Η Energica γράφει ιστορία στο Πρωτάθλημα Super Hooligan του MotoAmerica

Ηλεκτρική μοτοσυκλέτα ενάντια σε βενζινοκίνητες, με πολύ καλά πρώτα αποτελέσματα
Energica and Stefano Mesa at Super Hooligan 2023
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

16/3/2023

Ο Stefano Mesa καβάλα στην Energica EVA Ribelle RS κατάφερε όχι μόνο να… τερματίσει με την ηλεκτρική του μοτοσυκλέτα και στους δύο πρώτους αγώνες του Super Hooligan Πρωταθλήματος στις Η.ΠΑ. για το 2023, αλλά να βρεθεί και σε αξιόλογη θέση στην κατάταξη.

Ο Κολομβιανός αναβάτης της Tytlers Cycle Racing με το νούμερο #137 οδήγησε στη Daytona International Speedway την Eva Ribelle RS, παλεύοντας με βενζινοκίνητα naked χιλιάρια και καταφέρνοντας να τερματίσει 7ος και 5ος στους δυο πρώτους αγώνες της σεζόν!

Στον πρώτο αγώνα η νίκη πήγε στον Πρωταθλητή του 2022 Tyler O’Hara, με Indian FTR και ταχύτερο γύρο 1:53.945. Πίσω του είχαμε δυο ακόμα Indian (Boby Fong & Jeremy McWilliams), ένα Harley-Davidson (Cory West), ένα Indian (Kyle Ohnsorg) και ένα KTM (Andy DiBrino), με τον Stefano Mesa και την Energica στην 7η θέση με ταχύτερο γύρο 1:59.218.

Super Hooligan Daytona

Στον δεύτερο αγώνα, ο Tyler O’Hara έκανε το 2 στα 2, με ταχύτερο γύρο 1:55.447, ενώ πίσω του βρέθηκε ο Jeremy McWilliams επίσης με Indian, τρίτος ήταν ο Mark Price με ΚΤΜ, τέταρτος ο Nate Kern με BMW και πέμπτος ο Stefano Mesa με την Energica με ταχύτερο γύρο 1:59.757.

Έτσι, στη γενική βαθμολογία προηγείται ο O’Hara με 50 βαθμούς, ενώ ο Mesa βρίσκεται στην 6η θέση με 20 βαθμούς, ισοβαθμώντας με τον 5ο Nate Kern και τον 4ο Bobby Fong!

Σημειώστε πως στους πρώτους δυο αγώνες είχαμε 33 συμμετέχοντες αγωνιζόμενους.

Το αποτέλεσμα για την ώρα κρίνεται εξαιρετικό για την Energica, που κάνει μια πολύ καλή αρχή στην “εισβολή” της σε ένα βενζινοκίνητο Πρωτάθλημα, δείχνοντας με το καλημέρα πως μπορεί να είναι ανταγωνιστική, αν και όχι ακόμα ικανή για την κορυφή. Σημειώστε πάντως πως το συγκεκριμένο Super Hooligan Πρωτάθλημα έχει φτιαχτεί "φωτογραφικά" για να βοηθήσει κυρίως το image των Indian & Harley, ενώ αν αναρωτιέστε γιατί δεν "πατάει" τους πάντες ο DiBrino με το KTM Duke, μάθετε πως για κάποιο λόγο εκείνος οδηγεί το 890R και όχι το 1290R όπου τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά.

Michael Dunlop: Πεθαίνει το Road Racing όσο ανεβαίνουν Isle of Man TT και North West 200!

Έρχονται οι αναβάτες BSB και αλλοιώνουν την οικογένεια του Road Racing
Michael_Dunlop_Interview_motomag
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/10/2024

Την ανησυχία του για την εξέλιξη που υπάρχει στους αγώνες Road Racing εξέφρασε ο κυρίαρχος του Isle of Man TT σε συνέντευξή του, τονίζοντας πως έχει χαθεί η φυσική ροή του πρωταθλήματος Road Racing που κάποτε τροφοδοτούσε τους διεθνής αγώνες με πρωτοκλασάτους αναβάτες που είχαν εξελιχθεί μέσα από αυτό.

Τώρα έρχονται 20 αναβάτες από το BSB για να τρέξουν στο Isle of Man TT και στον North West 200, έτοιμοι και εξελιγμένοι ως προς την οδήγησή τους και χωρίς να ακολουθούν όλο το πρωτάθλημα Road Racing.

Πλέον δεν τροφοδοτούν αυτοί οι αγώνες με νέους αναβάτες το BSB, αλλά αντιθέτως δέχονται ένα κύμα Superbike αγωνιζομένων τόσο το Isle of Man TT όσο και ο North West 200.

Στο μέλλον, τόνισε ο Dunlop, το Isle of Man TT και ο North West 200 θα γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλής αγώνες, την ίδια ώρα που το Road Racing θα σβήνει.

«Απλά αυτή είναι η κατάσταση» είπε με τον χαρακτηριστικό του, απόμακρο τρόπο, ο Dunlop κλείνοντας την δήλωσή του στο BBC Sport.

Ο κίνδυνος που θέλει να περιγράψει ο Michael Dunlop είναι εκείνος που συζητήσαμε μαζί τον περασμένο Ιανουάριο, όταν τον συνάντησα στο πλαίσιο της επίσκεψης στις εγκαταστάσεις της D3O. Δεν τον νοιάζει ούτε ο αυξημένος ανταγωνισμός, ούτε και αν θα συνεχίσει να έχει χορηγούς. Έτσι και αλλιώς το 40% των εξόδων της ομάδας του το καλύπτει ο ίδιος με τα έσοδα που έχει από την κατασκευαστική του εταιρεία την οποία και δεν διαφημίζει μέσα από τους αγώνες. Όλη η ομάδα είναι δικοί του άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικά επαγγέλματα και όταν είναι να τρέξουν στο Isle of Man TT, μαζεύονται για να νικήσουν τους «εργοστασιακούς». Υπό αυτή την έννοια, ο Dunlop, ο μοναδικός που έμεινε πλέον με το όνομα έχοντας χάσει σε αυτούς τους αγώνες πατέρα, αδερφό και θείο, δεν αγχώνεται για τον ανταγωνισμό αλλά για τις μελλοντικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν στους κανονισμούς του αγώνα.

Αυτή την στιγμή δεν πιέζει κανείς για αλλαγές με στόχο την αυξημένη ασφάλεια, η οποία δεν υπάρχει τρόπος να αυξηθεί αν δεν αλλοιωθεί πλήρως η ταυτότητα του Isle of Man TT. Μία μίξη όμως περισσότερων αναβατών από το BSB μπορεί να οδηγήσει σε δυνατότερη κραυγή ενάντια στους θανάτους και τα δυστυχήματα του Isle of Man TT που θα βρει ανοιχτά αυτιά, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει τώρα.

Εύλογο να υπάρχουν σχόλια που απορούν με το γεγονός πως αγώνες όπως ο Isle of Man TT συνεχίζει να υπάρχει, και ακόμη πιο κατανοητό να συμβαίνει αυτό στη χώρα μας που χάνει πολύ κόσμο στους δρόμους. Η απορία είναι μεγαλύτερη μάλιστα για εμάς εδώ καθώς εκεί υπάρχουν μπόλικες πίστες και δεν χρειάζεται να κλείνει κανείς τους δρόμους ενός νησιού για να τρέξει.

360_Interview_2
φωτό από πρόσφατη συνέντευξή μας

Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω την απορία που έχει και ο ίδιος το Michael Dunlop, οι Ιρλανδοί της ομάδας του και αρκετοί από τους Άγγλους αγωνιζόμενους που ξέρουν που πέφτει η Ελλάδα και την έχουν επισκεφτεί, ότι πώς μπορεί να μιλά κανείς για ασφάλεια ενός αγωνιζόμενου όταν δεν έχει μάθει να φορά ακόμη το κράνος του καθημερινά, εκεί που συμβαίνουν όλα τα ατυχήματα. Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω ένα παλαιότερο άρθρο σχετικά με το αν θα έπρεπε να συνεχίσουν ή όχι αυτοί οι αγώνες:

Isle of Man TT: 112 χρόνια 274 νεκροί - Πλήρης Λίστα – Γιατί δεν ακυρώνεται

Ο πιο επικίνδυνος αγώνας του κόσμου