Ο Sam Sunderland σε τοπικό αγώνα Enduro

Άσβεστη δίψα για αγώνες
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

29/1/2019

Το φετινό Rally Dakar έχει ήδη ολοκληρωθεί και οι περισσότεροι μπορεί να το έχουν καταχωρήσει ήδη στο παρελθόν, όμως δεν ισχύει το ίδιο για τους αναβάτες που συμμετείχαν στο Dakar όπως τον Toby Price –φετινό νικητή του Rally- που βρίσκεται στην αποκατάσταση του κυριολεκτικά διαλυμένου δεξιού του καρπού, έχοντας ακόμη τις μνήμες απ’ τον αγώνα έντονες μέσα στο φρέσκο ξυρισμένο του κεφάλι, ένας φόρος που έπρεπε να πληρώσει λόγω του στοιχήματος που έβαλε με την Laia Sainz.

Ο Sam Sunderland απ’ την πλευρά του, έχοντας τερματίσει τρίτος στο φετινό Dakar δεν κατάφερε να σβήσει την ακόρεστη δίψα του για νίκη κι έτσι αποφάσισε να κάνει μια παράκαμψη την ώρα που επέστρεφε από μια εμφάνισή του στο Bike Shed. Πριν γυρίσει στην Βόρεια Γαλλία που κατοικεί, έκανε μια στάση δίπλα απ’ το Portsmouth, στο Emsworth, ώστε να συμμετέχει στο ετήσιο Mudfest του Portsmouth Motorcycle Club. Η πληροφορία για την διεξαγωγή του αγώνα ήρθε μέσω ενός μηνύματος ενός φίλου του όσο ήταν καθοδόν και η αλλαγή της πορείας του δεν άργησε να γίνει.

Η παρουσία του στον τοπικό αγώνα, αφενός μεν έδωσε μια παγκόσμια χροιά στην εκδήλωση και αφετέρου τράβηξε την προσοχή των 60 αναβατών που είχαν δηλώσει συμμετοχή. Χωρίς ιδιαίτερη έκπληξη ο 29χρονος αναβάτης βρέθηκε στην πρώτη θέση του βάθρου, ολοκληρώνοντας τους περισσότερους γύρους (10 με τον δεύτερο να έχει κάνει 9) στον αγώνα, που η λέσχη είχε ονομάσει Hare και Hounds. Μετά την λήξη της εκδήλωσης, βουτηγμένος κυριολεκτικά στις λάσπες, έβγαλε φωτογραφίες μαζί με τους οπαδούς του, ενώ όταν ρωτήθηκε απ’ την διοργάνωση σχετικά με τις διαφορές μεταξύ του Dakar και του Mudfest είπε: “Είναι λίγο διαφορετικό δεν νομίζετε; Καταρχάς, έχει πολλά δέντρα και επίσης πολύ λάσπη! Έχοντας μόνο το 450 SX-F, που είναι motocross, μου ήταν λίγο περίεργο να το οδηγώ μέσα στο δάσος! Αλλά το απόλαυσα, η διοργάνωση ήταν πολύ καλή και μου άρεσε η μικρή λούπα που περνούσε απ’ το ποτάμι και συνέχιζε στα δέντρα, συνδύαζε λίγο απ’ όλα.”

Michael Dunlop: Πεθαίνει το Road Racing όσο ανεβαίνουν Isle of Man TT και North West 200!

Έρχονται οι αναβάτες BSB και αλλοιώνουν την οικογένεια του Road Racing
Michael_Dunlop_Interview_motomag
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/10/2024

Την ανησυχία του για την εξέλιξη που υπάρχει στους αγώνες Road Racing εξέφρασε ο κυρίαρχος του Isle of Man TT σε συνέντευξή του, τονίζοντας πως έχει χαθεί η φυσική ροή του πρωταθλήματος Road Racing που κάποτε τροφοδοτούσε τους διεθνής αγώνες με πρωτοκλασάτους αναβάτες που είχαν εξελιχθεί μέσα από αυτό.

Τώρα έρχονται 20 αναβάτες από το BSB για να τρέξουν στο Isle of Man TT και στον North West 200, έτοιμοι και εξελιγμένοι ως προς την οδήγησή τους και χωρίς να ακολουθούν όλο το πρωτάθλημα Road Racing.

Πλέον δεν τροφοδοτούν αυτοί οι αγώνες με νέους αναβάτες το BSB, αλλά αντιθέτως δέχονται ένα κύμα Superbike αγωνιζομένων τόσο το Isle of Man TT όσο και ο North West 200.

Στο μέλλον, τόνισε ο Dunlop, το Isle of Man TT και ο North West 200 θα γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλής αγώνες, την ίδια ώρα που το Road Racing θα σβήνει.

«Απλά αυτή είναι η κατάσταση» είπε με τον χαρακτηριστικό του, απόμακρο τρόπο, ο Dunlop κλείνοντας την δήλωσή του στο BBC Sport.

Ο κίνδυνος που θέλει να περιγράψει ο Michael Dunlop είναι εκείνος που συζητήσαμε μαζί τον περασμένο Ιανουάριο, όταν τον συνάντησα στο πλαίσιο της επίσκεψης στις εγκαταστάσεις της D3O. Δεν τον νοιάζει ούτε ο αυξημένος ανταγωνισμός, ούτε και αν θα συνεχίσει να έχει χορηγούς. Έτσι και αλλιώς το 40% των εξόδων της ομάδας του το καλύπτει ο ίδιος με τα έσοδα που έχει από την κατασκευαστική του εταιρεία την οποία και δεν διαφημίζει μέσα από τους αγώνες. Όλη η ομάδα είναι δικοί του άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικά επαγγέλματα και όταν είναι να τρέξουν στο Isle of Man TT, μαζεύονται για να νικήσουν τους «εργοστασιακούς». Υπό αυτή την έννοια, ο Dunlop, ο μοναδικός που έμεινε πλέον με το όνομα έχοντας χάσει σε αυτούς τους αγώνες πατέρα, αδερφό και θείο, δεν αγχώνεται για τον ανταγωνισμό αλλά για τις μελλοντικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν στους κανονισμούς του αγώνα.

Αυτή την στιγμή δεν πιέζει κανείς για αλλαγές με στόχο την αυξημένη ασφάλεια, η οποία δεν υπάρχει τρόπος να αυξηθεί αν δεν αλλοιωθεί πλήρως η ταυτότητα του Isle of Man TT. Μία μίξη όμως περισσότερων αναβατών από το BSB μπορεί να οδηγήσει σε δυνατότερη κραυγή ενάντια στους θανάτους και τα δυστυχήματα του Isle of Man TT που θα βρει ανοιχτά αυτιά, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει τώρα.

Εύλογο να υπάρχουν σχόλια που απορούν με το γεγονός πως αγώνες όπως ο Isle of Man TT συνεχίζει να υπάρχει, και ακόμη πιο κατανοητό να συμβαίνει αυτό στη χώρα μας που χάνει πολύ κόσμο στους δρόμους. Η απορία είναι μεγαλύτερη μάλιστα για εμάς εδώ καθώς εκεί υπάρχουν μπόλικες πίστες και δεν χρειάζεται να κλείνει κανείς τους δρόμους ενός νησιού για να τρέξει.

360_Interview_2
φωτό από πρόσφατη συνέντευξή μας

Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω την απορία που έχει και ο ίδιος το Michael Dunlop, οι Ιρλανδοί της ομάδας του και αρκετοί από τους Άγγλους αγωνιζόμενους που ξέρουν που πέφτει η Ελλάδα και την έχουν επισκεφτεί, ότι πώς μπορεί να μιλά κανείς για ασφάλεια ενός αγωνιζόμενου όταν δεν έχει μάθει να φορά ακόμη το κράνος του καθημερινά, εκεί που συμβαίνουν όλα τα ατυχήματα. Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω ένα παλαιότερο άρθρο σχετικά με το αν θα έπρεπε να συνεχίσουν ή όχι αυτοί οι αγώνες:

Isle of Man TT: 112 χρόνια 274 νεκροί - Πλήρης Λίστα – Γιατί δεν ακυρώνεται

Ο πιο επικίνδυνος αγώνας του κόσμου