To Superprestigio, όπως πολλοί μπορεί να θυμάστε από πέρσι, είναι ένας ετήσιος θεσμός στον οποίο παίρνουν μέρος αναβάτες από όλες τις κατηγορίες και τα είδη αγώνων με μοτοσυκλέτες, όπου αγωνίζονται σε μια κλειστή πίστα τύπου flat track, στο Palau Sant Jordi στην Barecelona. Το συγκεκριμένο event αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να διατηρηθεί ζεστό το ενδιαφέρον του κοινού σε μια "νεκρή" περίοδο για τα MotoGP και τα WSBK, ειδικά στην ισπανική αγορά που δείχνει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Τα τελευταία χρόνια το πιο ηχηρό από τα μεγάλα ονόματα που "έπαιζαν" στο θεσμό, ήταν αυτό του παγκόσμιου πρωταθλητή, Marc Marquez (ο οποίος ήταν και ο εμπνευστής της ιδέας για έναν τέτοιο αγώνα), ενώ οι μάχες και οι κόντρες του με τον Brad Baker, το Αμερικάνο πολυπρωταθλητή του Flat Track, έμειναν στην Ιστορία για το θέαμα που προσέφεραν.
Φέτος, ο αγώνας θα γίνει για άλλη μια φορά στο ίδιο στάδιο στο κέντρο της πόλης στις 16 Δεκεμβρίου, αλλά η είδηση είναι η απουσία των Marquez και Baker από τη λίστα των συμμετοχών. Ο Ισπανός ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες, μέσα από τον λογαριασμό του στο Twitter, πως δεν θα συμμετέχει φέτος διότι χρειάζεται ξεκούραση μετά από μια μακριά και δύσκολη σεζόν στα MotoGP. Αυτή τουλάχιστον ήταν η επίσημη δικαιολογία, καθώς ουδείς μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα το κατά πόσο ήταν δική του απόφαση ή επήλθε μετά από πίεση της Honda, αφού όλοι γνώριζαν ότι στο HRC δεν ήταν ιδιαίτερα χαρούμενοι με την ιδέα της συμμετοχής του τις προηγούμενες χρονιές. Το ρίσκο ενός τραυματισμού ήταν μεγάλο, αλλά από την άλλη δεν μπορούσαν να του απαγορεύσουν να τρέξει.
Ίσως η λογική να απέκτησε μεγαλύτερο βάρος στην απόφαση του Marquez ή μπορεί και να έχει να κάνει με την αλλαγή στην ομάδα της Repsol Honda, καθώς οι Nakamoto και Suppo (οι δύο άνθρωποι που έπαιξαν καθοσριστικό ρόλο στο να πάει ο Marquez στην Honda) δεν ανήκουν πια στο δυναμικό του HRC, οπότε να θεώρησε καλύτερο να μη θέσει τίποτε σε ρίσκο.
Μπορεί λοιπόν στο φετινό Superprestigio να έχουμε σημαντικές απουσίες, αλλά θα υπάρχουν και σημαντικές παρουσίες καθώς θα συμμετέχουν εφτά νυν και πρώην παγκόσμιοι πρωταθλητές από διάφορες κατηγορίες, συν τουλάχιστον δύο Αμερικάνους αγωνιζόμενους στο Flat Track. Ο Johann Zarco (rookie of the year και καλύτερος μη εργοστασιακός αναβάτης στα MotoGP), ο Toni Elias (πρωταθλητής του MotoAmerica Superbike), ο Lucas Mahias (παγκόσμιος πρωταθλητής στα WSS) και ο Gregg Black (αγωνιζόμενος στην κατηγορία stock endurance) θα εκπροσωπήσουν το κομμάτι της ταχύτητας. Οι χωματεροί εκπρόσωποι θα είναι ο Thomas Chareyre (παγκόσμιος πρωταθλητής Supermoto), o Sylvain Bidart (επίσης αγωνιζόμενος στο Π.Π. Supermoto), o Ollie Brindley μαζί με τον Toby Hales από το βρετανικό πρωτάθλημα flat track, ενώ την αμερικάνικη σχολή –αφου θα απουσιάζει και ο Brad Baker λόγω τραυματισμού- θα εκπροσωπήσουν δύο νέα ταλέντα της κατηγορίας. O JD Beach (πρώην αγωνιζόμενος στο Red Bull Rookies Cup και στην Moto2 για έναν αγώνα το 2011, ενώ είναι πρωταθλητής του AMA Pro Flat Track το 2015) και ο Braiar Bauman ένας ταλαντούχος Αμερικάνος αναβάτης που κέρδισε τον αγώνα GNC στην Daytona, που μοιάζει πολύ με το Superprestigio.
Ducati: Τίτλος στο MotoAmerica 30 χρόνια μετά - Από το Fast by Feracci 888 στο Panigale V4 R, και με ελληνικό φίλτρο DNA! [VIDEO]
Ο Josh Herrin της Warhorse HSBK Racing Ducati κέρδισε το δεύτερο πρωτάθλημα AMA Superbike της καριέρας του το Σάββατο 28/9 στο New Jersey Motorsports Park, χαρίζοντας στο Borgo Panigale τον τίτλο στο Αμερικάνικο Πρωτάθλημα SBK μετά από 30 ολόκληρα χρόνια, όταν το 1994 Πρωταθλητής είχε αναδειχθεί ο Troy Corser με το Fast by Feracci 888. Και μάλιστα, στον θρίαμβο του Herrin συνέβαλε και μια ελληνική εταιρεία, αφού ο Αμερικανός αγωνιζόταν με φίλτρο της DNA!
Στον πρώτο αγώνα του τελευταίου γύρου του Πρωταθλήματος για το 2024, ο Josh Herrin ολοκλήρωσε τον αρχικό του γύρο στην πέμπτη θέση και οι περισσότεροι περίμεναν ότι θα μείνει εκεί, αφού δεν χρειαζόταν να πιέσει. Σε τελική ανάλυση, θα ήταν ο εύκολος τρόπος να κλείσει ο τίτλος, αλλά ο Herrin είχε άλλους στόχους στο μυαλό του. Ο Αμερικανός ανέβηκε τέταρτος στον έκτο γύρο, ήταν τρίτος στον έβδομο γύρο, δεύτερος στον ένατο και πήρε το προβάδισμα στον 11ο γύρο. Όμως τον κυνηγούσε ο Bobby Fong της Wrench Motorcycle, ο οποίος προσπέρασε τον Herrin για να βρεθεί εκείνος πρώτος στον γύρο 15 από 20.
Ο Josh Herrin όμως πέρασε με τη σειρά του τον Bobby Fong, παίρνοντας εν τέλει την 6η νίκη του το 2024, και τη 16η νίκη AMA Superbike στην καριέρα του. Το πιο σημαντικό ήταν όμως πως αυτή η νίκη του χάρισε τον δεύτερο τίτλο του στα Superbike, 11 χρόνια μετά τον πρώτο του. Τίτλος που ήλθε με το Panigale V4R και ήταν ο πρώτος τίτλος για την Ducati μετά από 30 χρόνια απουσίας της από το ψηλότερο σκαλί του βάθρου στις Η.Π.Α., απ’ όταν ο Αυστραλός Troy Corser είχε στεφθεί Πρωταθλητής με την ομάδα της Fast By Ferracci Ducati το 1994!
Εντωμεταξύ στις 13 Σεπτεμβρίου στην COTA, ο Josh Herrin τίμησε τον ιδιοκτήτη της Fast by Feracci, Eraldo Feracci, με χρώματα και γραφικά στο Panigale V4 που απέτιναν φόρο τιμής στη μοτοσυκλέτα των Feracci και Corser που πήρε τον τίτλο πριν 30 χρόνια… μια ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή τόσο για τον Herrin όσο ιδίως για τον Eraldo Feracci, λίγες ημέρες πριν ο Αμερικανός αναβάτης επαναλάβει τον άθλο του Corser! Σημειώστε πως ο Feracci είναι ακόμα ενεργό μέλος της Ducati στο MotoAmerica, υποστηρίζοντας την ομάδα των Herrin και HSBK.
Με έναν αγώνα να απέμενε για να ολοκληρωθεί η σεζόν, ο Herrin είχε προβάδισμα 58 πόντων έναντι του Cameron Beaubier, προβάδισμα που δεν γινόταν να καλυφθεί. Τελικά την Κυριακή η νίκη πήγε στον Loris Baz, ενώ ο Herrin τερμάτισε 6ος, 3.121 δευτερόλεπτα πίσω από τον ομόσταυλό του.
Ο Josh Herrin δηλώσε: “Στην εκκίνηση γινόταν ένας χαμός, δεν μπορούσα εύκολα να ξεκολλήσω, προσπαθούσα να είμαι χαλαρός - ήρεμος, όπως έκανε και ο Cameron Beaubier. Η εξέλιξη αυτής της προσπάθειας έρχεται με τα χρόνια, όπου και να μην πηγαίνουν καλά τα πράγματα μαθαίνεις να μένεις ήρεμος και με υπομονή ανεβαίνεις. Μπόρεσα να το κάνω αυτό σήμερα, μετά έβαλα το κεφάλι μου κάτω και άρχισα να μειώνω το προβάδισμα από τους προπορευόμενους αναβάτες. Απλώς ένιωθα τόσο άνετα και φαινόταν ότι όλοι οι άλλοι ήταν σε πιο δύσκολη θέση. Όταν άρχισα να παίρνω το προβάδισμα, είδα τον Bobby Fong πίσω μου και απλά δεν ήθελα να ρισκάρω όταν ήταν εκεί, για αυτό τον άφησα να περάσει στην ευθεία. Νόμιζα ότι θα περνούσε από τα αριστερά, αλλά πέρασε τελικά από τα δεξιά. Μετά τους τελευταίους τρεις γύρους ένοιωθα και έβλεπα ότι είχα καλό ρυθμό και το μονό που ήθελα να μπορέσω να συναγωνιστώ τους άλλους δύο αναβάτες. Δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να έρθει αυτό το αποτέλεσμα. Νόμιζα ότι θα τερμάτιζα όγδοος ή ένατος σήμερα. Ήθελα να φύγω από την COTA νικητής και να κερδίσω το πρωτάθλημα κερδίζοντας τον Beaubier υγιή εκεί. Μπόρεσα να το κάνω και μάλιστα σε μια πίστα που δεν μου ταίριαζε ποτέ στα Superbike. Πιστεύω ότι αυτή είναι η πρώτη μου νίκη εδώ σε αγώνα Superbike που δεν έβρεχε. Ευχαριστώ τον Loris Baz που ειλικρινά ήταν ο καλύτερος συναγωνιστής που είχα ποτέ, η ομάδα που ήταν η καλύτερη ομάδα, τον Joyce που μας μαγείρευε πάντα μεσημεριανό και φρόντισε να μας φροντίζουν, και τη Rachel για πάντα φροντίζοντας τον τρελό μικρό Griffin όποτε είμαι στους αγώνες. Είμαι τόσο χαρούμενος που ήταν εδώ για να γιορτάσουν μαζί μας. Ευχαριστούμε όλη την ομάδα της Warhorse HSBK Racing Ducati North America. Τη Ducati Corse, τα κράνη KYT, την Only Fans, τη Good Boy Vodka, την GoPro, την Alpinestars… η λίστα συνεχίζεται. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ τη MotoAmerica και όλους όσους συμμετείχαν.”