Romaniacs 2020: Κράτησε το στέμμα ο Manuel Lettenbichler

Από τον

Μπάμπη Μέντη

2/11/2020

Φέτος τίποτα δεν είναι φυσιολογικό, οπότε αγώνες με τη φιλοσοφία του Romaniacs ταιριάζουν γάντι στην γενικότερη τρέλα που επικρατεί το 2020. Οι περισσότεροι αναβάτες έχουν προλάβει να τρέξουν ελάχιστους αγώνες, οπότε αν τα προηγούμενα χρόνια το Romaniacs ήταν η επιτομή του πιο σκληροπυρηνικού αγώνα Enduro, το 2020 τα πράγματα έδειχναν ακόμα πιο οριακά. Λόγω των μέτρων για την πανδημία, την πρώτη ημέρα δεν είχαμε τον κλασσικό πρόλογο μέσα στην πόλη της Sibiu με τα τεχνητά εμπόδια, καθώς ακυρώθηκε. Εναλλακτικά η οργάνωση έκανε μια χρονομετρημένη ειδική διαδρομή, που θα καθόριζε την σειρά εκκίνησης για τα… υπόλοιπα βασανιστήρια που περίμεναν τους αναβάτες. Ο Manuel Lettenbichler της KTM και ο Graham Jarvis της Husqvarna έδειξαν από την πρώτη ημέρα πως θα έχουν το ρόλο του πρωταγωνιστή. Οι διαφορές στους χρόνους μεταξύ των δύο αναβατών ήταν πραγματικά ελάχιστες, ειδικά αν δεις στα video το πόσο εύκολο είναι να χάσεις μερικά δεκάλεπτα, απλώς κοιτώντας τα κάθετα βράχια μπροστά σου…

Από το όνομα ‘Vertical Madness’ μπορείς να καταλάβεις πως ήταν η διαδρομή της πρώτης ημέρας, όπου η διαφορά μεταξύ των δύο αναβατών ήταν στα μόλις 41 δευτερόλεπτα! Έως την τρίτη ημερά είχαν συμπληρώσει 16 ώρες σκληρού αγώνα και η διαφορά μεταξύ του Graham Jarvis και του Manuel Lettenbichler ήταν στα 25 δευτερόλεπτα. Τα πράγματα έγιναν πολύ πιο δύσκολα την τέταρτη ημέρα, όχι τόσο γιατί η διαδρομή ήταν πιο δύσκολη από της προηγούμενες, αλλά επειδή ο καιρός χάλασε και το ψιλόβροχο δημιούργησε πολλά προβλήματα στα περάσματα λόγω πολύ κακής πρόσφυσης.

Κάπως έτσι φτάσαμε στην πέμπτη και τελευταία μέρα, όπου ο 22 ετών Manuel Lettenbichler κατάφερε να σταθεροποιήσει τη διαφορά του λίγο πάνω από τα δύο και να πάρει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τη νίκη στην Golden Class. Σίγουρα σπουδαίο επίτευγμα για τον νεαρό, καθώς μιλάμε για έναν αγώνα που αν καταφέρεις να τερματίσεις θεωρείσαι ήρωας.

Αποτελέσματα: Το Top 10 του Romaniacs 2020

1. Manuel Lettenbichler

2. Graham Jarvis +2m26s

3. Alfredo Gomez +14m9s

4. Wade Young +14m22s

5. Billy Bolt +31m18s

6. Mario Roman +1h44m28s

7. Michael Walkner +2h47m50s

8. Teodor Kabakchiev +4h30m14s

9. Michele Bosi +6h12m

10. Sonny Goggia +6h47m13s

https://bit.ly/MOTO_660

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Michael Dunlop: Πεθαίνει το Road Racing όσο ανεβαίνουν Isle of Man TT και North West 200!

Έρχονται οι αναβάτες BSB και αλλοιώνουν την οικογένεια του Road Racing

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/10/2024

Την ανησυχία του για την εξέλιξη που υπάρχει στους αγώνες Road Racing εξέφρασε ο κυρίαρχος του Isle of Man TT σε συνέντευξή του, τονίζοντας πως έχει χαθεί η φυσική ροή του πρωταθλήματος Road Racing που κάποτε τροφοδοτούσε τους διεθνής αγώνες με πρωτοκλασάτους αναβάτες που είχαν εξελιχθεί μέσα από αυτό.

Τώρα έρχονται 20 αναβάτες από το BSB για να τρέξουν στο Isle of Man TT και στον North West 200, έτοιμοι και εξελιγμένοι ως προς την οδήγησή τους και χωρίς να ακολουθούν όλο το πρωτάθλημα Road Racing.

Πλέον δεν τροφοδοτούν αυτοί οι αγώνες με νέους αναβάτες το BSB, αλλά αντιθέτως δέχονται ένα κύμα Superbike αγωνιζομένων τόσο το Isle of Man TT όσο και ο North West 200.

Στο μέλλον, τόνισε ο Dunlop, το Isle of Man TT και ο North West 200 θα γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλής αγώνες, την ίδια ώρα που το Road Racing θα σβήνει.

«Απλά αυτή είναι η κατάσταση» είπε με τον χαρακτηριστικό του, απόμακρο τρόπο, ο Dunlop κλείνοντας την δήλωσή του στο BBC Sport.

Ο κίνδυνος που θέλει να περιγράψει ο Michael Dunlop είναι εκείνος που συζητήσαμε μαζί τον περασμένο Ιανουάριο, όταν τον συνάντησα στο πλαίσιο της επίσκεψης στις εγκαταστάσεις της D3O. Δεν τον νοιάζει ούτε ο αυξημένος ανταγωνισμός, ούτε και αν θα συνεχίσει να έχει χορηγούς. Έτσι και αλλιώς το 40% των εξόδων της ομάδας του το καλύπτει ο ίδιος με τα έσοδα που έχει από την κατασκευαστική του εταιρεία την οποία και δεν διαφημίζει μέσα από τους αγώνες. Όλη η ομάδα είναι δικοί του άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικά επαγγέλματα και όταν είναι να τρέξουν στο Isle of Man TT, μαζεύονται για να νικήσουν τους «εργοστασιακούς». Υπό αυτή την έννοια, ο Dunlop, ο μοναδικός που έμεινε πλέον με το όνομα έχοντας χάσει σε αυτούς τους αγώνες πατέρα, αδερφό και θείο, δεν αγχώνεται για τον ανταγωνισμό αλλά για τις μελλοντικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν στους κανονισμούς του αγώνα.

Αυτή την στιγμή δεν πιέζει κανείς για αλλαγές με στόχο την αυξημένη ασφάλεια, η οποία δεν υπάρχει τρόπος να αυξηθεί αν δεν αλλοιωθεί πλήρως η ταυτότητα του Isle of Man TT. Μία μίξη όμως περισσότερων αναβατών από το BSB μπορεί να οδηγήσει σε δυνατότερη κραυγή ενάντια στους θανάτους και τα δυστυχήματα του Isle of Man TT που θα βρει ανοιχτά αυτιά, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει τώρα.

Εύλογο να υπάρχουν σχόλια που απορούν με το γεγονός πως αγώνες όπως ο Isle of Man TT συνεχίζει να υπάρχει, και ακόμη πιο κατανοητό να συμβαίνει αυτό στη χώρα μας που χάνει πολύ κόσμο στους δρόμους. Η απορία είναι μεγαλύτερη μάλιστα για εμάς εδώ καθώς εκεί υπάρχουν μπόλικες πίστες και δεν χρειάζεται να κλείνει κανείς τους δρόμους ενός νησιού για να τρέξει.

360_Interview_2 — φωτό από πρόσφατη συνέντευξή μας

Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω την απορία που έχει και ο ίδιος το Michael Dunlop, οι Ιρλανδοί της ομάδας του και αρκετοί από τους Άγγλους αγωνιζόμενους που ξέρουν που πέφτει η Ελλάδα και την έχουν επισκεφτεί, ότι πώς μπορεί να μιλά κανείς για ασφάλεια ενός αγωνιζόμενου όταν δεν έχει μάθει να φορά ακόμη το κράνος του καθημερινά, εκεί που συμβαίνουν όλα τα ατυχήματα. Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω ένα παλαιότερο άρθρο σχετικά με το αν θα έπρεπε να συνεχίσουν ή όχι αυτοί οι αγώνες: