ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ TRIAL 2018

1ος γύρος, 20 Μαΐου, Πεντέλη (Δελτίο Τύπου)
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

29/5/2018

    Πάρτι ισορροπίας  !!

 

Σε μια ιδιαίτερα όμορφη ατμόσφαιρα εξελίχθηκε ο 1ος αγώνας για το Πανελλήνιο πρωτάθλημα Trial στο γνωστό και ιστορικό «λημέρι» του, στην νότια πλευρά του Πεντελικού, την Κυριακή 20 Μαΐου.

Με την αγώνα εσκεμμένα «στημένο» σε μικρή έκταση, ο συναγωνισμός και το θέαμα συγκεντρώθηκε μπροστά στα μάτια των αρκετών θεατών που χάρηκαν και χειροκρότησαν τις προσπάθειες των (λίγων, είναι αλήθεια…) αθλητών οι οποίοι, κατά περιπτώσεις, «υπερέβαλαν  εαυτόν». Μαζί με την δυναμική μουσική, τα σχόλια του εκφωνητή και την συμμετοχή των θεατών, σύντομα ο αγώνας απέκτησε ατμόσφαιρα μικρής γιορτής.

Κορυφαίος όλων ο πολυπρωταθλητής και του Trial πλέον, ο Λευτέρης Καρέτσος (ΕΔΟ, Beta) ο οποίος έδειξε από το πρώτο πέρασμα στην 1η ειδική ότι παρά το ανυπέρβλητο μήκος της αθλητικής του καριέρας, είχε το κουράγιο να κάνει εντατική προπόνηση όλον τον χειμώνα ώστε να είναι έτοιμος να κυριαρχήσει και το 2018, φυσικά στην κατηγορία A. Ο μεγάλος του αντίπαλος, ο πλέον καταξιωμένος αθλητής του Trial την τελευταία 20ετία, ο Λευτέρης Πίππος (ΑΡΗΣ, Beta) εμφανίστηκε ανέτοιμος σχετικά, δείχνοντας όμως ότι έχει το υπόβαθρο για να πρωταγωνιστήσει. Αποτέλεσμα: άνετη νίκη του Καρέτσου ο οποίος δεν έχασε κανέναν από τους 4 γύρους του αγώνα (με τον Πίππο να πρωτοστατεί μόνο στην 4η από τις 4 ειδικές διαδρομές κάθε γύρου). Σε σχετική απόσταση, ο πάντα διαβασμένος και προσεκτικός Ισίδωρος Τσικής (ΜΟΤΟΛΕΒ, Beta) «άρπαξε» το βάθρο από τον νεαρό Γιάννη Παγώνη που προοδεύει σταθερά, με τον περσινό πρωταθλητή της κατηγορίας B, τον Γιώργο Τρικαλίτη (ΑΜΛΕΧ, Montesa - ανέβηκε στην A) να αποτελεί μόνιμη απειλή για τους Τσική και Παγώνη.

Στην κατηγορία Β, ο μόνιμος πρωταγωνιστής και δευτεραθλητής του 2017, ο Γιώργος Διαμαντίδης (ΑΛΑΜΜ, Gas Gas) ξεκίνησε την χρονιά όπως τελείωσε την περσινή, με νίκη. Μετά από 2 τίτλους στην κατηγορία Νέων, ο Αναστάσης Αναστασιάδης (ΑΡΗΣ, Beta) προχώρησε σε κανονική κατηγορία, στην Β και τα πήγε πάρα πολύ καλά ανεβαίνοντας δεύτερος στο βάθρο επικρατώντας του τοπικού Νίκου Μίαρη (ΜΟΛΠ, Beta) ο οποίος με την σειρά του έδειξε ότι δούλεψε αρκετά τον χειμώνα. Ιδιαίτερα πεισματάρης ο Κώστας Στάρφας (ΜΟΛΠ, Sherco) φαίνεται ότι διανύει τα τελευταία στάδια προσαρμογής και σύντομα θα πρωταγωνιστεί!

Πέραν των αρκετών θεατών που παρακολούθησαν με ενδιαφέρον αγώνα Trial για πρώτη φορά (η περιοχή του αγώνα είναι ακριβώς δίπλα σε δρόμο Κυριακάτικης βόλτας) αρκετοί βετεράνοι και μη του χώρου της αγωνιστικής μοτοσυκλέτας έδωσαν το παρόν. Οπωσδήποτε το βασικό θέμα συζήτησης ήταν οι λίγες συμμετοχές (διαρκές θέμα στο ελληνικό Trial την τελευταία εικοσαετία) και οι τρόποι προσέλκυσης νέου αίματος. Ολοι συμφώνησαν ότι η ατμόσφαιρα και η γιορταστική μορφή του συγκεκριμένου αγώνα είναι βήμα στην σωστή κατεύθυνση.

Για άλλη μια φορά ο ΑΡΗΣ είχε «ζωντανά» τα αποτελέσματα, την ώρα του αγώνα στο chronotech.gr (φυσικά παραμένουν εκεί).

Ευχαριστούμε θερμά την Ελενα Μπολοβίνου για το φωτογραφικό υλικό και τον Νίκο Τζαβάρα για την βιντεοσκόπηση (το βίντεο του αγώνα ετοιμάζεται, μείνετε συντονισμένοι).

Επόμενος αγώνας από την ΛΕΜΜεγάρων στις 10 Ιουνίου, σε τεχνητά διαμορφωμένο χώρο στις εγκαταστάσεις του Αυτοκινητοδρομίου Μεγάρων.

Takahiro “Tiger” Sohwa - Σκοτώθηκε πέφτοντας από ψηλό κτήριο

Αγωνιζόμενος με βάθρα στο AMA Superbike τη δεκαετία του 1990 - Τα στοιχεία δείχνουν αυτοκτονία
Takahiro Sohwa
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

11/10/2024

Ο 59χρονος Takahiro Sohwa είχε το παρατσούκλι "Tiger" και ήταν πρώην αναβάτης αγώνων ταχύτητας, αφήνοντας το στίγμα του στο πρωτάθλημα AMA Superbike κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ενώ πριν τον θάνατό του ήταν Team Manager σε ομάδα του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος Superbike.

Ο Sohwa έγινε γνωστός αρχικά από τους αγώνες μοτοσυκλέτας του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όπου καθιερώθηκε ως ένας από τους ταχύτερους αναβάτες της χώρας μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Το 1991 πήρε την τρίτη θέση στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Superbike, κάτι που του άνοιξε τον δρόμο για να αγωνιστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στο πρωτάθλημα AMA Superbike ο Takahiro Sohwa συμμετείχε για τρεις σεζόν, όπου στις πρώτες δύο ήταν αναβάτης της Muzzy Kawasaki. Το 1993 τερμάτισε 5ος, με Πρωταθλητή τον Doug Polen, ενώ το 1994 τερμάτισε 3ος γενικής, με Πρωταθλητή τον Troy Corser.

Takahiro Sohwa

Το 1995, όπου το Πρωτάθλημα πήγε στον Miguel DuHamel, ο “Tiger” μεταπήδησε στην ομάδα Ducati Fast by Ferraci, τερματίζοντας πολύ πίσω, μόλις στην 22η θέση, κάτι που σήμανε και το τέλος της καριέρας του στο AMA Superbike. Ο Ιάπωνας είχε καταφέρει να ανέβει στο βάθρο αρκετές φορές, με καλύτερο αποτέλεσμα τη δεύτερη θέση στον αγώνα της Pomona το 1994, πίσω από τον Troy Corser.

Takahiro Sohwa

Στη συνέχεια ο Sohwa επέστρεψε στην Ιαπωνία όπου συνέχισε να ασχολείται με τους αγώνες, αρχικά ως αγωνιζόμενος και κατόπιν από τη θέση του Team Manager αγωνιστικών ομάδων.

Takahiro Sohwa

Ο Τίγρης ήταν ευχάριστος χαρακτήρας, αλλά μιλούσε πολύ λίγα αγγλικά, οπότε οι περισσότεροι δημοσιογράφοι συχνά δεν έκαναν τον κόπο να του πάρουν συνέντευξη, με αποτέλεσμα να μην πάρει ποτέ την αναγνώριση και τη δημοσιότητα που του άξιζε. Μια χιουμοριστική ιστορία για τον Tiger έχει να κάνει με μια ερώτηση δημοσιογράφου στην Daytona. Ο Sohwa είχε μόλις υποστεί ένα ατύχημα και ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την απόδοσή του στον αγώνα. Κι εκείνος απάντησε: “πέφτω συχνά και παρόλα αυτά συνεχίζω να είμαι γρήγορος.” End of story.

Takahiro Sohwa

Οι πληροφορίες για τον θάνατό του δείχνουν ότι αυτοκτόνησε πηδώντας από ένα κτήριο στην Kamakura της Ιαπωνίας στις 6 Οκτωβρίου, γύρω στις 10:00 μ.μ.

Εκεί, ένας παρευρισκόμενος είδε τον Sohwa να πέφτει στο έδαφος από ψηλά, και ειδοποίησε την αστυνομία. Παρά τις προσπάθειες όσων έσπευσαν να βοηθήσουν, ο Sohwa πέθανε 40 λεπτά αργότερα. Οι αστυνομικοί αναφέρουν πως πριν πηδήξει στο κενό ο Sohwa είχε αφήσει στην οροφή του κτηρίου το κινητό, το πορτοφόλι και το μπουφάν του.

Σε δηλώσεις τους, φίλοι και συγγενείς του Sohwa εξέφρασαν αντιρρήσεις για τον χαρακτηρισμό του θανάτου του Ιάπωνα ως αυτοκτονία, καθώς ήταν επιτυχημένος στη δουλειά του και δεν έδειχνε να τον απασχολεί κάτι.

Όμως όπως έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν, η κατάθλιψη πολλές φορές δεν ανιχνεύεται από τον περίγυρο του ατόμου, με την αντρική ψυχική υγεία να παραμένει, σε μεγάλο βαθμό, στο περιθώριο μέχρι και σήμερα.

Ετικέτες