Sam Sunderland: Τραυματισμός και εγκατάλειψη στο Dakar 2023 - Video
Ευτυχώς τα τραύματα του δεν είναι σοβαρά
Από τον
Κώστα Γκαζή
2/1/2023
Ο δυο φορές (2017 και 2022) νικητής του Rally Dakar 2022, Sam Sunderland, δεν θα συνεχίσει τελικά την προσπάθεια του στον αγώνα του 2023, έστω και με την “δεύτερη ευκαιρία” του event, καθώς υποφέρει από διάσειση, έχει ένα μεγάλο αιμάτωμα στην πλάτη, ενώ έσπασε και την ωμοπλάτη του.
Ο 33χρονος εργοστασιακός αναβάτης της GASGAS είχε μια άσχημη πτώση στο 52ο χιλιόμετρο της 1ης μόλις μέρας του Dakar 2023 από κρυμμένο βράχο μέσα σε αμμώδη κοίτη ποταμούμε αποτέλεσμα να χρειαστεί τη συνδρομή του ιατρικού προσωπικού της διοργάνωσης, που τον μετέφεραν στο νοσοκομείο του Yanbu.
Σε ανάρτηση του, ο Sunderland ευχαρίστησε το ιατρικό προσωπικό της διοργάνωσης αλλά και τον Matthias Walkner που σταμάτησε για να τον βοηθήσει.
Ευτυχώς, παρόλο που στην αρχή οι πληροφορίες έκαναν λόγο για πόνους στην πλάτη, ο Sunderland τελικά δεν είχε χτυπήσει τη σπονδυλική του στήλη, ενώ στην πτώση δεν λιποθύμησε και είχε αίσθηση στα μέλη του κατόπιν.
Ο Sunderland ήταν 10ος ταχύτερος αναβάτης στον πρόλογο του 2023, όμως τελικά οι ελπίδες του για υπεράσπιση του τίτλου του 2022 αποδείχθηκαν φρούδες για τον Βρετανό.
Θυμίζουμε πως ο Sunderland είχε εγκαταλείψει και το 2018, αποτυγχάνοντας και τότε να υπερασπιστεί τον τίτλο που είχε κερδίσει το 2017, ενώ συνολικά έχει 5 εγκαταλείψεις στις 9 συμμετοχές του στο Dakar -αλλά και 2 τίτλους και 2 τρίτες θέσεις στην τελική βαθμολογία
Michael Dunlop: Πεθαίνει το Road Racing όσο ανεβαίνουν Isle of Man TT και North West 200!
Έρχονται οι αναβάτες BSB και αλλοιώνουν την οικογένεια του Road Racing
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
30/10/2024
Την ανησυχία του για την εξέλιξη που υπάρχει στους αγώνες Road Racing εξέφρασε ο κυρίαρχος του Isle of Man TT σε συνέντευξή του, τονίζοντας πως έχει χαθεί η φυσική ροή του πρωταθλήματος Road Racing που κάποτε τροφοδοτούσε τους διεθνής αγώνες με πρωτοκλασάτους αναβάτες που είχαν εξελιχθεί μέσα από αυτό.
Τώρα έρχονται 20 αναβάτες από το BSB για να τρέξουν στο Isle of Man TT και στον North West 200, έτοιμοι και εξελιγμένοι ως προς την οδήγησή τους και χωρίς να ακολουθούν όλο το πρωτάθλημα Road Racing.
Πλέον δεν τροφοδοτούν αυτοί οι αγώνες με νέους αναβάτες το BSB, αλλά αντιθέτως δέχονται ένα κύμα Superbike αγωνιζομένων τόσο το Isle of Man TT όσο και ο North West 200.
Στο μέλλον, τόνισε ο Dunlop, το Isle of Man TT και ο North West 200 θα γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλής αγώνες, την ίδια ώρα που το Road Racing θα σβήνει.
«Απλά αυτή είναι η κατάσταση» είπε με τον χαρακτηριστικό του, απόμακρο τρόπο, ο Dunlop κλείνοντας την δήλωσή του στο BBC Sport.
Ο κίνδυνος που θέλει να περιγράψει ο Michael Dunlop είναι εκείνος που συζητήσαμε μαζί τον περασμένο Ιανουάριο, όταν τον συνάντησα στο πλαίσιο της επίσκεψης στις εγκαταστάσεις της D3O. Δεν τον νοιάζει ούτε ο αυξημένος ανταγωνισμός, ούτε και αν θα συνεχίσει να έχει χορηγούς. Έτσι και αλλιώς το 40% των εξόδων της ομάδας του το καλύπτει ο ίδιος με τα έσοδα που έχει από την κατασκευαστική του εταιρεία την οποία και δεν διαφημίζει μέσα από τους αγώνες. Όλη η ομάδα είναι δικοί του άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικά επαγγέλματα και όταν είναι να τρέξουν στο Isle of Man TT, μαζεύονται για να νικήσουν τους «εργοστασιακούς». Υπό αυτή την έννοια, ο Dunlop, ο μοναδικός που έμεινε πλέον με το όνομα έχοντας χάσει σε αυτούς τους αγώνες πατέρα, αδερφό και θείο, δεν αγχώνεται για τον ανταγωνισμό αλλά για τις μελλοντικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν στους κανονισμούς του αγώνα.
Αυτή την στιγμή δεν πιέζει κανείς για αλλαγές με στόχο την αυξημένη ασφάλεια, η οποία δεν υπάρχει τρόπος να αυξηθεί αν δεν αλλοιωθεί πλήρως η ταυτότητα του Isle of Man TT. Μία μίξη όμως περισσότερων αναβατών από το BSB μπορεί να οδηγήσει σε δυνατότερη κραυγή ενάντια στους θανάτους και τα δυστυχήματα του Isle of Man TT που θα βρει ανοιχτά αυτιά, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει τώρα.
Εύλογο να υπάρχουν σχόλια που απορούν με το γεγονός πως αγώνες όπως ο Isle of Man TT συνεχίζει να υπάρχει, και ακόμη πιο κατανοητό να συμβαίνει αυτό στη χώρα μας που χάνει πολύ κόσμο στους δρόμους. Η απορία είναι μεγαλύτερη μάλιστα για εμάς εδώ καθώς εκεί υπάρχουν μπόλικες πίστες και δεν χρειάζεται να κλείνει κανείς τους δρόμους ενός νησιού για να τρέξει.
Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω την απορία που έχει και ο ίδιος το Michael Dunlop, οι Ιρλανδοί της ομάδας του και αρκετοί από τους Άγγλους αγωνιζόμενους που ξέρουν που πέφτει η Ελλάδα και την έχουν επισκεφτεί, ότι πώς μπορεί να μιλά κανείς για ασφάλεια ενός αγωνιζόμενου όταν δεν έχει μάθει να φορά ακόμη το κράνος του καθημερινά, εκεί που συμβαίνουν όλα τα ατυχήματα. Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω ένα παλαιότερο άρθρο σχετικά με το αν θα έπρεπε να συνεχίσουν ή όχι αυτοί οι αγώνες: