτες εκτός από τη δόξα, την αναζήτηση της περιπέτειας και τη χαρά της συμμετοχής στο Dakar, καλούνται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να λάβουν μέρος στο ετήσιο αυτό αγωνιστικό γεγονός, με ελάχιστους εξ' αυτών -κυρίως των κορυφαίων εργοστασιακών- να επιστρέφουν στις χώρες τους με θετικό προϋπολογισμό.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η συμμετοχή σε ένα παγκόσμιο μηχανοκίνητο αθλητικό γεγονός δεν είναι κάτι απλό, ειδικά αν δεν έχεις αγωνιστική υποστήριξη ή δεν έχεις το οικονομικό υπόβαθρο που απαιτείται. Κατά καιρούς βλέπουμε ρομαντικές ιδέες να εμφανίζονται στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, ιδέες που διαλύονται εν μία νυκτί καθώς δεν υπάρχουν τα χρήματα που χρειάζονται ώστε να υλοποιηθούν. Για να λάβει μέρος κάποιος στο δυσκολότερο rally του κόσμου το Dakar δεν χρειάζεται μόνο θάρρος, πίστη στον εαυτό σου, οδηγικές ικανότητες, τρέλα για την αναζήτηση των ορίων, χρειάζεται και τα απαραίτητα οικονομικά κονδύλια.

O Brabec κέρδισε το Dakar αλλά θα λάβει λιγότερα χρήματα από έναν τενίστα που θα φτάσει στον πρώτο γύρο του Αυστραλιανού Open

Συγκεκριμένα στις μοτοσυκλέτες η δήλωση συμμετοχής για το Rally Dakar 2024 ανερχόταν στις 18.000 ευρώ. Για τους εργοστασιακούς αναβάτες αυτό δεν είναι πρόβλημα καθώς η ομάδα καλύπτει όλα τα έξοδα και πληρώνει και τα συμβόλαια των αναβατών, ενώ εκείνοι για το μόνο που έχουν να ανησυχούν είναι για την αγωνιστική τους ετοιμότητα. Τι γίνεται τώρα αν είσαι κάποιος που δεν έχεις εργοστασιακή υποστήριξη ή χορηγούς από πίσω. Η απάντηση είναι απλή, πληρώνεις τα πάντα μόνος σου. Αρκετοί αγωνιζόμενοι οι οποίοι κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο Rally Dakar χρηματοδοτούν μόνοι τους το όλο εγχείρημα ή επιλέγουν να αγωνιστούν στη δύσκολη κατηγορία Original by Motul, στην οποία εκτελούν χρέη αναβάτη και μηχανικού καθόλη τη διάρκεια του αγώνα με σκοπό να μειώσουν το κόστος -αν και κάποιοι άλλοι επιλέγουν την τελευταία κατηγορία χωρίς οικονομικά κίνητρα, απλώς για την πρόκληση. Για να δώσουμε μία σαφή εικόνα, το κόστος μίας συμμετοχής σε αυτή την κατηγορία μπορεί να φτάσει τα 100.000 ευρώ ένα ποσό δυσθεώρητο αν δεν έχεις την οικονομική στήριξη που απαιτείται.

Dakar

Διαβάζοντας όλα αυτά θα πει κάποιος γιατί μπαίνει στον κόπο να αγωνιστεί στο Rally Dakar και τελικά έχει κάποιο οικονομικό όφελος από όλο αυτό. Η αλήθεια είναι πως αν είσαι εργοστασιακός οδηγός τα χρήματα που λαμβάνεις από την ομάδα σου ή τους χορηγούς σου είναι παραπάνω από αρκετά.

Εκτός όμως από τη δόξα που κατακτά κάποιος αν κερδίσει στο Dakar λαμβάνει και κάποια χρηματικά έπαθλα τα οποία δίνονται από τους οργανωτές. Για παράδειγμα ο νικητής του αγώνα Brabec φέτος θα δει στον τραπεζικό λογαριασμό του να μπαίνουν 50.000 ευρώ, με τον δεύτερο Ross Branch της Hero να γίνεται πλουσιότερος κατά 25.000 ευρώ. Ο τρίτος Adrian Van Beveren κέρδισε 15.000 ευρώ, ενώ οι Kevin Benavides και Toby Price έφυγαν από το Dakar με 10.000 και 5.000 ευρώ αντίστοιχα.

Στην κατηγορία Rally 2 όπως φαντάζεστε τα χρηματικά έπαθλα που δίνει η οργάνωση είναι ακόμα μικρότερα. Ο πρώτος κερδίζει 10.000 ευρώ, ο δεύτερος 9.000 ευρώ, ο τρίτος 8.000 ευρώ, ο τέταρτος 7.000 ευρώ και ο πέμπτος 6.000 ευρώ.

Τι γίνεται όμως με τους “φτωχούς συγγενείς” της κατηγορίας Original by Motul; Εδώ χρηματικό έπαθλο παίρνουν μόνο οι τρεις πρώτοι, με τον νικητή να εισπράττει 5.000 ευρώ, τον δεύτερο 3.000 ευρώ και τον τρίτο 1.000 ευρώ. Είναι σαφές πως δεν λαμβάνεις μέρος στο Rally Dakar αν δεν έχεις το απαραίτητο budget ωστόσο κανείς από τους αγωνιζόμενους που βλέπουμε όλα αυτά τα χρόνια στη λίστα συμμετοχής του αγώνα δεν βρίσκεται στο Dakar με στόχο να γίνει πλούσιος. Η μόνη αλήθεια είναι πως όλοι τους έρχονται για να αναζητήσουν τα όρια τους και να καταφέρουν αυτό που πάντα στο Dakar ήταν το ζητούμενο… να φτάσουν στον τερματισμό.

Dakar
Ετικέτες

Michael Dunlop: Πεθαίνει το Road Racing όσο ανεβαίνουν Isle of Man TT και North West 200!

Έρχονται οι αναβάτες BSB και αλλοιώνουν την οικογένεια του Road Racing
Michael_Dunlop_Interview_motomag
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/10/2024

Την ανησυχία του για την εξέλιξη που υπάρχει στους αγώνες Road Racing εξέφρασε ο κυρίαρχος του Isle of Man TT σε συνέντευξή του, τονίζοντας πως έχει χαθεί η φυσική ροή του πρωταθλήματος Road Racing που κάποτε τροφοδοτούσε τους διεθνής αγώνες με πρωτοκλασάτους αναβάτες που είχαν εξελιχθεί μέσα από αυτό.

Τώρα έρχονται 20 αναβάτες από το BSB για να τρέξουν στο Isle of Man TT και στον North West 200, έτοιμοι και εξελιγμένοι ως προς την οδήγησή τους και χωρίς να ακολουθούν όλο το πρωτάθλημα Road Racing.

Πλέον δεν τροφοδοτούν αυτοί οι αγώνες με νέους αναβάτες το BSB, αλλά αντιθέτως δέχονται ένα κύμα Superbike αγωνιζομένων τόσο το Isle of Man TT όσο και ο North West 200.

Στο μέλλον, τόνισε ο Dunlop, το Isle of Man TT και ο North West 200 θα γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλής αγώνες, την ίδια ώρα που το Road Racing θα σβήνει.

«Απλά αυτή είναι η κατάσταση» είπε με τον χαρακτηριστικό του, απόμακρο τρόπο, ο Dunlop κλείνοντας την δήλωσή του στο BBC Sport.

Ο κίνδυνος που θέλει να περιγράψει ο Michael Dunlop είναι εκείνος που συζητήσαμε μαζί τον περασμένο Ιανουάριο, όταν τον συνάντησα στο πλαίσιο της επίσκεψης στις εγκαταστάσεις της D3O. Δεν τον νοιάζει ούτε ο αυξημένος ανταγωνισμός, ούτε και αν θα συνεχίσει να έχει χορηγούς. Έτσι και αλλιώς το 40% των εξόδων της ομάδας του το καλύπτει ο ίδιος με τα έσοδα που έχει από την κατασκευαστική του εταιρεία την οποία και δεν διαφημίζει μέσα από τους αγώνες. Όλη η ομάδα είναι δικοί του άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικά επαγγέλματα και όταν είναι να τρέξουν στο Isle of Man TT, μαζεύονται για να νικήσουν τους «εργοστασιακούς». Υπό αυτή την έννοια, ο Dunlop, ο μοναδικός που έμεινε πλέον με το όνομα έχοντας χάσει σε αυτούς τους αγώνες πατέρα, αδερφό και θείο, δεν αγχώνεται για τον ανταγωνισμό αλλά για τις μελλοντικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν στους κανονισμούς του αγώνα.

Αυτή την στιγμή δεν πιέζει κανείς για αλλαγές με στόχο την αυξημένη ασφάλεια, η οποία δεν υπάρχει τρόπος να αυξηθεί αν δεν αλλοιωθεί πλήρως η ταυτότητα του Isle of Man TT. Μία μίξη όμως περισσότερων αναβατών από το BSB μπορεί να οδηγήσει σε δυνατότερη κραυγή ενάντια στους θανάτους και τα δυστυχήματα του Isle of Man TT που θα βρει ανοιχτά αυτιά, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει τώρα.

Εύλογο να υπάρχουν σχόλια που απορούν με το γεγονός πως αγώνες όπως ο Isle of Man TT συνεχίζει να υπάρχει, και ακόμη πιο κατανοητό να συμβαίνει αυτό στη χώρα μας που χάνει πολύ κόσμο στους δρόμους. Η απορία είναι μεγαλύτερη μάλιστα για εμάς εδώ καθώς εκεί υπάρχουν μπόλικες πίστες και δεν χρειάζεται να κλείνει κανείς τους δρόμους ενός νησιού για να τρέξει.

360_Interview_2
φωτό από πρόσφατη συνέντευξή μας

Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω την απορία που έχει και ο ίδιος το Michael Dunlop, οι Ιρλανδοί της ομάδας του και αρκετοί από τους Άγγλους αγωνιζόμενους που ξέρουν που πέφτει η Ελλάδα και την έχουν επισκεφτεί, ότι πώς μπορεί να μιλά κανείς για ασφάλεια ενός αγωνιζόμενου όταν δεν έχει μάθει να φορά ακόμη το κράνος του καθημερινά, εκεί που συμβαίνουν όλα τα ατυχήματα. Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω ένα παλαιότερο άρθρο σχετικά με το αν θα έπρεπε να συνεχίσουν ή όχι αυτοί οι αγώνες:

Isle of Man TT: 112 χρόνια 274 νεκροί - Πλήρης Λίστα – Γιατί δεν ακυρώνεται

Ο πιο επικίνδυνος αγώνας του κόσμου