FIM EWC 2022 - Πρωταθλήτρια η F.C.C. TSR Honda Γαλλίας
Τέσσερις νίκες από τέσσερις διαφορετικές ομάδες στη σεζόν!
Από τον
Κώστα Γκαζή
20/9/2022
Με μια τέταρτη θέση στον 24ωρο αγώνα του Bol d’Or, η F.C.C. TSR Honda Γαλλίας πήρε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Endurance της FIM για το 2022, σε μια σεζόν κατά την οποία τέσσερις διαφορετικές ομάδες πήραν από μία νίκη στους τέσσερις γύρους της διοργάνωσης.
Μπορεί λοιπόν στον τέταρτο και τελευταίο αγώνα της σεζόν η νίκη να πήγε στην Viltais Racing Igol, ήταν όμως οι αναβάτες της F.C.C. TSR Honda Γαλλίας που πανηγύρισαν τον τίτλο, αφιερώνοντας τον και στο τραυματισμένο μέλος της ομάδας, Gino Rea που έχει μπροστά του μακρά πορεία ανάρρωσης.
Για να πάρει κανείς μια γεύση της ανταγωνιστικότητας του φετινού Bol d’Or σημειώστε πως σημειώθηκε νέο ρεκόρ γύρου EWC στα προκριματικά, από τον Illya Mykhalchyk και νέο ρεκόρ γύρου στον αγώνα, από τον Xavi Fores.
Σημειώστε πως μέχρι τα τελευταία 90 λεπτά του Bol d’Or προηγούνταν η ERC Endurance-Ducati, που δυστυχώς όμως αντιμετώπισε πρόβλημα με τον συμπλέκτη της μοτοσυκλέτας της, για να βρεθεί στην 5η θέση.
Τελευταία φορά που είχε πάρει τον τίτλο η F.C.C. TSR Honda Γαλλίας ήταν στη σεζόν 2017-18, ενώ για τη σεζόν του 2022 η ομάδα αποτελούνταν από τους Mike Di Meglio, Josh Hook και Gino Rea, με τον τελευταίο να έχει βοηθήσει την ομάδα να πάρει βάθρα στους δύο πρώτους αγώνες, αλλά να τραυματίζεται σοβαρά στη Suzuka για να αντικατασταθεί από τον Alan Techer.
Η Πρωταθλήτρια ομάδα του 2021, Yoshimura SERT Motul κατετάγη τελικά δεύτερη στο Πρωτάθλημα, με Τρίτη την Viltaïs Racing Igol.
Michael Dunlop: Πεθαίνει το Road Racing όσο ανεβαίνουν Isle of Man TT και North West 200!
Έρχονται οι αναβάτες BSB και αλλοιώνουν την οικογένεια του Road Racing
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
30/10/2024
Την ανησυχία του για την εξέλιξη που υπάρχει στους αγώνες Road Racing εξέφρασε ο κυρίαρχος του Isle of Man TT σε συνέντευξή του, τονίζοντας πως έχει χαθεί η φυσική ροή του πρωταθλήματος Road Racing που κάποτε τροφοδοτούσε τους διεθνής αγώνες με πρωτοκλασάτους αναβάτες που είχαν εξελιχθεί μέσα από αυτό.
Τώρα έρχονται 20 αναβάτες από το BSB για να τρέξουν στο Isle of Man TT και στον North West 200, έτοιμοι και εξελιγμένοι ως προς την οδήγησή τους και χωρίς να ακολουθούν όλο το πρωτάθλημα Road Racing.
Πλέον δεν τροφοδοτούν αυτοί οι αγώνες με νέους αναβάτες το BSB, αλλά αντιθέτως δέχονται ένα κύμα Superbike αγωνιζομένων τόσο το Isle of Man TT όσο και ο North West 200.
Στο μέλλον, τόνισε ο Dunlop, το Isle of Man TT και ο North West 200 θα γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλής αγώνες, την ίδια ώρα που το Road Racing θα σβήνει.
«Απλά αυτή είναι η κατάσταση» είπε με τον χαρακτηριστικό του, απόμακρο τρόπο, ο Dunlop κλείνοντας την δήλωσή του στο BBC Sport.
Ο κίνδυνος που θέλει να περιγράψει ο Michael Dunlop είναι εκείνος που συζητήσαμε μαζί τον περασμένο Ιανουάριο, όταν τον συνάντησα στο πλαίσιο της επίσκεψης στις εγκαταστάσεις της D3O. Δεν τον νοιάζει ούτε ο αυξημένος ανταγωνισμός, ούτε και αν θα συνεχίσει να έχει χορηγούς. Έτσι και αλλιώς το 40% των εξόδων της ομάδας του το καλύπτει ο ίδιος με τα έσοδα που έχει από την κατασκευαστική του εταιρεία την οποία και δεν διαφημίζει μέσα από τους αγώνες. Όλη η ομάδα είναι δικοί του άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικά επαγγέλματα και όταν είναι να τρέξουν στο Isle of Man TT, μαζεύονται για να νικήσουν τους «εργοστασιακούς». Υπό αυτή την έννοια, ο Dunlop, ο μοναδικός που έμεινε πλέον με το όνομα έχοντας χάσει σε αυτούς τους αγώνες πατέρα, αδερφό και θείο, δεν αγχώνεται για τον ανταγωνισμό αλλά για τις μελλοντικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν στους κανονισμούς του αγώνα.
Αυτή την στιγμή δεν πιέζει κανείς για αλλαγές με στόχο την αυξημένη ασφάλεια, η οποία δεν υπάρχει τρόπος να αυξηθεί αν δεν αλλοιωθεί πλήρως η ταυτότητα του Isle of Man TT. Μία μίξη όμως περισσότερων αναβατών από το BSB μπορεί να οδηγήσει σε δυνατότερη κραυγή ενάντια στους θανάτους και τα δυστυχήματα του Isle of Man TT που θα βρει ανοιχτά αυτιά, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει τώρα.
Εύλογο να υπάρχουν σχόλια που απορούν με το γεγονός πως αγώνες όπως ο Isle of Man TT συνεχίζει να υπάρχει, και ακόμη πιο κατανοητό να συμβαίνει αυτό στη χώρα μας που χάνει πολύ κόσμο στους δρόμους. Η απορία είναι μεγαλύτερη μάλιστα για εμάς εδώ καθώς εκεί υπάρχουν μπόλικες πίστες και δεν χρειάζεται να κλείνει κανείς τους δρόμους ενός νησιού για να τρέξει.
φωτό από πρόσφατη συνέντευξή μας
Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω την απορία που έχει και ο ίδιος το Michael Dunlop, οι Ιρλανδοί της ομάδας του και αρκετοί από τους Άγγλους αγωνιζόμενους που ξέρουν που πέφτει η Ελλάδα και την έχουν επισκεφτεί, ότι πώς μπορεί να μιλά κανείς για ασφάλεια ενός αγωνιζόμενου όταν δεν έχει μάθει να φορά ακόμη το κράνος του καθημερινά, εκεί που συμβαίνουν όλα τα ατυχήματα. Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω ένα παλαιότερο άρθρο σχετικά με το αν θα έπρεπε να συνεχίσουν ή όχι αυτοί οι αγώνες:
