Νίκη Petrucci στο Moto America με Έλληνα χορηγό! Στην κορυφή η DNA!

Τα DNA High Performance Filters εκεί που ανήκουν

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/4/2022

Έτσι όπως έρχονται τα πράγματα θα αρχίσουμε να παρακολουθούμε το Moto America με πιο επισταμένη ματιά, καθώς δεν έχουμε απλά έναν αναβάτη περισσότερο γνωστό στην εδώ πλευρά του Ατλαντικού, που το κοινό αναγνωρίζει το όνομά του πολύ περισσότερο από τους υπόλοιπους αντιπάλους, αλλά επιπρόσθετα ο Petrucci αγωνίζεται και με ελληνική χορηγία! Αν το προσπεράσατε και αναρωτιέστε τι συμβαίνει, δείτε αυτό.

Πολύ απλά στην μοτοσυκλέτα και στην στολή του Ιταλού αναβάτη, φιγουράρει το λογότυπο της DNA High Performance Filters που τα φίτλρα της είναι υπεύθυνα για την αναπνοή της Ducati Panigale V4R. Τα φίλτρα της DNA βρίσκονται πολύ καιρό τώρα εκεί που πρέπει, στους αγώνες δηλαδή, τόσο σε μοτοσυκλέτες όσο και σε αυτοκίνητα -να μην το ξεχνάμε κι αυτό. Τώρα πλέον κερδίζουν περισσότερη αναγνωρισιμότητα στην Αμερική.

Θα περίμενε κανείς πως από την στιγμή που το δυσκολότερο πράγμα στον κόσμο, είναι να κατακτήσεις την τεχνογνωσία και να εξελίξεις την παραγωγή σου στο υψηλότερο δυνατό σημείο έτσι ώστε οι αγωνιστικές ομάδες θα σε αναζητούν οι ίδιες και θα πληρώνουν για τα φίλτρα σου, το τελικό κομμάτι μίας προβολής υψηλής χορηγίας να είναι απλά «the icing on the cake», όπως λένε στο Moto America την φράση «το κεράσακι στην τούρτα». Μία εύκολη δηλαδή υπόθεση.

Στην πράξη όμως μία τέτοια χορηγία είναι άλλος ένας άθλος από μόνος του και δεν μπορεί παρά ξεκάθαρα να υποδηλώνει ευρωστία και υπεροχή. Επίσης είναι κι ένα ανάστροφο χαστούκι για την ολότελα ανώμαλη εσωτερική πραγματικότητα της χώρας: Διότι είναι εμπειρικά αποδεδειγμένο γεγονός πως για να αναγνωριστείς σε αυτή την χώρα πρέπει πρώτα να κατακτήσεις τον κόσμο ολόκληρο, πρέπει να μην μπορεί να πει ο Έλληνας «ναι αλλά» για να μπορέσει να αποδεχτεί το γεγονός πως ένας άλλος Έλληνας τα έχει καταφέρει. Τα τελευταία χρόνια η DNA είχε ξεπεράσει ακόμη κι αυτό το τελικό στάδιο, αφήνοντας βέβαια την πικρία της καθυστερημένης εσωτερικής αναγνώρισης και τώρα η πλέον πρόσφατη επιτυχία, δρα επουλωτικά. Ο αντίλογος αυτοακυρώνεται.

Ο Danilo Petrucci βρέθηκε ξανά μέσα στα MotoGP, καθώς το πρώτο αγωνιστικό διήμερο του Moto America ήταν στην COTA και σε μία πίστα την οποία γνωρίζει καλά. Στον πρώτο αγώνα το Σάββατο η ζωή του Ιταλού έγινε εύκολη όταν η Yamaha του Jake Gagne παρουσίασε πρόβλημα και αποσύρθηκε από τον αγώνα. Ο Gagne μαζί με τον Scholtz είναι οι δύο δύσκολοι αντίπαλοι που έχει να αντιμετωπίσει ο Petrucci, και οι δύο με Yamaha. Ο Petrucci δεν έχει πάει στο Moto America ως επιθανάτιο ρόγχο της καριέρας του. Είναι εκεί για να κάνει κάτι σημαντικό για την Ιταλία, να φέρει την Ducati στην πρώτη θέση και να κόψει την φόρα της Yamaha και της Suzuki, αλλά και της BMW. Η Ducati ξέρει πως μπορεί να το καταφέρει αυτό με την ξεκάθαρη υπεροχή της V4R, αλλά δεν είναι εύκολο να εισβάλεις στην έδρα του αντιπάλου και να επικρατήσεις. Και η Αμερική είναι έδρα των ιαπωνικών superbike. Ταυτόχρονα πρόκειται για ένα ακόμη βήμα, ένα από τα τελευταία, για την superbike επικράτηση στα βασικότερα πρωταθλήματα αξιοποιώντας έμπειρους αναβάτες, όπως ο Redding που επί δύο χρόνια στα WSBK προσπάθησε να τα βάλει με τον θεό του αθλήματος στο «άρμα του ήλιου του πρωταθλήματος» δηλαδή τον Jonathan Rea πάνω στην Kawasaki ZX-10RR. Ταυτόχρονα όμως ο Toprak Razgatlioglu ωρίμασε πολύ πιο γρήγορα από εκείνο που περίμενε κανείς και με την Yamaha YZF R1 δεν άφησε κανένα περιθώριο σε κάποιον άλλο. Εν ολίγοις το πλάνο της Ducati στα WSBK δεν πήγε πολύ καλά, με δεδομένο πως στόχευαν στην κορυφή και όχι απλά να είναι στο βάθρο. Βέβαια όπως θα διαβάσετε εδώ, ο Bautista ήταν πρώτος στον πρώτο αγώνα των WSBK αλλά επειδή μιλάμε για τον Bautista και για τα WSBK, αυτή δεν είναι μία αντιπροσωπευτική αρχή και πρέπει να περιμένουμε για να δούμε αν έδεσε καλύτερα η συνταγή. Σε κάθε περίπτωση το πλάνο της Ducati για επίθεση σε όλα τα superbike μέτωπα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Στην CΟΤΑ τα πράγματα έχουν σίγουρα ξεκινήσει ιδιαίτερα θετικά και ο Petrucci είναι σε πολύ υψηλό συγκριτικά επίπεδο, έτσι ώστε να επικρατήσει και την Κυριακή, στον δεύτερο αγώνα παρουσία αυτή την φορά του Gagne που η μοτοσυκλέτα του δεν χάλασε πριν την εκκίνηση.

Ο αγώνας της Κυριακής ήταν πολύ πιο απαιτητικός και δύσκολος χωρίς αυτό να αποτυπώνεται στα αποτελέσματα από την στιγμή που οι χρόνοι δείχνουν μεγαλύτερες διαφορές. Όπως και το Σάββατο στους πρώτους γύρους, έτσι και την Κυριακή ο Petrucci πάλεψε έντονα με την Yamaha του Mathew Scholtz. Το Σάββατο ο Petrucci επικράτησε εύκολα σε αυτή την μάχη οδηγώντας τον αγώνα, όμως την Κυριακή ο Scholtz ήταν πιο προετοιμασμένος αλλά και περισσότερο αποφασισμένος ενώ παράλληλα ακολουθούσε και ο Gagne. Το αποτέλεσμα ήταν Petrucci και Scholtz να παλέψουν πολύ περισσότερο σε σημείο έντονου ρίσκου. Ο Petrucci είναι πολύ πιο χοντρόπετσος σε τέτοιες καταστάσεις και τελικά επικράτησε του Scholtz, όταν ο δεύτερος πήρε την απόφαση να μην φτάσει τόσο κοντά σε μία πτώση, τόσο αρχή στο πρωτάθλημα που -όπως όλα- κερδίζεται με συλλογή πόντων και στους πρώτους αγώνες μία δεύτερη θέση είναι εξόχως ικανοποιητική.

Ο προηγούμενος πρωταθλητής, Gagne, είχε χάσει ήδη πολύτιμους βαθμούς και μία τρίτη θέση στο βάθρο είναι κάτι στο οποίο γατζώνεται κανείς σε τέτοιες συνθήκες και δεν την αφήνει να φύγει. Βρισκόταν στην δεύτερη μοτοσυκλέτα και είχε λιγότερη ώρα στην πίστα συγκριτικά με τους άλλους, οπότε εκ των πραγμάτων δεν θα ήταν ο εαυτός του. Στο μεταξύ είχε πίσω του τον ομόσπονδο Petersen, κυριολεκτικά στον τροχό του, κι έπρεπε να είναι και αμυντικός στις γραμμές του.

Ο Petrucci βελτίωσε και την εκκίνηση την Κυριακή, συγκριτικά με το Σάββατο, όμως αυτό είναι κάτι που πρέπει να βρει στην πορεία και θα τον απασχολήσει ξανά, καθώς η όλη διαδικασία δεν έχει καμία σχέση με τα MotoGP. Οι Suzuki που παραδοσιακά στο Moto America θα ήταν η αντιπολίτευση της Yamaha, αρκέστηκαν σε ποιο πίσω θέσεις και χωρίς μάχες για το βάθρο.

Ο Petrucci είχε λοιπόν ένα αλάνθαστο πρώτο Σαββατοκύριακο στο Moto America μαζεύοντας 50 βαθμούς και κάνοντας διαφορά 10 βαθμών από τον δεύτερο.

Μετά τον δεύτερο αγώνα της Κυριακής είπε: «Δεν μπορούσα να είμαι βέβαιος για το αγωνιστικό επίπεδο και το πόσο ανταγωνιστικός θα είμαι. Ήξερα όμως καλά την πίστα. Επίσης βρήκα την μοτοσυκλέτα μας να είναι πολύ καλή στα φρένα και με εξαιρετική τελική. Μπορώ να έχω πολύ φόρα μέσα στην στροφή, όπως έχω συνηθίσει, να φρενάρω πολύ στο τέλος και να σηκώνω την μοτοσυκλέτα στην έξοδο. Αξίζουν συγχαρητήρια στην ομάδα γιατί είχαμε πολύ λίγο χρόνο προσαρμογής και ευχαριστήθηκα πολύ την μάχη με τον Schlotz. Ωστόσο σε δύο βδομάδες πηγαίνουμε στην Ατλάντα κι εκεί την πίστα δεν την ξέρω καθόλου».

https://bit.ly/MOTO_660

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Επικαιρότητα

Hellas Rally 24ωρο: Ο Mr “MEGA TEST” Σεβαστόπουλος κερδίζει αγώνα & κατηγορία με Yamaha Tenere 700!

Απίστευτα γρήγορος δεν τον έπιασε κανείς σε όλα τα σκέλη

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/11/2024

Ένας δυνατός αγώνας με πολύ υψηλό επίπεδο δυσκολίας, κυρίως για εκείνους που συμμετείχαν στην αγωνιστική κατηγορία με το παραδοσιακό Roadbook και έπρεπε να κάνουν πλοήγηση, ολοκληρώθηκε το Σαββατοκύριακο από την διοργάνωση του Hellas Rally Raid που έφερε φέτος και μία ενδιάμεση στάση, πέρα από το ετήσιο ραντεβού, για ένα από τα καλύτερα Rally της Ευρώπης.

Πρώτος γενικής κατάταξης αλλά και πρώτος στην αγωνιστική κατηγορία της Roadbook Solo, ολοκλήρωσε τον 24ωρο αγώνα αντοχής με μεγάλη διαφορά, ο Γιάννης Σεβαστόπουλος που έκανε έναν μοναχικό Rally καθώς δεν τον πλησίασε κανείς, σε οποιοδήποτε σκέλος.

Το δυσκολότερο σημείο για τον Γιάννη που οι αναγνώστες έχετε γνωρίσει μέσα από την συμμετοχή του σε αρκετά «MEGA TEST ON-OFF», ήταν στην ομίχλη ψηλά στο χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων εκεί που έκανε και το μοναδικό λάθος, στην κατά τα άλλα εξαιρετική πλοήγησή του με το άρτιο και λεπτομερέστατο Roadbook. Ο Σεβαστόπουλος έχει πάρει συμμετοχή στο φετινό Hellas Rally Raid με την υποστήριξη της Yamaha έχοντας μία πολύ καλή επίδοση και είναι βετεράνος στους αγώνες Enduro καθώς και σε διεθνείς οργανώσεις.

Αμέσως μετά την πυκνή ομίχλη και την άνοδο σε υψόμετρο των πρώτων, το δεύτερο και δυσκολότερο σκέλος του αγώνα διακόπηκε, και η διαδρομή ψαλιδίστηκε περίπου κατά 50% σε μία σωστή απόφαση της διοργάνωσης καθώς μία χούφτα μόνο αναβατών πίσω από τον Σεβαστόπουλο είχαν καταφέρει να περάσουν από ένα δύσκολο σημείο στα Τρίκαλα.

Μία κατηφόρα με άργιλο, ένα σημείο που όποιος σταματούσε και προσπαθούσε να περάσει σιγά τσουλούσε σε μία τεράστια τσουλήθρα, ήταν το σημείο που ουσιαστικά μπλόκαρε το σύνολο του αγώνα. Ο Σεβαστόπουλος που άνοιγε ταυτόχρονα την διαδρομή πέρασε από εκεί σχετικά γρήγορα ως γνήσιος Endurάς και αν το ξανά έκανε, θα φρόντιζε να πατήσει εκτός του χωματόδρομου. Για τους υπόλοιπους που ενδεχομένως να συνάντησαν πεσμένους αναβάτες στο κατηφορικό αυτό σημείο τα πράγματα θα ήταν δυσκολότερα από πλευράς κούρασης. Ακολουθούσε μία ήπια, όπως την περιγράφει ο Σεβαστόπουλος ανηφόρα ενώ αρκετά αργότερα ξεκινούσε η ταλαιπωρία σε μεγάλο υψόμετρο που εξαιτίας του καιρού, της χαμηλής θερμοκρασίας και της πυκνής ομίχλης δυσκόλευε τα πράγματα ακόμη περισσότερο.

ο πρώτος της GPS Solo, Φίλιππος Ντάτσικας — Το να πέσεις είναι το μόλις το πρώτο κομμάτι της δυσκολίας που σου έτυχε, μετά πρέπει και να σηκώσεις την μεγάλη On-Off

Έτσι και αλλιώς όμως, η απόφαση για την διακοπή του σκέλους και την επιστροφή από άσφαλτο είχε ήδη βγει με βάση το σύνολο των αναβατών που είχε κολλήσει στην κατηφόρα με τον άργιλο.

Δεν συμμετείχαν όλοι στην αγωνιστική κατηγορία, περισσότεροι από τους μισούς συμμετέχοντες είχαν GPS αντί για Roadbook και απλά ακολουθούσαν την διαδρομή των αγωνιζομένων, με μικρές μάλιστα παραλλαγές.

Και στην πρώτη, αγωνιστική κατηγορία αλλά και στην δεύτερη, υπήρχε η πρόβλεψη να συμμετάσχει κανείς σαν ομάδα και αντί να οδηγήσει όλο τον αγώνα μόνος του, να μοιραστεί με κάποιον άλλο την κόπωση, βολτάροντας στα βουνά του αγώνα για να έχουν έτσι μία εμπειρία από την συμμετοχή.

Εδώ ιδιαίτερη μνεία αξίζει στην ομάδα της Πολυτίμης Κυριακοπούλου και Ειρήνης Κανάκη καθώς ήταν οι μόνες που πήραν μέρος στο αγωνιστικό κομμάτι των ομάδων αλλά ολοκλήρωσαν την διαδρομή με χρόνο δεκάδας, καβάλα σε μία Sherco SEF-R.

Αντίστοιχα ιδιαίτερη μνεία αξίζει ο πρώτος της GPS Solo, Φίλιππος Ντάτσικας γιατί πήγαινε σε ρυθμό που θα τον έφερνε πολύ ψηλά στην κατηγορία των αγωνιζομένων, αν είχε αποφασίσει να συμμετέχει στην δική τους κατηγορία. Ήταν ανάμεσα στους λίγους που πέρασαν την δύσκολη κατηφόρα και το πέτυχε με μεγάλη μοτοσυκλέτα, ένα KTM 990 Adventure, ακολουθούμενος στην κατάταξη από τον Καλογύρου με Husqvarna 701 Enduro και τον Beis Michail με KTM EXC 690.

Μετά την διακοπή του δεύτερου σκέλους, ο Σεβαστόπουλος έφτασε αργά το βράδυ πίσω στην εκκίνηση έχοντας κερδίσει λίγες ώρες ανάπαυσης. Αν το σκέλος συνέχιζε θα είχε μόλις μία ώρα ανάπαυσης και συντήρησης, ωστόσο κέρδισε λίγο χρόνο περισσότερο.

Ο Βασίλης Μπούδρος που έτρεξε με το BMW F900GS που έχουμε ήδη παρουσιάσει, πέρασε και αυτός το δύσκολο σημείο και εκεί στην πυκνή ομίχλη έκανε και εκείνος ένα λάθος προσανατολισμού κόβοντας την ήδη κομμένη διαδρομή, εισπράττοντας ποινή από την διοργάνωση που παρακολουθούσε την θέση όλων των αναβατών, όχι μόνο για την κατάταξη του αγώνα αλλά και για ασφάλεια. Έχοντας διάσπαρτα ασθενοφόρα και οχήματα υποστήριξης, ήταν έτοιμοι να επέμβουν μόλις έβλεπαν πως κάποιος αναβάτης είχε πρόβλημα όπως χρειάστηκε στην επίμαχη κατηφόρα με ορισμένες μάλιστα μοτοσυκλέτες να επαναπατρίζονται τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας.

Ακόμη και αν δεν έκανε εκείνο το λάθος πλοήγησης ο Βασίλης Μπούδρος, δύσκολα θα μπορούσε να πάρει την δεύτερη θέση του βάθρου από τον Βασίλη Στογιάννο που με Honda CRF250RX δεν είχε το γκάζι του Σεβαστόπουλου στην ευθεία αλλά με αλάνθαστη και αυτός οδήγηση κάλυψε την διαφορά τελικής και έκανε έναν εξαιρετικό χρόνο! Έβγαλε έτσι τον δύσκολο αγώνα με την μόνη μονοκύλινδρη της πρώτης πεντάδας και του αξίζουν συγχαρητήρια!

Άξια αναφοράς η μοναδική γυναίκα της κατηγορίας και η τρίτη κατά σειρά μετά την ομάδα της Κυριακοπούλου / Κανάκη, η Ρίζου Πανδώρα που έτρεξε με Voge 300 Rally σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα!

Το ξημέρωμα της Κυριακής βρήκε τον Σεβαστόπουλο να έχει την πολυτέλεια χρόνου να απολαύσει ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα, ίσως το ωραιότερο που έχει δει όπως δήλωσε στο MOTO, αλλά επειδή τον γνωρίζουμε το κατατάσσουμε ως ένα από τα πιο όμορφα, με την γλύκα της σίγουρης νίκης να συμπληρώνει την υπόλοιπη βαθμολογία του ηλιοβασιλέματος.

Μία όμορφη διαδρομή είχε επιφυλάξει το Hellas Rally μετά από τις δυσκολίες του δεύτερου σκέλους, που έκλεισε με έναν εξίσου γρήγορο σε ρυθμό επίλογο. Εδώ όπου ο Σεβαστόπουλος κέρδισε άλλη μία ολιγόλεπτη ποινή.

Τα mousse που είχε βάλει στους τροχούς είχαν ήδη εγκαταλείψει στην διακοπή του δεύτερου σκέλους κατά την επιστροφή από άσφαλτο όπου έπιασαν λίγα χιλιόμετρα παραπάνω και κυρίως με διάρκεια χρόνου, κάτι που δεν συμβαίνει μέσα στον αγώνα που υπάρχουν αυξομειώσεις στην ταχύτητα και το γκάζι δεν μένει σταθερό για πολύ ώρα. Εδώ κρύβεται και μία απάντηση για όσους κατά καιρούς μας έχουν ρωτήσει γιατί δεν τα χρησιμοποιούμε στο MEGA TEST, γιατί όχι δεύτερη αλλά ούτε την πρώτη ημέρα δεν θα έβγαζαν έχοντας άλλες δέκα μπροστά τους. Για το τέλος άλλαξε το πίσω ο Σεβαστόπουλος, μέσα στο Parc Fermé και στον χρόνο που προβλεπόταν, χρωστώντας τώρα χάρη σε όποιον τον βοήθησε να κερδίσει λίγα λεπτά ανάπαυσης πριν συνεχίσει για τον τερματισμό.

Στην κατηγορία Veterans πρώτος ήταν ο Forster Gerhard, στην GPS Solo ο Γιώργος Χριστοδουλόπουλος, στην GPS Team οι Μπατζιογιάννης / Παπαδόπουλος και συναντάμε στην κατηγορία Tenere Challenge ένα ιστορικό για την Yamaha στην Ελλάδα όνομα, τον τέως CEO της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ κο Σωτήρη Χατζίκο. Για πολλά χρόνια η κεφαλή της Yamaha στην Ελλάδα, ο κος Χατζίκος ήταν ο μοναδικός σε αυτή τη θέση με τόσο ενεργή δράση στην μοτοσυκλέτα, εντός και εκτός πίστας, όπως και εκτός δρόμου.

Από την πρώτη στιγμή που η Yamaha έβγαλε την νέα Tenere 700 επένδυσε επάνω της και στήριξε το μοντέλο στα πρώτα του εμπορικά βήματα, προβλέποντας την εμπορική του επιτυχία. Τώρα από την πλευρά του αγωνιζόμενου, ο κος Χατζίκος έκανε έναν ανταγωνιστικό χρόνο και κατάφερε να πάρει το έπαθλο της κατηγορίας ολοκληρώνοντας τον πιο απαιτητικό αγώνα της χρονιάς!