Τις πρώτες υγρές μέρες του φετεινού Isle of Man κανείς δεν θα στοιχημάτιζε ούτε μασημένη τσίχλα ότι το ρεκόρ γύρου που είχε ο Michael Dunlop από το 2016 θα μπορούσε να καταρριφθεί. Όμως ο ήλιος και η καθαρή άσφαλτος άλλαξαν την εικόνα των δρόμων του Νησιού, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ιδανικών συνθηκών. Έτσι, τα ρεκόρ και τα ταχύτερα περάσματα στα διάσημα σημεία της διαδρομής, άρχισαν να έρχονται το ένα μετά το άλλο. Η Kawasaki ZX-10R του Bradford Dean Harrison θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη μοτοσυκλέτα της κατηγορίας RST Superbike TT που είχε μέση ωριαία ταχύτητα πάνω από 134mph (214,4 km/h) και έσπασε όλα τα ρεκόρ, σε όλα τα τμήματα της διαδρομής που είχαν στοιχειώσει τα τελευταία εννέα χρόνια. Μάλιστα αυτό το ρεκόρ έγινε με εκκίνηση από στάση με γεμάτο το ρεζερβουάρ και όχι στο δεύτερο γύρο που οι αναβάτες έχουν πλεονέκτημα από το πέρασμα του check point εν κινήσει και λιγότερη βενζίνη μέσα στο ρεζερβουάρ που κάνει την μοτοσυκλέτα ελαφρύτερη και πιο ευέλικτη.
Ρεκόρ είχαμε και στα sidecar με τους αδερφούς Ben και Tom Birchall να πετυχαίνουν μέση ωριαία στα 114mph (182,4km/h). Οι συνθήκες εξακολουθούν να είναι καλές και ο καιρός φαίνεται ότι θα τις διατηρήσει έως και την ημέρα του Poker Stars Senior TT. Αυτή τη στιγμή, το θεωρητικό ρεκόρ αν ενώσει κάποιος τα γρηγορότερα περάσματα είναι στα 135.698mph (217,1km/h) που αντιστοιχεί σε χρόνο γύρω στα 16:40.959.
Takahiro “Tiger” Sohwa - Σκοτώθηκε πέφτοντας από ψηλό κτήριο
Αγωνιζόμενος με βάθρα στο AMA Superbike τη δεκαετία του 1990 - Τα στοιχεία δείχνουν αυτοκτονία
Από τον
Κώστα Γκαζή
11/10/2024
Ο 59χρονος Takahiro Sohwa είχε το παρατσούκλι "Tiger" και ήταν πρώην αναβάτης αγώνων ταχύτητας, αφήνοντας το στίγμα του στο πρωτάθλημα AMA Superbike κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ενώ πριν τον θάνατό του ήταν Team Manager σε ομάδα του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος Superbike.
Ο Sohwa έγινε γνωστός αρχικά από τους αγώνες μοτοσυκλέτας του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όπου καθιερώθηκε ως ένας από τους ταχύτερους αναβάτες της χώρας μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Το 1991 πήρε την τρίτη θέση στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Superbike, κάτι που του άνοιξε τον δρόμο για να αγωνιστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στο πρωτάθλημα AMA Superbike ο Takahiro Sohwa συμμετείχε για τρεις σεζόν, όπου στις πρώτες δύο ήταν αναβάτης της Muzzy Kawasaki. Το 1993 τερμάτισε 5ος, με Πρωταθλητή τον Doug Polen, ενώ το 1994 τερμάτισε 3ος γενικής, με Πρωταθλητή τον Troy Corser.
Το 1995, όπου το Πρωτάθλημα πήγε στον Miguel DuHamel, ο “Tiger” μεταπήδησε στην ομάδα Ducati Fast by Ferraci, τερματίζοντας πολύ πίσω, μόλις στην 22η θέση, κάτι που σήμανε και το τέλος της καριέρας του στο AMA Superbike. Ο Ιάπωνας είχε καταφέρει να ανέβει στο βάθρο αρκετές φορές, με καλύτερο αποτέλεσμα τη δεύτερη θέση στον αγώνα της Pomona το 1994, πίσω από τον Troy Corser.
Στη συνέχεια ο Sohwa επέστρεψε στην Ιαπωνία όπου συνέχισε να ασχολείται με τους αγώνες, αρχικά ως αγωνιζόμενος και κατόπιν από τη θέση του Team Manager αγωνιστικών ομάδων.
Ο Τίγρης ήταν ευχάριστος χαρακτήρας, αλλά μιλούσε πολύ λίγα αγγλικά, οπότε οι περισσότεροι δημοσιογράφοι συχνά δεν έκαναν τον κόπο να του πάρουν συνέντευξη, με αποτέλεσμα να μην πάρει ποτέ την αναγνώριση και τη δημοσιότητα που του άξιζε. Μια χιουμοριστική ιστορία για τον Tiger έχει να κάνει με μια ερώτηση δημοσιογράφου στην Daytona. Ο Sohwa είχε μόλις υποστεί ένα ατύχημα και ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την απόδοσή του στον αγώνα. Κι εκείνος απάντησε: “πέφτω συχνά και παρόλα αυτά συνεχίζω να είμαι γρήγορος.” End of story.
Οι πληροφορίες για τον θάνατό του δείχνουν ότι αυτοκτόνησε πηδώντας από ένα κτήριο στην Kamakura της Ιαπωνίας στις 6 Οκτωβρίου, γύρω στις 10:00 μ.μ.
Εκεί, ένας παρευρισκόμενος είδε τον Sohwa να πέφτει στο έδαφος από ψηλά, και ειδοποίησε την αστυνομία. Παρά τις προσπάθειες όσων έσπευσαν να βοηθήσουν, ο Sohwa πέθανε 40 λεπτά αργότερα. Οι αστυνομικοί αναφέρουν πως πριν πηδήξει στο κενό ο Sohwa είχε αφήσει στην οροφή του κτηρίου το κινητό, το πορτοφόλι και το μπουφάν του.
Σε δηλώσεις τους, φίλοι και συγγενείς του Sohwa εξέφρασαν αντιρρήσεις για τον χαρακτηρισμό του θανάτου του Ιάπωνα ως αυτοκτονία, καθώς ήταν επιτυχημένος στη δουλειά του και δεν έδειχνε να τον απασχολεί κάτι.
Όμως όπως έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν, η κατάθλιψη πολλές φορές δεν ανιχνεύεται από τον περίγυρο του ατόμου, με την αντρική ψυχική υγεία να παραμένει, σε μεγάλο βαθμό, στο περιθώριο μέχρι και σήμερα.
